۱۵ فروردین
🟣
● فریب سخنان زیبا ولی پوچ را نخورید و در مقابل این سخنان عشوه نیاورید که چنین کلماتی صرفاً مثال صدای گاوی دارند که از گوساله سامری بیرون می آمد و قوم موسی را سِحر کرد. و آخر مگر سِحر سامری می تواند بر معجزه ید بیضاء غالب شود؟
بانگِ گاوی چه صدا بازدهد؟ عشوه مَخر
سامری کیست که دست از یدِ بیضا ببرد؟
● آهای! حواس خود را جمع کنید تا مغلوب حملهی آدمی که شیوا سخن می گوید نشوید. چون به جزء همین سخنان عاریتگرفته چیز دیگری ندارد. شما اهل بینش و معرفت باشید که او سخنوری بدون شعور و حکمت است و صرفا قافیهوار و فصیح سخن میگوید و مثل شاهی است که سردر قلعه نگهبان دارد اما داخل آن خالی است.
هان! تا سپر نیفکنی از حملهٔ فصیح
کاو را جز آن مبالغهٔ مستعار نیست
دین ورز و معرفت که سخندان ِ سجعگوی
بر در سلاح دارد و کس در حصار نیست
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
۱۵ فروردین
۱۶ فروردین
۱۶ فروردین
نــــــــورمـــــاه
🟣
خداوند زنده است...!
● برخی از ادیان بر این باوراند که خداوند بعد از آفرینش، همه ی خَلق را به حال خود واگذاشت؛ گویا که خداوند در این دنیا مُرده است. در حالی که طبق باور مولانا تمام اجزاء این جهان به اراده و رام خداوند در گردش است.
جمله اجزای جهان پیش عوام
مرده و پیش خدا دانا و رام
● حتی قطره ای از باران هم در رام خداوند سبحان است و از قبل مشخص است در کجا فرو می ریزد. "صوب" به معناي نازل شدن چيزي و قرار گرفتن آن در محل خودش است و بر اين اساس، به باران «صوب» گفته مي شود، چون فرود مي آيد و در جاي خودش قرار مي گيرد، چنان كه به ابر حامل باران "صیب" می گویند:
أو كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماء
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
۱۶ فروردین
۱۶ فروردین
🟣
● همیشه نباید حرکت کرد و گاهی هم باید توقف داشت. پس در سایه ی آنها مکث کنید...!
یمکث فی ظلهم
● و کسی که در سایه ی یوسفی مکث کند، اگر تمام جهان هم آشوب شود، او از این سایه گذر نمی کند.
گر همه عالم شود زیر و زبر
تو مکن از سایهٔ یوسف گذر
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
۱۶ فروردین
۱۶ فروردین
۱۶ فروردین
۱۶ فروردین
نــــــــورمـــــاه
آزادگان نمی توانند مالی را در کف خود نگاه دارند، همانطوری که آب در غربال نمی ماند و صبر در دل عاشقی
🟣
● گفته اند: فقر بر دو نوع است: فقر اختیاری و فقر اجباری. افتخاری نیست برای کسی که فقر اجباری دارد و ادعا می کند وابسته به این عالم نیست چون چیزی برای وابستگی ندارد. اما کسی که فقر اختیاری دارد، هیچ ثروتی در دستان او آرام و قرار نمی گیرد.
قرار بر کفِ آزادگان نگیرد مال
نه صبر در دلِ عاشق نه آبْ در غربال
● حافظ می گوید: کسی که به فقر اختیاری دست پیدا می کند، باید خوشحال باشد و جشن بگیرد.
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
● عطار می گوید: کسی که به این فقر دست باید، به همسایگی خداوند می رسد. و آخر این چه فقری است که دو جهان را به او می دهند و یک عالمی را میهمان خود می کند؟
فقر اگر چه محض بی سرمایگی ست
باخدای خویشتن همسایگی ست
این چه بی سرمایگی باشد که هست
تا ابد هر دو جهانش زیر دست
سر بسر هستند خلقان جهان
جملهٔ مردان حق را میهمان
هرچه از گردون گردان میرسد
از برای جان مردان میرسد
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________
۱۷ فروردین
۱۷ فروردین