نــــــــــورنــما
🔶 آشــنــای آســمــان
📍همانگونه که رحمت الهی بر دو نوع است، نور الهی نیز دو نوع دارد:
۱. نوری که همه ی موجودات را دربرمی گیرد: «و بنور وجهک الذی اضاء له کل شی». هر چیزی را "شیء" می گویند و نور خداوند احاطه ی بر همه ی اشیاء دارد.
۲. نوری که اختصاص به مؤمنین دارد و مؤمنین از طریق عبادت و مسائل دیگر آن را کسب می کنند و در دعای سحر همین نور طلب و درخواست می شود: «اللهم انی اسئلک من نورک بانوره»
📍این نور به واقع درخشان و افشان است و اگرچه به چشم انسان های عادی دیده نمی شود؛ ولی مانند ستارگان برای اهل آسمان نمایان است: «و الله إن المؤمن لیزهر نوره لأهل السماء کما تزهر نجوم السماء لأهل الأرض» و اگرچه میان اهل زمین ناآشنا و گمنام اند؛ برای اهالی آسمان بسیار شناخته شده و معروف اند.
📍دنیا محل بدست آوردن این نور است و چون آدمی بمیرد، همین نور او را از دیگر منازل عبور می دهد. و آنگاه که همه ی انسان ها در لبه ی جهنم قرار می گیرند: «وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا» مومن بواسطه ی این نور بسلامت از جهنم می گذزد و منافق رو به مؤمن طلب این نور می کند تا از آتش جهنم خود را برهاند. و پاسخ مومن این است که محل دریافت این نور، زمین است و باید به همین دنیا بازگردد تا بتواند این نور را بگیرد: «يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا».
و شاید حافظ نیز همین نور را از خداوند سبحان طلب می کند، نوری که در جنت و بهشت نمییابد:
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گُلگَشت مصلا را
و محل دخل و بدست آوردنش همین دنیا است:
جای دخل است این عدم از وی مرم
📍وقتی مؤمنان به سلامت از منزل جهنم می گذرند وارد غرفه ها و درجات بهشت می شوند. و این نور در بهشت نیز همچنان می درخشد و از این رو ساکنان پایین بهشت، وقتی بالا را نگاه می کنند، مومنین بالاتر را به مثال ستاره درخشان و روشن می بینند: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ الْغُرْفَةَ- كَمَا تَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ فِي السَّمَاءِ».
قرطبی همین معنا را از روایت فوق می فهمد و می گوید: «أهل السفل من الجنة ينظرون إلى من فوقهم على تفاوت منازلهم كما ينظر من بالأرض دواري السماء و عظام نجومها فيقولون هذا فلان و هذا فلان كما يقال هذا المشتري و هذا الزهرة»
📍اما شرط استقامت و جاودانگی این نور در دنیا و آخرت، تقواست. امام باقر علیه السلام فرمود: «يَبْعَثُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قَوْماً بَيْنَ أَيْدِيهِمْ نُورٌ كَالْقَبَاطِيِّ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ كُنْ هَبَاءً مَنْثُوراً ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّهُمْ كَانُوا يَصُومُونَ وَ يُصَلُّونَ وَ لَكِنْ كَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمْ شَيْءٌ مِنَ الْحَرَامِ أَخَذُوهُ وَ إِذَا ذُكِرَ لَهُمْ شَيْءٌ مِنْ فَضْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع)أَنْكَرُوهُ وَ قَالَ وَ الْهَبَاءُ الْمَنْثُورُ هُوَ الَّذِي تَرَاهُ يَدْخُلُ الْبَيْتَ فِي الْكُوَّةِ مِنْ شُعَاعِ الشَّمْسِ»
خداوند روز قیامت گروهی را مبعوث و محشور می فرماید که در مقابل روی آنها، روشنایی بزرگی وجود دارد و اعمال آنها به آن صورت مجسم شده. ولی ناگهان به آن نور گفته می شود: «کن هَباءً مَنْثُوراً»،«تبدیل به غبار پراکنده و هیچ و پوچ شو! ای ابو حمزه! بدان به خدا سوگند که آنان نماز می خواندند و روزه می گرفتند، ولی این اعمال آنها با تقوا و پرهیزکاری همراه نبود و اگر با حرامی مواجه می شدند، خودداری نمی کردند و اگر از فضائل امیر مؤمنان صحبتی به میان می آمد، منکر می شدند. فرمود «هباء منثور» آن غبار و ذرات پراکنده ای است که هنگام افتادن آفتاب در روزنه اطاق پیدا می شود.
