#شرح_دعای_عهد_۸ اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا وَمَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْها وَلَا أَزُولُ أَبَداً، اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ، وَالذَّابِّینَ عَنْهُ، والْمُسارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضاءِ حَوَائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلِینَ لِأَوامِرِهِ ، وَالْمُحامِینَ عَنْهُ، وَالسَّابِقِینَ إِلىٰ إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ با عبارت این فراز و در ادامه دعا، با امام زمان تجدید عهد و پیمان می کنیم و به ایشان عرض می کنیم که برای آمدن شما مهیا هستیم. قسمت سخت و مشکل آیت دعا هم از این جا شروع می شود که می خواهیم با امام زمان تجدید بیعت کنیم. در بیعت خود با ایشان، می گوییم ما مانند یک سرباز مجهز و آماده در جبهه، منتظر دستور و قیام شما هستیم. قرآن کریم به انتظار فرج امر کرده است و می فرماید: "فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ" (اعراف ۷۱) پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: "افضل اعمال امتی انتظار الفرج" همچنین در روایات می خوانیم که امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: اگر کسی منتظر فرزندم مهدی باشد، مثل این است که با ایشان در یک خیمه باشد مَنْ ماتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقائِمِ فى فُسْطاطِهِ این روایت معنای دقیقی دارد و معنایش این است که در زمان غیبت، باید مانند کسی که در خیمه امام زمان و نزد حضرت قرار دارد، همیشه در خدمت امام زمان باشد و از اعمال خود مراقبت کند؛ لذا شیعه کسی است که به معنای حقیقی کلمه، در عمل منتظر امام زمانش باشد. تجدید و یادآوری عهد و پیمان "اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا وَمَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْها وَلَا أَزُولُ أَبَداً" می گوییم خدایا تو شاهد باش که من تجدید بیعت می کنم و برای ظهور آماده و مهیا هستم. اگر کسب بتواند به راستی چنین ادعایی کند، خیلی عالی است. پایبندی به این عهد و پیمان و منتظر فرج بودن، نیازمند" گذشت و ایثار و فداکاری" است. تهیا و آمادگی در انتظار فرج، یعنی حاضر باشد همه چیز را فدای اسلام و امام زمان بکند. سعی کند در زمان غیبت، در پی کسب رضایت امام زمان باشد و به شیعیان خدمت کند. آنگاه می تواند خود را منتظر فرج بنامد. پایداری بر تحول درونی "اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا" معنای تجدید بیعت با امام زمان آن است که همه چیز را فدای امام زمان کنیم و عقل و شرع، هر دو بر لزوم این امر، تاکید دارند. این فدا کردن همه چیز، باید علاوه بر گفتار، در رفتارمان نیز نمایان باشد تا خدای نکرده در امتحانات الهی مردود نشویم. لَا أَحُولُ عَنْها وَلَا أَزُولُ أَبَداً" "اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا وَمَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی" ای خدا!من می‌خواهم با امام زمانم تجدید بیعت کنم. این بیعت را گرچه اکنون و حالا صبح اقرار می کنم اما بینم فقط مختص این زمان نیست، دائمی است و همیشه با ایشان بیعت می کنم. چون خواندن این دعا بعد از نماز صبح وارد شده می خوانیم " فی صبیحه یومی هذا" و الا نه فقط امروز صبح، بلکه هر روز و و هر زمانی، بر سر عهد و پیمان خود با امام زمانم هستم. "و ما عشت من ایامی" "عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی" خدایا می خواهم عهد و عقدم را با امامت و بیعت را با ایشان تجدید کنم. خداوندا عهد و پیمانی که بر گردنم دارم مستحکم می کنم. همه این عبارات به معنای تجدید پیمان و معاهده است و کلمات " عهدا" و "عقدا" و "بیعه" گرچه از نظر واژگانی تفاوت های جزئی با یکدیگر دارند ولی به جای یکدیگر هم به کار می روند . در این عبارات می گوییم، معاهده می کنیم و مهیا هستیم و تجدید بیعت همیشگی می کنیم. "لَا أَحُولُ عَنْها وَلَا أَزُولُ أَبَداً" تجدید بیعتی می کنم که همیشه به آن پای بندم و این تحول درونی ام مبدل به سستی و تنبلی نمی شود. اصلا و ابدا از این عهد دست لر نمی دارم و همیشه آماده ظهور هستم.

