eitaa logo
طلبه اُ منفی
48 دنبال‌کننده
6 عکس
44 ویدیو
0 فایل
www.omanfi.blog.ir نوشته های این‌جا صرفن دیدگاه نگارنده بوده و لزومن مورد تایید اسلام نیست! محمدهادی. ع @mohammadhadi_a
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۹ هدیه به روح () «این نیز بگذرد...» این ضرب المثل کوتاه برای غم و شادی کاربرد دارد. آدمی وقتی در نقطه‌ای می‌ایستد، گمان می‌کند به انتهای دنیا رسیده. اگر در خوشی باشد، اندوه را به یاد نمی‌آورد. و اگر غمگین باشد، درکی از نشاط ندارد. امیر المومنین علیه السلام می‌گوید: «الدهر یومان، یومٌ لک و یومٌ علیک» روزگار دو روز است. روزی در خدمت و موافق مرادت و روزی در برابر تو... این بیان، حکایتی است از سنت الهی. روز و روزگار به خواست خدا در میان مردم می‌گردد. مردم یعنی هر انسانی، با هر مذهبی و هر عقیده‌ای و هر نژادی... گاهی غالب است و گاه مغلوب. اگر در پیروزی‌اش مغرور شود، یا در شکست بشکند، به انتها می‌رسد، در حالی که این نهایتش نیست... «و تلک الأیام نُداوِلُها بین الناس...» (آل عمران ۱۴۰) کسی که این سنت خداوندی را بداند در هیچ اوجی و هیچ فرودی آرامشش را نمی‌بازد. چون می‌داند: چنین است رسم سرای درشت گهی پشت به زین گهی زین به پشت... ()
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۰ هدیه به روح خداوند متعال در بنیان خلقت قواعدی قرار داده که بعضی از آن‌ها مادی است. مثل قواعد فیزیک و شیمی، جاذبه‌ی زمین، واکنش‌های مواد و... در کنار این قواعد مادی بعضی قواعد معنوی و غیر مادی را نیز وضع کرده است، که به آن گفته می‌شود. همان طور که قواعد مادی مختص یک زمان و یک گروه نیست، سنت خداوندی نیز یک‌سان بوده و خواهد بود. « و لَن تَجِد لِسنتِ الله تبدیلاً...» یکی از این سنت‌ها را خدا خطاب به پیامبرش بیان می‌کند تا تاکید کند که این قاعده برای رسول الله هم استثنا ندارد. «لَو کُنتَ فَظّاً غلیظَ القلب، لَانفضوا مِن حولک...» اگر بد اخلاق و سخت‌دل بودی، از اطرافت پراکنده می‌شدند... این سنت الهی است که انسان‌های درشت‌خو و بدخلق، تنها خواهند بود... . . . پ.ن: یادم نمی‌آید از کسی خواسته باشم مطلبم را بازنشر کند. اما حالا که لطف خدا شامل شد و در دهمین شب دهمین را ارسال کردم، پیشنهاد می‌کنم اگر به نظرتان این یک دقیقه‌ها می‌تواند برای دنیا و آخرت کسی مفید باشد یا دلی را آرام کند یا بزنگاه یادآوری باشد، بفرستید به اهلش... بااسم یا بی‌اسم، با تصویر یا بی‌تصویر، متن یا صوت یا ویدیو... فرقی نمی‌کند! . . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۱ هدیه به روح . «وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ...» (مائده ۸) دشمنی‌تان به عده‌ای باعث نشود درباره‌شان از راه عدل خارج شوید. این دستور قرآنی است. می‌توانیم به خاطر بدی‌های بعضی‌ها، با آن‌ها بد باشیم و دشمن. می‌شود اشکال‌ها و ایرادهایشان را دید و نقد کرد و طرد... اما باید پرسید همه‌ی گفتار و کردار بدها بد است؟ هنر عدالت ورزیدن اینجاست که با کسی دشمن باشیم و خوبی‌هایش را هم ببینیم. وگرنه دیدن خوبی‌های خوب‌ها و دوستان‌مان کار سخت و پیچیده‌ای نیست! جالب این‌که خدای متعال حتا درباره‌ی افعال هم این عدالت را می‌آموزد. آن‌جا که سخن از شراب و قمار می‌گوید در عین این‌که این دو را آفت انسانیت و تکامل می‌داند، خوبی‌هایشان را نیز انکار نمی‌کند و به پیامبرش دستور می‌دهد وقتی مردم از «خمر» و «مَیسِر» می‌پرسند، بگوید در این دو گناه بزرگی است و منافعی هم برای مردم دارد، اگرچه گناه و ضررش از نفعش بزرگ‌تر است... «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا...» (بقره ۲۱۹)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۲ هدیه به روح در زمان رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- که ابزار ضبطی جز حافظه‌ی انسان و نوشتن نبوده، هنگام سخن گفتن حضرت، شنوندگان سعیشان بر حفظ کردن آیات و احادیث بوده. به طور طبیعی گاهی موفق به درک همه‌ی سخنان نمی‌شده‌اند و از ایشان می‌خواسته‌اند تا آهسته‌تر بیان بفرمایند. می‌گفتند «راعنا» (از ماده‌ی رعی) اما کافران با شنیدن این عبارت آن را به معنای دیگری تاویل می‌کرده‌اند. (از ماده‌ی رعن، به معنای احمق داشتن) برای همین آیه نازل می‌شود که «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (بقره ۱۰۴) کافران به خاطر تمسخر و بهانه‌جویی مبرا نیستند و مجازات خواهند شد، اما شما به جای «راعنا» بگویید «انظرنا» که همان معنی را دارد و جای برداشت غلط هم ندارد. موضوعِ جابه‌جاییِ دو واژه این قدر مهم است که برایش آیه نازل شود و بخشی از معجز‌ی جاودان باشد؟ در حقیقت این عبارت هشداری است به همه‌ی مسلمانان در هر زمان و مکانی، که موقعیت برداشت غلط را برای کافران مهیا نکنند و به تعبیری گزک به دست دشمن ندهند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۳ هدیه به حاج . فرعون ادعای خدایی داشت. «فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ» (نازعات ۲۴) ادعایش گزاف و دروغ بود، اما شیوه‌ی حکم‌رانیِ ویژه‌اش را هم بر اساس ادعایش ساخته بود. در ماجرای بعثت حضرت موسی -علی نبینا و آله و علیه السلام- وقتی فرعون قصد داشت معجزه‌ی آن حضرت را انکار کند از ساحران خواست تا در برابر همه جادویی کنند که ادعای نبوت باطل شود. ساحران که گمان می‌کردند موفقیتشان حتمی است، از ابتدا وعده‌ی پاداش خواستند. «وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ» کار بزرگی می‌کردند و انتظار پاداش بزرگی داشتند. فرعون هم وعده‌ی بزرگ‌ترین پاداش را داد تا تشویقشان کند؛ تقرب... «قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِين» بالاترین پاداش هر کس مال و مانند آن نیست، بل‌که قرار گرفتن در جمع مقربان است. چنان که در مناجات‌های اهل معنویت درخواست وصل است و تقرب. ما از تو نداریم به غیر از تو تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده ()
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۴ هدیه به . در معنویتی حاصل می‌شود که خیلی‌ها دنبال می‌گردند. کدام ذکر فایده‌ی مهم‌تری دارد؟ کدام ذکر ثواب بیش‌تری دارد؟ چند سال پیش شنیدم چند نفر از کسی که اهل فضل بود ذکر خواسته بودند و او هم توصیه به کرده بود. در سوره‌ی مومنون درباره‌ی صفات مومن آمده: «وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» (مومنون ۳) یعنی آن‌ها کسانی‌اند که از «» دوری می‌کنند. و لغو یعنی کار و حرف بیهوده... وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم بسیاری از گفته‌های ما نفعی برای دنیا و آخرتمان ندارد. یعنی بیهوده است و لغو... به بیهوده گفتن مبر قدر خویش... () خوب است این روزها ساعتی را نیت کنیم و قربتاً الی الله مشغول شویم به .