﷽ --------- از من می‌پذیری اگر گاهی تعقیبات نمازم به‌جای تسبیح و حمد تو، «اینجا روی درخت توت/نشسته خاله عنکبوت» است؟ می‌پذیری وقتی بعد نماز هرسه تایشان به سرم می‌ریزند و سرِ نشستن روی پاهایم، دعوا می‌کنند و من به‌جای سجده‌ی شکر، باید هی خودم را کش بیاورم تا هرسه جا شوند و با هم، کمی کتاب بخوانیم و بخندیم و بعد به کَلَکِ قلقلک و مسابقه‌ی جمع کردن توپ، از روی پا بلندشان کنم تا بتوانم دم حبس شده را بیرون بدهم؟ می‌پذیری اگر گاهی نمازهایم یک‌دفعه سرعت می‌گیرد چون دخترک دستش را گرفته جلویش و هی قر کمر میدهد و هرچه بلند «الله اکبر» می‌گویم، نمیفهمد باید برود دستشویی وگرنه میریزد؟ می‌دانم خیلی وقت‌ها مقصر منم و ایمان و اراده‌ی ضعیف‌م؛ که نمی‌توانم به خوبی جمع کنم بین این دو؛ *اما می‌دانم که تو می‌پذیری...* تو می‌پذیری اگر هیئت رفتنم کم شده، شب‌های قدرم خانگی شده، روضه‌هایم پای گاز و ظرف‌شویی شده، وقت «کمیل»م در پارک و پای تاب دادن‌ها می‌گذرد و وقت «ندبه» ام... در خوابِ خستگیِ شب‌بیداری‌ها... می‌پذیری نماز شب‌هایم را که در آن به جای ۳۰۰بار «العفو»، ۱۳۰۰ بار «پیش پیش لا لا» می‌گویم و پاهایم نه از #خضوع، که از ضعف و خستگی می‌لرزد... تو می‌پذیری اگر در ماه مهمانی‌ات، بخاطر وظیفه‌ی تأمین غذای بنده‌ی کوچکت، همراه تشنگی و گرسنگی روزه‌دارانت نیستم و سفره‌ی نهار پهن می‌کنم... یقین دارم می‌پذیری "حسرت" دعاهای نخوانده را، زیارت‌های نرفته را، منبرهای نشنیده را، نمازهای مستحبی نخوانده را، روزه‌های نگرفته را، مسجدهای نرفته را، سحرهای خفته را... اصلاً خودت دوباره به دلم بگو! عبادت مگر چیست جز اطاعت تو؟ جز دست بر سینه نهادن دربرابر خواست تو؟ و مادری چیست جز اطاعت تو؟ #فطرت را تو آفریدی، و *فطرت من می‌گوید #مادر شو! مادری کن!* #مادری نور عشقی‌ست که تو از نورِ خودِ خودت در سینه‌ی من به ودیعه گذاشتی! محبت، بخشش، پرورش، تربیت، تغذیه، تأمین، مدد، عطوفت، خیرخواهی، آغوش همیشه باز، دست همیشه گرم... این‌ها که ویژگی‌های توست! اصلاً *مادری، خود تویی!..* . کمک کن این را بفهمیم و ببینیم ... کمکمان کن مادری برایمان... حقیر نباشد... بالاترین باشد... مگر نه این‌که تو بخشی از خالقیت و ربوبیت‌ت را به مادرها داده‌ای؟ 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱 پی‌نوشت: ۱- موسی بن عمران علی نبینا و علیه السلام به خدا عرض کرد: کدامیک از اعمال نزد تو بافضیلت‌تر است؟ خداوند فرمود: *محبت به کودکان* ۲-امام صادق علیه السلام: به طولانی بودن رکوع و سجده کسی نگاه نکنید. اینها چیزهایی است که ممکن است به آن عادت کرده باشد که اگر ترکش کند وحشت می کند. #مادرم_باافتخار #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_رشد_است #العفو 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8

﷽ ---- نگاهش که میکنم دلم غنج می رود به چشمانش، لب هایش، گونه اش خیره که شوم، از شدت شیرینی این لطافت، اشک میترواد به چشمانم از خواب بپرد و بفهمم شیر می‌خواهد، معطل نمیکنم که صدایش به گریه بلندشود. جایش خیس باشد، اول میبوسمش، قربان صدقه اش میروم، و بعد آرام، بی منت، تمیزش میکنم. خواب که باشد، با مهر می‌نشینم به تماشایش‌ (خواب میبیند، چشم هایش بالا و پایین میروند؛ لحظه‌ای میخندد، لحظه‌ای ابرو در هم میکشد) انقدر ناتوان است که حتی بعد از شیر خوردن برای بادگلو زدن هم کمک می‌خواهد؛ بی دریغ یاری اش میکنم اگر دمر باشد و دستش برود زیر پهلویش توان درآوردنش را ندارد؛ اصلاً حتی نمیداند که دستش کجا گیر کرده، فقط می‌فهمد دردش گرفته و راحت نیست...! مثل آزاد کردن بال نازک یک پروانه آزادش میکنم اذیتش کنند، هنوز لب برنچیده، میگیرمش به آغوش، آرام فشارش میدهم به سینه ام، دست میکشم به سرش و پشتش، بوسه میزنم به سر و صورتش، تا آرام بگیرد و در آغوشم به آرامش محض برسد… بگذریم! بگذار حرف آخر را اول بگویم قلم فرسایی چرا، با این زبان اَلکَن میخواهم بگویم خدایا هرچققققدر من به این کودکِ نحیفِ لطیفِ کوچک، مهربان و عاشق و دلسوزم، رحم دارم و تاب یک ثانیه ناراحتی اش را ندارم، مهرش در دلم موج میزند و جز خوبی اش چیزی نمی‌خواهم، چشم از مراقبتش برنمیدارم و تا دردش آرام نگیرد، از آغوشم جدایش نمیکنم، تو صدهاهزار برابرِ اینهایی نسبت به من! منِ عبدِ کوچک نحیف ضعیف حقیر نیازمندِ راه نابلد؛ فقر مطلق و عجز محض… نیمه شب ها در همان اوج خستگی نگاهم به نوزادم خیره که میشود، و عشقش اشک میشود و شُرّه میکند به چشمم، ناخودآگاه سر بلند میکنم به آسمان و میگویم: یقین دارم! تو مرا از این حد هزاران هزار بار بیشتر دوست میداری! هرچقدر من این کودک را خواهان و عاشقم، تو هزاران بار بیشتر مرا میخواهی و عاشقم هستی! هر اندازه من او را مراقب و دلسوزم، تو هزاران بار بیشتر مراقب من هستی و لحظه لحظه زندگی ام برایت مهم است… که مهر مادر به کودک در برابر مهر تو به بندگانت، قطره ایست در برابر دریا… . . وقت‌هایی که حسابی خسته و اذیتم کرده اما مهرش لحظه ای از دلم نمیرود و همچنان همان مادر عاشق دلسوزم و آغوشم برایش باز است، ناخودآگاه بر زبانم جاری میشود: *تَتَحَبَّبُ إِلَیْنَا بِالنِّعَمِ وَ نُعَارِضُکَ بِالذُّنُوبِ خَیْرُکَ إِلَیْنَا نَازِلٌ وَ شَرُّنَا إِلَیْکَ صَاعِدٌ* . #مادرم_باافتخار #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_رشد_است #مادری_را_با_همه_سختیهایش_دوست_دارم . پی‌نوشت: یاد شعر پروین افتادم: در تو تنها عشق و مهر مادریست شیوه ما عدل و بنده پروریست 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_فقط_بامنبع