⚫️شهدای کربلا :
نافع بن هلال بَجَلی یا نافع بن هلال جَمَلی:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
نافع بن هلال بَجَلی یا نافع بن هلال جَمَلی:
نافع بن هلال بَجَلی یا نافع بن هلال جَمَلی، صحابی امام علی و از شهدای کربلا. او در جنگهای جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. نافع در عذیب هجانات به کاروان امام حسین پیوست و روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید. او در سخنانی حمایت و وفاداری خود را نسبت به امام حسین نشان می‌د‌اد. وی اهل کوفه بود. او که از قاریان قرآن و حدیث و از اصحاب علی به شمار می‌رفت و در جنگهای صفین، جمل و نهروان شمشیر زده بود، وقتی حسین بن علی به سوی عراق آمد، به سوی او شتافت و در راه به کاروان پیوست. او سفارش کرده بود اسبش را که کامل نام داشت از کوفه برایش بیاورند و عمرو بن خالد و دوستانش این کار را کردند. در روز عاشورا هنگامی که عمرو بن قرظة، از یاران امام، کشته شد و برادرش علی بن قرظة که در سپاه کوفه بود، به خونخواهی او به میدان آمد، نافع بن هلال بر او حمله کرد و او را مجروح ساخت. یارانش برای نجات او حمله کردند و نافع بن هلال با آنها درگیر شد. رجز می‌خواند و می‌گفت: «اگر مرا نمی‌شناسید خود را معرفی می‌کنم: من از قبیله جَمَلی هستم و آیین و دینم همان دین حسین بن علی است.»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💐 #درس_اخلاق
🔹پیغام سیدالشهدا برای شیعیان
🔊استاد مسعود عالی🌿
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
☝️🎥این جمله پدرم هنوز تو گوشمه ...!
🎙#استاد_مسعود_عـــالے
⚫️شهدای کربلا :
شبیب بن عبدالله نهشلی:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
شبیب بن عبدالله نهشلی:
شَبیب بن عبدالله نَهْشَلی(شهادت عاشورای ۶۱ قمری)، از یاران امیرالمؤمنین و شهدای کربلا.
شبیب از تابعین بود که در جنگهای جمل، صفین و نهروان در سپاه امام علی(ع) حضور داشت و پس از شهادت امیرالمؤمنین به حسنین پیوست و در واقعه کربلا به شهادت رسید.
شَبیب بن عبد اللّه نَهشَلی، که از وی با نام های شَبیب بن عبد اللّه و حبیب بن عبد اللّه نَهشَلی نیز یاد شده، از یاران امام حسین علیه السلام و از طایفه بنی نُفَیل بن دارِم بوده است. به نظر می رسد که وی، همان کسی است که ابن نَما، وی را ابو عمرو نَهشَلی نامیده است.از وی در زیارت های «رجبیه» و «ناحیه مقدّسه»، چنین یاد شده است:
سلام بر شَبیب بن عبد اللّه نَهشَلی!
ابو عمرو نهشلی در صبح روز عاشورا و پس از حمله اول با اذن امام حسین (ع) به میدان جنگ رفت و به‌طور منفرد با لشکر ابن سعد جنگید، [۶] ولی ابن شهر آشوب می‌نویسد که شبیب بن عبدالله در حمله اول به شهادت رسید.
گرچہ‌درچای عزای تُوشڪـــــــــرریختہ‌اند
مانمڪ گيرتُـوهستيم اباعبــــــــــــــــدالله..
#اربعین
⚫️شهدای کربلا :
کنانة بن عتیق تغلبی:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
کنانة بن عتیق تغلبی:
کنانة بن عتیق بن معاویة بن صامت بن قیس تغلبی، از شهدای واقعه عاشورا است. وی از قهرمانان کوفه و از عابدان و قاریان آن شهر بود و در ایامی که سیدالشهداء (ع) به کربلا رسید ، خود را به آن حضرت رساند . نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است .
کنانه به همراه پدرش در غزوه احد و خندق شرکت داشت و از اصحاب پیامبر(ص) به شمار می‌آمد. در جنگهای زمان خلافت امام علی(ع) نیز در کنار آن حضرت می‌جنگید. او از پهلوانان کوفه بود.
کنانه روز نهم محرم خود را به کربلا رساند و در رکاب امام حسین(ع) قرار گرفت. در صبح روز عاشورا و در حمله اول، جنگید تا به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. ابن شهر آشوب کنانه را در شمار شهدای حمله نخستین روز عاشورا دانسته است و بعضی هم شهادت او را بعد از حمله اول و در جنگ تن به تنی که میان حمله نخست تا ظهر رخ داد، ذکر کرده‌اند.
