.
در این روزها مدام تعریض زده می شود که هیات و عزاداری برای امام حسین نباید #سکولار باشد و...
آیا به این فکر کرده ایم که مخاطب عمدتا مطابق نیازهایش با یک واقعه تاریخی و یا معاصر ارتباط میگیرد ؟
تدارک این نیاز آیا صورت گرفته است ؟
طی هزار سال صحنه پردازی از واقعه #کربلا ، تا دوره معاصر عمده بازتاب و بهره مندی آن حداقل برای #شیعیان دوازده امامی ، نوعی الاهیات مقاومت فرهنگی و سازماندهی ذهنی - روانی تجلی یافته است .
تا اینکه در دوره معاصر ، حضرت امام ، ارکان این واقعه را در خدمت نوعی الاهیات رهایی بخش و مبارزه گر ناظر به ساخت وضعیت عمومی سیاست طراحی و توسعه داد.
در این راستا، در پارادایم نفی عملگرایانه قدرت طاغوت و تقیه ، #ایثار و شهادت و کربلا باید به نحو دیگری به خدمت می آمد ، این لازمه تحول مفاهیم است .
و اما در وضعیت ظهور حکمرانی شیعه و اداره جامعه و سیاست ورزی آیا این مفاهیم همچنان و صرفا همان کارکرد را باید داشته باشند ؟
به نظر من خیر !
اگر مفهوم #ایثار را در وضعیت جدید سیاست ورزی توسعه ندهیم ، نتیجه اش این می شود که مثلا در ایام #انتخابات با همان فهم قبلی می خواهند ادای #تکلیف کنند ، چون با آن ساماندهی ذهنی ، ایثار در « خط زنی ، جان فدایی ، عدم توجه به نتیجه و...» تداعی شده است .
من اینگونه می فهمم که در بازسازی مفاهیم متعلق با تراث شیعه باید به وضعیت جدید نگریست ؛ ایثارگری ، مجاهدت ، از جان گذشتن ، از ابرو گذشتن ، از زن و بچه و مال گذشتن و... در ساحت جدید چگونه به کار جامعه و سیاست می آید ؟
در انتخابات اخیر اگر چنانچه از هر کدام از نامزدهایی جریان انقلابی و یا هوادارانشان می خواستید که آیا حاضرید برای دفاع از کشور و جامعه به جنگ با دشمنان به خارج از کشور اعزام شوید ، شک نکنید عمدتا با کمال میل می پذیرفتند ، اما چه شد که هیچ کدام نه تنها حاضر نشدند در ساخت سیاست اسلامی به نفع یک نفر ایثار کنند بلکه بسیاری از هوادارانشان اخلاق را کنار گذاشتند ؟
من می گویم : چون در پارادایم جدید ،عمدتا مفاهیم ارزشمند شیعه را فراهم آوری و بروز رسانی نکرده ایم .
#حسین_بهمنش
۲۴ تیر ۱۴۰۳
@okhan_hb
#مقالات
📌عاشورا و انقلاب اسلامی
🔻آیتالله خامنهای و فلسفهی تاریخ شیعی؛ درآمدی بر شناخت نهضت حسینی
📝آیتالله خامنهای در دههی ۵۰ تلاش کردند یک چارچوب پیشینی برای تحلیل تاریخ از منظر شیعی صورتبندی کند. در این صورتبندی مؤلفههای مختلف هستی، انسان و جامعه از زاویهی نگاه شیعی تحلیل شده و در فهم تاریخ به کار بسته شده است. از همین رو نوع نگاه آیتالله خامنهای در مقابل دیدگاههایی قرار دارد که معتقدند برای فهم تاریخ باید از تمام پیشفرضهای هستیشناختی و انسانشناختی گسست.
🔗اینجا بخوانید:
https://irdc.ir/0002N3
هدایت شده از بنیاد تاریخپژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
💢۲۷ تیر ۱۲۲۸ اعدام علی محمد شیرازی رهبر فرقه بابیه
🔹بابیه، فرقه ای که در نیمه دوم سده 13ق/19م به دست سید علی محمد شیرازی (محرم 1235 – شعبان 1266/ نوامبر 1819 – ژوئیه 1850) در ایران پدید آمد. علی محمد شیرازی که در آغاز خود را ((باب)) امام غایب می دانست – و مریدانش به همین سبب بابیه نامید شده اند – پس از چندی، خود را حجت و مهدی موعود خواند و آنگاه شریعتی نونهاد و سخنانی گفت و نوشت که بی شباهت به دعوی الوهیت نیست. منشا برخی عقاید و دعویهای او را باید در بعضی عقاید اسماعیلیه و صوفیه و نقطویه و به ویژه آراء شیخ احمد احسایی (ه م )، و شاگرد و جانشین او سید کاظم رشتی جست و جو کرد.