#شرح_دعای_عهد_۹ "اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِه" خدایا مرا از جمله انصار و یا آن امام زمان قرار بده. :وَالذَّابِّینَ عَنْهُ" خدایا مرا مدافع امام زمان قرار بده. دفاع از امام زمان یکبار مربوط به زمان ظهور است که انسان به هر وسیله ای بتواند از امام زمانش دفاع کند‌. اما مسئله ای که فعلا مطرح است، دفاع از امام زمان در زمان غیبت می باشد. دفاع از امام زمان در زمان غیبت، مصادیق گوناگونی دارد؛ احیاء یاد امام زمان در میان مردم، بیان خصوصیات و فضایل ایشان، ایجاد آمادگی برای ظهور، دعا برای فرج، ترک گناهان و آنچه مورد ناراحتی امام زمان است، اهتمام به واجبات و مستحبات که موجب خشنودی امام زمان است، کمک و یاری رساندن به شیعیان و... "والْمُسارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضاءِ حَوَائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلِینَ لِأَوامِرِهِ" خدایا کاری کن که در انجام حوائج امام زمان مهیا باشم و بتوانم در اقدام به هر خواسته و حاجت امام زمان، مسارعت نمایم و دستورات ایشان را عمل کنم. همه خواسته های امام زمان علاوه بر اینکه خیر و خوبی است، موجب سعادت و کمال خود انسان نیز می گردد قرآن کریم دستور می دهد که در کارهای نیک، سرعت و سبحان بگیریم و خواسته امام زمان، در اعلی درجه این کارهای خیر است: فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا (بقره ۱۴۸) وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ ( آل عمران ۱۳۳) حال باید به این سوال پاسخ داد که در زمان غیبت، حاجت و خواسته امام زمان چیست؟ به جز بحث انتظار فرج و دعا برای آن، که در روایات مختلف از معصومین(علیهم السلام) روایت شده است و امام زمان در توقیعات خود از شیعیان خواسته اند همیشه برای فرج دعا کنند: "اَكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِيل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم" شاید بتوان گفت بالاترین خواسته امام زمان در این دوران، رسیدگی به فقرا و ضعفا و بیچاره هاست. باید به اندازه وسعتان به فقرا کمک کنید و به هر اندازه که می توانید دیگر گرا باشید. چنان که قرآن شریف دستور داده است: "يُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّه"(طلاق ۷) لزوم اجتناب از گناه در زندگی منتظران مطلب مهم دیگری که باید به آن توجه کنیم و آن هم از جمله خواسته های امام زمان از شیعیان است، اینکه باید گناه در زندگی منتظران نباشد. منتظران باید مواظب باشند با گناه خود، دل امام زمان را به درد نیاورند و دل ایشان را نشکند. گناه مخصوصا حق الناس، دل امام زمان را ناراحت می کند. "السَّابِقِينَ إِلَى إِرَادَتِهِ" خدایا عنایتی کن که من آنچه امام زمان می خواهند، قبل از آنکه بگویند انجام دهم. یعنی همیشه در صحنه آماده باشم و بتوانم با تشخیص وظیفه و عمل به آن، خواسته امام زمانم را برآورم . عهد می بندم که تا پای جان، در خدمت امام زمان باشم، "الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ» پروردگارا کاری کن که من در دوران ظهور در خدمت امام زمانم قرار گیرم و اکنون در دوران غیبت نیز، با حضور خود در صحنه های گوناگون و انجام وظایف، مانند شهید در برابر ایشان باشم. چنان که در روایات می خوانیم کسی که منتظر فرج امام زمان باشد، یعنی برای ظهور آماده باشد و بمیرد، مانند کسی است که در رکاب آن حضرت شهید شود.

