⚡️سه نکته در باره روش تشخیص بیماری 👌همانطور که در جلسات گذشته بحث کرده ایم: مفاهیم طب اسلامی (نظریه فقهی پیشگیری ساختاری از بیماری) در پنج بخش با مفاهیم طب سلولی و سایر مکاتب طبی تفاوت دارد. بازخوانی مقایسه ای مفاهیم طب اسلامی با مفاهیم سایر مکاتب طبی در پنج حوزه: ۱- روش تحقیق و تبویب در حوزه طب، ۲- پاتولوژی و تحلیل بیماری ها، ۳- فارماکولوژی و شناخت دارو، ۴- ابزارهای تشخیص بیماری و ۵- ایمونولوژی و تعریف واکسن، از مقدمات اولیه طب اسلامی و پیش نیازهای طبابت است. یکی از مغفول ترین بخش های روایات طبی -حتی در حوزه علمیه قم- بی توجهی به روش تشخیص بیماری ها در روایات طبی است. در باره روش تشخیص بیماری در طب اسلامی چند نکته را تبیین می کنم: 👌نکته اول: از حیث بررسی روایات، همه روایات و آیات مرتبط با عملکردهای دوایی، علاوه بر تبیین مفهوم عملکرد دوایی، کارکرد دیگری در حوزه تشخیص بیماری هم دارند و در واقع هر مفهومی که به تبیین یک عملکرد دوایی می پردازد؛ در مرحله قبل به تبیین یک آسیب در بدن هم پرداخته است. به عنوان مثال در عبارت: الجزر یسخن الکلیتین، علاوه بر معرفی یک عملکرد دوایی برای جزر، سردی و کاهش عملکرد، به عنوان یکی از آسیب های کلیه معرفی شده است و اصطلاح تسخین در این روایت از دو حیث عملکرد دوایی و تشخیص بررسی می گردد. مبتنی بر تتبع فقهی در روایات مرتبط با عملکردهای دوایی، آسیب های اصلی بدن در ۱۰۰ مورد معرفی شده اند؛ که طبیب طب اسلامی با معاینه بدن به دنبال کشفِ یکی از این آسیب ها و رفع و توصیف آن است. ⚡️نکته دوم: با توجه به وضوح آسیب های مطرح شده در روایات مرتبط با عملکرد های دوایی، ابزارهای تشخیصی در طب اسلامی در سه حوزه مشاهده و استماع، گفتگو با بیمار و لمس طبقه بندی می گردد. به عبارت بهتر از طریق ابزارهای سه گانه فوق به دنبال کشف یک یا چند مورد از آسیب های ۱۰۰ گانه فوق الذکر در بدن بیمار می باشیم. همچنین از حیث طبقه بندی معاینه، در مرحله اول: به دنبال شناسایی آسیب های مرتبط با قلب (۶ گروه آسیب بر اساس فهرست کتاب قلب و عروق) و آسیب های مرتبط با مغز و اعصاب (۶ گروه آسیب بر اساس فهرست کتاب مغز و اعصاب)، در مرحله دوم به دنبال شناسائی آسیب های مرتبط با طبایع اربعة (آسیب های دم، آسیب های مره، آسیب های ریح و آسیب های بلغم) و در مرحله سوم به دنبال شناسائي آسیب های مرتبط با یک عضو هستیم. 👌نکته سوم: شیوع روش های تشخیصی مکاتب طبی دیگر در میان اطبای محترم طب اسلامی مانند: عنبیه شناسی، مشاهده کف دست و علائم پوستی آن و ... فاقد حجیت و ناقص محسوب می گردد. حیث نقصان در روش های تشخیصی پزشکی سلول پایه، عنبیه شناسی، تشخیص از کف دست و... ارائه توصیف ناقص از بیماری بدن است. ( ابزارهای آزمایشگاهی موجود علاوه بر تشخیص ناقص بیماری، هزینه درمان را افزایش داده است.) 👌به فضل الهی: نشست تخصصی: مفاهیم پایه تشخیص، مراحل تشخیص و ابزارهای تشخیص در طب اسلامی را در حوزه علمیه قم برگزار خواهیم کرد. حجت‌الاسلام علی کشوری (دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی) - تبیین مفاهیم پایه تشخیص بیماری در طب اسلامی- بامداد یک شنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۲ - قم 📖مطالعه بيشتر درباره عملکردهای دوایی: (۴۰۰صفحه) https://eitaa.com/olgou4/5472 #روش_تشخیص_بیماری #پیشگیری_ساختاری_از_بیماری https://eitaa.com/olgou4