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۵ هدیه به . مستحب است ابتدای هر کار بسم الله بگوییم. به طور ویژه سر سفره‌ی غذا... این بسم الله گفتن ظاهری دارد و باطنی. باطن این ذکر، یادآوری و توجه به چند چیز است: ۱. توجه به منشا... غذایی که بر آن بسم الله می‌گوییم از راه حلال و رضایت خدا حاصل شده یا از سرقت و غصب و کم‌فروشی و ربا و... این ذکر باید مانع حرام و شبهه باشد. ۲. «فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ» (عبس ۲۴) انسان باید به خوراکش نگاه و توجه کند. بسم الله یادآور این نگاه است که این خوردنی حلال است یا حرام. مورد رضایت خداست یا نه! ۳. یادآوری رازق... رزق و روزی محصول توان و هوش ما نیست، نتیجه‌ی رحمت پروردگار است. بسم الله می‌گوییم تا یادمان باشد. بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد گفت: بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۶ هدیه به . یک ابزار ساده، یک وسیله‌ی قابل فهم، یک محصول تجاری مثل گوشی موبایل، جزییاتی دارد که ممکن است تنها سازنده‌ی اصلی‌اش آن را بداند. به همین خاطر هم ضمانت و گارنتی یک محصول را مشروط می‌کنند به این‌که توسط تعمیرکار غیرمجاز تعمیر نشود یا قطعه‌ی متفرقه‌ای جز آن‌چه سازنده مشخص می‌کند به کار نرود. همه‌ی این حرف‌ها درباره‌ی وسیله‌ای است که قابل فهم و تجربه است. اما وقتی مفهوم پیچیده‌ و عمیقی مثل آسیب می‌بیند، چه کسی جز سازنده و سرچشمه‌ی این روح از جزییاتش آگاه است و چاره‌ی درمانش را می‌داند؟ «فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ» (حجر ۲۹) منشا و سرچشمه‌ی روح آدمی خداست. و درمان زخم‌های روح هم جز در دست او یافت نمی‌شود. حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد () دردهای روح ما از جنس اوست. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۷ هدیه به . «وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ...» (غافر ۶۰) خدای شما می‌گوید مرا بخواند تا اجابتتان کنم. از ما خواسته شده همواره خدا را بخوانیم و از او بخواهیم. این امر برای هر روز و هر ساعت است، اما در که لطف و رحمت پروردگار واسع‌تر است، این امر هم قوی‌تر است. اما کیفیت این دعا و خواندن چه‌گونه باشد؟ «ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً...» (اعراف ۵۵) خدایتان را با تضرع و در خفا بخوانید... تضرع، زاری و ابراز دردمندی زمینه‌ای برای دریافت و اجابت است. اگر کسی خود را اهل نیاز و درد نیابد، دستش به اکسیر ویژه‌ی خداوندی نمی‌رسد. طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق، لیک چو دردمند نبیند که را دوا بکند؟ () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۸ هدیه به . «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» (یوسف ۵۳) نفس انسان همواره به بدی‌ها امر می‌کند. اما نهایت کار نفس این نیست. او از نیرنگ‌ها هم بهره می‌برد. یکی از نیرنگ‌های نفس این است که خود را شکست‌ناپذیر و خواسته‌هایش را غیر قابل تخلف جلوه می‌دهد. جوری که انگار تنها راه پیشِ رویمان همان است که او خواسته. اما قبل از شکست دادن نفس در هر موضوع باید ابهت نفس را شکست تا به این ایمان برسیم که می‌شود خواسته‌ی هوا و هوس را اجابت نکرد. راه حل است. یعنی مخالفت با نفس... این ریاضت هم انسانی را تقویت می‌کند و هم ضعف نفس را آشکار می‌کند. در شرع، هر گونه ریاضتی جایز نیست و بعضی ریاضت‌های خاص تجویز شده، از جمله . روزه نمادی از مخالفت است. آن‌جا که نفس خوردن و آشامیدن می‌خواهد و سعی می‌کند نخوردن و نیاشامیدن را غیر قابل تحمل و ناممکن نشان بدهد. پس باید جز روزه‌داری، با سایر خواسته‌های نفس هم مخالفت کرد و به دهان بستن اکتفا نکرد. در مقابل کسی که عذری برای روزه دارد، با مخالفت‌هایی که شرع اجازه داده و ریاضت‌های شرعی، شکست هوای نفس را تمرین کند. به قول : کند مرد را نفس اماره خوار اگر هوشمندی عزیزش مدار .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۱۹ هدیه به شهدای . «وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» (قدر ۲) چه می‌دانی که چیست؟ شناخت شب قدر از عهده‌ی انسان عادی بر نمی‌آید، مگر به ظاهر آن‌چه خود خداوند معرفی می‌کند. خدا شب قدر را با این ویژگی‌ها معرفی می‌کند: شب نزول قرآن: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» (قدر ۱) شبی بهتر از هزار ماه: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» (قدر ۳) شب نزول فرشتگان و وحی: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ» (قدر ۴) شب سلام و رحمت: «سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر ۵) از این ویژگی‌ها و اوصاف تنها مبارک بودن و سراسر خیر بودن بر می‌آید، نه عزاداری. چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند () در شبی که به عید می‌ماند و سرشار بهجت و نور و سرور است، سه جایگاه برای هم هست. ۱. اشک توسل: گریه بر اباعبدالله الحسین، روضه خواندن و شنیدن و ذکر توسل، اکسیر محبت و ولایت است که می‌تواند موجب تقرب و اجابت شود. ۲. اشک تضرع. پیش‌تر عرض شد که دعا و خواندن خدا همراه با حال زاری و دردمندی، چیزی است که باعث استجابت و کمال قرب الهی است. دلا بسوز که سوز تو کارها بکند نیاز نیم‌شبی دفع سد بلا بکند () همان طور که در دعای با می‌گوییم: «فما لی لا أبکی، أبکی لخروج نفسی...» ۳. اشک شوق وصل. در شبی که دست یافتن به بارگاه پروردگار از هر لحظه‌ی دیگر نزدیک‌تر است، کسی که به وصل برسد شکر را با اشک می‌گزارد. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۰ هدیه به . هر کدام از ما مجموعه‌ای از خوبی و بدی‌هاییم. استعدادها و توانایی‌هایی داریم. هنر و مهارتی داریم. اگر این امتیازها را نادیده بگیریم و به زبان نیاوریم، مبتلا می‌شویم به خودکم‌بینی! یا به تعبیری اعتماد به نفسمان را از دست می‌دهیم. در مقابل اگر این امتیازها را در ذهنمان بپروریم و بر زبان جاری کنیم، مبتلا می‌شویم به خودپسندی! و چندین رذیله‌ی اخلاقی از جمله، عُجب و غرور و تکبر و... در نفسمان نفوذ می‌کند. چه باید کرد در میانه‌ی این دو آسیب؟ «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ» (ضحیٰ ۱۱) نعمت‌های خدایت را بازگو کن... توجه به این‌که هر امتیاز و استعدادی داریم، نعمتی از جانب هنرمندِ متعال است، هم واسطه‌ای است برای دوری از احسای غرور و حقارت، هم بهانه‌ای برای یادآوری پروردگار. این نگاه درباره‌ی توانایی‌ها و امتیاز دیگران نیز موثر است. آن چنان که همه‌ی زیبایی‌ها و خوبی‌ها شاهدی می‌شود بر جمال و جلال خداوندی. چشم کوته‌نظران بر ورق صورت خوبان خط همی بیند و عارف قلم صنع خدا را () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۱ هدیه به شهیدان و . «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» (قدر ۱) خداوند در چنین شبی قرآن را بر نازل می‌کند. و در چنین شبی را به شهادت می‌رساند. تویی حقیقت قرآن و برتر از قرآن که صامت است کریم و تو ناطقی و کریم () اگرچه قاتل علیه السلام، بود، اما فرایندی که به این فاجعه منجر می‌شود، با طرد از سوی عموم امت آغاز شده. این انسان است که لایق نبوده... در دعای به خدا می‌گوییم: «تَتَحَبَّبُ إلَيْنَا بِالنِّعَمِ، وَ نُعَارِضُكَ بِالذُّنُوبِ» تو به ما محبت می‌کنی و نعمت می‌دهی، و ما در مقابلش گناه می‌کنیم! «خَيْرُكَ إلَيْنَا نَازِلٌ، وَ شَرُّنَا إِلَيْكَ صَاعِدٌ» خیر تو بر ما نازل است و شر ما به سوی تو می‌آید... امشب زمان این دعاست... وقتی خدا قرآن صامتش را بر ما نازل می‌کند و ما قرآن ناطقش را پس می‌فرستیم... . #۲۱رمضان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۲ هدیه به . «و َمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ» (طه ۱۲۴) خداوند متعال دو مجازات برای کسی مشخص می‌کند که از یاد خدا دوری و اعراض کند. یکی مجازات دنیوی است: زندگی سخت و معیشت تنگ... دیگری مجازات اخروی: نابینا محشور شدن! طبق قاعده هر کسی باید در حال صحت و سلامت خودش محشور شود. به همین دلیل چنین فردی معترض می‌شود که من نابینا نبوده‌ام. «قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا» (طه ۱۲۵) خداوند پاسخ می‌دهد که در واقع تو نابینا بودن را برگزیدی. نشانه‌های مرا در دنیا می‌دیدی و چشم می‌بستی. در حالی که چشم برای دیدن همین‌ها بود. «قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ» (طه ۱۲۶) دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند چه بود فایده بینایی را () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۳ هدیه به . یکی از آداب کردن این است که همراه با باشد. امیدوارانه دعا کردن... بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم () در شب قدری که بناست بار یک سال گذشته را بگذاریم و توشه‌ی یک ساله برداریم، خوب است وقتی دعا می‌کنیم، وقتی استغفار می‌کنیم، وقتی «العفو» می‌گوییم، وقتی قرآن به سر داریم، غرق در امید و رجا باشیم. اما گاهی هوای نفس ما راه به خودمان امیدوار می‌کند. به نماز و روزه و ختم قرآن و اخلاق و اشک و... و گاهی خام می‌شویم! آن قدر که به خوبی‌های خودمان امید می‌بندیم! در دعای می‌گوییم: «یا مَن لایُرجیٰ الّا فضلُه...» ای کسی که جز به فضل و بخشش تو نمی‌شود امید داشت. هر چه خوبی‌های ما زیاد باشد که نیست، باز هم اگر در محک قرار گیرد، چیزی جز خسران نداریم! پس امید داریم، اما امیدمان تنها و تنها خداست... مرا چه بندگی از دست و پای برخیزد مگر امید به بخشایش خداوندی () . #۲۳رمضان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۴ هدیه به . خداوند به موسی -علی نبینا و آله و علیه السلام- دستور مهاجرت می‌دهد. حضرت، قومش را باخبر می‌کند و به سمت رود نیل حرکت می‌کنند. ما امروز می‌دانیم که قرار بوده رود بشکافد و راه باز شود. اما خدا به آنان خبر نداده بود. یاران فرعون خبردار می‌شوند و دنبالشان می‌کنند. در جایی آن‌قدر یاران فرعون نزدیک می‌شوند، که هر دو گروه یک‌دیگر را می‌بینند... «فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ» (شعرا ۶۱) یاران موسی راهی نمی‌بینند و با دیدن فرعونیان، هراس و ناامیدی به سراغشان می‌آید. «إِنَّا لَمُدْرَكُون» یعنی گیر افتادیم و کارمان تمام است! عبارتی که نشان می‌دهد آرامششان به هم خورده. اما موسی با این‌که نمی‌داند دستور بعدی چیست، به واسطه‌ی ایمان به دستور خداوند می‌گوید: «قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ» (شعرا ۶۲) «کلا» یعنی هرگز! یعنی امکان ندارد. خدا با من است و راهنمایی‌ام می‌کند. عبارتی سرشار از امید و آرامش. کسی که ایمان داشته باشد، ناآرام نمی‌شود. هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۵ هدیه به . روایت‌های مختلفی وجود دارد که نهی می‌کند از و دیگران. هر کدام هم به جنبه‌ای اشاره دارد. مثل این که مدح دیگری باعث غرور آن فرد می‌شود. اما به طور خاص در زبان معصوم -علیه السلام- از مدح افراد پست و فرومایه نهی شده است. قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «مِن أقبح المذامّ، مدحُ اللئام» مدحِ لئیمان یا همان ستایش فرومایگان، حتا اگر به واسطه‌ی کار دیگری غیر از پستی‌شان باشد، هم آنان را در چیزی که هستند تشویق می‌کند و جسارتشان را در