🔘 #ثار_الله ▪️ #ثار به معنای #انتقام و خون خواهی و همچنین به معنای خون آمده است. ▪️ خداوند فرموده است: «... آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او #عشق می ورزم و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می کشم و آن کس را که من بکشم، خون بهای او بر من واجب است و آن کس که خون بهایش بر من واجب شد، پس خود من خون بهای او هستم.» ▪️ بر این اساس ثارالله به این معناست که خون بهای #امام_حسین_ع ، متعلق به خداست و او کسی است که خون بهای ایشان خواهد گرفت. ▪️ ثارالله در معنای #خون_خدا معنایی معرفتی نیز دارد؛ همان گونه که نقش خون در بدن آدمی نقشی حیاتی دارد، جایگاه امام حسین(ع) در #هستی همانند خون در بدن است. ایشان #احیاگر و تداوم بخش #حیات و #دین در هستی هستند. #القاب_حسینی #صفر @mouood_org

🔘 #وتر_الموتور ▪️ اگر کسی در بین گروهی کشته شود، او را #فرد_وتر می گویند؛ یعنی بین ده یا صد نفر، یکی کشته شده و به ناحق خونش ریخته شده است. ▪️ در معنای وتر الموتور سه معنا آمده است: 1️⃣ یگانه و فرد: وتر به معنای یگانه و فرد باشد و «موتور» تأکید آن است؛ یعنی تک و تنها. 2️⃣ کسی که افرادی از او کشته شده است؛ یعنی ای #حسین یگانه ای که یاران تو کشته شده اند... 3️⃣ خون ریخته شده؛ وتر به معنای خون ریخته باشد؛ یعنی ای کشته ای که اصحاب تو را کشته اند. #القاب_حسینی #صفر @mouood_org

🔘 #قتیل_العبرات ▪️ #قتیل یعنی کشته و #عبرات جمع #عبره به معنای اشک هاست؛ بنابراین قتیل العبرات یعنی #کشته_اشکها. ▪️ #امام_حسین_ع ، در روایتی فرمودند: «من کشته اشکم. با سختی کشته می شوم و بر خدا شایسته است که هیچ اندوهگینی نزد من نیاید؛ مگر آنکه اندوهش را بزداید و شادمان به اهل خود برگرداند.» ▪️ برخی معتقدند علت این نام گذاری این است که امام حسین(ع)، کشته شدند تا در اثر کشته شدن ایشان، اشک شیعیان، باعث رشد و شکوفایی خودشان و دین اسلام گردد؛ چنانچه پس از واقعه #کربلا، می بینیم که #انتقام_خواهی از خون امام حسین(ع) و گریستن شبانه روزی مردم در پی گریستن‌های مکرّر حضرت سجاد(ع) برای ایشان، طومار حکومت #بنی_امیه را در هم پیچید. ▪️ اشک بر مصائب امام حسین(ع)، نمادی برای مقابله با ظلم و دفاع از مظلومیت به شمار می رود. علاوه بر اثرات اجتماعی گریستن بر کشته کربلا، اثرات اشک بر جسم و روح و جان نیز قابل بحث و بررسی است. ▪️ #علامه_مجلسی معتقد است که منظور از عبارت «انا قتیل العبرات» این است که هر مؤمنی، با یاد کشته شدن امام حسین(ع) به #گریه می افتد. امام حسین(ع) فرمودند: «هیچ مؤمنى به یاد من نمی افتد؛ مگر این که گریه می کند یا بغض گلوى وى را می گیرد.» #القاب_حسینی #صفر @mouood_org

🔘 نام سوم: ستایشگر ▪️ رسول گرامی اسلام (ص)، در حدیثی مفصل به #جابر_بن_عبدالله_انصاری، چنین فرمودند: «من شبيه‏ ترين مردم به #آدم هستم و #ابراهيم شبيه ‏ترين مردم از نظر خلقت و اخلاق به من است و خداوند از بالاى #عرش‏ خود مرا با ده #نام‏ ناميده است...» ▪️ نام سوم: #احمد. ▪️ «...خداوند در انجيل مرا «احمد» ناميده است. پس من در ميان اهل آسمان محمود هستم و امّت مرا حامدين (ستايشگران) قرار داده...» ▪️ و فرمودند: «مرا احمد نامیدند برای آنکه مرا در آسمان ستایش می کنند...» ▪️ مرحوم #علامه_شعرانى در كتاب اثبات نبوّت، ص ۲۴۱ مى گوید: «حضرت مسيح (ع) بشارت به آمدن #فارقليط داد و اين لغت #يونانى است و در اصل پِرِكليتوس است كه چون وارد زبان #عربی گشت، تبدیل به فارقليط شد و پركليتوس به معنای كسى است كه نام او بر سر زبان ها است و همه او را ستايش می كنند و معنى «احمد» همين است...» 📚 شیخ صدوق، «الخصال»، ترجمه جعفرى، ج‏ ۲، ص ۱۴۱. #نام_های_پیامبر_ص #صفر #سخن_روز @mouood_org

🔘 نام ششم: فرمان ده ▪️ رسول گرامی اسلام (ص)، در حدیثی مفصل به #جابر_بن_عبدالله_انصاری، چنین فرمودند: «من شبيه‏ ترين مردم به #آدم هستم و #ابراهيم شبيه ‏ترين مردم از نظر خلقت و اخلاق به من است و خداوند از بالاى #عرش‏ خود مرا با ده #نام‏ ناميده است...» ▪️ نام ششم: #موقف. ▪️ حضرت رسول اکرم(ص) در توضیح این نام شریف فرمودند: «و نيز مرا #موقف ناميده اند؛ چرا كه مردم را در برابر خدا برای #حساب نگه می دارم...» 📚 شیخ صدوق، «الخصال»، ترجمه جعفرى، ج‏ ۲، ص ۱۴۱. #نام_های_پیامبر_ص #صفر #سخن_روز @mouood_org

🔘 انّک لعلی خُلُقٍ عظیم 🔹 «من پسر زنی هستم که با دستهایش از بزها شیر می دوشید.» 🔹 این را به عرب بیابانی گفت. عرب بیابانی از هیبت پیامبری که به او ایمان آورده بودند، لکنت گرفته بود. آمده بود، جمله ای بگوید و نتوانسته بود و کلماتش بریده بریده شده بودند. رسول الله (ص) از جایش بلند شده بود. نزدیک آمده و ناگهان او را در آغوش گرفته بود؛ تنگ تنگ. آن طور که تنشان تن هم را لمس کرد. در گوشش گفته بود: «من برادر توام؛ انا اخوک.» 🔹 گفته بود: «فکر می کنی من کی ام؟ فکر می کنی پادشاهم؟ نه! من از آن سلطانها که خیال می کنی نیستم.» «من اصلاً پادشاه نیستم. لیس بمَلِک» 🔹 «من محمدم؛ پسر همان بیابان هایی هستم که تو از آن آمده ای. من پسر زنی هستم که با دستهایش از بزها شیر می دوشید. حتی نگفته بود که پسر عبدالله و آمنه است. 🔹 حرف دایه ی صحرانشینش را پیش کشیده بود که مرد راحت باشد. آخرش هم دست گذاشته بود روی شانه ی او و گفته بود: «هونٌ علیک؛ آسان بگیر، من برادرتم.» 🔹 مرد بیابانی خندید و صورت او را بوسید. «عجب برادری دارم!» 📚 موعود نوجوان، شماره 28، بازنویسی: #فاطمه_شهیدی #رسول_الله صلوات الله علیه و آله #صفر @mouood_org