⚫️شهدای کربلا :
عبدالله بن عمیر کلبی:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
عبدالله بن عمیر کلبی:
عبدالله بن عُمَیر کَلبی(شهادت ۶۱ق) از شهدای کربلا است. او به همراه همسرش ام وهب، شبانه خود را از کوفه به سپاه امام حسین(ع) رساند. بنا بر گزارش طبری، عبدالله بن عمیر، دومین شهید کربلا روز عاشورا بود. همسرش ام‌وهب نیز نخستین زنی بود که در واقعه کربلا به شهادت رسید.
هنگامی‌که سپاه کوفه در نخیله آماده جنگ با امام حسین(ع) می‌شد. عبدالله با آنها برخورد کرد و از آنها ماجرا را پرسید. آنها گفتند: به جنگ حسین بن علی می‌رویم. او گفت: به خدا سوگند من مشتاق جنگ با مشرکان بودم، و امیدوارم ثواب پیکار با اینان که قصد جنگ با پسر دختر پیامبرشان را دارند، از ثواب جنگ با مشرکان کمتر نباشد. وی نزد همسرش رفت و او را از قصد خویش آگاه کرد. ام وهب گفت: خداوند تو را به راهی نیکو هدایت کرده، چنین کن و مرا نیز با خود ببر. پس شبانه همراه همسرش بیرون رفت و به امام حسین(ع) پیوست.
پیش از ظهر عاشورا، شمر بن ذی‌الجوشن که فرمانده جناح چپ سپاه کوفه بود، با افراد تحت فرمان خود به سپاه امام هجوم بردند. در این حمله هانی بن ثبیت و بکیر بن حی تیمی عبدالله بن عمیر را به شهادت رساندند. بنا بر گفته طبری، او دومین شهید کربلا بود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
راه عاقبت بخیری :
...وَ بِالْوالِدَیْنِ اِحْسانٍا...
🎙حجة الاسلام عالی
⚫️شهدای کربلا :
نُعَیْم بن عَجْلان انصاری:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
نُعَیْم بن عَجْلان انصاری:
او و دو برادرش -نضر و نعمان- هر سه از اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از یاران امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) بودند و آن حضرت برادرش نعمان را بر ولایت بحرین گمارد.
در منابع و مصادر تاریخی آنان از حاضران در جنگ صفین برشمرده شده‌اند که در حمایت از علی (علیه‌السّلام) شمشیر کشیده و در رکاب آن حضرت (علیه‌السّلام) جنگیده‌اند. این سه برادر در شجاعت و سرودن شعر زبانزد خاص و عام بودند.
پیش از قیام امام حسین (علیه‌السّلام) و حرکت آن حضرت (علیه‌السّلام) به سوی کوفه، نضر و نعمان وفات کرده بودند و تنها نعیم از میان این برادران باقی مانده بود. زمانی که امام حسین (علیه‌السّلام) به سوی عراق حرکت کرد نعیم بن عجلان از کوفه خارج شد و خود را به امام (علیه‌السّلام) رساند. او پیوسته همراه امام (علیه‌السّلام) بود تا این که سرانجام به مراد خود رسید و در رکاب آقا و مولای خویش به شهادت رسید. شهادت او نیز به مانند بسیاری از یاران امام حسین (علیه‌السّلام) در جریان حمله نخست رقم خورد.
⚫️شهدای کربلا :
عبدالله بن عزره غفاری:
شهادت: روز عاشورا، سال ۶۱ قمری
مدفن: کربلا
عبدالله بن عزره غفاری:
عبدالله بن عُروة (عزره) بن حراق غِفاری، از یاران امام حسین(ع) که در کربلا و در روز عاشورا به شهادت رسید.
عبدالله بن عروه از قبیله بنی غفار منسوب به غفار بن ملیل، تیره‌ای از کنانه و از اعراب عدنانی بود که در کوفه میزیست. آل غِفاری از محبین به خاندان امام علی (ع) و از منسوبین به ابوذر غفاری هستند. جدشان حراق، از اصحاب و همراهان امام علی (ع) بود که در کنار امام علی (ع) در جنگهای جمل، صفین و نهروان جنگیده بود.
صبح عاشورا نزد امام حسین (ع) آمد و اظهار کرد: دشمن نزدیک شده است، اجازه دهید پیش روی شما بجنگم تا کشته شوم. امام حسین (ع) فرمود: ”مَرحباً بِکم اُدنوا مِنّی“ خوش آمدی. نزدیک آی. جمله امام حسین (ع) نشان می‌دهد که عبدالله مقام و منزلت و قربی نزد امام حسین (ع) داشت.
آن دو نزديك شدند و با دشمن جنگ سختي كردند و به شهادت رسيدند. سروي شهادت عبدالله را در حمله نخستين دانسته است. در زيارت ناحيه آمده «السلام علي عبدالله و... ابني عروة بن حراق الغفاريين؛سلام بر عبدالله و... دو پسران عروه پسر حراق غفاري».