معماری چشم‌نوازِ ایرانی.

‏شخصٌ واحد فقط سيمر فى حياتك ؛ خطوط يديه تُشبه خارطة وطنك! ما إن يسحب كفه من مصافحتك حتى تشعر أنك في المنفى. فقط یک نفر از زندگیت میگذرد ؛ که خطوطِ کف دستانش شبیه وطن توست! به محض اینکه دستش را از دست تو بیرون آورد، احساس می‌کنی در تبعیدي...

دستش را به روی قلبش گذاشت، و کلمه‌یِ دلتنگی را آرام آرام هِجـی کرد...

۱‌۴‌۰‌۲‌ حجم عظیمی از شناخت واقعی و ناگهانی شخصیتِ آدم‌ها بود. شناخت‌هایی که برای رسیدن بهشون به عمر نوح، صبر ایوب، گنج قارون، معجزات موسی و مقام عیسی نیاز داشتیم، ولی همش تو یك سال جمع بندی شد.

تو اتاق گرامافون روشنه و صداش میاد. شمع روشن کردم، نورش روزنه امیده برام. نفس می‌کشم و زیر لب میخونم : "تو از راه میرسی٫پر از گرد و غبار تمومه انتظار٫میاد همراهت بهار" آره. امید دارم. میاد همراهت بهار...

و ما را به حالی سبز؛ و همیشه سبز؛ برگردان…

ابراي پنبه‌ای ؛

از پیام‌های تبریك سِند تو آل شده، فراری‌م. شعر کپی شده حافظ از اولین سایت گوگل، ایموجی قلب وسط پیام برای همه، ویرگول تکون نخورده‌یِ پیام تبریك سال قبل، پیام فورواردی گروه خانوادگی واتساپ، از اینا فراری‌م... اشکال نداره اگه کوتاهه، اگه ساده و بی‌مغالطه‌س. همین که بدونم چند دقیقه تو پیویم "Is typing" بودی، برام تبریکـه. عیدیـه. مهربونیـه. من دلبسته به همین جزئیات کوچیکم. یادت نره اینو.