پرده‌دری می‌افزاید، و هم دیگران را به پستی سوق می‌دهد. مدح و ستایش گاهی به تمجید زبانی است و گاهی با توجه کردن و بها دادن. در همین فضای مجازی دنبال کردن و کامنت گذاشتن و لایک، ابزاری برای تشویق و ستایش است. همان طور که این‌گونه ستایشِ مجازی، از تعریف و تمجید زبانی در ترغیب و تشویق موثرتر واقع شده و می‌شود. از همین رو شایسته است در ستایش دیگران به ویژه این افراد توجه و حساسیت بیشتری داشته باشیم. آن گُهر از دست مده رایگان خاصه که در مدح فرومایگان () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۶ هدیه به . از جذابیت‌های دعای درددل‌های ناب این دعاست. در یکی از فرازهایش می‌گوییم: «عَظُمَ یا سیدی أمَلی» خدایا آمال و آرزوهایم زیاد و بزرگ شده... داشتن آرزوهای بزرگ چه اشکالی دارد که باید از آن گلایه‌مند بود؟ آرزوها ذهن انسان را به رویاپردازی‌های دست‌نیافتنی می‌رساند و در خیال‌بافی غرق می‌کند. از طرفی آرزوها انتها ندارند. و کسی که این‌چنین شد به نهایت عمر نمی‌اندیشد و به توهمِ جاودانگی مبتلا می‌شود. این توهم، آدمی را از حرکت و تلاش برای آخرت باز می‌دارد. «حَبَسَنی عَن نفعی بُعدُ أملی» «امل» در مقابل «عمل» می‌ایستد. خداوند درباره‌ی کافرانی که به راه نمی‌آیند و امیدی به اصلاحشان نبست، به پیامبرش می‌گوید: «ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ» (حجر ۳) رهایشان کن تا از دنیا لذت ببرند و در آرزوهایشان غوطه‌ور شوند... بعدها خواهند فهمید... خواهند فهمید که خیال‌بافی‌هایشان چه‌قدر پوچ بوده. یکی از پیش‌رفت‌های انسانی، کم خواستن و نخواستن است. «خواهم که نخواهم...» () بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است بیار باده که بنیان عمر بر باد است () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۷ هدیه به . قوم ایمان نمی‌آورند. پیام‌آور خدا را تهدید می‌کنند و دست از شهوت‌رانی ممنوعشان بر نمی‌دارند. حضرت لوط -علی نبینا و آله و علیه السلام- طلب نجات می‌کند برای خودش و خانواده‌اش. «رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ» (شعرا ۱۶۹) بناست قوم لوط عذاب شوند. اما خداوند دعای پیامبرش را اجابت می‌کند و نجاتشان می‌دهد. «فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ» (شعرا ۱۷۰) اما در این میان همسر لوط را رها می‌کند. «إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ» (شعرا ۱۷۱) اگر به کل ماجرا نگاه کنیم، وضعیت قوم لوط مشخص است. مردانی که به دنبال، لذت و شهوت‌اند. و چون هوس‌شان در برابر دستور خداست، به نبرد با حق می‌رسند. کم نیستند کسانی که لذت کوتاه مدت را انتخاب می‌کنند و برای این لذت عذاب را هم به جان می‌خرند. حکایتشان دردناک است اما نه به اندازه‌ی حکایت همسر لوط. او هم در نبرد با حق شریک می‌شود، در حالی که به دنبال لذت هم نیست! با بدان یار گشت همسر لوط خاندان نبوتش گم شد () یاری و هم‌راهی با آن جماعت، آنان را «هم‌عذاب» می‌کند. حکایت زن لوط، ماجرای کسانی است که با دزدی و خیانت و جنایت و شهوت و... دیگران همراه می‌شوند و اگرچه لذت موقت گناه را هم درک نمی‌کنند اما خود را شریک عاقبت گناه‌کار کرده‌اند. تاوان همراهی؛ «آیینه چو در آب نهی گیرد زنگ...» () .