🔹براثر کوششهای بابیانی چون ملاحسین بشرویه ای و ملامحمدعلی بارفروشی و سپس قره العین، کارباب بالا گرفت.آنگاه علاوه بر کسانی چون ملاعبدالخالق یزدی و ملاعلی اصغر مجتهد نیشابوری و ملامحمدتقی هراتی و ملامحمدعلی زنجانی، جمع قابل توجهی گرد آمده، آماده شورش گشتند. پس به دستور دولت علی محمد را به تبریز بردند و مجلسی تشکیل دادند و علما و از جمله چند تن از علمای شیخی با او به گفت و گو پرداختند. از گزارشی که ناصرالدین میرزای ولیعهد در این باره به محمدشاه نوشته، پیداست که علی محمد به رغم تکرار دعوی از پاسخ فروماند و در آخر هم خود را مسلمان و موحد و اهل ولایت ائمه خواند و توبه کرد و بخشایش خواست.اصل توبه نامه که براون آن را چاپ کرده، در کتابخانه شماره 1 مجلس شورا موجود است
🔹اما قیام و آشوب مسلحانه ای که در خراسان، مازندران، فارس، زنجان و دیگر نقاط توسط بابیان پدید آمد، دولت مرکزی را به مقابله واداشت و آنان پس از چند جنگ خونین سرکوب گشتند و چند تن از سران بابیه کشته شدند و برخی به حبس افتادند. این آشوبها و بیم دولت از گسترش آن سبب شد تا به دستور دولت، علی محمد را باز از چهریق به تبریز بردند و همراه یکی از یارانش به نام محمدعلی زنوزی در 28 شعبان 1266 اعدام کردند.
🆔 @Bonyadtarikh
13.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎙بخشی از صحبت های آقای دکتر حسین بهمنش در اولین نشست اصحاب اندیشه استان گیلان:
🔹 باید ببینیم که منظور از حرکت عمومی، حرکت توده وار هست یا کنش جمعی
🔹 امروز ما ناظر با جامعه در حال بحث هستیم یا جماعت؟ امروز اغلب برنامه ها و تلاش های ما ناظر به جماعت است، نه جامعه
جماعت یعنی مجموعه ای از افراد که انگیزه، منافع و سبک زندگی مشترک دارند، اما جامعه مشخصا و لزوما اینطور نیست.
🔹 در باره ی چیستی حرکت عمومی اگر ناظر به جامعه به جای جماعت صحبت می کنیم باید واقعیت ها را ببینیم و تکلیفمان را باید با این گفتمان ها مشخص کنیم و بدانیم که تاکید بر یکی از این ها نمی تواند راه حل باشد .
🔹 سه مسیر و دریچه برای پیوستن مردم به یک حرکت می توان برشمرد:
۱. پایگاه ایدئولوژی : حرکتی شروع می شود و افرادی که در پایگاه ایدئولوژی من قرار دارند به این حرکت می پیوندند که اغلب پروژه های ما از این جنس است. انتظار ما هم پیوستن این افراد است.
۲. پاسخ به ۴ گفتمانی که در بخش اول اشاره کردم باعث پیوستن مردم به حرکت می شود. وقتی تصویر درستی از پاسخ به این ۴ گفتمان بتوانیم ارائه بدیم.
به عنوان مثال موضوع محیط زیست و ...
۳. عمل ما و تعاملات ما، ویژگی شخصی و حرکاتی که انجام می دهیم، موقعیتی که ایجاد می کنیم، شخصیت سازی هایی که ایجاد می کنیم و ... می تواند مردم را به حرکت ما پیوند بزنه.