حکومت اسلامی(۱۵)
امیرالمؤمنین علیه السلام بعد منصب قضاوت، سراغ کارگذاران می رود و می فرماید:
- ثم انظر فی أمور عمالک
در کار کارگذارانت بنگر
- فاستعملهم اختبار
و پس از امتحان آنها را انتخاب کن
- و لا تولهم محابا و أثره
و نه به سبب دوستی با آنها
- فإن هما جماع من شعب الجور و الخیانة
اگر بدون مشورت کسی را برای کار انتخاب کردی، ستم و خیانت کردی
از نظر امیرالمؤمنین علیه السلام انتخاب مسئولین با میل شخصی، بدون در نظر گرفتن لیاقت و بدون مشورت خیانت و ستم است
- و توخ منهم أهل التجربة
کارگذارانی انتخاب کن که خیر خواه مردم اند
- و الحیاء
شرم و حیا دارند
"حیا" قوه و قدرت درونی است که در وجود انسان، آدمی را از کار های زشت بازمی دارد. راغب در مفردات می گوید: حیاء خود دارى نفس از زشتيها و ترك زشتيهاست.
مشابه واژه حیاء، "عفت" است
- من أهل البیوتات الصالحة
از خانواده های اصیل و صالحه انتخاب کن
- و القدم فی الإسلام المتقدمة
و کسانی که در اسلام از باقی جلو تر هستند
- فإنهم أکرم أخلاقا
چون چنین انسان هایی از لحاظ اخلاقی کریم اند
"کرامت" به معنای بزرگ منشی است و آنها کسانی هستند که کار های پست انجام نمی دهند.
"لئامت" مقابل کریم است. "لئیم" آدم فرومایه ای است که از انجام کار های پَست ابایی ندارد.
- و أصح أعراضا
از نظر غرض و هدف، صحیح و صالح ترین آدم ها هستند
"صحیح" مقابل "سقیم" قرار دارد. "سقیم" یعنی بیماری و آنها کسانی هستند که غرض بیمارگونه دارند
- و أقل فی المطامع إشرافا
و پایین ترین انسان در طمع اند
"طماع" کسی است که حد یقف ندارد و برای انجام وظیفه ی خود از مردم درخواست مُزد می کند.
- و أبلغ فی عواقب الأمور نظرا
دور اندیش ترین باشد
قَالَ لَهُ رَجُلٌ مَا الْحَزْمُ- قَالَ ص تُشَاوِرُ امْرَأً ذَا رَأْيٍ ثُمَّ تُطِيعُهُ.
مردی پرسید دوراندیشی چیست؟ فرمود: مشورت کردن با مرد صاحب رأی و آنگاه پیروی کردن از آن
- ثم أسبغ علیهم الأرزاق
سپس در روزی آنها بیفزای(به آنها سخت نگیر)
- فإن ذلک قوة لهم علی استصلاح أنفسهم
چون آنها را قوی می کند در اصلاح خودشان
- و غنی لهم عن تناول ما تحت أیدیهم
و دیگر نگاه طمع به آنچه که در اختیار خود دارند نمی برند
- و حجة علیهم
و اگر به آنها خوب برسی حجت تو بر علیه آنها زیاد خواهد بود
- إن خالفوا أمرک
اگر مخالفت کنند
- أو ثلموا أمانتک
یا خیانت کنند
- ثم تفقد أعمالهم
سپس کامل آنها را زیر نظر بگیر
- و ابعث العیون من أهل الصدق و الوفاء علیهم
و جاسوسانی انتخاب کن از انسان های اهل صدق و وفا
"عیون" جمع "عین" به معنای جاسوس است
- فإن تعاهدک فی السر لأمورهم حدوة لهم علی استعمال الأمانة
اگر چنین کنی آنها امانت دار تو می شوند
- و الرفق بالرعیة
و با مردم خوب رفتار می کنند
- و تحفظ من الأعوان
و مراقب حلقه های نزدیک به خودت باش
- فإن أحد منهم بسط یده إلی خیانة اجتمعت بها علیه عندک أخبار عیونک
که اگر یکی از آن حلقه های نزدیک دست به خیانت بُرد و خبر های جاسوسان هم بصورت مجتمع این خیانت را تأیید نمودند
- اکتفیت بذلک شاهدا
همین برای مجازات او کافی است
- فبسطت علیه العقوبة فی بدنه