#شرح_دعای_عهد_۱۰ شرح فراز پنجم دعا اللهُمَّ إن حالَ بَيني وَبَينَهُ المَوتُ الَّذي جَعَلتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتماً مَقضياً فَأخرِجني مِن قَبري مُؤتَزِراً كَفَني شاهِراً سَيفي مُجَرِّداً قَناتي مُلَبِّيا دَعوَةَ الدَّاعي في الحاضِرِ وَالبادِي" پس از آنکه در فراز قبل با امام زمان عهد بستیم و از خداوند سبحان درخواست کردیم که فرج امام زمان را نزدیک کند تا در رکاب آن حضرت و در خدمت ایشان باشیم و به دست ما و رهبری ایشان، پرچم اسلام روی کره زمین بر افراشته شود، اینک در این فراز، خواسته بالاترین را مطرح می کنیم که خداوندا اگر در زمان حیات ما، ظهور واقع نشد و نتوانستیم در خدمت ایشان باشیم، یا اگر مقدر نیست ظهور امام زمان در این نسل و دوران ما اتفاق بیفتد ما را پس از مرگ، با ظهور حضرت ولیعصر (عج) زنده کن تا در رکاب ایشان قرار گیریم. در این فراز از خداوند درخواست رجعت و بازگشت در عصر ظهور را داریم. مسئله رجعت "رجعت" امر مسلمی در میان شیعیان است؛ ولی اهل سنت آن را قبول ندارند و بلکه گاهی این عقیده را مسخره هم می کنند. اهل سنت گرچه روایات فراوانی درباره امام زمان از قوا پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) نقل کرده اند، اما اعتقاد به رجعت را مختص به شیعیان می دانند. رجعت دو معنای کلی دارد: الف) یکی از معانی رجعت این است که کسانی که به راستی برای ظهور مهیا بوده و همیشه منتظر فرج بودند، ولی در زمان آنان ظهور صورت نگرفت و از دنیا رفته اند، چه مرد و چه زن، در زمان ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) که عالم نورانی می شود و عالم مرده، زنده می شود، آن افراد نیز زنده می شوند و به خیل عظیم یاران امام زمان می پیوندند. ب) معنای دیگر رجعت نیز این است که وقتی حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) عالم را گرفتند و در آن، حکومت عدل و داد را تثبیت کردند و سالیانی طولانی حکومت را کردند بالاخره از دنیا می روند، حالا به صورت طبیعی از دنیا می روند یا ایشان را شهید می کنند بعد نوبت به حکومت ائمه طاهرین (علیهم السلام) می رسد. اولین کسی که به دنیا برمی گردد و حکومت می کند امام حسین(علیه السلام) است.

#شرح_دعای_عهد_۱۱ مصحف فاطمه (سلام الله علیها) قانون اساسی دوران پس از ظهور در حکومت امام زمان و سپی در دوران رجعت معصومین(علیهم السلام) مصحف حضرت زهرا(سلام الله علیها) مشهور به "مصحف فاطمه" قانون اساسی این حکومت ها خواهد بود. درباره این مصحف شریف باید گفت که این کتاب، یکی از نمودها و جلوه های بارز حجیت حضرت زهرا(سلام الله علیها) بر حضرات معصومین(علیهم السلام) و واسطه فیض بودن ایشان بین خدا و اهل بیت ( علیهم السلام) است. مصحف فاطمه(سلام الله علیها) پس از شهادت امیر المومنین(علیه السلام) به امام حسن (علیه السلام ) به ارث رسید و هنگام شهادت هر یک از ائمه هدی (علیهم السلام) به امام بعدی سپرده می شد. ایم کتاب اکنون در اختیار و نزد حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. به عبارت دیگر واسطه فیض این کتاب که علوم بسیاری در آن نهفته است و علوم آینده در آن ثبت گردیده و البته ما از محتوای آن بی خبریم ، حضرت زهرا(سلام الله علیها) بودند و به ایشان عطا شده و امیر المومنین(علیه السلام) نیز به این تفضل الهی افتخار می کردند و می فرمودند: "و لقد اعطیت زوجتی مصحفا فیه من العلم ما لم یسبقها الیه احد خاصه من الله و رسوله" به همسر من مصحف و کتابی داده شده است، که در این کتاب علمی است که کسی قبل از او آن را نمی داند و این هدیه ای ویژه از جانب خدا و رسولش برای اوست. تفاوت این مصحف با قرآن در این است که قرآن، در طی بیست و سه سال و به تدریج بر پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) نازل شد، ولی مصحف فاطمه (سلام الله علیها) که به تعبیر برخی روایات چند برابر قرآن حجم دارد، در مدت زمانی کوتاه و کمتر از سه ماه بر حضرت زهرا(سلام الله علیها)وحی شده است. در