eitaa logo
نــــــــورمـــــاه
800 دنبال‌کننده
199 عکس
43 ویدیو
4 فایل
🔻کانال هنری و ادبی #نـــــــــورمــــــاه ارتباط با من: @sarbbazzaman کپی محتوا و مطالب کانال با هشگ #نور_ماه بلا مانع است ✅
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 طـــــرح خـــــاتـــــم بـــــرای آقـــــای 👌 🔻برای طراحی بنر، پوستر ، آرم، تایپوگرافی اسم و... می توانید با ما ارتباط برقرار کنید: @henduneir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را ┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ صبا ] باد خنک و لطیف؛ باد خنک و لطیفی که در فصل بهار و به وقت صبح از جانب مشرق می وزد و گل ها را می شکوفاند. جالب است که بدانید در هیچ دیوانی به اندازه ی دیوان حافظ از "صبا" یاد نشده و این موضوع نشان می دهد که حافظ سراسر لطافت بوده چون انسان ها را می توان از طریق سخنان فهمید و شناخت. مولوی بر همین اساس می گوید: پادشاهی دو غلام ارزان خرید با یکی زان دو سخن گفت و شنید یافتش زیرک‌دل و شیرین جواب از لب شِکر چه زاید شکرآب آدمی مخفیست در زیر زبان این زبان پرده‌ست بر درگاه جان چونک بادی پرده را در هم کشید سِرّ صحن خانه شد بر ما پدید کَاندر آن خانه گهر یا گندمست گنج زر یا جمله مار و کَزدُمست رسول الله صلی الله علیه و آله می فرماید: المرء فی لسانه لا فی طیلسانه انسان ها زیر زبان مخفی اند و نه زیر جامه ی خود؛ یعنی هر کسی را می خواهید بشناسید به جامه اش نگاه نکنید؛ زیرا بسیاری از انسان ها جامه ی فاخری بر تن دارند و بقول حافظ عبای اطلس و جامه ی ابریشمی بر تن دارند؛ اما دریغ از اندکی فهم و شعور و فرهنگ: قَلندرانِ حقیقت به نیم جو نخرند قَبایِ اطلس آن کس که از هنر عاریست پس آدمی با لباس فاخرش فهمیده و شناخته نمی شود. آدمی مخفی در پشت زبان است و این زبان که به حرکت درمی آید، عیب و هنر انسان هویدا می شود؛ چرا که از کلمات یک شخص می توان شخصیت او را درک کرد. [ به لطف ] با ملاطفت، با ملایمت، با نرمی [ به لطف بگو ] با صدا و لحن آرام و آهسته بگو [ غزال ] آهو؛ در ادبیات معمولا کنایه از معشوق است چون مثل آهو معشوق گریزپا است و مثل آهو از عاشق می گریزد [ رعنا ] زیبا، خوش قامت [ سر دادن ] رها کردن [ سر به کوه و بیابان دادن ] کنایه از آوار و شیدا کردن، کنایه از دیوانه کردن. "سر به کوه و بیابان گذاشت" یعنی دیوانه شد.
┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ ای باد صباد ! ای نسیم صبحگاه ! ای آنکه بوی بهار داری ! ای آنکه غنچه ها را گل می کنی ! ای آنکه سر و پا لطف و لطافت هستی ! من پیغامی دارم و پیغام من برای همان کسی است که تو را فرستاد تا آن غنچه های دلتنگ را گل کنی. از قول من به آرامی و با لطافت بگو که فلانی گفت: تو ما را دیوانه ی خود ساختی. هر فردی دیوانه ی کسی است و ما دیوانه ی تو هستیم، ما بی سر و سامان تو هستیم، ما بخاطر تو پشت پا به آبادی های شهر زدیم و بخاطر تو سمت صحرا گرفتیم. این غزل همانطور که پیداست عاشقانه است و حال و هوای عشق مجازی هم دارد؛ ولی در عین مجازیت، نظر بر عشق حقیقی و الهی دارد. وقتی این غزل خوانده می شود احساس می کنید که حافظ یک معشوق مجازی دارد و با این معشوق مجازی و زمینی سخن می گوید؛ اما حافظ به دَر می گوید تا دیوار بشنود! و منظورش همان معشوق حقیقی است. در شرح خَتمی لاهوی نکته ی بسیار مهمی آمده که ایشان می گوید: باید دانست دأب این طائفه ی عِلیه آن است که چون شوق بر ایشان غالب می شود و استیلاء می آورد از خوف صدور شَتیات می گریزند در پرده ی مجاز و شرح شوق و درد دل بی تردد و دغدغه به استیفاء ظاهر می نمایند و اشتعال شوق را فرو می نشانند. یعنی باید بدانیم که شیوه ی این طائفه و این جماعت بلند مرتبه(عارفان) وقتی که به اوج شوق می رسند و شوق بسیار زیادی بر آنها مسلط می شود، از ترس حرف های شتیات که بوی کفر و کافری بدهد به سوی عالم مجاز می روند و یک معشوق مجازی و زمینی را تصور می کنند و حرف های