#از_بهار_بیاموز 🪴 #جلسه_ششم 📖 ▫️قرآن و فصل بهار▫️ قرآن کریم در یکی از مواردی که به این درس آموزنده اشاره میکند می فرماید: وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةٌ فَإِذا اَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ ذَلِكَ بِأَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْلَىٰ وَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قدير(حج،۵ و۶) زمین را می بینی جامد و افسرده و بی روح و بی جنبش، اما همین که آب باران بر آن می پاشیم به جنبش و حرکت در می آید و فزونی می گیرد و انواع گیاههای بهجت افزا می‌رویاند. این از آن جهت است که خدا حق مطلق است و نظام زنده کردن مرده ها در قبضه قدرت اوست، و اوست که بر هر چیزی تواناست،قادر مطلق و توانای مطلق است. در همه عالم وجود - چه در موجودات جاندار و چه در موجودات بی جان - یک نظم و حساب و تألیف و هماهنگی بین موجودات هست که تمام عالم به منزله یک پیکر دیده میشود. بین اجزا و اعضای این پیکر ارتباط و اتصال و هماهنگی است و نمودار می‌سازد که یک مشیت و یک تدبیر کلی در همه عالم هست که به عالم وحدت و هماهنگی می دهد؛ می نمایاند که اجزای این عالم به خود وا گذاشته نیست که هر جزئی و هر ذره ای بدون آنکه هدفی در ضمن این مجموعه و وظیفه ای در داخل این دستگاه داشته باشد کاری انجام دهد؛ بلکه به عکس، وضع عالم و جهان دلالت دارد که هر ذره ای و هر جزئی مانند یک پیچ یا مهره یا چرخ یا میله یا لوله ای است که در یک کارخانه گذاشته شده که در عین اینکه یک کاری به تنهایی انجام میدهد، کار او با کار سایر اجزای این کارخانه مربوط و وابسته است و به تعبیری که در قرآن مجید آمده همه موجودات عالم با همه قوا و نیروهایی که دارند «مسخّر» یک مشیت و یک اراده می‌باشند. این همان راهی است که معمولاً از راه نظم و انتظامی که در کار عالم هست به وجود ناظم و نظم دهنده اعتراف می‌کنند؛ انسان از این راه خداوند را در جلوۀ نظم و صنع و اتقان می‌بیند. ولی در خصوص مورد جانداران یک درس دیگری علاوه هست و آن اینکه خداوند به موجودات مرده حیات می‌بخشد ؛ یعنی علاوه بر نظم و انتظام بین اجزای مادی وجود این موجود، یک حقیقت و کمالی را که فاقد است به او می‌بخشد. ذرات مردهٔ عالم را به هر صورت و هر شکل که نظم و ترتیب بدهیم، نظم و ترتیب قادر نیست که حقیقتی را که موجود نیست موجود کند؛ اما در مورد جانداران تنها نظم و تشکل نیست، بلکه حقیقتی که وجود ندارد افاضه می‌شود. در مادۀ مرده زندگی نیست، زندگی پیدا میشود؛ شعور و ادراک نیست، شعور و ادراک پیدا میشود؛ ذوق و عشق و شور نیست، ذوق و عشق و شور پیدا می شود؛ عقل و هوش نیست، عقل و هوش پیدا میشود؛ احساس و ادراک و لذت نیست، همه اینها پیدا میشود. این است که ما خدا را در موجودات زنده در لباس بخشندگی و فیاضیت و تکمیل و افاضه وجود و کمال، در لباس قبض و بسط، احیاء و اماته میبینیم؛ می‌بخشد و می‌گیرد موجود می‌کند و معدوم می‌سازد. آیاتی که در این زمینه است دو سه دسته است: یک دسته آیاتی است که موضوع زنده شدن زمین را برای دلالت و راهنمایی توحید ذکر کرده؛ دستهٔ دیگر آیاتی است که به عنوان نمونه ای از قیامت ذکر کرده است؛ دسته سوم آیاتی است که برای هر دو موضوع آورده. ان شاء الله به تفصیل اینها را عرض خواهم کرد. برای دیدن قسمت قبل کلیک کنید. 📚منبع: کتاب بیست‌گفتار/ استاد شهید مرتضی مطهری #واحد_فرهنگی #بسیج_دانشجویی_پرستاری_و_مامایی 🌱 @bnm_mui