روایات در وصف کتاب با عظمت " مصحف فاطمه" می خوانیم: " و اما مصحف فاطمه (سلام الله علیها) فقیه ما یکون من حادث و اسماء کل من یملک الی ان تموم الساعه" مصحف فاطمه کتابی است که در آن تمام حوادث عالم بیان شده و نام هاي تمام پادشاهان روی زمین تا قیامت در آن آمده است. زمان ظهور و بعد از آن یعنی دوران رجعت و حکومت معصومین (علیهم السلام) بیشترین دوران و زمان ها را در طول کل حیات بشر بر روی زمین تا روز قیامت در بر خواهد داشت و مصحف حضرت زهرا(سلام الله علیها) در بردارنده وقایع و لزومات آن دوران و به تعبیر ما، "قانون اساسی" آن زمان خواهد بود؛ بنابراین مصحف فاطمه، برای آینده درخشان بشر یعنی دوران ظهور و رجعت آمده است و به همین علت نزد اهل بیت(علیهم السلام) امانت مانده تا به دست حضرت مهدی(علیه السلام ) برسد. البته بیان این مطلب به معنای کنار رفتن قرآن یا نسخ آن و یا جایگزینی مصحف فاطمه(سلام الله علیها) با قرآن نیست. بلکه قرآن شریف، معجزه جاودان پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) برای بشر تا روز قیامت، حجت و دلیل و راهنماست. مصحف فاطمه (سلام الله علیها) در حقیقت کتاب تبیین علوم قرآن و سایر کتب آسمانی است؛ چنان که امام باقر(علیه السلام) فرموده اند: "و فیه علم القرآن کما انزل و علم التوراه کما انزلت و علم انجیل و الزبور"

#شرح_دعای_عهد_۱۲ محور دعای عهد اصل دعای عهد برای رسیدن به همین فراز و خواسته هاست. عبارات این فراز نیز به نوعی تفنن در عبارات دارد و الفاظ مترادف، یکی پس از دیگری به کار رفته است تا با خواهش فراوان، مدام بگوید خداوندا اگر من پیش از ظهور از دنیا رفتم، مرا در زمان ظهور زنده کن. اگر در ممات من امام زمانم آمدند، مرا زنده کن تا در رکاب امام زمان باشم و از ایشان دفاع کنم.مدام خواسته زنده شدن مجدد، برای خدمت به حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) با تعابیر گوناگون، بیان می شود. "اللهُمَّ إن حالَ بَيني وَبَينَهُ المَوتُ الَّذي جَعَلتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتماً مَقضياً فَأخرِجني مِن قَبري مُؤتَزِراً كَفَني" خداوندا! اگر مقدر نبود که من در زمان حیات خود در رکاب امام زمان باشم و بین من و ظهور آن حضرت، مرگ حائل و فاصله گردید، از تو می خواهم که در زمان ظهور مرا زنده گردانی، به گونه ای که کفنم، لباس رزم من باشد:" مُؤْتَزِراً كَفَنِي" "موتزر" در اینجا به معنای لباس رزم است. خدایا من آن چنان برای یاری امام زمان آماده ام که وقتی مرا در هنگام رجعت زنده کنی، کفن من ، همان لباس رزم و دفاع من است. "شَاهِراً سَيْفِي مُجَرِّداً قَنَاتِي" در حالیکه من با شمشیر از نیام بر کشیده و نیزه در دست، آماده دفاع از امام زمان و حضور در رکاب ایشان هستم. عبارت های " از قبر بیرون آمدن"، " لباس رزم بودن کفن" ، "شمشیر در دست داشتن"، "نیزه به همراه داشتن" ، "لبیک گویی" و مانند آن ها، همه از باب مثال است و همه این عبارات به این مطلب بر می‌گردد که خدایا کاش من بعد از مرگم به دنیا بر گردم و بتوانم یک نیروی کاملا مهیا و آماده برای امام زمان باشم. "مُلَبِّيا دَعوَةَ الدَّاعي في الحاضِرِ وَالبادِي" اگر زنده شوم هر چه امام زمان بگویند، اطاعت و اجابت می کنم. از آن حضرت قدردانی میکنم که مرا نیز در زمره یاران خود زنده کرده اند و در رکاب ایشان قرار گرفته ام.‌لبیک گفتن به ندای امام زمان، مثل لبیک هایی است که در موسم حج، به دعوت خداوند سبحان می گوییم. "الداعی" یعنی حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) که برای نجات جهان و جهانیان تشریف می آورند و عالم را گلستان می کنند. الدَّاعي في الحاضِرِ وَالبادِي" پیروزی و سیطره امام زمان، منحصر به شهر و روستای خاص و محدودی نیست، بلکه سراسری است و لذا دعوت او نیز شامل همه جا می شود. من هم که می خواهم پاسخ دهم در هر جا باشم، در هر شهر یا روستا، در منطقه آباد و بیابان، به ندای دعوت ایشان پاسخ می دهم و خود را در رکابشان آماده می سازم.

