eitaa logo
تربیت فرزند نوردیده
82.1هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
1.2هزار ویدیو
23 فایل
کانال قصه و شعر نوردیده 👇 eitaa.com/joinchat/2079785181Cb3e7c100b0 نظرات و پیشنهادات نوردیده .مشاوره نداریم @nasman تبلیغات @nooredid کانال مدیر نوردیده حسین دارابی👇 eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تا فرصت‌ هست کنار خانواده و بچه‌ها باشید. ناگهان چقدر زود، دیر می‌شود. @nooredideh
🔴 انضباط باید نرم و ملایم و به آرامی ایجاد شود. ایجاد انضباط با زور و اهرم فشار، سبب احساس ناامنی، ترس، تسلیم پذیری، طغیان، دروغگویی، چاپلوسی و وسواس خواهد شد. 🔴 کودکانی که با فشار والدین به انضباط وادار میشوند به طور معمول سرکش و مسأله آفرین خواهند بود و در برابر بزرگسالان مقاومت میکنند و به جهت فشارهای دوران کودکی، از آنان انتقام میگیرند. 🔴از دیدگاه روانشناسی امروز، انضباط زوری پاسخ «موقت» میدهد؛ ولی در آینده مشکلات جدی را پدید خواهد آورد. این گونه کودکان در غیاب والدین قوانین را میشکنند؛ پس محدودیتها را باید به نرمی و با مهربانی و عطوفت به کودکان بیاموزید تا با ایمان و از روی اعتقاد، بدانها عمل کنند. ‼️در صورتی که عامل واداشتن کودک به پذیرش محدودیت ها و تن دادن به قانون ، اقتدار والدین یا اقتدار گروه ، مربی و اجتماع باشد، به طور معمول زیر بار نمیرود و اگر هم به جهت اهرم فشار به آن تن دهد، با برداشته شدن فشار، قانون را نقض خواهد کرد؛ اما اگر محدودیت برای کودک، مطلوبیت فردی داشته باشد، حتی در غیاب والدین و بدون اهرم فشار نیز به آن عمل خواهد کرد.
فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته و می خواهید به منزل ببرید. چون این ظرف پر می باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی کنید و آهسته نمی روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد. دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. پس، این نکتۀ مهم را فراموش نکنید که گاهی «تغافل» لازم است، به این معنا که شما از عیوب فرزندانتان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندانتان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می دانید، خوب و به صلاح نیست. 👇 Join @nooredideh
برای اینکه کودک و نوجوانی مستقل داشته باشیم؛ ضمن تلاش برای دور نگه داشتن آنها از یاس و ناامیدی، باید روح امید و کوشش و خیال پردازی را در آنها بپرورانیم و به جای سرکوب و تحقیر فرزندانمان از تحقق رویاهایشان حمایت کنیم. 💠 کودک: می خوام وقتی بزرگ شدم خلبان بشم ❌ مادر: با این نمرات ریاضی دورش رو خط بکش. ✅ پدر: البته که اگر تلاشتو بکنی تو میتونی. کانال تربیتی نوردیده @nooredideh
شهید مطهری از قول روسو می‌گوید: «بدبخت ‏ترین کودکان، آنهایی هستند که والدینشان، آنها را در ناز و نعمت پرورش می‏ دهند و نمی‏ گذارند سردی و گرمی دنیا را بچشند و پستی ‌و بلندی جهان را لمس کنند. این‌گونه کودکان در مقابل سختی ها حساس می‏ شوند و در مقابل لذّت‌ها بی‏ تفاوت، هم‌چون ساق نازک یک درخت کوچک در مقابل هر نسیمی می‏ لرزند و کوچک‏ترین حادثه سوئی آنان را ناراحت می‏ کند. تا جایی که یک حادثه کوچک، آنان را به فکر خودکشی می‏ اندازد و از آن‌طرف، هر چه موجبات لذّت به آنها داده شود به هیجان نمی‏ آیند و نشاط پیدا نمی‏ کنند.» 📌شهید مطهری رفاه زدگی را از عوامل تربیت فاسد و ایجاد اختلالات در ادراکات یا احساسات می دانند و از نظر ایشان نازپروردگی روح را پرتوقع و در مقابله با حوادث، ناتوان و در نتیجه مأیوس و بدبین و غیر متکی به نفس بار می ‏آورد. @nooredideh
