#رمان‌بی‌صدا #قسمت‌شانزدهم با لبخند گفت: نه !!! اما اینجا جاش نبود!!!🙂🙂و به خوش و آرتین که اون طرف تر منو نگاه می کرد،اشاره کرد!!!!👉🏻👈🏻 راست می گفت!!!😩 از خجالت سرخ شدم،شبیه گوجه🍅!!!!😊 طاها رو گذاشتم زمین و به سرعت از اونجا دور شدم!!!!🏃🏻‍♀🏃🏻‍♀ یه خرده گریه کردم!!!😭😭😭 بعد که آروم شدم،برگشتم تو خونه!!!🏠 دیدم رئوف،نگران دنبال چیزی میگرده!!!😰😰 رفتم جلو و گفتم:چیزی شده؟؟؟🤨🤨 برگشت و نگاهش رو من ثابت موند!!👁👁 حس کردم دارم آب میشم!!!💧 یک دفعه مثل آتیش🔥،جرقه💥 زد:معلوم هست تو کجایی؟؟؟؟🤨🤨همه جا رو دنبالت گشتم!!!!👀👀 همش با خودم می گفتم نکنه اتفاقی واسش بیوفته!!!!😧😧😧 این دفعه دیگه اصلا باورم نمی شد!!!😳😳😳 یعنی چی؟؟؟🤔🤔 چرا نگرانم شده بود؟؟؟🧐🧐🧐 اونقدر تو شوک حرف هاش بودم، که نفهمیدم از فعل های مفرد استفاده کرده!!!😐😐 بعد که آروم شد،گفت:ببخشید!!!😔😔😔 چرا چشم هاتون سرخه؟؟؟👁👁❤ بعد از اینکه غیب شدید،فکر کردم به خاطر حرف های من قهر کردید!!💁🏻‍♂به همین خاطر،عذاب وجدان داشتم!!!😬😬 پس بگو چرا نگران شده!!!😥😥 یه بغض خیلی بد، گلوم رو فشار می داد!!!🥺🥺 من فکر میکردم...فکر میکردم....دوس....دوستم داره!!!!!🥰🥰 نگو از روی عذاب وجدان،نگرانم شده!!!!😨😨 تمام حرصم😤 رو تو صورتش خالی کردم: من به نگرانی شما نیاز ندارم!!!!😬😬 و به داخل خونه🏠 رفتم. یا بهتر بگم:فرار کردم!!!🏃🏻‍♀🏃🏻‍♀🏃🏻‍♀ . . رسیدیم کوه دشت!!!!😌😌 تمام راه،به دعوام با رئوف فکر میکردم!!!🤔🤔🤔 من واقعا دوستش داشتم!!!😍😍😍😍😍 اما اون......... با اون حرف هاش فهمیدم، من براش حکم یک خواهر دارم!!!👩🏻👩🏻 اما من نمی خواستم براش فقط خواهر باشم!!!!❌❌ از ماشین🚘پیاده شدم و رفتم تو اتاقی که قبلا بهمون دادن!!!!🙃🙃 بعد از این که کوله ام رو گذاشتم زمین، یه تیپ حسابی زدم!!!🤩🤩 خودکاری رو که خانم هاشمی به بابا قرض داده بود، و وسایلی که برای کاردستی استفاده کردم رو برداشتم و رفتم دم در اتاق خانم هاشمی!!! در زدم!!!!!🚪 یکی گفت:بیا تو!!!!اما خانم هاشمی نبود!!!!😮😮 در رو باز کردم و رفتم تو!!!🤗🤗 ببخشید خانم هاشمی....... دیگه نتونستم ادامه بدم!!!!😟😟 سرم رو انداختم پایین و گفتم:آقا رئوف........ #ادامه_دارد ◦•●◉✿کپی به شرط گذاشتن نام نویسنده ✿◉●•◦ #ف_چ