🎥 فیلم کامل در کانال آپارات جبهه فرهنگی:
https://aparat.com/v/lld7de3
🔰 جبهه فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی استان گیلان
🆔 Eitaa.com/jebhegilan
🔻تحلیلی بر کتاب «سیاستهای خیابانی؛ جنبش تهیدستان در ایران»/ آصف بیات/ شیرازۀ کتاب ما
🔹این کتاب بر آن است که وضعیت گروههای فاقد امتیاز شهری را از دهۀ پایانی پهلوی دوم تا سالهای ابتدایی انقلاب اسلامی بررسی کند. پیدایش گروههای فاقد امتیاز شهری به جمعیت تهیدست روستایی بازمیگردد که از خلال برنامههای توسعۀ پهلوی اول و اصلاحات ارضی، موجی از روستاییانِ بدون کار و زمین به وجود آمدند که راه ادامۀ زیست خود را در مهاجرت از روستا به شهر و دستیابی به فرصتهای بهتر میدانستند. آصف بیات بر آن است که از خلال تجربۀ زیستۀ خود و اطلاعات آماری و گزارشهای میدانی، مردان و زنانی را به تصویر بکشد که برای بقا و زندگی شرافتمندانه جنگیدند. مبارزه برای زندگی عادلانهتر نیازمند بسیج همگی اقشار فرودست و دفاع آنان از حقوق خود است.
🔹نویسنده اشارات مفصلی به این میکند که وضعیت تهیدستان پس از انقلاب و قبل از انقلاب تفاوتی نداشته و شعار حمایت از مستضعفان که انقلابیون سر میدادند، صرفاً برای جلب حمایت تهیدستان یا خاموشکردن چراغ چپها بوده است. او این فرض را با اقدامات دولت موقت علیه متصرفان مسکن و هتلها و همچنین اقدامات همیشگی علیه دستفروشان تقویت میکند. اما وجه دیگری که بیات بدان توجه نکرده است، اقدامات دولتهای اول انقلاب در حمایت از اقشار فرودست بوده. این حمایتها در قالب جهاد سازندگی، کمیتۀ امداد امام خمینی(ره) و کمیتههای مردمی در حمایت از ضعفا به وجود آمد. اقدامات عمرانی در راستای بهبود وضعیت فقرا و روستانشینان از جملۀ این فعالیتهاست.
📌متن تکمیلی این بخش از شمارۀ پنجم #گاه_نقد را در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید.
http://eitaa.com/MajmaNasheran
.
#رضا_شاه نسبت به #گیلان خاطرات خوشی نداشت و با توجه به سابقه تاریخی، #گیلانیان را سرکش و مستعد نافرمانی می دانست !
این ذهنیت و همچنین ماجرای قیام #جنگل باعث شد که #گیلان طی دوره پهلوی اول حدود نیمی از مساحتش را از دست بدهد و در واقع از یک ولایت در دوره #قاجاریه یک شهرستان رشت در دوره #پهلوی اول تقلیل یابد .
در آخرین قانون تقسیمات کشوری پیش از فرار رضا شاه مورخ ۱۱/۱/۱۳۲۰ بخش #لنگرود و قسمت های از #لاهیجان هم از شهرستان #رشت منتزع به شهرستان تازه تاسیس #شهسوار ضمیمه گردید .
پیش از آن در قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ چابکسر و رودسر هم به شهسوار منتقل شده بود .
در قسمت غربی گیلان هم ، بخش #آستارا و حتی #طوالش از آن جدا شده و به استان سوم ( #تبریز ) ضمیمه شده بود !
اگر جنگ دوم جهانی، اشغال #ایران و گیلان و فرار رضاشاه رخ نمیداد ، به احتمال زیاد نقشه جغرافیایی گیلان به قسم همان مناطق داخل نقطه چین باید ترسیم می شد !
#حسین_بهمنش
۲۸ تیر ۱۴۰۳
@okhan_hb
شانزدهمین رویداد از سلسله نشست های تخصصی از سرگذشت تا سرنوشت
#دونده_تنها
(خاطرات سیدرضا میرمعنوی)
با حضور جناب میرمعنوی
و جناب محمدپورجعفری
یکشنبه۳۱تیرماه (یکشنبه)ساعت ۱۰ صبح
سالن اجتماعات حضرت آیت الله ضیابری سازمان اسناد و کتابخانه ملی گیلان
@nlai_guilan
.