او را با تازیانه شلاق بزن
- و أخذته بما أصاب من عمله
و هر چه چپاول کرده از او بگیر
- ثم نصبته بمقام المذلة
او او را نصب در جایگاه خواری کن(آبرویش را ببر)
- و وسمته بالخیانة
نشانه دارش کن به خیانت
- و قلدته عار التهمة
و گردن بند بدنامی را بر گردن او بنداز
#نورنما
#حکومت_اسلامی
اللّهمَعجّللولیڪالفرج 🌱
@noornama
نــــــــــورنــما
🔶 از عـــقـــل تــــا تــــوهــــم و خـــــیـــــال
📍آدولف آیشمن که از افسران بلند پایه ی آلمان در جنگ جهانی دوم بود، انسان های بسیاری را زندانی کرد و چشم در چشم، آنها را کُشت!
آیریس مرداک فیلسوف بریتانیایی و هانا آرنت فیلسوف آمریکایی و آلمانی، طرح پژوهشی را با موضوع آدولف آیشمن آغاز نمودند. اساس پژوهش آنها پاسخ به این سوال بود که چگونه یک انسان می تواند ۱۰۰ ها نفر را بدون هیچ گونه تریدی به قتل برساند؟
📍این دو خانم فیلسوف در طی پژوهش خود به یک جمله از سیمون وی می رسند که او می گوید:
زایشگاه شرور توسط آدم ها، توهم است
توهم قدرت، ثروت و جایگاه باعث می شود که انسان از جان دیگران به راحتی بگذرد!
یا به تعبیر دیگر طمع قدرت و ثروت، عقل را از آدمی زائل می کند. و آدم بی عقل شبیه گرگی است که هم نوع خود را می درد: «اکثَرُ مَصارِعِ الْعُقولِ تَحْتَ بُروقِ الْمَطامِعِ»
"مَصْرَع" به معنی خوابگاه و محلی است که انسان به زمین میخورد. (مثلًا محلی که پشت پهلوان به خاک رسیده است «مصرع» است.) بیشترین نقطههایی که پهلوانِ عقل به زمین میخورد آن جایی است که برق طمع در دل پیدا میشود.
📍آیریس مرداک و هانا آرنت علاوه بر این جمله، یک جمله ی دیگری از خود می افزایند و می گویند:
همانطور که توهم شرزا است، تخیل اخلاق زا است
تخیل باعث می شود که آدمی خود را در جایگاه دیگری قرار بدهد و از اینکه به او آسیبی برساند، خود را نگه می دارد(آیشمن در اورشلیم)
📍امام حسین علیه السلام بعد از آنکه دشمن مقابل را به عقل فرامی خواند و از آنها می خواهد به عقل بازگردند: «إرجعوا إلی عقولکم». سراغ خیال آنها می رود و می فرماید:
نفْسی مَعَ أَنْفُسِکُمْ، وَ أَهْلی مَعَ أَهْلیکُمْ
نفس من همراه نفس شماست و خانواده ی من همراه خانواده ی شماست ...
اللّهمَعجّللولیڪالفرج 🌱
@noornama
دعای اتصال دولت شاه سلطان حسین به حکومت صاحب الزمان (ع)..... از سوی یک عالم عصر صفوی
حضرت ملک متعال و کریم ذی الجلال، زمان دولت قاهره خاقان فلک جناب گردون قباب سلطان البرّ و البحر و برهان النّهی و الامر، حامی بیضة الاسلام، مروج مذهب ائمة الانام ـ علیهم الصلاة و علیهم السلام ـ أبّده الله تعالی بالسعادات الأبدیه و أیّده بالتأییدات السرمدیة را به اوان خروج حضرت صاحب الزمان و امام الایّام ـ صلوات الله علیه و علی آبائه الکرام ـ متصل گردانیده، اعادی رتبت دولت این نوشیروان عالی شان را مقهور و احبّای مرتبه اقبال این خدیو زمان و خداوند جهان را مظفّر و منصور ساخته، سایه عاطفت رعایت گستری و فرمان روایی و رعیت پروری و کشورگشایی را بر مفارق کافّه بندگان مخلد و مستدام بداراد. مصرع «وین دعا را ز همه خلق جهان آمین باد».