⁉️ تفاوت صحبت كردن با دختر بچه ها و پسر بچه ها: 🔹وقتی با پسرتان صحبت می‌کنید، جملات واضح، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی و حاشیه را انتخاب کنید، چون پسرها از توضيحات اضافی و مكالمات طولانی كلافه شده و شروع به لجبازی ميكنند. 🔹اما وقتي با دخترتان صحبت ميكنيد بيشتر با كلمات بازی كنيد و مكالمه تان را طولاني تر كنيد و از مثالهای زيادی استفاده كنيد و صحبتهايتان را با بازيهای دخترانه همراه كنيد دختر بچه‌ها با صحبتهای طولانی شاد و سرگرم ميشوند. ⬅️ به همين دليل است كه در طول تاريخ ثابت شده كه خانومها بيشتر از آقايان صحبت ميكنند. @nooredideh
از زیاد حرف زدن برای فرزندتان جداً خودداری کنید. اگرچه حرف زدن با بچه ها لازم و مفید است اما زیاد حرف زدن تاثیر سازنده ای ندارد. آنچه را قبلا گفته اید تکرار نکنید! چیزی را که فرزندتان خود می داند، به او نگویید. بیشتر مواقع او از اشتباهش آگاه است، پیامد طبیعی رفتار، خود بهترین آموزگار است! تکرار موجب اختلال در ارتباط سالم، اوقات تلخی، بگو مگو و استیصال می شود! گاهی هنگام خطای فرزندتان سکوت کنید! « زیاده گویی » مقدمه نشنیدن است. @nooredideh
بازی نباید کودک را خسته کند. بازی سازنده به واسطه ویژگی هایی که دارد از سوی ما والدین یک ارتباط کامل و حضور کامل است و از سوی کودک یک تجربه بی بدیل که علاوه بر تخلیه انرژی اضافه و هیجانات او به او فرصت کشف میدهد او روابط بین پدیده ها را کشف می کند. مثلا تصور کنید می خواهید با هم یک املت برای صبحانه درست کنید در این فرآیند کودک روابط زیادی را کشف میکند "شکستن تخم مرغ با ضربه زدن ، روان شدن کره با حرارات دیدن ، پختن تخم مرغ و ..." او در این بین از حمایت شما نه مداخله و ایجاد انسداد برخوردار خواهد بود. و در نهایت همین مواجه و تجربه ناب که در آن علاوه بر درست کردن صبحانه بیش از بیست تعامل گرم با شما را تجربه نموده و یک فرایند را همراه شما طی نموده بخشی از انرژی او تخلیه شده، احساس خوبی پیدا کرده و این احساس هیجانات ناشی از دوست نداشته شدن یا نا امنی از جانب شما را تخلیه کرده یک مهارت خوب "درست کردن املت" را تمرین کرده اگر در روز شما حدود ده بازی لذت بخش این چنین را با فرزندتان انجام دهید و او به شما اعتماد پیدا خواهد کرد و مطمئن باشید آرام تر از آنچه تصور کنید خواهد شد. البته روزهای اول که این مدل رابطه را با کودکان شروع می کنیم چون انرژی و هیجان انباشت شده دارند کار بیشتر میبرد. 👇 Join @nooredideh
حجت الاسلام والمسلمین رضایی شورکی 12 مهر۱۴۰۳ جلسه نوزدهم.mp3
15.47M
و راهکارهای ارتباط موثر با آنها پنجشنبه۱۲ مهر۱۴۰۳ جهت دریافت کامل جلسات از لینک ذیل استفاده کنید. 👇👇👇 https://eitaa.com/m_tamadoni/709 ┄┅─✵🍃🌸🌼🍃✵─┅┄ محتواهای آموزشی و مهارتی برای معلمان و اساتید
وظیفه والدین 👇 محیط راغنی کنید و اجازه دهید کودک خودش محرک ها را انتخاب کند. چیزی به او تزریق نکنید @nooredideh
زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند ؟ Join @nooredideh
⁉️پدری که خیلی دغدغه تربیت معنوی ندارد، آیا مادر میتواند جبران کند؟ 🔹اگر تخریب نقش پدر را نکنید بله، در جایی که بچه ها می‌بینند که پدر مقید نیست ولی تربیت کردن مادر و مقید بودنش در چشم فرزندان نمره بیشتر و بالاتری دارد خیلی خوب است اگر اینجوری نیست نه، 🔹 بچه ها باید بیبنند که از این معنویت آرامش عمیق تری دارید نه اینکه پدر فقط نماز میخواند و تقید دیگری ندارد ولی آرامش او از شما بیشتر است! 