💠 حرمت موی سپید امام حسین(علیه السلام)در روز عاشورا و در بخشی از دعای خود می‌فرماید: یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ... ای آنکه رحم می‌کنی به پیران... سعدی می‌گوید: دلم می‌دهد وقت وقت این امید که حق شرم دارد ز موی سپید

وظایف زمان غیبت و یأتي في الرواية المرقمه۳۳: فإن أصبحتم يوماً لا ترون منهم أحداً فاستعينوا بالله، وانظروا السنة التي كنتم عليها فاتبعوها... . و در روایت ۳۳ خواهد آمد که: اگر روزی پیش آمد که به هیچ یک از امامان(علیهم السلام) دسترسی نداشتید، از خدای تعالی کمک بخواهید و همان سنت و راه و روشی را که قبلا بر آن بوده‌اید ادامه دهید. (روش روشن، ص۲۰) قال العلامة المجلسي(رحمه‌الله) -بعد نقل بعض الأخبار الآنفة الذكر- : المقصود من هذه الأخبار عدم التزلزل في الدين والتحير في العمل، أي تمسكوا في أصول دینکم و فروعه بما وصل إليكم من أئمتكم، و لا تتركوا العمل و لا ترتدوا حتى يظهر إمامكم. و يحتمل أن يكون المعنى: لا تؤمنوا بمن يدعي أنه القائم حتى يتبين لكم بالمعجزات. علامه مجلسی(رحمه‌الله) -پس از نقل برخی از روایات گذشته- می‌نویسد: مقصود از این روایات آن است که در دین خود متزلزل نشوید، و در مقام عمل حیران و سرگردان نباشید، در اصول و فروع دین به آنچه از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) به شما رسیده تمسک نمایید. مبادا از انجام وظایف خویش دست کشیده و یا از عقیدۀ، خودتان دست بردارید، [ثابت قدم باشید] تا آن حضرت ظهور فرماید. و ممكن است معنای روایات این باشد که اگر کسی ادعا کند: «من قائم آل محمد(علیهم‌السلام) هستم» نپذیرید تا اینکه با معجزات روشن برای شما معلوم شود که او راست می گوید. (بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۳۳)

سرنوشت جهان پس از ظهور در این باره دیدگاه های مختلفی بیان شده است: ۱. مرحوم نعمانی می گوید: بعد از آنکه امام زمان حکومت می کند، ۵۰ سال هرج و مرج زمین را فرا گرفته و سپس قیامت می شود. خاستگاه این نظریه روایات اهل تسنن برمی گردد. ۲. شیخ مفید می گوید‌: امام عصر علیه السلام هفت سال حکومت می کند و هر سال ده سال طول می کشد(۷۰ سال) و سپس همه اهل زمین می میرند و طبق روایات کثیر زمین چهل روز خالی از حجت می ماند. برخلاف اتهام شیخ احمد احسائی، شیخ مفید اعتقاد به رجعت ائمه و برخی از مؤمنین دارد و در کتاب اوائل المقالات از رجعت گفته است. و لذا نظر مذکور شیخ مفید به معنای انکار رجعت نیست و بلکه ایشان مخالف حکومت سایر ائمه است. ۳. حسن بن سلیمان حلی می گوید: امام زمان ظهور می کند و سپس ۷۰ سال یا ۱۹ سال حکومت می کند و سپس از دنیا رفته و رجعت می کند و ۳۰۰ سال نیز حکومت می کند. ۳. علامه مجلسی می گوید: امام زمان حکومت می کند و بعد ائمه حکومت می کنند

شیخ مفید در کتاب الإرشاد می گوید: ۱. روایاتی که دال بر دولت فرزندان امام زمان است ثابت شده و قطعی نیست ۲. روایات کثیر دلالت دارند که با گذشت چهل روز از وفات امام زمان علیه السلام، قیامت واقع می شود. 🔺این نظر شیخ مفید تا زمان علامه ی مجلسی بین علمای شیعه رایج بوده است. اما مستند آن تنها یک و یا نهایتا دو روایت است و ما نتوانستیم مقصود شیخ مفید از روایات کثیر را بفهمیم! و البته در مورد حکومت ائمه ی هدی علیهم السلام بعد از رجعت نیز روایات زیادی در دسترس ما نیست و لذا نمی توانیم به قطعیت از حکومت ائمه بعد از رجعت بگوییم!

علامه ی مجلسی در پاسخ به شیخ مفید می نگارد: روایتی که می گوید: پیش از قیامت، چهل روز زمین از حجت الهی خالی می شود، خبر واحد است که نمی تواند مقابل روایات رجعت قرار گیرد؛ مگر آنکه معتقد به قول برخی علما باشیم که گفته اند: امام زمان بعد از وفاتش رجعت خواهد کرد. 🔺مقصود علامه ی مجلسی از علماء، صاحب کتاب مختصر البصائر است که معتقد به رجعت امام زمان است.