یا رب که مباد سایه اش کم / از فرق موالیان عالم
می دار همیشه کامرانش / با یک جهتان و دوستانش
این دولت و بخت جاودان باد / پیوسته به صاحب الزمان باد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 دنیای فرعون و ظهور موسی
می گویند: تا ظهور زمان زیادی باقی مانده است. پس بگذارید به گناه و دنیای فرعونیان خوش باشیم و وقتی حضرت ظهور کرد به سویش می بشتابیم...
امام صادق علیه السلام فرمود:
إِنَّ قَوْماً مِمَّنْ آمَنَ بِمُوسَى (صلوات اللّه عليه)- قَالُوا لَوْ أَتَيْنَا عَسْكَرَ فِرْعَوْنَ وَ كُنَّا فِيهِ وَ نِلْنَا مِنْ دُنْيَاهُ- فَإِذَا كَانَ الَّذِي نَرْجُوهُ مِنْ ظُهُورِ مُوسَى صِرْنَا إِلَيْهِ- فَفَعَلُوا فَلَمَّا تَوَجَّهَ مُوسَى وَ مَنْ مَعَهُ هَارِبِينَ- رَكِبُوا دَوَابَّهُمْ وَ أَسْرَعُوا فِي السَّيْرِ- لِيُوَافُوا مُوسَى وَ مَنْ مَعَهُ فَيَكُونُوا مَعَهُمْ- فَبَعَثَ اللَّهُ مَلَائِكَةً فَضَرَبَتْ وُجُوهَ دَوَابِّهِمْ- فَرَدَّتْهُمْ إِلَى عَسْكَرِ فِرْعَوْنَ- فَكَانُوا فِيمَنْ غَرِقَ مَعَ فِرْعَوْنَ.
قومی از مؤمنین به موسی گفتند: کاش نزد فرعون می رفتیم و با او بودیم و از دنیایش بهره مند می شدیم، و چون امید ما که ظهور موسی بود برمی آمد، نزد او می رفتیم، و این کار را کردند. چون موسی و همراهانش گریختند، سوار شدند و شتاب کردند تا به موسی و همراهانش برسند و با آنها باشند. خدا فرشته ها فرستاد که به صورت چهارپایان آنان زدند و آنها را برگرداندند به لشکر فرعون، و با همراهان فرعون غرق شدند.
💠 شیوع جهل و گمراهی
علامه ی مجلسی در ذیل روایتی می گوید:
بيان: علمكم بالتحريك أي من يعلم به سبيل الحق و هو الإمام(ع)أو بالكسر أي صاحب علمكم فرجع إلى الأول أو أصل العلم بأن تشيع الضلالة و الجهالة في الخلق و توقع الفرج من تحت الأقدام كناية عن قربه و تيسر حصوله فإن من كانت قدماه على شيء فهو أقرب الأشياء به و يأخذه إذا رفعهما فعلى الأولين المعنى أنه لا بد أن تكونوا في تلك الأزمان متوقعين للفرج كذلك غير آيسين منه و يحتمل أن يكون المراد ما هو أعم من ظهور الإمام أي يحصل لكم فرج إما بالموت و الوصول إلى رحمة الله أو ظهور الإمام أو رفع شر الأعادي بفضل الله و على الوجه الثالث الكلام محمول على ظاهره فإنه إذا تمت جهالة الخلق و ضلالتهم لا بد من ظهور الإمام(ع)كما دلت الأخبار و عادة الله في الأمم الماضية عليه.