🔹همینکه زمینه صحبت پیش میاد که میتوانید سوالات را جواب بدید جاهایی که اغماض به جا دارید از ترکیب اینها میتوانید بخشی از کم کاری های پدر را جبران کنید اما اگر پدر همسوی شما حرکت کند نتایج کاملتر و با سرعت بیشتر و با ضریب اطمینان بیشتری میتوانید بگیرید. ⚠️استاد ابراهیم اخوی 📮 کانال همنو | معرفی و ثبت‌نام دوره‌ها | سایت همنو ╭─┅─🍃🌺🌸🌺🍃─┅─╮ https://eitaa.com/joinchat/173277184C95ec8b6873 ╰─┅─🍃🌺🌸🌺🍃─┅─╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این کلیپ در اینستاگرام چند ده میلیون بازدید خورده. حق هم همین است، باید این میزان بازدید می‌گرفت ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی. چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شد حرص نخوریم. که همه چیز در زندگی حول محور رشد (تحول) است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم. @nooredideh
🔻حال بد از کجا می‌آد؟ . یه وقتایی هم هست حین صحبت از حال بد، می‌شنویم که می‌گن «نمی‌دونم چم شده، نمی‌دونم چرا حالم بده، اعصابم انگار خورده ولی نمی‌دونم از چی» یعنی اون آدم علت حال بدش رو نمی‌دونه. پرخاشگری می‌کنه ولی نمی‌دونه چرا، یا مثلاً تو فلان موقعیت مضطرب شده اما علتش براش مشخص نیست. یکی از مهم‌ترین کارهای درمانگر همینه که به آدم کمک کنه مسیر ایجاد یک رفتار نادرست یا یک حال بد رو ردیابی کنه . واقعیت اینه هیچ رفتاری بی‌علت نیست. پشت هر رفتاری (مثل دوری از جمع) یه حال و احساس بد هست که باید شناسایی بشه، پشت اون احساس بد یه فکرهایی هست که باید ردش رو گرفت و بعد مسیر ترمیم و اصلاح رو هم طی یک پیوستاری پیش گرفت. امام علی یه حدیث دارن با همین مضمون «درک‌ها و فهم‌ها پیشوای اندیشه‌هاست. اندیشه‌ها امام دل‌هاست.دل‌ها ائمه‌ی حواس است و حواس پیشوای اندام و اعضا است» https://eitaa.com/maryamkheiri1370
امام على عليه السلام: با اخلاق خوش است كه زندگى خوش و خرّم مى شود بِحُسنِ الأخلاقِ يَطيبُ العَيشُ غررالحكم حدیث 4263 👇 @nooredideh
کودک را وارد مسائل اقتصادی نکنید! نداريم، نيست! از پس مخارج بر نمیاییم! گـرون ميشه، پولا رو دزدیدن، اختلاس شد، سال بعد میخواد قحطی بیاد! صحبت از "نداری" كودك را نا امن می كند! شاید باور نکنید امروزه دغدغه خيلی از بچه ها همينه كه "بالاخـره بابام پول داره يا نه؟"، "پول بابام تموم شده؟" اگه تموم شه، چـه اتفاقی برامون می افته؟" پدر و مـادر بايد تفكر "فراوانی" را در خانه حاكم كنند. کودک نباید درگیر مسائل اقتصادی ما، بی پولی و تحریم و... شود. اولين نا امنی اقتصادی در خانواده،‌ ترويج تفكر "نداری" است. تفكر "فراوانی"، به معنی خوش خيالی و گول زدن خودمان و فرزندمان نيست. بلكه برای کودک ايجاد امنيت روانی است. کودک توان حل مشکلات مالی ما و کشور ما را ندارد. خودش را ضعیف و ناتوان میبیند و گاه حتی فکر میکند خودش عـامل این بدبختی و شرایط است. @nooredideh
کودکی که عشقِ والد را به اندازهٔ کافی دریافت نکرده، خود را دوست‌داشتنی نمی‌بیند و همین مسأله، محرکِ اضطراب اوست. در بزرگسالی نیز، از اینکه کسی دوستش داشته باشد، اطمینان ندارد و برای مقابله با اضطرابش، دائماً در تلاش است تا توجه و محبت دیگران ‌را بگیرد. @nooredideh
فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته و می خواهید به منزل ببرید. چون این ظرف پر می باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی کنید و آهسته نمی روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد. دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. پس، این نکتۀ مهم را فراموش نکنید که گاهی «تغافل» لازم است، به این معنا که شما از عیوب فرزندانتان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندانتان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می دانید، خوب و به صلاح نیست. 👇 Join @nooredideh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رفیق بی کلک مادر 😅 ارسال مطالب کانال فقط با ذکر منبع👇 @nooredideh