« حسب الامر [ دولت ] ، عموم اعضاء و اجزای #ادارات که دارای عائله می باشند یک ماه #حقوق جهت شرکت در #جشن تجدد #بانوان و تهیه البسه [ جدید مطابق ابلاغیه کشف #حجاب عمومی ] از طرف اداره مالیه #گیلان پرداخت شده است و عموم اعضای ادارات هم در جشن ها با خانم های خود شرکت می نمایند ...»
روزنامه اطلاعات مورخ ۱۳۱۴/۱۱/۲
پ ن : دولت #رضاخانی متوجه شده بود که حتی کشف حجاب ، اجباری هم بدون درنظر گرفتن ابعاد #اقتصادی - حمایتی ، تکنیکی و زیبایی شناختی امکان پذیر نیست ، آن وقت ما میخواهیم موضوع را صرفا با توصیه ، خواهش ، سلام و صلوات حل شده تصور کنیم .
#حسین_بهمنش
۳۰ تیر ۱۴۰۳
@okhan_hb
هدایت شده از مجمع ناشران انقلاب اسلامی
🔻تحلیلی بر کتاب «محیط مصنوع و شکلگیری طبقۀ کارگر صنعتی»/ کاوه احسانی/ شیرازۀ کتاب ما
🔹احسانی در این کتاب بهدنبال بررسی یک دورۀ خاص تاریخی از وضعیت جغرافیایی متأثر از صنعت نفت در خوزستان در اوایل قرن بیستم است. او معتقد است که آنچه دربارۀ نفت همواره به ما داده شده است، بر محور اقتصاد سیاسی بوده است و ادعا میکند پژوهش او در مقطع تاریخی و مکانی موردبحثش بهدنبال بررسی تاریخ اجتماعی صنعت نفت و شکلگیری محیطهای کاری و صنعتی ناشی از آن است. اساساً این مسئله چیز تازهای نیست. شکل سرمایه همواره در هر قالبی رفتارهای اجتماعی خاص خود را تولید کرده است. سرمایه در شکل تجاری و مالی و صنعتی، به دگرگونیهای اجتماعی در هر نقطهای که بدان وارد میشود، منجر میگردد.
🔹نویسنده بیشتر تحتتأثیر کتاب دگرگونیهای بزرگ کارل پولانی است. به نظر میرسد بهتر بود نویسنده بیشتر بر نظریۀ کارمزدی مارکس تأکید میکرد. مارکس استدلال میکند که محیطهای صنعتی در همکاری با فرایندهای سیاسی حاکم در جامعه تمام تلاشش را میکند تا نیروهای غیرشهری را بهسمت خود جذب کند. صنعت و سیاست حتی طبیعت را هدف عملکرد خودشان قرار میدهند و با وضع قوانین مشخص برای بهرهبرداری از آن، کاری میکنند که دهقانان و روستاییان با هدف کسب درآمد وارد محیطهای صنعتی و کارمزدی شوند. در اینجا احسانی بیشتر بر این مسئله تأکید میکند که صنعت در خود محیط وارد شده و در سطح جهانی، در محیط محلی تأثیر گذاشته است. در واقع آن میانجی را که مارکس بهواسطۀ سیاست داخلی و محیطهای حائل تخمین زده بود، نادیده میگیرد.
🔹کتاب بهلحاظ نظری و روشی مناسب است؛ اما معنا در کتاب همواره به تعویق میافتد. هرجا دال نظری میخواهد با مدلول عینی چفتوبست شود، نویسنده با توصیفها و تحلیلهای تاریخی آن را به تعویق میاندازد. توصیفات بیش از حد کتاب، پذیرش و تایید نظریه را ضعیف کرده است. کتاب دورۀ زمانی خاصی را مطالعه میکند که با توجه به شیوۀ عیانکردن آن، نمیتوان آن را تعمیمپذیر به سایر موقعیتهای تاریخی دید. در واقع بهنوعی این کتاب، پژوهشی درونتحلیلی از یک مقطع و موضوع مشخص است و قصد ندارد به خلق نظریهای تاریخی برای سیر مطالعاتی در این حوزه بینجامد.
📌متن تکمیلی این بخش از شمارۀ پنجم #گاه_نقد را در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید.
http://eitaa.com/MajmaNasheran