کلمه «علمکم» با دو فتحه بر عین و لام، یعنی کسی که به سبب او راه حق شناخته شود که همان امام علیه السّلام است یا با کسره عین، به معنای صاحب دانش شماست که یا به معنای اول و یا به اصل دانش بازگشت می کند، به این معنا که زمانی که گمراهی و جهالت در خلق شیوع پیدا می کند. «انتظار فرج از زیر قدم»، کنایه از نزدیکی فرج و آسانی حصول آن است، چون کسی که قدم هایش روی چیزی باشد، نزدیک ترین چیزها به آن شیء است و وقتی قدم هایش را بردارد، آن چیز را می گیرد. پس بنا بر هر دو معنای نخست، یعنی در آن زمان ها در عین اینکه باید در انتظار فرج به سر برید، از آمدن آن حضرت هم مأیوس نباشید. و ممکن است مراد اعم از ظهور امام باشد، یعنی فرج یا با مرگ شما و وصول به رحمت خدا حاصل می شود و یا امام ظهور می کند و یا شر دشمنان برداشته می شود و بنا بر وجه سوم، کلام بر ظاهرش حمل می شود، زیرا وقتی نادانی و گمراهی مردم از حد گذشت، بر وفق قضای الهی باید امام علیه السّلام که رهبر خلق است ظهور کند، چنان که اخبار و تاریخ از امت های گذشته خبر می دهد.
(بحار ج 53)
سند (1) (16).pdf
270.3K
پرچم امام زمان علیه السلام با تاکید بر روی فرق انحرافی
🔺احتمالا در مسیر اربعین با پرچم های برخورد نمودید که ادعای مهدویت داشته اند...
البیعه لله pdf.pdf
520.9K
پژوهشی در مورد نقش البیعة لله روی پرچم امام زمان علیه السلام
حکومت اسلامی(۱۶)
امیرالمؤمنین علیه السلام در ادامه از مالیات و مالیات دهندگان می گوید و می فرماید:
- و تفقد أمر الخراج بما یصلح أهله
در مالیات و بیت المال تفقد و بررسی کن بگونه ای که صلاح مالیات دهندگان باشد
- فإن فی صلاحه و صلاحهم صلاحا لکن سواهم و صلاح لمن سواء إلا بهم
برای اینکه بهبودی مالیات و مالیات دهندگان باعث بهبودی سایر اقشار جامعه است(وضعیت جامعه بستگی به مالیات دارد)
- لأن الناس کلهم عیال علی الخراج و أهله
بخاطر اینکه همه ی مردم نان خور مالیات اند
- و لیکن نظرک فی عمارة الأرض أبلغ من نظرک فی استجلاب الخراج
باید تلاش تو در آبادانی زمین و بلاد بیشتر از جمع آوری مالیات باشد
- لأن ذلک لا یدرک بالعمارة
بخاطر اینکه خراج به دست نمی آید مگر به آبادانی
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: اگر مردم رفاه و آبادانی را در جامعه ببینند راحت تر مالیات می دهند چون مالیاتی که می دهند را با آبادانی بعینه می بیند و در واقع این مالیات به مردم بازمی گردد.
- و من طلب الخراج بغیر عمارة
و کسی که مالیات بخواهد در حالی که هیچ عمارت و آبادانی در جامعه نباشد
- الحرب البلاد
شهر ها را خراب می کند
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: حکومتی که مالیات بخواهد و در ازای دریافت مالیات کاری نکند، در حقیقت کشور را به خرابی می کشاند
- و أهلک العباد
نتنها کشور را خراب می کند و بلکه مردم را هم هلاک می کند
- و لم یستقم أمره إلا قلیلا
و کار این حکومت به درستی پیش نمی رود(دوام نمییابد) مگر خیلی کم
- فإن شکوا ثقلا أو علة أو انقطاع شرب أو بالة أو إحالة أرض اعتمرها غرق أو أجحف بها عطش خففت عنهم بما ترجوا أن یصلح به أمرهم
