eitaa logo
نــــــــــورنــما
2.6هزار دنبال‌کننده
197 عکس
143 ویدیو
10 فایل
💠 مجموعه #نـــــــــورنــما لا تعادوا الایام فتعادیکم با روزها دشمنی نورزید که به دشمنی با شما برمیخیزند. ارتباط با مدیر کانال @aghs13 ارتباط با ادمین @sarbbazzaman کانال ما در تلگرام @noornama2 پیج اینستاگرامی @noornamaferagh1
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نــــــــــورنــما
💠 چرا ائمه حکومت نکردند؟ سوالی از جانب اهل تسنن و برخی از فرق انحرافی به اهل تشیع وارد می شود که طبق روایات، خلفاء دوازده گانه به حکومت زمینی می رسند و حال آنکه بیشتر ائمه شما نتوانستند به حکومت زمینی دَست پیدا کنند. و اهل تسنن در اینجا توقف می کنند ولی اتباع احمدالحسن ادامه می دهند: این روایت در مورد مهدیین است که صاحب حکومت می شوند. __________ ۱. اگر مقصود شما از حکومت صرفاً "آرامش حق" باشد، این اشکال وارد است؛ زیرا ائمه می توانند به اذن و قدرت الهی بر زمین و مردم ظالم آن حاکم شوند و در این صورت این غرض هم میسر می شود. اما اگر مقصود "استقرار حق" است که استقرار حق فقط با همراهی مردم میسر است و علاوه بر حاکم باید مردم نیز عادل باشند تا این غرض حاصل شود: «ذَا وُلِّيَ الظَّالِمُ الظَّالِمَ فَقَدْ أَنْصَفَ الْحَقَّ وَ إِذَا وُلِّيَ الْعَادِلُ الْعَادِلَ فَقَدِ اعْتَدَلَ الْحَقُّ وَ إِذَا وُلِّيَ الْعَادِلُ الظَّالِمَ فَقَدِ اسْتَرَاحَ الْحَقُّ» چون ستمگر سرپرست ستمگر شود، حق جا افتاده است. چون عادل سرپرست عادل شود، حق استوار شده است. چون عادل سرپرست ستمگر شود، حق آسوده است(بحار ج ۷۲ ص ۳۴۲). ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ ۲. اگر مقصود شما از حکومت صرفاً "قائم بالعدل" است، باز این اشکال وارد است؛ زیرا ائمه می توانند جامعه ای را فراهم کنند که صرفا قائم بالعدل باشد. اما اگر مقصود شما "قوام بالعدل" است که معنای آن استمرار و استقرار و شیوع عدالت مانند سرما و گرما در یک جامعه باشد، این نیز جزء با همراهی مردم میسر نمی شود و ائمه هدی علیهم السلام "قوامون بالعدل" هستند: «یا رسول الله هل یکون بعدک نبی؟ قال: لا، أنا خاتم النبیین ولکن یکون بعدی أئمة من ذریتی قوامون بالقسط کعدد نقباء»(بحار ج ۳۶ ص ۲۷۱). و به همین منظور آیت الله جوادی آملی می گوید: «فراگير شدن عدالت در همه شئون زندگي در گرو اين است كه جامعه «قوّام به قسط و عدل» باشد؛ نه فقط قائم به عدل: «يا أیها الذین آمنوا كونوا قَوامین بِالقسط شهداء لله» - «يا أیها الذین آمَنوا كونوا قَوامین لله شهداء بِالقِسط». بعضي از كارها با صرف «قيام» مسئول آن، نتيجه مي بخشد؛ ولي در برخي امور ديگر قيام مسئول كفايت نمي كند، بلكه بايد «قوّام» باشد»(تفسیر تسنیم ج ۱۹ ص ۲۲۹). ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ ۳. اگر مقصود شما از حکومت صرفا "رسیدن به نتایج محدود" است باز اشکال شما وارد است که ائمه می توانستند در یک دوره ای با این غرض به حکومت برسند. اما اگر مقصود رسیدن به نتایج بزرگ و تغییر فراگیر در این جهان است که این غرض نیاز به شرایط و همراهی مردم دارد و ائمه "صبار" هستند تا چنین شرایط و زمینه ای فراهم شود. و به همین منظور آیت الله جوادی آملی می گوید: «و این نکته در تفاوت بین "صابر" و "صبار" نیز وجود دارد؛ زيرا با صبرِ معمولي مي‌توان كارهاي عادي و غير مهمّ را حلّ كرد؛ اما در كارهاي مهمّ، مانند نبرد با فراعنه، صبر عادي كافي نيست. در اين‌گونه امور، صابر به مقصد نمي‌رسد و از اين رو بايد «صبّار» باشد، چنان‌كه خداي سبحان به موساي كليم عليه‌السلام فرمود: «أخرج قومك من الظلمات إلي النور وذكّرهم بِأيّامِ الله إنّ في ذلك لآيتٍ لكلّ صبّارٍ شكور»(تفسیر تسنیم ج ۷ ص ۵۹۰) ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ ۴. و با همه ی این اوصاف(پاسخ به آقای فتحی) اگر منظور شما حاکمیت عادل بر ظالم با نتایج محدود است، دقیقا همین اشکال نیز بر امام مدعی شما(احمدالحسن) هم وارد است که تاکنون شرایط و مسائل دیگر را بهانه کرده است. اما اگر جنابعالی مانند اهل تسنن حکومت الهی را تنزل داده اید، در این صورت ما شاهد همراهی شما با اهل تسنن هستیم و این بار شما فرقه ای از فرق أهل تسنن به شمار می روید! @noornama