#شرح_دعای_عهد_۱۳ شرح فراز ششم دعا اللّٰهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ، وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَأَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ، وَأَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ وَاعْمُرِ اللّٰهُمَّ بِهِ بِلادَکَ، وَأَحْیِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ:﴿ ظَهَرَ الْفَسٰادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِی النّٰاسِ ﴾، فَأَظْهِرِ اللّٰهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمَّیٰ بِاسْمِ رَسُولِکَ، حَتَّیٰ لَایَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ،وَیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُحَقِّقَهُ تبیین برخی از خصوصیات امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) "اللّٰهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ" خداوندا! بنمایان به من آن فردی را که برای اداره کردن دنیا، رشادت دارد. وجودی که برای همگان و در همه زمان ها، مرشد و رشد دهنده است. درخواست دیدار روی حضرت در این فراز، منحصر به دیدار ایشان در دوران غیبت و به صورت لحظه ای و فردی نیست، بلکه با توجه به عبارات قبلی و بعدی، این درخواست به معنای درخواست ظهور و دیدار همگانی است. "وَالْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ" خدایا!بنمایان به من آن وجود مبارکی که نور دارد، چه نور پسندیده و ستوده ای. نوری که با ظهور و حضور خود، عالم ظلمانی را گلستان و روشن می کند و درخشندگی و تلالو خاصی دارد. "وَاکْحَُلْ ناظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ" پروردگارا! چشمم را به وجود ایشان روشن فرما. به واسطه دیدن وجود ایشان، سرمه ای به چشمان من بکش؛ یعنی چشم من به جمال امام زمان روشن شود و من آن وجود مقدس را نگاه کنم. خدایا چنان کن که من بتوانم به وجود سراسر انسانیت و کمال او بنگرم. "وَعَجِّلْ فَرَجَهُ، وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَأَوْسِعْ مَنْهَجَهُ" خدایا فرج او را تعجیل کن و کار او را برای آمدن و ظهور، آسان کن. خداوندا دشواری ها و موانع را از بین ببر تا ظهور امام زمان آسان شود. عبارت های "وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ" و "وَأَوْسِعْ مَنْهَجَهُ" هر دو یک معنا را می رساند و باز تفنن در عبارات است. می گوید که خدایا کار ظهور او را آسان گردان و اسباب این قیام را به راحتی فراهم ساز تا امام زمان تشریف بیاورند و بتوانند به آسانی برنامه های خود را پیاده کنند. "وَاسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ" خدایا من را در راه امام زمانم بینداز. خداوندا کاش آن حضرت بیایند و من در راه ایشان باشم و ایشان مرا بپذیرند. "وَأَنْفِذْ أَمْرَهُ" خدایا امر او را در جهان نفوذ بده؛یعنی به دست مبارکش، پرچم اسلام را روی کره زمین افراشته کن. "وَاشْدُدْ أَزْرَهُ" خدایا به امام زمان کمک کن. خدایا کمک کن تا موعد فرج ایشان بیاید و عالم به دست مبارک ایشان روشن شود. "وَاعْمُرِ اللّٰهُمَّ بِهِ بِلادَکَ" خدایا همه کشورها را به دست ایشان و به واسطه وجود ایشان آباد کن. این آبادانی منحصر به ساخت و ساز یا حتی فقط رفع فقر و فاصله طبقاتی نیست، بلکه علاوه بر اینکه مشکلاتی مانند بی خانمانی نیست و همه سرزمین ها از لحاظ مادی آزادند، از لحاظ باطنی و معنوی نیز همه دنیا به وجود مبارک ایشان تعمیر و آباد می شود. در ظاهر و باطن، صد در صد مردم در رفاه قرار می گیرند و مستغنی می شوند . معنویت در کنار مسائل مادی، فراگیر و سراسری شده و این دنیای تاریک و مرده زنده می گردد: "وَأَشۡرَقَتِ ٱلۡأَرۡضُ بِنُورِ رَبِّهَا" "اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا"

#شرح_دعای_عهد_۱۴ "وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَكَ" خدایا با ظهور امام زمان، همه مردم را زنده دل فرما. الان همه مردم مرده اند: یک قسمت از مردم را فقر و نداری و بیچارگی کشته است؛ یک قسمت از آنان را فسق و فجور کشته است؛ یک قسمت از آنان را غم و غصه دیدن تبعیض ها و ظلم ها کشته است که نمی توانند برای رفع آن کاری بکنند و خلاصه، جهان مرده و هر کسی هم به طریقی مرده یا کشته شده است؛ خداوندا زمینه ظهور امام زمان را فراهم فرما تا ایشان جهان را زنده کنند. وجود امام زمان، وجودی حیات بخش برای بشریت است، چنان که آن حضرت، روح احکام و اسلام را نیز در عمل جانی می بخشند: "السلام علیک یا محیی معالم الدین و اهله" قرآن کریم دستور می دهد اگر می خواهید زنده شوید و در دنیا و آخرت حیات طیبه پیدا کنید، به دامان اهل بیت(علیهم السلام) متمسک شوید: "يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا استَجيبوا لِلَّهِ وَلِلرَّسولِ إِذا دَعاكُم لِما يُحييكُم" قرآن به مسلمانان