اگر مردم شکایت کردند از سنگینی مالیات یا آفت زدگی یا کمی باران یا خراب شدن زمین در سیلاب ها یا خشکسالی ها، به همان اندازه که لازم است تا مشکل آنها حل بشود، در مالیات به آنها تخفیف بده
"خففت عنهم" در پاسخ از "ان شکوا" است
- و لا یثقلن علیک شیء خففت به المؤونة عنهم
و هرگز تخفیف دادن در مالیات تو را نگران نسازد
- فإنه دخر یعودون به علیک فی عمارة بلادک
چون ذخیره ای است که به تو برمی گردد در آبادانی بلاد
- و تزیین و لا یتک
و اینکه حکمرانی خود را بیارایی
- مع استجلابک حسن ثنائهم
اگر چنین کنی مردم از تو تعریف می کنند(از روی رضایت)
- و تبجحک باستفاضة العدل فیهم
و موجب مسرت تو می شود عدل در میان آنها
- معتمدا فضل قوتهم
تکیه ات می شود زیادی قدرت مردم(با این مسائل)
- بما ذخرت عندهم من إجمامک لهم
به آن چیزی که بخاطر سختی از آنها نگرفتی و در حقیقت پیش آنها جمع و ذخیره کردی(به آنها بخشیدی)
- و الثقة منهم بما عودتهم من عدلک علیهم
و به آنها اطمینان خاطر می دهی با آن چیزی هایی که برگرداندی و با آنها مدارا کردی و عدالت و مهربانی که از خودت به رعیتت نشان دادی
- فربما حدث من الأمور ما إذا عولت فيه علیهم من بعد احتملوه طیبة أنفسهم به
بعد از آنکه از تو عدالت، بخشش و مهربانی دیدند، به آنها هر چیزی بسپاری با شادمانی و به بهترین وجه دستور تو را انجام می دهند
- فإن العمران محتمل ما حملته
زیرا آبادانی، قدرت تحمل و ظرفیت مردم را بالا می برد
کسی که در رفاه باشد دو اثر در او پدیدار می شود: ۱. سختی ها کمترین ضربه را به او می زند ۲. از حکومت ناامید نمی شود و سختی ها را تحمل می کند
- و إنما یؤتی خراب الأرض من إعواز أهلها
و ویرانی زمین از تنگدستی کشاورزان نشأت می گیرد(دست مردم هر چقدر بسته باشد به همان مقدار کشور به ویرانی می انجامد)
- و إنما یعوز أهلها لإشراف أنفس الولاء علی الجمع
زمانی دست مردم بسته می شود که زمامداران مردم را غارت کنند
- و سوء ظنهم بالبقاء
و در بقاء حکومت حسن ظن ندارند
محتمل معنا چنین است که زمامداران به خیال برکناری و عزل می افتند و از این رو فرصت را غنیمت می شمارند، و اموال را می دزدند و در آبادانی شهر ها نمی اندیشند.
- و قلة انتفاعهم بالعبر
و از سایر حکومت ها عبرت نمی گیرند
امیرالمؤمنین علیه السلام قدم به قدم توضیح می دهد و می فرماید: کشور زمانی خراب می شود که مردم تنگدست بشوند و مردم زمانی تنگدست می شوند که زمامداران مردم را چپاول کنند و حسن ظن به بقاء حکومت نداشته باشند و از سایر حکومت ها عبرت نگیرند
واژه ی "عبرت" و "اعتبار" به معنای نصیحت پذیری است و از کلمه عبور مشتق شده است که از انتقال از مکانی به مکان دیگر را نشان می دهد. در اینجا مفهوم آن است که ذهن انسان از کاری به کار دیگر انتقال یابد و مثلا عبرت گرفتن از دیگر حکومت ها بدین معنا: انتقال ذهن انسان از حکومت دیگران به حکومت خویش چرا که او با دیدن حکومت دیگران می اندیشد که نهایت چه سرنوشتی خواهد داشت.
#نور_نما
#حکومت_اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روایت امیلی گرت ویل مستند ساز انگلیسی از اربعین حسینی
زیباست. بببنید.