مختار و کرسی منتسب به امیرالمؤمنین همانطور که بیان کردیم، مواریث پیامبر که با وفات ایشان به امیرالمؤمنین رسید همواره مورد توجه حاکمان سرزمین های اسلامی برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود بود. یکی از اسرار آمیز ترین آداب دینی مختار به کرسی منتسب به امام علی علیه السلام مرتبط است. بر اساس یک نقل فردی از اهالی کوفه به نام ابن طفیل همسایه ای داشت که تاجر روغن بود و کرسی قدیمی و خراب در تملک خود داشت. ابن طفیل پس از گرفتن کرسی آن را تمیز کرد و به مختار اطلاع داد که کرسی ای دارد که بر روی آن اثری از امام علی علیه السلام است. مختار آن کرسی را طلب کرد و پاداش بزرگی را به ابن طفیل عطا نمود. و سپس مختار مردم را فراخواند و با نشان دادن آن کرسی، آن را به تابوت بنی اسرائیل تشبیه نمود و او ادعا کرد که این کرسی مانند تابوت بنی اسرائیل باعث پیروزی او در جنگ ها خواهد شد. و از این رو این کرسی در نزد برخی از قبیله قداست پیدا کرد و آن را با ابریشم پوشاندند. ✍️ مدعیان مهدویت و هزاره‌گرایان

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: العُلَماءُ غُرَباءُ لِكَثرَةِ الجُهّالِ بَينَهُـم علما غریب اند بخاطر فراوانی جهال

🔶 روزی دهنده طفل صغیر امام حسین علیه السلام در روز عاشورا می فرماید: یا رازق لطفل الصغیر... ای روزی دهنده ی طفل صغیر... سعدی می گوید: مردی که از دندان برآوردن فرزند خود ناراحت بود، زنی داشت که چه مردانه گفت: فریب ابلیس را نخور که آنکه دندان دهد، نان دهد! یکی طفل دندان برآورده بود پدر سر به فکرت فرو برده بود که من نان و برگ از کجا آرمش؟ مروت نباشد که بگذارمش چو بیچاره گفت این سخن، نزد جفت نگر تا زن او را چه مردانه گفت‌: مخور هول ابلیس تا جان دهد همان کس که دندان دهد نان دهد

دختر شهید مصطفی مهدوی نژاد دور عکس باباش میگرده...🌷🦋🥲 #نورنما اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 🌱💚@noornama

صلی الله علیک یا اباعبدالله...💔🏴 #امام_حسین #شب_زیارتی #اربعین #نورنما اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

حکومت اسلامی(۱۴) امیرالمؤمنین علیه السلام در ادامه توصیه هایی به مالک اشتر در انتخاب قضات می کند و می فرماید: - ثم اختر للحکم بین الناس أفضل رعیتک فی نفسک سپس از میان مردم، برترین فرد نزد خود را برای قضاوت انتخاب کن - ممن لا تضیق به الأمور از آن افرادی که زیادی کار و مشغله ی فراوان او را به ستوه نیاورد - و لا تمحکه الخصوم خصومت بین افراد او را خشمگین نکند و از حالت تعادل خارج نکند - و لا یتمادی فی الزلة بر رای اشتباه خود پای فشاری نکند یعنی اگر لغزد بتواند که بازگردد و رجوع به سوی حق بهتر است از تمادی در باطل - و لا یحصر من الفیء إلی الحق إذا عرفه اگر دانست حکمی اشتباه است بر او سخت نباشد که به حق بازگردد و این مشابه عبارت سابق است، جزء اینکه زیادتی وجود دارد و آن "با یحصر" است - و لا تشرف نفسه علی طمع طمع را از دل ریشه کن کند در حقیقت "اشراف" به معنای ترسیدن است؛ یعنی بر خویشتن نمی ترسد و از فوت منافع و فواید هراس دارد - و لا یکتفی بأدنی فهم دون أقصاه از کسانی نباشد که به کمترین اطلاعات اکتفا کند و حکم بدهد - و أوقفهم فی الشبهات در شبهه ها نسبت به همه ی مردم با احتیاط تر باشد - و أخذهم بالحجج گیرنده ترین فرد دلیل باشد - و أقلهم تبرما بمراجعة الخصم و مراجعه ی پی در پی مردم، او را خسته نکند(کمترین آنها به لحاظ گله و شکوه باشد) - و أصبرهم علی تکشف الأمور و صبور ترین فرد در پرده برداری از حقایق باشد(در حل پرونده ها سریع نباشد) یعنی حل پرونده هایی که روشن است را به درازا نکشاند تا پرونده ها انبار شود و مردم از مراجعه ی به دستگاه قضاء پشیمان شوند! - و أصرمهم عند اتضاح الحکم و پس از اینکه حقیقت روشن شد، قاطع و بُرنده باشد - ممن لا یزدهیه إطراء و تعریف زیاد او را فریب ندهد - و لا یستمیله إغراء و چرب زبانی او را منحرف نکند - و أولئک قلیل و چنین افرادی بسیار اندک اند - ثم أکثر تعاهد قضائه سپس هر چه بیشتر در قضاوت های او بیندیش - و أفسح له فی البذل ما یزیل علته و بقدری به او ببخش که نیاز های او برطرف ‌شود - و تقل معه حاجته إلی الناس و به مردم نیازمند نباشد - و أعطه من المنزلة لدیک ما لا یطمع فيه غیره من خاصیتک و بقدری مقام و منزلت او را بالا ببرد که نزدیکان تو طمع نفوز در او نداشته باشن - لیأمن بذلک اغیال الرجال له عندک تا از توطئه ی آنها نزد تو در امان باشد #نورنما #حکومت_اسلامی اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