می گوید اگر در دنیا حیات طیب و در آخرت حیان طیب تر می خواهید، باید دستورات خداوند سبحان و پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) جامه عمل بپوشانید و دعوت ایشان را بپذیرید. امام زمان احیاگر دل های مؤمنین هستند؛ چنان که در هنگام سلام بر ایشان، گفته می شود: "السلام علی محیی المومنین" سلام بر امامی که مؤمنین و شیعیان را به معنای واقعی کلمه زنده و احیا می کند. "فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ" خدایا خودت فرموده ای و راست و حقیقت هم فرمودی که به واسطه این مردم، فساد فراگیر می شود، مانند این زمان که مفاسد همه سرزمین ها را گرفته است و ظلم، تبعیض ، فقر، بیماری، مرض و سایر مفاسد ظاهری و باطنی فراگیر شده و ما در آنها گرفتار آمده ایم ، خدایا حال که چنین شده است، برای نجات از این وضعیت، به واسطه امام زمانمان کمک و یاری مان فرما. "فَأَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنَا وَلِیَّکَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ" خدایا عالم را فساد گرفته است، ولی خودت یعنی امام زمان را ظاهر کن. آن ولی و امامی که فرزند حضرت زهرا(سلام الله علیها) و از نسل رسول خداست؛ نه این که مهدی نوعی و فردی نامعین باشد. "الْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِکَ" خدایا آن ولی و امامی را می گویم که هم نام پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) است و کنیه اش کنیه ایشان است. "حَتَّى لا یَظْفَرَ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْبَاطِلِ إِلا مَزَّقَهُ وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ" خدایا در پرتو ظهور او، هیچ باطلی در این جهان باقی نباشد و به جای آن، حق جهان را فرا گیرد. نابودی باطل و فراگیری حق، وعده ای الهی است که خداوند سبحان در قرآن کریم نیز می فرماید با ظهور و فراگیری حق، باطل از بین می رود: وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا ﴿۸۱ اسراء﴾

#شرح_دعای_عهد_۱۵ استناد به علامت های ظهور به تناسب عبارت "ظَهَرَ الْفَسٰادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ" در این فراز، این نکته مهم را نیز به همگان، به ویژه جوانان متذکر می شویم که راجع به علامات ظهور، روایات فراوانی داریم ولی این را بدانید که این علامات ظهور،مانند علامت دجال یا حتی علامت سفیانی و علامت سید حسنی و ... که در برخی روایات، به "حتمی" نیز تعبیر می شود هیچ کدام نمی تواند برای ما یک علامت حتمی باشد؛ زیرا اولا همه این علامت ها یک ابهامی دارد و نمی دانیم معنایش چیست؛ ثانیا بر فرض که معنایش را هم بدانیم، اگر محقق بشود آیا حتما بلافاصله امام زمان می آیند؟ آن هم معلوم و قطعی نیست. یکی از سوء استفاده هایی که دشمن، مخصوصا بهایی ها راجع به علامت ظهور می کنند این است که علائم ظهور را بیان کرده و در مجالسشان از آن صحبت می کنند و به تطبیق آن ها با اتفاقات روز می پردازند سپس به جوان ها می گویند: ببینید! این علامت ظهور محقق شد، اما ظهور محقق نشد، پس اصل موضوع مهدویت هم دروغ است. علاوه بر این، تطبیق حتمی علامت های ظهور به مصادیق خارجی و بعد بر اساس ظن ما، تحقق نیافتن ظهور، ممکن است موجب حالت انحراف از مهدویت و یاس از از ظهور شود که خود این امر، از دام گاه های شیطانی است. آنچه وظیفه شیعیان است، اینکه هر لحظه برای امر ظهور مهیا باشند، مانند یک سرباز، مجهز بشوند و از نظر دل ، انقلاب درونی و آمادگی همیشگی داشته باشند. بنا براین لازم است دعای غریق را همیشه و به ویژه بعد از نمازها، بخوانند و راستی مصداقی، از دعای غریق بشوند: 《یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک》

#شرح_دعای_عهد_۱۶ شرح فراز هفتم "وَ اجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ ، وَ ناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ ‏‎ وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ ، وَ مُشَيِّداً لِما وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دينِكَ وَ سُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ ‏عَلَيْهِ وَ آلِهِ ‏‎ وَ اجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَأسِ الْمُعْتَدينَ" در ادامه فراز پیشین، فراز هفتم از دعای عهد به بیان کلی برخی از آثار ظهور و کارها و برنامه های امام زمان(علیه السلام) اختصاص دارد. رفع مظلومیت از تشیع "وَ اجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ ، وَ ناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ" خداوندا فرج امام زمان را برسان تا پس از ظهور، یاور بندگان ستمدیده تو باشد. خدایا امام زمان را یاور و کمک دهنده کسانی قرار بده که جز تو، کسی را ندارند و مظلوم واقع شده اند. منظور از بندگان ستمدیده، در حقیقت همان شیعیان هستند که در طول تاریخ، همیشه مظلوم