دل خود را بدون هیچ تردیدی و بطور کامل به او ظاهر و اظهار می کنند تا خود را سبک و تخلیه کنند؛ چرا که اگر به معشوق حقیقی می زدند این حرف ها بوی کفر می دادند. و اینگونه آتش اشتیاق خود را فرو می نشانند تا مبادا آنها را بسوزاند. مولانا در مثنوی معنوی به همین نکته اشاره دارد و می گوید: گفتمش پوشیده بهتر سر یار خود تو در ضمن حکایت گوش دار خوشتر آن باشد که سِر دلبران گفته آید در حدیث دیگران یعنی او حرف هایی که می خواهد بازگو کند را در قالب حکایت و قصه ها می گوید، مثلا می خواهد با خداوند سبحان حرف بزند؛ ولی خطاب به درخت و دریا می کند. این غزل حافظ هم چنین است که مقصود حافظ از "غزال رعنا" به ظاهر نمی تواند محبوب ابد و ازل(خداوند) باشد چرا که حافظ از چنین تعبیر سبکی در مورد خداوند استفاده نمی کند. از این رو مقصود حافظ معشوق مجازی است؛ ولی همان حرفی را که می خواهد به معشوق حقیقی بزند در خطاب به یک معشوق مجازی می زند و در حقیقت می خواهد بگوید: او ما را دیوانه و بی سر و سامان کرده است. ظاهرش معشوق مجازی است؛ اما حقیقت و باطن آن معشوق حقیقی است و آن وقت با این معشوق مجازی می شود گله و شکایت کرد. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
ای جـــان به چــــه زنــــده ای؟ که جـــانــــانــــت نـــیـــســـــت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔶 مــــفــــهــــوم غـــیــــبــــت ماده ی مشترک در روایات غیبت «رأی و یری» است و آن در کتب لغت به معنای دیدن با چشم و قلب است: «الرویة النظر بالعین و القلب» - «اصل یدل علی نظر و إبصار بعین أو بصیرة» و در متون دینی در موارد ذیل بکار رفته است: ۱. دیدن با تفکر: «إنی ما أری ما لا ترون» ۲. دیدن با قلب: «ما کذب الفواد ما رای» ۳. دیدن با چشم: «لترون الجحیم» امام عصر علیه السلام در هیچ کدام از موارد فوق غایب نیستند، زیرا ایشان حاضر در افکار: «الحاضر فی الأفکار» و هدایت و آدابش جریان یافته در قلوب: «إن غابَ عن النّاسِ شخصهُ فی حالِ هدایتِم فان علمَهُ و آدابَهُ فی قلوبِ المُؤمِنینَ مثبتة فهم بها علاملونَ» و از همه مهم تر ناظر و شاهد بر هستی اند: «عینک الناظرة علی بریتک و شاهدک علی عبادک». "ناظر" صفت چشم است و "شاهد" صفت خود شخص به معنای حضور است؛ حضرت در تعبیر رساتر "حاضر ناظر" است. در نهایة آمده است: «شهید» کسی است که چیزی از او غایب نباشد ولی «شاهد» کسی است که خود حاضر است و در المفردات فی الغریب القرآن همین معنا مذکور است که شهود و شهادت به معنای حضور همراه با دیدن[دیدن با چشم یا دیدن با قلب] است و گاه شهود و شهادت به صرف حضور اطلاق می‌شود. و این ناظر بودن حضرت فقط منتهی به انسان ها نمی شود، همانگونه که در دعای امام هشتم می خوانیم: «عینک الناظرة علی بریتک» دربردارنده ی همه ی مخلوقات است؛ زیرا "بریه" به انسان اختصاص ندارد و هر آنچه را می گویند که از عدم بیرون بیاید و لباس وجود بپوشد[خدای متعال بارء است: «فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ» و تفاوت آن با خالق در این است که بارء از نیستی به هستی آورده و اما خالق از حالی به حالی دیگر درمی آورد]. بنابراین شخص امام عصر علیه السلام غایب و پنهان نیست و غیبت مانعی است که به انسان ها بازگشت دارد: «صاحب هذه الأمر تعمی ولادته علی الناس» که "تعمی" به معنای کور شدن و بسته شدن چشم است و استعمال "تعمی" در این محل نشان می دهد که نقض از ناحیه ی بیننده است و نه از ناحیه ی شخصی که باید دیده شود. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
لالایی گل نرگس.ogg
4.59M
●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔶 آسمان یا ناودان؟ همانند ناودان نباش که برای داشتن آب نیازمند باران است؛ اما آسمان باش... ابر باش... باران باش... آسْمان شو ابر شو باران بِبار ناوْدانْ بارِش کُند نَبْوَد به کار ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
حس و حال خوب از یه اتاق قدیمی زووووم کنید 🔎