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۸ هدیه به و همه‌ی عاشقان نابودی . بعضی از صفات خداوند، تجلی جایگاه خداوند است و نه تنها برای انسان دست‌نیافتنی است بلکه انسان نباید به آن نزدیک هم بشود. چرا که داشتن این صفات تکیه به جایگاه خداوندی است و بوی کفر و شرک می‌دهد. مثل صفت «متکبر»... خداوند کبیر است و متکبر. اگر انسان که صغیر و حقیر است، تکبر داشته باشد، خود را جای خدا گذاشته است. اما بعضی صفات دیگر خداوند، در عین دست نیافتنی بودن، نزدیک شدن انسان به آن صفات، فضیلت است. مثل «رحمت» و «مغفرت» و مانند آن. یکی از صفات دسته دوم، چیزی است که در دعای و دعاهای دیگر می‌خوانیم: «یا من اظهر الجمیل، یا من ستر القبیح...» خداوند خوبی‌ها و زیبایی‌ها را آشکار می‌کند، اما زشتی‌ها و بدی‌ها را می‌پوشاند. این هم چشم‌پوشی و پرده‌پوشی الهی است، که انگار از اساس بدی را ندیده باشد! کاش بتوانیم ما هم خوبی‌ها را آشکار کنیم و زشتی‌ها را پرده‌پوشی کنیم، گویی ندیده‌ایم. باشد که زشتی‌هایمان پوشیده بماند. به قول : پرده‌پوشی مجرمان را پرده‌داری می‌کند چشم خود از عیب پوشیدن خطاپوش من است . پ.ن: گناهان و زشتی‌هایی که حق دیگری یا حق جامعه را ضایع می‌کند، مشمول پرده‌پوشی نیست، و هر کسی در حد خودش موظف است شرایط رفع و جبران را فراهم کند. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲۹ هدیه به . وقتی به ساعت‌های پایانی ماه مبارک رمضان می‌رسیم، حسی شبیه دلهره و حسرت به قلب انسان می‌افتد. «نکند استفاده‌ی بایسته نکرده باشم.» «نکند بهره‌ی کافی نبرده باشم.» «نکند حق این ماه عزیز را رعایت نکرده باشم.» این‌جاست که فرازهایی از دعای وداع امام سجاد علیه السلام با ماه رمضان آرامش می‌بخشد. زین العابدین علیه السلام در برابر خدا درباره‌ی کسی یا کسانی که بهترین بهره را برده‌اند می‌گوید؛ «مَنْ رَعَى هَذَا الشّهْرَ حَقّ رِعَایَتِهِ» کسی که به بهترین شکل حق این ماه را رعایت کرده، «وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقّ حِفْظِهَا» و حرمت این ماه را به خوبی نگه داشته، «وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقّ قِیَامِهَا» و به احکام این ماه کامل عمل کرده، «وَ اتّقَى ذُنُوبَهُ حَقّ تُقَاتِهَا» و از هر گناهی در این ماه پرهیز کرده، « أَوْ تَقَرّبَ إِلَیْکَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاکَ لَهُ وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَکَ عَلَیْهِ» یه جوری به تقرب تو رسیده که موجب رضایتت شده و رحمتت را به خودش جلب کرده... . پس از این، حضرت از فضل خدا اجر و دست‌آورد چنین فردی را طلب می‌کنند. «فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِکَ» به ما هم مثل چیزی ببخش که به چنین فردی می‌بخشی. به زبان خودمانی یعنی، اگر چه من مثل این افراد نبودم، اما از خدایی تو چیزی کم نمی‌شود که مانند این افراد حسابم کنی. و حتا بیش‌تر! «وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِکَ» حالا که می‌بخشی چندین برابر هم ببخش... . بله! «وَ إِنّ مَعَادِنَ إِحْسَانِکَ لَا تَفْنَى» معدن احسان تو فانی و تمام شدنی نیست...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۳۰ هدیه به . یار نادیده سیر زود برفت دیر ننشست نازنینْ مهمان ماه فرخنده روی برپیچید و علیک السلام یا رمضان () دفتر این ماه مبارک هم به پایان آمد... حرفی هم برای گفتن نیست. از خودمان بی‌خبریم. چه طور عمل کردیم و چه قدر لایق شدیم؟ اما از فضل و رحمت او خبر داریم. خبر داریم که هیچ‌کس را دست خالی نخواهد گذاشت. امروز هر چه هست، ما مانده‌ایم و جیب‌هایی که میزبان به زور پر کرده برایمان! نگه داشتنش اما کار خودمان است! تا کجا و چه قدر دوام می‌آوریم؟! نمی‌دانیم. امروز و این ساعت و این لحظه؛ هر چه گفتیم جز حکایت دوست در همه عمر از آن پشیمانیم () . پ.ن ۱: «الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله...» پ.