کلاس پنجم که بودم پسر درشت هیکلی در ته کلاس ما می نشست که برای من مظهر تمام چیزهای چندش آور بود، آن هم به سه دلیل: اول آنکه کچل بود، دوم اینکه سیگار می کشید و سوم - که از همه تهوع آورتر بود- اینکه در آن سن و سال، زن داشت. چند سالی گذشت یک روز که با همسرم از خیابان می گذشتیم ،آن پسر قوی هیکل ته کلاس را دیدم در حالیکه خودم زن داشتم، سیگار می کشیدم و کچل شده بودم. پناه میبرم به خدا از عـیبی که، «امروز» در خود می بینم، و «دیروز» دیگران را به خاطر، «هـمان عیـب» ملامت کرده ام. محتاط باشیم در «قضاوت کردن دیگران» وقتی نه از دیروز او خبر داریم و نه از فردای خودمان .!. 👇 join @nooredideh
هدایت شده از کانال حمید کثیری
🔴 نشخوار فکری یک مادر که پسرش امسال کنکور دارد! 🔴 | بخوانید ... صبح از ساعت ۷ بلند می‌شود و تا ۹ شب یک‌سره در مدرسه است. سال آخر دبیرستان هست و امسال کنکور دارد. دوست دارم کمک حالش باشم، در واقع دلم می‌سوزد که می‌بینم ۷ صبح مثل ربات بیدار می‌شود و ۹ شب تن خسته‌اش را به خانه می‌آورد. روی تخت ولو می‌شود و ۱۱ نشده خواب است. تازه از نظر خودش یک ساعتی هم باید در خانه درس بخواند که نمی‌تواند و همین الان بعضی بچه‌ها در خانه دو ساعت دیگر درس می‌خوانند! گیج و درمانده‌ام. در برابر این ریتم و این تایم زندگی که من و او در آن توقف داریم ایده‌ای ندارم، اگر همه اینگونه هستند ما هم یکی از همه ... سعی می‌کنم دیگر به این مسأله فکر نکنم که چرا کنکور و چرا این مدلی و چرا نظام آموزش و پرورش اینگونه و ... چون به واقع غلطی هم نمی‌توانم بکنم! فقط برای تلطیف ماجرا سعی می‌کنم صبح‌ها خودم برسانمش مدرسه. اما چند روزی است فکرم درگیر شده: هی «بگو ببینم سایر بچه‌ها را هم می‌رسانند؟» «چیه می‌خواهی قهرمان زندگی پسرت باشی؟» «ایجاد این رفاه صبح‌گاهی چقدر به نفع اوست، آسیب دارد یا رشد؟» «مودت و رحمت هست یا وابسته‌پروری؟» «می‌خواهی حال خودت خوب باشد؟» دهان مغزم را می‌بندم و می‌رسانمش. دم در مدرسه، ساختمانی که ویژه کنکوری‌های مدرسه است. پسرهایی را می‌بینم که ظرف نهار به دست و کوله به پشت، با دوچرخه و پیاده خودشان را به مدرسه می‌رسانند. همه سالم و زنده هستند، لبخند کم‌رنگی هم به لب دارند ... در ماشین را به هم می‌زند و می‌گوید: «ممنون مامان خیلی به ذخیره انرژیم کمک کردی. اینکه گاهی میرسونی و گاهی نه خیلی باحاله!» با حال؟! خدایا چرا اینقدر به خودم سخت می‌گیرم. الان خوبه باحال باشم یا نه؟! باید با حال باشم یا نه؟! چند روز بعد یک جمله در کتابی حواسم را جمع‌تر می‌کند: «مادرها پسر تربیت می‌کنند و پدرها مرد می‌سازند.» یادم آمد چند روز پیش پدرش به مدلی خاص و به آرامی از من خواست صبح‌ها نرسانمش ... فکر کنم تصمیمم را گرفتم؛ می‌خواهم بعضی روز ها برسانمش و خیلی روزها نه! می‌خواهم باحال باشم 😅 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
والدين قرار نيست اختلاف نداشته باشند، دعوا نكنند و هميشه با هم موافق باشند. كودك قرار است از والدينش روش درست حل اختلاف را بياموزد. قرار است ببيند پدر و مادرش با دو عقيده مختلف چگونه بر سر يك مسئله به تفاهم ميرسند. قرار است ببينند با داشتن اختلاف، عشق و محبت به پايان نميرسد. والدين قرار است به فرزندشان نشان دهند انسان حتي با خودش هم تفاهم ندارد چه برسد به ديگري، اما با احترام، ابراز درست عقايد، با گوش دادن به هم ميتوان يك جايي به تفاهم رسيد و مشكلات را حل كرد، و قرار است از هر اختلافي هر دو نفر پيروز بيايند نه تنها يك نفر 👇 join @nooredideh