☀️در جستجوی حقیقت 🖊 ماجرای یافتن استاد به قلم خودشان: «تا سنين هزار و سيصد و چهل و هشت (1348 ه) و چهل و نه (1349) و پنجاه (1350) نه آن‏كه خود را مستغنى ديدم، بلكه ملول شدم چه آن‏كه طول ممارست از تدرّس و تدريس و مجالس تقرير كه در شبها تا جار حرم در صحن مطهر منعقد مى‏داشتم خسته شدم. به علاوه كمال نفسانى در خود نيافتم، بلكه جز دانستن چند ملفّقاتى كه قابل هزاران نوع اعتراض بود چيزى نداشتم. و همواره از خستگى ملول و در فكر برخورد به كاملى وقت مى‏گذراندم. و به هركس مى‏رسيدم با ادب و خضوع تجسّسى مى‏كردم كه مگر از مقصود حقيقى اطلاعى بگيرم. و در خلال اين احوال به سالكى ژنده‏پوش برخوردم، و شبها را در حرم مطهّر حضرت مولى الموالى ارواحنا فداء عتبته تا جار حرم با ايشان بسر مى‏بردم. و او اگرچه كامل نبود لكن من از صحبتش استفاداتى مى‏بردم. تا آن‏كه موفق به ادراك خدمت كاملى شدم، و به آفتابى در ميان سايه برخوردم، و از انفاس قدسيه او بهره‏ها بردم، و در مسجد كوفه و سهله شبهائى تنها مشاهداتى كردم. و كم‏كم باب مراوده با مردم را به روى خود بستم، و به مجالس مباحثات حاضر نمى‏شدم، و دروسى را كه خود داشتم ترك كردم‏» 📌 علامه حسن زاده حفظه الله در پاورقی کتاب هزار و یک کلمه در ص 55 از جلد دوم می فرماید: « از حضرتش پرسيدم اين انسان كامل كدام بزرگوار بوده است كه سركار عالى در محضرش زانو زده‏ايد و تسليم او شديد و آنهمه او را به عظمت ياد مى‏فرمائيد؟ فرمودند: جناب حاج سيد على آقاى قاضى طباطبائى تبريزى قدس سره.» حشرنا الله معهم #عرفان_شیعی #شاگردان_مرحوم_قاضی #مرحوم_آملی @ofoqemobin