📍در روایاتی دقیقا همین پرسش محضر ائمه معصومین علیهم السلام وارده شده است و آنها بصراحت تاکید می کنند که این حکومت به ما سپرده شد ولی آن را دزدیدند و قطعا ما روزی به این حکومت خواهیم رسید: «قُلْتُ لَهُ‏ قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ- تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ- أَ لَيْسَ قَدْ آتَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَنِي أُمَيَّةَ الْمُلْكَ- قَالَ لَيْسَ حَيْثُ تَذْهَبُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ آتَانَا الْمُلْكَ وَ أَخَذَتْهُ بَنُو أُمَيَّةَ- بِمَنْزِلَةِ الرَّجُلِ يَكُونُ لَهُ الثَّوْبُ فَيَأْخُذُهُ الْآخَرُ- فَلَيْسَ هُوَ لِلَّذِي أَخَذَهُ‏» 📍و آن روز بسی باشکوه خواهد بود که امام حسین علیه السلام روی تخت قرار می گیرند و شیعیان را دلداری می دهند و حاجات دنیایی آنها را اجابت می کند(رجوع شود به عکس)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نــــــــــورنــما
💠 بازگشت روزگار جاهلیت(۳) 📍 ساکنان مصر دریافتند که اگر اسیران را به کار بگمارند و آنان را به بردگی بگیرند بهتر از کشتن آنها است. و چون نامی برای خطاب این بردگان نداشتند آنان را "مـــــردگـــــان زنــــــــده" گفتند و در کتیبه های خود آنان را با همین نام یاد کردند(انسان در گذر تکامل ج ۲ ص ۷) ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍قرآن درباره مردم جاهلیت می‌گوید: «انَّک لاتُسْمِعُ الْمَوْتی‏ وَ ما انْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی‏ الْقُبورِ» می‌گوید: این مردمی که می‌بینی، مرده‌هایی هستند متحرک، مرده‌هایی هستند که بجای اینکه زیر خاک باشند دارند روی زمین راه می‌روند،" مــــــرده مــــتــــحــــرّک" هستند، به اینها زنده نمی‌شود گفت(احیاء تفکر اسلامی ص ۲۱) ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍کافر مرده است: «الکافر مـــــیـــــــت»؛ خداوند سبحان می فرماید: «و مثل الّذين كفروا كمثل الّذي ينعق بما لا يسمع إلاّ دعاءً و نداءً صمٌّ بكمٌ عمي فهم لا يعقلون» مَثَل (تو در دعوت) کافران، بسان کسی است که (گوسفندان و حیوانات را برای نجات از چنگال خطر) صدا می‌زند؛ ولی آنها چیزی جز سر و صدا نمی‌شنوند(و حقیقت و مفهوم گفتار او را درک نمی‌کنند. این کافران، در واقع) کر و لال و نابینا هستند؛ از این رو چیزی نمی‌فهمند! - ينعق: نعيق و اسم مصدر آن نُعاق، فرياد و نهيبي است كه چوپان براي منع و بازداشتن بر سر گوسفندان مي‌زند. - صمّ: اين واژه جمع اصمّ و به معناي ناشنوايان است؛ کسانی که سخنان رهایی بخش انبیاء را نمی شنوند، آنان هرچند که سخن انبیاء را هم بشوند مانند گوسفندانی می مانند که فهم و ادراکی از سخن چوپان خود نمی برند. - بُكْم: بكم جمع أبكم و به معناي گنگ و كساني است كه قدرت سخن گفتن ندارند؛ کسانی که کلام حق بر زبانشان جاری نمی شود. آری! آنها اگرچه زنده اند؛ ولی خصوصیاتی که دارند بیشتر شبیه مردگان زیر خاک است؛ کسانی که درست نمی شوند و قدرت تکلم ندارند. @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نــــــــــورنــما
💠 بازگشت روزگار جاهلیت(۴‌) 📍شیطان مردم را اول از راه خود گمراه می کند: «لَأُضِلَّنَّهُمْ» و آنها با اینکه هدف دارند نمی دانند از کدام راه باید بروند و "ضلالت" به همین معنا(بیراهه رفتن) است. و سپس باعث می شود که انسان همین هدف را هم گم کند: «لَأُغْوِینَّهُمْ» و نهایت نمی دانند به کجا باید بروند و تبدیل به انسان های پوچ‌گرا می شوند. ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍این دو خطر در عصر جاهلیت نیز بود و خداوند به مردم جاهلی فرمود که پیامبر از هر دو آسیب مصون است: «ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوی» او نه راه را گم كرد و نه هدف را؛ زیرا پیامبر هم در راه است و هم هدف دارد و شما باید دنبال چنین کسی بروید. ┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍و مصداق این راهنمایان بعد از پیامبر ائمه هدی علیهم السلام هستند: «بنَا اهْتَدَيْتُمْ فِي الظَّلْمَاءِ» به سبب ما راه یافتید در تاریکی محض که"اهتدیم" از "اهتداء" به معنای راه یافتن است. عرب به تاریکی "ظلمت" می گوید و اگر این تاریکی خیلی شدید باشد از"ظلماء" استفاده می کند. @noornama