و مستضعف بوده اند، چنان که پیشوایان آنان، یعنی ائمه معصومین(علیهم السلام)نیز در طول تاریخ و در زمان های خود مظلوم واقع شده اند. با تشکیل سقیفه بنی ساعده، امیر المومنین(علیه السلام) مظلوم واقع شدند و شیعه به نام "حزب الله " از همان آغاز تشکیل، مظلوم واقع شد. آن که به خاطر هدفش و به خاطر ولایت، در طول تاریخ اسلام مظلوم بوده، شیعه است؛ اما با وجود این همه سختی ها و مضیقه ها، خداوند سبحان وعده نصرت وراثت زمین را به همین مظلومین داده است: وَنُريدُ أَن نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ استُضعِفوا فِي الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثينَ(۵ قصص) خداوند سبحان خواسته و اراده فرموده که شیعه مظلوم، به رهبری امام زمان وارث زمین بشود.مستضعف در اینجا یعنی شیعه، یعنی مظلوم؛ خداوند وعده فرموده که تشیعی که اکنون مظلوم است، جهانی شده و انقلابش صادر بشود و این امر حتمی و یقینی است: "وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا" (نور۵۵) خداکند سبحان خواسته است صلح کل به دست شیعه و رهبری امام زمان در جهان حکمفرما گردد و این وعده قطعی خداست برای مستضعفین یعنی شیعیان، به حاکمیت مطلق جهان برسند. غیبت کبری و لطف خفیه الهی غیبت کبرای امام زمان، در حالیکه که برای ما سخت و ناگوار است و ما در مثل دعای افتتاح؛، از سختی آن به خداوند متعال شکوه می بریم: "اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکو إِلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ کثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا" اما اصل غیبت کبری، یکی از الطاف خفیه خداوند سبحان و از جمله عنایات حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به بشریت است. غیبت مصیبتی است که در بطن این مصیبت، لطف ها خوابیده است. یکی از آن لطف ها که در پس این مصیبت حاصل می شود، ظهور امام زمان است و اینکه به واسطه آن ظهور، عدالت و امنیت به معنای واقعی و جامع کلمه، در جامعه حکم فرما شودو مردم قدر آن را خواهند دانست.

#شرح_دعای_عهد_۱۷ شرح فراز هشتم دعا اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ وَ ارْحَمِ اسْتِکَانَتَنَا بَعْدَهُ اللَّهُمَّ اکْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّهَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .

آنگاه سه بار بر ران خود دست میزنى و در هر مرتبه میگویى:

الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ ظهور امام زمان (علیه السلام) مایه سرور معصومین(علیهم السلام) " اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ " خدایا پیغمبرت را به واسطه فرج امام زمان خوشحال کن و همه شیعیان و پیروان آن حضرت را به واسطه فرج امام زمان خوشحال کن و همه شیعیان و پیروان آن حضرت را با امر فرج، خوشحال و مسرور نما. در این فراز، از خداوند متعال فرج امام زمان را می خواهیم و به این نکته اشاره می کنیم که این فرج، موجب خوشحالی برای همه به ویژه برای پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) یعنی چهارده معصوم (علیهم السلام) است. بنا براین می گوییم: "اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ " خدایا آمدن امام زمان، مایه خوشحالی برای همگان است و اول کسی که خشنود می شود پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم)است. دوم، ائمه طاهرین (علیهم السلام) خوشحال می شوند و سوم شیعیان خوشحال می شوند. توسل به پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین (علیهم السلام) و شفیع ساختن ایشان برای تقرب به خداوند در ادعیه جایگاه ویژه ای دارد؛ چنان که مثلا امام سجاد(علیه السلام) در دعای ابوحمزه هنگام مناجات با خداوند سبحان می فرماید: "إِلَهِی إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ فَفِی ذَلِکَ سُرُورُ عَدُوِّکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی الْجَنَّهَ فَفِی ذَلِکَ سُرُورُ نَبِیِّکَ وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِیِّکَ أَحَبُّ إِلَیْکَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّکَ" امام سجاد(علیه السلام)در این فراز دعا، به نوعی پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) را شفیع خود در پیشگاه الهی قرار می دهند و اینگونه دعا کردن را به ما می آموزند. این عبارت دعای عهد نیز در حقیقت نوعی توسل به پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) و واسطه قرار دادن ایشان در پیشگاه الهی برای امر ظهور و درک دوران ظهور است. "وارْحَمِ اسْتِکَانَتَنَا بَعْدَهُ" خدایا به بیچارگی ما پس از پیامبر و اینک در دوران غیبت، رحم کن. خداوندا ما الان بیچاره هستیم، با نبودن حضرت ولی عصر(علیه السلام) در به در هستیم، خدایا این بیچارگی ما را به واسطه آمدن امام زمان رفع کن.

