اویمن;
چقدر قشنگه امن بودن، روحم شکوفه میزنه وقتی میبینم به آدما حسِ امنیت میدم:))
گوشِ شنوا بودن خیلی قشنگه بچها.
چقدر دلگیرم از این حجم والدین سمی که مثل مور و ملخ توی این جامعهی نکبتی ریخته. چقدر حواسشون نیست و چقدر آسیبهاشون جبران ناپذیره. و چقدر من این وسط بیخود به جزئیاتِ این مسئله فکر میکنم.
اویمن;
کاش یکدهمِ مقداری که حرص میزنم، کاری از دستم برمیومد.
=)))دربارهی همهچیز همینطور.