🔶 آشــنــای آســمــان 📍همانگونه که رحمت الهی بر دو نوع است، نور الهی نیز دو نوع دارد: ۱. نوری که همه ی موجودات را دربرمی گیرد: «و بنور وجهک الذی اضاء له کل شی». هر چیزی را "شیء" می گویند و نور خداوند احاطه ی بر همه ی اشیاء دارد. ۲. نوری که اختصاص به مؤمنین دارد و مؤمنین از طریق عبادت و مسائل دیگر آن را کسب می کنند و در دعای سحر همین نور طلب و درخواست می شود: «اللهم انی اسئلک من نورک بانوره» 📍این نور به واقع درخشان و افشان است و اگرچه به چشم انسان های عادی دیده نمی شود؛ ولی مانند ستارگان برای اهل آسمان نمایان است: «و الله إن المؤمن لیزهر نوره لأهل السماء کما تزهر نجوم السماء لأهل الأرض» و اگرچه میان اهل زمین ناآشنا و گمنام اند؛ برای اهالی آسمان بسیار شناخته شده و معروف اند. 📍دنیا محل بدست آوردن این نور است و چون آدمی بمیرد، همین نور او را از دیگر منازل عبور می دهد. و آنگاه که همه ی انسان ها در لبه ی جهنم قرار می گیرند: «وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا» مومن بواسطه ی این نور بسلامت از جهنم می گذزد و منافق رو به مؤمن طلب این نور می کند تا از آتش جهنم خود را برهاند. و پاسخ مومن این است که محل دریافت این نور، زمین است و باید به همین دنیا بازگردد تا بتواند این نور را بگیرد: «يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا». و شاید حافظ نیز همین نور را از خداوند سبحان طلب می کند، نوری که در جنت و بهشت نمی‌یابد: بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت کنار آب رکن آباد و گُلگَشت مصلا را و محل دخل و بدست آوردنش همین دنیا است: جای دخل است این عدم از وی مرم 📍وقتی مؤمنان به سلامت از منزل جهنم می گذرند وارد غرفه ها و درجات بهشت می شوند. و این نور در بهشت نیز همچنان می درخشد و از این رو ساکنان پایین بهشت، وقتی بالا را نگاه می کنند، مومنین بالاتر را به مثال ستاره درخشان و روشن می بینند: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ الْغُرْفَةَ- كَمَا تَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ فِي السَّمَاءِ». قرطبی همین معنا را از روایت فوق می فهمد و می گوید: «أهل السفل من الجنة ينظرون إلى من فوقهم على تفاوت منازلهم كما ينظر من بالأرض دواري السماء و عظام نجومها فيقولون هذا فلان و هذا فلان كما يقال هذا المشتري و هذا الزهرة» 📍اما شرط استقامت و جاودانگی این نور در دنیا و آخرت، تقواست. امام باقر علیه السلام فرمود: «يَبْعَثُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قَوْماً بَيْنَ أَيْدِيهِمْ نُورٌ كَالْقَبَاطِيِّ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ كُنْ هَبَاءً مَنْثُوراً ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّهُمْ كَانُوا يَصُومُونَ وَ يُصَلُّونَ وَ لَكِنْ كَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمْ شَيْ‏ءٌ مِنَ الْحَرَامِ أَخَذُوهُ وَ إِذَا ذُكِرَ لَهُمْ شَيْ‏ءٌ مِنْ فَضْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع)أَنْكَرُوهُ وَ قَالَ وَ الْهَبَاءُ الْمَنْثُورُ هُوَ الَّذِي تَرَاهُ يَدْخُلُ الْبَيْتَ فِي الْكُوَّةِ مِنْ شُعَاعِ الشَّمْسِ‏» خداوند روز قیامت گروهی را مبعوث و محشور می فرماید که در مقابل روی آنها، روشنایی بزرگی وجود دارد و اعمال آنها به آن صورت مجسم شده. ولی ناگهان به آن نور گفته می شود: «کن هَباءً مَنْثُوراً»،«تبدیل به غبار پراکنده و هیچ و پوچ شو! ای ابو حمزه! بدان به خدا سوگند که آنان نماز می خواندند و روزه می گرفتند، ولی این اعمال آنها با تقوا و پرهیزکاری همراه نبود و اگر با حرامی مواجه می شدند، خودداری نمی کردند و اگر از فضائل امیر مؤمنان صحبتی به میان می آمد، منکر می شدند. فرمود «هباء منثور» آن غبار و ذرات پراکنده ای است که هنگام افتادن آفتاب در روزنه اطاق پیدا می شود.