حکومت اسلامی(۱۷)
امیرالمؤمنین در ادامه از کارگذاران حکومتی می گوید و می فرماید:
- ثم انظر فی حال کتابک
سپس نظر به منشی ها(کارمندان کن)
- فول علی أمورک خیرهم
بهترین آنها را انتخاب کن و کارهایت را به آنها بسپار
- و اخصص رسائلک التی تدخل فیها مکایدک و أسرارک بأجمعهم لوجوه صالح الاخلاق ممن لا تبطره الکرامة
نامه های محرمانه که اسرار توست، از میان نویسندگان به کسانی بده که از باقی صالح تر باشد و کسی باشد که گرامی داشتن او را به سرکشی نکشاند
- فیجترئ بها علیک فی خلاف لک بحضرة ملا
اگر راز دار تو کرامت نداشته باشد، جریح می شود بر علیه تو بخاطر آن اطلاعات در حضور مردم
- و لا تقصر به الغفلة عن إیراد مکاتبات عمالک علیک
و در رساندن نامه ی تو و اخذ نامه های دیگران کوتاهی نکند
امیرالمؤمنین به ارتباط سریع و راحت مردم با رهبر تاکید می دارد که مردم بتوانند با رهبر و حاکم خود مکاتبه و ارتباط داشته باشند.
- و إرصداد جواباتها علی الصواب عنک
و همینطور در رساندن جواب های تو کوتاهی نکنند
- و فیما یأخذ لک و یعطی منک
از آنچه که برای تو می گیرد و از تو می گیرد
- و لا یضعف عقد اعتقده لک
در تنظیم هیچ قراردادی ضعیف عمل نکند
- و لا یعجز عن إطلاق ما عقد علیک
در بر هم زدن آنچه که به ضرر توست کوتاهی نکند(اگر قرادی به ضرر توست به آن سریع رسیدگی کند)
- و لا یجهل مبلغ قدر نفسه فی الأمور
و قدر و منزلت خود را در کار ها بشناسد
- فإن الجاهل بقدر نفسه یکون بقدر غیر أجهل
آن کسی که به قدر خود جهالت داشته باشد، قطعا نسبت به منزلت دیگران جاهل تر است(کسی که احترام خودش را نگه ندارد، احترام دیگران را هم نگه نخواهد داشت)
امیرالمؤمنین می فرماید: «العالم من عرف قدره، و کفی بالمرء جهلا ألا يعرف قدره» عالم كسى است كه قدر و منزلت خود را بشناسد و آدمى را همين نادانى بس كه منزلت خود را نشناسد.
سنجش منزلت هر کس به مسائل و دغدغه های اوست؛ کسی که مسائل نیکو و بزرگی دارد به قدر خودش واقف است و کسی که مسائلش پست و کوچکی دارد، قدر خودش را ندانسته و وارد وادی هلاکت می شود: «قیمة كُل امرئ ما یحسنه و ما هلک امرؤ عرف قدره»
- ثم لا یکن اختیارک إیاهم علی فراستک و استنامتک و حسن الظن منک
مبادا در گزینش مجریان بر تیزهوشی و اطمینان شخصی و خوش باوری خود اطمینان کنی
- فإن الرجال یتعرضون لفراسات الولاة بتصنعهم و حسن حدیثهم
زیرا بعضی افراد زرنگ با رفتار مصنوعی، نظر حاکم را به خود جلب می کنند
چنین کسانی شخصیت استواری ندارند و به حسب مکانی که قرار می گیرند، رفتار و چهره ی مصنوعی برای خود می پذیرند.
- و لیس وراء ذلک من النصیحة و الأمانة شیء
و بعد کسانی که مصنوعی رفتار می کنند نه امانت دارند و نه خیرخواه تو هستند
- ولکن اختبرهم بما ولو للصالحین قبلک
ولکن آنها را در مورد خدماتی که برای انسان های قبل از تو انجام داده اند آزمایش کن
- فاعمد لأحسنهم کان فی العامة أثرا
اعتماد کن به افراد خوب(تکیه گاه و انسان های اطراف تو آدم های خوب باشند) تا بر مردم اثر ادبی بگذارد(مردم وقتی ببینند اطراف حاکم انسان های نیکی هستند به حاکم امیدوار می شوند)
- و أعرفهم بالأمانة وجها
از میان مردم کسانی را انتخاب کن که معروف تر از همه نسبت به امانت داری اند
"امانت" را از اين جهت امانت مي نامند كه كسي مال خود را در جاي امني قرار مي دهد تا از هرگونه آسيبي در امان بماند، امانتدار و امين بودن مؤمنان نيز بدين معناست كه مأمن اموال و محرم اسرار مردم اند.
#نور_نما
#حکومت_اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تجربه بلاگر آلمانی - آمریکایی از سفر اربعین
حتما ببینید