ن ۲: این سی منبر، لطف خدا بود که در قالب زحمت و انرژی بانو به من رسید. باشد که قدردان این رحمت و نعمتش باشم. پ.ن ۳: سپاسگزار همه‌ی آنانم که نقد کردند و نظر دادند و معارف ثقلین را نشر دادند و به واسطه‌ی قرآن و اهل بیت، بیان ضعیف این کوچک‌ترین را عزت دادند. پ.ن ۴: توی این سی منبر جای یک چیز برای خودم خالی است، که نشد! به نظر شما کاستی‌ها چه بود؟ پ.ن ۵: عیدتان مبارک باد... . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۱ هدیه به صلی الله علیک یا اباعبدالله این روایت از رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- نقل شده که: «أحب الله مَن أحب حسینا...» خدا دوست دارد کسی را که حسین را دوست بدارد. محبت خدا و حسین -علیه السلام- در هم تنیده و به هم گره خورده... این محبت حسینی هم مثل زیارت و مثل تشرف به محرمِ اباعبدالله، نعمت خداوند است و منت او بر ما. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ...» (اعراف /۴۳) ستایش مخصوص خدایی است که ما را به این نعمات هدایت کرد در حالی که اگر هدایت او نبود، ما چنین راه نمی‌یافتیم... در کتاب ، از نشانه‌ها و شایسته‌های کسی که محبت اهل بیت دارد، «تغییر حال» در دهه اول ماه بیان می‌کند. و این تغییر را در «قلب» و «چهره» و «ظاهر» می‌داند. اندوه قلبی که در چهره و هیات انسان نمایان می‌شود. تمامِ اندوهمان، غم حسین باد...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ۲ هدیه به صلی الله علیک یا اباعبدالله در یک نگاه کلی واقعه سه وجه اساسی و برجسته دارد. از یک سو مصیبت است و شایسته‌ی مرثیه. «مُصِيبَهً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الإِْسْلاَمِ...» (زیارت عاشورا) چه مصیبت بزرگی است این مصیبت و چه سوگ بزرگی است در اسلام... از سوی دیگر حماسه است. جدا از اساس تقابل سرفرازانه‌ی عده‌ای اندک با اکثریت باطل که خود حماسه است، نوع مواجهه و نبرد از سر ضعف نیست. بل‌که سراسر تقابل حماسی است. در عاشورا، اصحاب برای کشته شدن پیش نمی‌رفتند. هر کدام با قدرت و رجزخوانی به نبرد می‌شتافتند و تعداد زیادی را به قتل می‌رساندند. در کنار این دو، تدبیر در واقعه عاشورا، چه در عرصه‌ی کارزار و چه پیش از آن، قابل توجه است. اگر چه حضرت مشتاق جنگ نیست و به دید ظاهری احتمال پیروزی وجود ندارد، اما تدبیر سیاسی و تدبیر جنگی را در نهایت دقت به کار می‌برند. سپاه کم‌تعداد خود را با آرایش نظامی کامل آماده می‌کنند و فنون جنگی را لحاظ می‌کنند. باید دقت کرد که توجه به هر جنبه از این واقعه‌ی بزرگ، باعث نادیده گرفتن بقیه وجوه نباشد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۳ هدیه به صلی الله علیک یا اباعبدالله در واقعه‌ی عاشورا افراد زیادی با هم خویشاوند بودند، اما حکایت با کمی متفاوت است. دو برادر، در دو سوی جبهه‌ی جنگ... علی بن قرظه در سپاه است، و خدا برای هر کس نشانه‌ی ویژه‌ای می‌فرستد تا به سعادت بازگردد. نشانه‌ای که خدا برایش می‌فرستد، شهادت برادر اوست. عَمرو بن قرظه، با اذن به میدان می‌آید و می‌جنگد. بعد از آن هم به سوی بر می‌گردد و خود را مدافع و سپر -علیه السلام- قرار می‌دهد. و با تیرهای کوفیان که هدف‌شان حسین بوده به شهادت می‌رسد. با این مرگ عاشقانه، علی می‌شود برادر شهید. چراغی برایش روشن شده، اما او از این چراغ دلش روشن نمی‌شود. جان‌بازی و جان‌فشانی برادرش را دیده، اما در سوگ برادر، مقصر را اباعبدالله می‌داند! به همین جهت زبان به اهانت باز می‌کند و به حسین حمله می‌آورد... اگر زمینه‌ی پذیرش نور نبود، هیچ چراغی روشنی بخش تاریکی‌مان نخواهد بود...