#شرح_دعای_عهد_۱۸ ادامه فراز هشتم "اللَّهُمَّ اکْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّهَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ بِحُضُورِهِ" خدایا با آمدن امام زمان، این غم و اندوه غیبت را از این امت زائل کن. شیعه باید غصه دار غیبت امام زمانش باشد، یکی از معانی انتظار فرج نیز همین است که ما باید بالاترین غم هایمان، غم امام زمان باشد. خداوندا الان امت پیغمبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) نگران است، الان شیعه نگران است و غم و غصه نبودت امام زمانش را دارد. غیبت امام زمان از بالاترین غصه های ماست، ما در دوران غیبت، بی کس و بی سرپرستیم، خدایا این غم غیبت را با ظهور امام زمان پایان بخش تا با ظهور ایشان، عالم گلستان شود و همه مفاسد از بین برود. "وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا" خداوندا در ظهور حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و رساندن امر فرج تعجیل کن. خدایا مردم این واقعه را بعید می دانند و حتی ممکن است آن را نا ممکن بپندارند و برای آن استبعاد قائل باشند. اما ما آن را نزدیک و یقینی می دانیم. این عبارت دعا، از قرآن شریف گرفته شده است که درباره عقیده کافران و مومنات راجع به قیامت، می فرماید: إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا ( المعارج ۶ و ۷ ) استبعاد در مسئله مهدویت، مانند استبعادی که کافران نسبت به موضوع قیامت دارند؛ کسی که قیامت را قبول نداشته باشد و آن را دور از ذهن و نا ممکن بداند، مسلما ظهور امام زمان و اصلاح جهانی را نیز بعید می داند، اما ما چنان که به وقوع قیامت یقین داریم،به وقوع ظهور و اصلاح جهانی نیز یقین و اطمینان داریم. "بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ " خدایا، ای کسی که به بندگان خود بسیار مهربانی با رحمت واسعه خود، از آن کارهای ما که موجب تاخیر در ظهور امام زمان می شود،چشم بپوش به ما رحم کن و ظهور امام زمانمان را برسان تا جهان را احیا کنند و وعده تو را جامه عمل بپوشانند.

#شرح_دعای_عهد_۱۹ استغاثه به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پس از اتمام دعا، مستحب است انسان سه مرتبه دستش را روی زانوی راستش بزند و بگوید: "اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ" با این جمله، با حالت استغاثه و اضطرار به امام زمان اظهار ارادت می کنیم و خواسته خود را نیز می گوییم که ای مولای ما!زود بیایید. دلم می خواهد در خدمت شما باشم، زودتر بیایید تا بتوانم در رکاب شما قرار گیرم. تا الان از خداوند سبحان درخواست ظهور می کردیم:" و عجل لنا ظهوره"؛ اما اینک به خود امام زمان می گوییم که تشریف بیاورید: اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ". این عبارات استغاثه به امام زمان است که نباید آن را فراموش کنید و با عجله کردن که در روایات ظهور از آن نهی شده است. متفاوت است. استغاثه به حضرت ولی عصر، یعتی ای کسی که واسطه فیض هستی، از پروردگار متعال این فیض را بخواه که ان شاء الله در زمان ما و رهبری شما، پرچم اسلام روی کره زمین افراشته شود، لذا استغاثه به امام زمان یعنی استغاثه به خداوند سبحان، یعنی استغاثه به واسطه فیض خدا که می تواند فیض ظهور را با اراده الهی، نصیب بشریت کند؛ زیرا اراده امام زمان، همان اراده خداوند متعال است: "وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ " گرچه ما موظف هستیم که همیشه برای امر فرج دعا کنیم و مسلما دعا و تهیا ما در زمینه سازی ظهور و تسریع آن موثر است؛ اما در کنار این مسائل، لازم است به این مطلب هم غفلت نکنیم که علاوه بر آمادگی و دعای ما، باید مصلحت الهی نیز برای ظهور اقتضا کند تا ان شاء الله ظهور واقع شود. و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین❤️🌹