🌿🌿 #قصه‌های_قرآنی قصه های مربوط به: #حضرت_آدم علیه السلام #قسمت_دهم 🔹 اولین قربانی شهوت «۳» 🔹 هابیل به لطف خدا دارای عقلی سلیم و جسمی نیرومند و روحی امانت دار بود. او از کسانی بود که از حکمت الهی برخوردار شده و قدر آن را می دانست. هابیل همیشه خشنودی خدا را بر خشنودی خویش مقدم می شمرد و عشق فرمانبرداری پدر و مادر را در نهاد خود می پروراند و به خواست خدای خویش راضی بود. هابیل معتقد بود که زندگی جهان متاعی فانی و سایه ای ناپایدار است و چون برادر خود را فوق العاده دوست می داشت همیشه به او پند و اندرز می داد و پیمان برادری را رعایت می کرد. هابیل در عین اینکه برادر را پند می داد در خود نیرویی خداداد می دید و به همین جهت غرور، خودخواهی و عصیان قابیل در روحیه او تأثیری نگذاشت. او منتظر تقدیر الهی بود و هیچگاه فکر آزار برادر در ذهن او خطور نکرد، زیرا خدا پاکی و پرهیزکاری را در فطرت هابیل به ودیعت گذاشته بود، لذا از خدای جهانیان می ترسید و به فکر آزار برادر خویش نمی افتاد و تنها هدفش جلب رضایت و خشنودی پروردگار بود. بار دیگر هابیل به پند برادر پرداخت، شاید کلمات او شفابخش روح بیمار برادر باشد و درد حسد را در قلب او تسکین دهد، لذا به برادر گفت: ای برادر! تو به خود ستم می کنی، از راه راست منحرف شده ای، در تصمیم خود گنهکاری و در رأیت از راه حق دور شده ای، بهتر است که از خدا طلب مغفرت کنی و از گمراهی بازگردی. اما بدان اگر تصمیم گرفته ای و قصد داری حتما نقشه خود و قتل مرا عملی سازی، من کار خود را به خدا واگذار می کنم، زیرا اگر بخواهم مقابله کنم، می ترسم گناهی مرتکب شوم و در اثر نافرمانی مورد سرزنش قرار گیرم. تو خود به تنهایی هر عملی را که ما یلی انجام بده و من نیز امر خود را به تقدیر خدا می سپارم تا از آلودگی به گناه و نافرمانی در امان باشم و تو به تنهایی زیر بار گناه بمانی و از اصحاب آتش گردی و البته کیفر ستمکاران همین است. ادامه دارد... #اولین_قربانی_شهوت منبع: کتاب قصه های قرآن؛ زمانی، مصطفی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه یازهرا یاعلی🦋💓 💞🌤🌈💦 https://eitaa.com/joinchat/3715891372C2a2a66c592

🌿🌿 #قصه‌های_قرآنی قصه های مربوط به: #حضرت_ابراهیم علیه السلام #قسمت_دهم 🔹ابراهیم علیه السّلام در بتکده! «1»🔹 آنگاه که ابراهیم شرایط و محیط را مساعد دید و یقین کرد جاسوسانی که مراقب او بودند از شهر خارج شده اند، آهسته به بت خانه نزدیک شد و نزد بتها شتافت. ابراهیم در بتکده محیط وسیعی را یافت که از بت انباشته بود و تعدادی بت نیز در اطراف معبد پراکنده بودند و در زیر پای بت ها خوراکی های فراوانی انبار شده بود. ابراهیم علیه السّلام چون وارد بتخانه شد از روی سرزنش و بی اعتنایی روبه بتها نمود و گفت: چرا غذا نمی خورید؟ سخن او را نشنیدند و پاسخی از آنها دریافت نکرد. بار دیگر به آنها خطاب کرد: چرا حرف نمی زنید؟ سپس در پاسخ خود گفت: سنگهای تراشیده چگونه سخن بگویند و چوبهای موریانه خورده چگونه قدرت درک داشته باشند؟ ابراهیم علیه السّلام در برخورد با بتها، بیشتر به عیب جویی از قوم خود پرداخت، بت هایی را که قوم او خدای خود قرار داده بودند مورد ملامت قرار داد. ابراهیم با دست به صورت بتها می زد و با پای خود آنها را پرتاب می کرد. آنگاه که غضب او علیه بت ها شدت پیدا کرد و آتش انتقام ابراهیم شعله ور شد، تبری برداشت و به سراغ بتها رفت، چوبها را شکست و سنگها را خرد کرد. ابراهیم تمام بت ها را شکست و ریزریز کرد و غیر از بت بزرگ هیچکدام از بتها را سالم باقی نگذاشت. ابراهیم بت بزرگ را سالم گذاشت تا پایه احتجاج خود را به گردن او آویزد و آنگاه که مخالفین وارد بتخانه می شوند پیش آیند و از بت بزرگ سوال کنند چه کسی به بتکده بی احترامی کرده و بتها را درهم شکسته است؟ و چون دیدند بتها حرفی نمی زنند و درک ندارند و قادر به دفاع از خود و معرفی دشمن خود نیستند، به انحراف خود پی برند و به راه راست هدایت گردند و دست از مقاومت بردارند. (ادامه دارد...) #ابراهیم_علیه_السّلام_در_بتکده! منبع: کتاب قصه های قرآن؛ زمانی، مصطفی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه