نصیحت حضرت لقمان به فرزندش: "يَا بُنَيَّ، إِنِّي حَمَلْتُ الجَنْدَلَ وَالحَدِيدَ وَكُلَّ حِمْلٍ ثَقِيلٍ، فَلَمْ أَحْمِلْ شَيْئًا أَثْقَلَ مِنْ جَارِ السُّوءِ. وَذُقْتُ المَرَارَاتِ كُلَّهَا، فَلَمْ أَذُقْ شَيْئًا أَمَرَّ مِنَ الفَقْرِ. يَا بُنَيَّ، اِتَّخِذْ أَلْفَ صَدِيقٍ، والأَلْفُ قَلِيلٌ، وَلَا تَتَّخِذْ عَدُوًّا وَاحِدًا، والوَاحِدُ كَثِيرٌ." ترجمه: "پسرم، من سنگ‌های بزرگ، آهن و هر بار سنگینی را حمل کرده‌ام، اما چیزی سنگین‌تر از همسایه بد نیافته‌ام. و تمام تلخی‌های روزگار را چشیده‌ام، اما چیزی تلخ‌تر از فقر نچشیده‌ام. پسرم، هزار دوست بگیر، که هزار هم کم است، و حتی یک دشمن نگیر، که یکی نیز زیاد است." 📚منبع: قصص الأنبياء، نعمت‌الله جزایری، ص ۳۴۱ 🔰کانال افق تمدنی اسلام @ofoqetamadon

زندگی چه تراژدی عجیبی دارد! یک انسان فقط حدود پنجاه سال فرصت دارد که در این دنیا زندگی کند و کار کند. سی سال اول عمرش را صرف درس خواندن و یادگیری می‌کند، بعد وارد میدان عمل می‌شود و با بیست سال تلاش بی‌وقفه، به اوج موفقیت می‌رسد. اما درست در همان لحظه‌ای که فکر می‌کند به همه چیز دست پیدا کرده، ناگهان مرگ، بی‌صدا سر می‌رسد و او را با خود می‌برد—به جهانی که در آن، نه قصرهایش ارزشی دارند و نه مهارت‌هایش اهمیتی. چقدر شخصیت انسان باعظمت و پرمعنا به نظر می‌رسد، اما اگر آخرت را در نظر نگیریم، همین شخصیت چقدر پوچ و بی‌ارزش می‌شود! — مولانا وحیدالدین خان، دفتر یادداشت، ۱۲ دسامبر ۱۹۸۳ 🔰کانال افق تمدنی اسلام @ofoqetamadon

موفقیت اگر تلاشی برای هدفی نادرست به نتیجه برسد، همچنان یک شکست محسوب می‌شود. اما اگر تلاشی برای هدفی درست به نتیجه نرسد، باز هم موفقیت است. آنچه اهمیت دارد، نه صرفاً دستیابی به موفقیت، بلکه انتخاب هدفی شایسته و درست است. بعضی‌ها می‌گویند باید در زندگی موفق شویم تا دوستانمان خوشحال شوند، اما در حقیقت، آن‌ها موفقیت را برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران می‌خواهند، نه برای رشد واقعی خود. عنکبوت، تار ظریف و هندسی خود را می‌بافد، گویی یک مهندس زبردست یا ریاضیدانی ماهر است. اما هدفش بافتن تار نیست، بلکه شکار مگس است. او با خلق شبکه‌ای ظریف، طعمه را به دام می‌اندازد. انسانی که در مسیر زندگی‌اش گم شود، سرگردان باشد، در پیچ‌وخم‌های راه سردرگم شود و ناگهان نشانی از مقصد بیابد و به آن برسد، در حقیقت، تمام مسیر و رنج‌هایش بخشی از موفقیت او محسوب می‌شود. کسی که در نهایت به هدف می‌رسد، کل سفرش موفقیت‌آمیز بوده است. همان‌گونه که اگر خداوند گناهان بنده‌ای را ببخشد، گذشته‌اش دیگر اهمیتی ندارد، و اگر کسی به اسلام برسد، کفر پیشین او دیگر ارزشی برای یادآوری ندارد. چراغی که در آینده روشن شود، تاریکی‌های گذشته را نیز از میان می‌بَرد. اگر اندیشه با امید و یقین همراه شود، گذشته دلنشین و آینده روشن خواهد شد. روشنایی از فکر انسان سرچشمه می‌گیرد، نه از اتفاقات و حوادث. فرعون در ظاهر یک پادشاه موفق بود؛ ثروت داشت، در میان مردم صاحب قدرت و احترام بود، فرمانروایی می‌کرد و دستوراتش اجرا می‌شد. اما موسی(ع)، پیامبر خدا، خانه‌به‌دوش، آواره در بیابان‌ها، از این دیار به آن دیار در حرکت بود. حالا قضاوت کنید: چه کسی حقیقتاً موفق بود و چه کسی شکست خورده؟ پاسخ، از پیش روشن است. خداوند شما را در زندگی چنان موفق گرداند که خود، این زندگی را بپذیرد و بر ضعف‌هایتان رحمت آورد، چراکه این، همان کلید گشایش هر سختی است. ✍ واصف علی واصف رح 🔰 ترجمه و تهیه کننده: کانال افق تمدنی اسلام @ofoqetamadon

مهدویت اعتقاد به مهدویت یکی از ویژگی‌های برجسته ادیان ابراهیمی بوده است. هرچند به این ادیان محدود نمی‌شود، بلکه در آیین‌های کهنی مانند زرتشت، هندوئیسم، بودیسم و سایر ادیان نیز مفاهیمی مشابه یافت می‌شود. با این حال، در ادیان ابراهیمی—یعنی یهودیت، مسیحیت و اسلام—اعتقاد به مهدی(عج) جایگاهی خاص و ممتاز دارد. بر اساس این باور، مهدی(ع) شخصیتی الهی است که زمین را سرشار از عدالت و انصاف خواهد کرد و جهانیان را از ظلم و استبداد رهایی بخشیده و به سوی نور و حقیقت هدایت خواهد کرد. گرچه در قرآن کریم به‌طور صریح از این مفهوم سخن به میان نیامده است، اما آیاتی وجود دارد که به وعده‌ی الهی دربارۀ حاکمیت مستضعفان بر زمین و غلبۀ دین حق اشاره می‌کنند. چنانکه خداوند متعال می‌فرماید: "و ما اراده کرده‌ایم که بر کسانی که در زمین به استضعاف کشیده شده‌اند، منت نهاده و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم." (القصص: ۵) همچنین در آیه‌ای دیگر آمده است: "او کسی است که پیامبر خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان غالب سازد، هرچند مشرکان آن را ناخوشایند بدانند." (التوبه: ۳۳) این آیات، مفاهیمی همچون *وراثت زمین، خلافت الهی، استقرار مستضعفان در قدرت* و *غلبۀ دین حق* را آشکار می‌سازند که می‌توان آن را پشتوانه‌ای الهی برای اندیشۀ *مهدویت* دانست، چراکه این وعده‌ها تاکنون در مقیاس جهانی به‌طور کامل محقق نشده‌اند. مسلمانان در طول تاریخ، بر بخش‌های وسیعی از جهان حکومت کرده‌اند و تمدن اسلامی برای مدت‌های طولانی بر فرهنگ و سیاست غالب بوده است، اما هنوز آن چشم‌انداز جهانی از عدالت و انصاف، که در قرآن و روایات وعده داده شده، به‌طور کامل تحقق نیافته است. این یک واقعیت انکارناپذیر است که هر اندیشۀ فراگیر، خود راجهان شمول می‌داند و این همان عاملی است که برخی مکاتب فکری را به ارائه‌ی نظریۀ *"پایان تاریخ"* سوق داده است. در همین راستا، فرانسیس فوکویاما، نظریه‌پرداز ژاپنی‌تبار آمریکایی، در دهۀ ۱۹۹۰ میلادی، لیبرال دموکراسی را آخرین مرحلۀ تکامل تاریخ بشر دانسته و نظریۀ مشهور خود را با عنوان "پایان تاریخ" (The End of History) ارائه کرد. او این نظریه را در کتاب خود "پایان تاریخ و انسان واپسین" (The End of History and the Last Man)به تفصیل شرح داده است. این نظریه، در اصل، برگرفته از فلسفۀ هگل دربارۀ تاریخ بود. فوکویاما معتقد بود که بشر به نقطۀ نهایی تکامل فکری و ایدئولوژیک رسیده است و از این پس، لیبرال دموکراسی تنها نظام سیاسی و اقتصادی پایدار خواهد بود که می‌تواند سلطۀ خود را در جهان حفظ کند. به باور او، آرزوی نهایی بشریت همین است و دیگر هیچ ایدئولوژی یا نظام اجتماعی جدیدی پدید نخواهد آمد. اما تاریخ نشان داده است که هیچ نظریۀ "پایان تاریخ" قطعیت ندارد. پیش از این، کارل مارکس، "کمونیسم" را نقطۀ نهایی تاریخ می‌دانست، همان‌گونه که فوکویاما پس از فروپاشی شوروی، این نظریه را به سود سرمایه‌داری مطرح کرد. می‌توان این تفکر را شکل نهایی *"روح زمانه" (Zeitgeist)* در فلسفۀ **هگل دانست، به این معنا که نخبگان فکری هر عصر، آنچنان در سیطرۀ فضای فکری زمانۀ خود گرفتار می‌شوند که محدودۀ اندیشه‌ی خویش را *"پایان تاریخ"* تصور می‌کنند. مهم‌ترین و محوری‌ترین ویژگی*مهدویت*، استقرار عدالت و انصاف در سطح جهانی است. این آرزویی فطری است که همواره در دل محرومان و ستمدیدگان جهان زنده بوده است. در احادیث اسلامی، برجسته‌ترین ویژگی امام مهدی (ع) این‌گونه توصیف شده است: "او زمین را آکنده از عدل و داد خواهد کرد، همان‌گونه که پیش از آن از ظلم و جور لبریز شده بود." *مهدویت*، تجلی والاترین مفهوم عدالت است؛ عدالتی که در آن ارزش‌های الهی بر همۀ نظام‌های بشری چیره خواهد شد، عدل و انصاف در سراسر جهان گسترده خواهد گشت، انسان به کمال عقلانی خواهد رسید، و فضیلت و معنویت، جایگزین ظلم، استکبار، استبداد، استثمار و استحصال خواهد شد. به امید آن روز بزرگ... ۱۵ شعبان المعظم ۱۴۴۶ قمری، سالروز میلاد مسعود امام عصر، حضرت حجت بن الحسن (ع)، بر همۀ مسلمانان و مؤمنان مبارک باد. ✍ محمد فرقان گوهر 🔰کانال افق تمدنی اسلام @ofoqetamadon

📸 گزارش تصویری رونمایی از آثار جدید پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت(ع) 🎙با حضور: 👤آیت الله محمدهادی یوسفی‌غروی 👤حجت الاسلام و المسلمین استاد رسول جعفریان ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید 🌐 https://takl.ink/Isca.ac.ir