eitaa logo
پژوهش‌سرای علوم و فنون قم
895 دنبال‌کننده
277 عکس
158 ویدیو
32 فایل
پژوهش سرای علوم و فنون قم برگزار کننده دوره‌های علمی-پژوهشی، فناوری و کار آفرینی قطب رباتیک و هوش مصنوعی استان قم شماره تماس: 02536706777 ارتباط با ادمین: @OlomFonunAdmin لینک عضویت: https://digiform.ir/olumfonunqom آدرس: قم، خیابان ایستگاه، بین ک ۷و ۹
مشاهده در ایتا
دانلود
ششمین جشنواره علمی و پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۱) این فعالیت به صورت یک مهارت خلاقانه و هنری، نقش عمیقی در توسعه شخصیت، فکری و ادبی دانش‌آموزان ایفا می‌کند. داستان‌نویسی تنها یک روش سرگرم‌کننده نیست، بلکه یک ابزار قدرتمند برای یادگیری و توسعه است. چند دلیل کلیدی نشان می‌دهد که چرا داستان‌نویسی برای دانش‌آموزان مهم است: ١. توسعه خلاقیت و تخیل: داستان‌نویسی به دانش‌آموزان فرصت می‌دهد تا از دنیای واقعی بیرون آیند و دنیایی خود را خلق کنند. این فعالیت تخیل و خلاقیت آنها را تقویت می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا ایده‌های نو و جدید را به وجود آورند. ٢. بهبود مهارت‌های زبانی داستان‌نویسی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا واژگان خود را گسترش دهند، ساختار جملات را بهتر درک کنند و نحو و دستور زبان را به طور عملی یاد بگیرند. این بهبود مهارت‌های نوشتاری و تفکر زبانی را تسهیل می‌کند. ٣. پرورش تفکر انتقادی در داستان‌نویسی، دانش‌آموزان باید تصمیماتی درباره شخصیت‌ها، رویدادها و پیام داستان بگیرند. این فرآیند باعث می‌شود تا تفکر انتقادی و تحلیلی آنها توسعه یابد و بتوانند از زاویه‌های مختلف به موضوعات نگاه کنند. ٤. یادگیری ساختار داستانی داستان‌نویسی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا ساختار داستانی (مثل مقدمه، حماسه و پایان) را درک کنند. این مهارت می‌تواند در فهم بهتر داستان‌های دیگران نیز مؤثر باشد و از آنها یاد بگیرند. گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی و پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۲) ٥. تعبيرسازی و بیان احساسات داستان‌نویسی به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا احساسات خود را به شکل تعبیری و هنری بیان کنند. این فعالیت می‌تواند به عنوان یک راه، برای ابراز احساسات و فکر کردن درباره تجربیات شخصی عمل کند. ٦. تقویت هویت فرهنگی دانش‌آموزان می‌توانند از طریق داستان‌نویسی فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های محلی خود را بیان کنند و آنها را به شکلی خلاقانه بازسازی کنند. این به پرورش هویت فرهنگی و ملی کمک می‌کند. ٧. تشویق به اندیشه و بازی ذهنی داستان‌نویسی به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا در دنیایی خالص از تصورات حرکت کنند. این نوع بازی ذهنی می‌تواند به تقویت حل مسئله و اندیشه منطقی کمک کند. ٨. افزایش اعتماد به نفس وقتی دانش‌آموزان داستان خود را نوشته و با دیگران به اشتراک می‌گذارند، اعتماد به نفس آنها افزایش می‌یابد. این احساس موفقیت می‌تواند به تقویت انگیزه آنها در فعالیت‌های دیگر نیز کمک کند. ٩. تقویت مهارت‌های ارائه و بیان دانش‌آموزان می‌توانند داستان‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. این کار مهارت‌های ارائه و بیان شفاهی را نیز بهبود می‌بخشد. ١٠. سرگرمی و لذت بردن از فرآیند یادگیری داستان‌نویسی یک فعالیت سرگرم‌کننده است که دانش‌آموزان را به لذت بردن از فرآیند یادگیری و خلاقیت دعوت می‌کند. این می‌تواند به کاهش استرس و افزایش انگیزه درس‌خوانی کمک کند. گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی و پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۳) عناصر داستان عناصر داستان اجزای سازنده و ضروری هر داستان هستند که به آن شکل و معنا می‌بخشند. درک این عناصر برای نوشتن و تحلیل داستان‌ها بسیار مهم است. در اینجا به طور خلاصه و مفید، عناصر اصلی داستان را برای دانش‌آموزان توضیح می‌دهیم: ۱. شخصیت (Character) تعریف: شخصیت‌ها افرادی هستند که داستان حول آن‌ها می‌چرخد. آن‌ها می‌توانند انسان، حیوان، موجودات خیالی یا حتی اشیاء باشند. نکات مهم: هر شخصیت باید ویژگی‌های خاص خود را داشته باشد (مثلاً ظاهر، شخصیت، علایق و ترس‌ها). شخصیت‌ها می‌توانند خوب (قهرمان)، بد (شرور) یا ترکیبی از هر دو باشند. مثال: «شخصیت اصلی داستان، پسری به نام امیر است که عاشق ماجراجویی است. او بسیار کنجکاو و شجاع است، اما گاهی اوقات کمی ترسو هم می شود.» گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۴) ۲. پـــــِیْرَنگ (Plot) تعریف: پیرنگ، همان اتفاقات و رویدادهایی است که در داستان رخ می‌دهند و داستان را پیش می‌برند. مراحل اصلی پیرنگ: ۱. شروع: معرفی شخصیت‌ها و جهان داستان. ۲. تعارض: مشکلی که شخصیت اصلی با آن روبرو می‌شود. ۳. اوج: نقطه‌ای که داستان به بالاترین حد تنش می‌رسد. ۴. گره‌گشایی: حل شدن مشکل. ۵. پایان: نتیجه نهایی داستان. مثال: «امیر متوجه می‌شود که یک گنج قدیمی در جنگل وجود دارد. او به جنگل می‌رود، با موانع زیادی روبرو می‌شود، اما در نهایت گنج را پیدا می کند و به روستا باز می گردد» گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۵) ۳. زمان (Time) تعریف: زمان به دوره‌ای اشاره دارد که داستان در آن اتفاق می‌افتد. این می‌تواند گذشته، حال، آینده یا حتی یک زمان خیالی باشد. مثال: "داستان در یک شب سرد زمستانی و در قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد." ۴. مکان (Setting) تعریف: مکان، محیطی است که داستان در آن رخ می‌دهد. این می‌تواند یک شهر، روستا، جنگل، فضا یا حتی یک دنیای خیالی باشد. مثال: "داستان در یک روستای کوچک در کنار جنگلی تاریک و مرموز اتفاق می‌افتد. درختان بلند و قدیمی، سایه‌های عجیبی روی زمین می‌اندازند." گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۶) ۵. زاویه دید (Point of View) تعریف: زاویه دید، نحوه روایت داستان است؛ یعنی اینکه داستان از دید چه کسی بیان می‌شود. انواع زاویه دید: اول شخص: راوی خودش یکی از شخصیت‌های داستان است و از کلمه "من" استفاده می‌کند. مثال: "من به سمت جنگل دویدم، قلبم به شدت می‌تپید." سوم شخص محدود: راوی داستان را از دید یکی از شخصیت‌ها تعریف می‌کند، اما خودش جزو شخصیت‌ها نیست. مثال: "علی به سمت جنگل دوید. او می‌دانست که باید قبل از غروب آفتاب برگردد." سوم شخص دانای کل: راوی همه چیز را می‌داند و می‌تواند افکار و احساسات همه شخصیت‌ها را بیان کند. مثال: "علی به جنگل نگاه کرد و احساس ترس کرد. در همان لحظه، جادوگر در دوردست نقشه‌های شوم خود را می‌چید." گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom
ششمین جشنواره علمی پژوهشی ادبیات و علوم انسانی پژوهش سراهای دانش آموزی داستان نویسی (۷) شخصیت پردازی در داستان: چگونه شخصیت های جذاب و ماندگار خلق کنیم؟ شخصیت پردازی یکی از مهم ترین عناصر داستان نویسی است. شخصیت های جذاب و باورپذیر، داستان را برای خواننده لذت بخش تر و به یادماندنی تر می کنند. در این پست، به برخی از تکنیک های مهم شخصیت پردازی می پردازیم: ۱. توصیف ظاهری ️ با توصیف دقیق و جزئی ظاهر شخصیت، او را برای خواننده مجسم کنید. قد، وزن، رنگ چشم، مدل مو، لباس و... همه می توانند در این توصیف نقش داشته باشند. ۲. توصیف رفتار و گفتار ️ نحوه رفتار و صحبت کردن شخصیت، اطلاعات زیادی درباره او به خواننده می دهد. نحوه راه رفتن، غذا خوردن، صحبت کردن، واکنش نشان دادن به موقعیت های مختلف و... را به دقت توصیف کنید. ۳. توصیف افکار و احساسات با توصیف افکار و احساسات شخصیت، او را برای خواننده ملموس تر کنید. خواننده باید بتواند بفهمد که شخصیت در موقعیت های مختلف چه فکری می کند و چه احساسی دارد. ۴. پیشینه و گذشته شخصیت گذشته و پیشینه شخصیت، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت او دارد. با اشاره به گذشته شخصیت، مانند دوران کودکی، تحصیلات، شغل، روابط خانوادگی و... او را برای خواننده قابل فهم تر کنید. ۵. کنش و واکنش شخصیت نحوه واکنش شخصیت به رویدادهای داستان، نشان دهنده شخصیت اوست. شخصیت را در موقعیت های مختلف قرار دهید و نحوه واکنش او را به این موقعیت ها به خواننده نشان دهید. گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی
۶. تضاد و تناقض شخصیت های پیچیده، معمولا دارای تضادها و تناقض هایی درونی هستند. این تضادها و تناقض ها می تواند شخصیت را جذاب تر و واقعی تر کند. ۷. تغییر و تحول شخصیت ها در طول داستان می توانند تغییر کنند و تحول پیدا کنند. این تغییر و تحول می تواند ناشی از رویدادهای داستان یا تصمیمات خود شخصیت باشد. ۸. استفاده از نمادها symbolism از نمادها برای نشان دادن ویژگی های شخصیتی استفاده کنید. برای مثال، یک گل سرخ می تواند نمادی از عشق و علاقه باشد. ۹. گفت وگو گفت وگو بین شخصیت ها، یکی از بهترین راه ها برای نشان دادن شخصیت آنهاست. گفت وگوها باید طبیعی و باورپذیر باشند و به خواننده کمک کنند تا شخصیت ها را بهتر بشناسد. ۱۰. عمل اعمال شخصیت ها، گویاترین راه برای نشان دادن شخصیت آنهاست. خواننده باید بتواند از طریق اعمال شخصیت ها، آنها را بشناسد و قضاوت کند. با استفاده از این تکنیک ها، می توانید شخصیت های جذاب و ماندگاری را خلق کنید که خواننده بتواند با آنها ارتباط برقرار کند و آنها را باور کند. گردآورنده: محسن فریدنیا (دبیر تخصصی ادبیات و علوم انسانی) 🏢 پژوهش سرای علوم و فنون، گروه ادبیات و علوم انسانی @OlomFonunQom