#رمان‌بی‌صدا #قسمت‌هفدهم سرم رو انداختم پایین و گفتم:آقا رئوف!!!شما که وضعتون مناسب نیست،چرا میگید بیام تو؟؟؟؟😠😠 و با عصبانیت اتاق رو ترک کردم!!!!😡😡 فکر کنم بنده خدا، خودشم انتظار نداشت من باشم!!!!!😳😳 آخه با یه رکابی،وسط اتاق دراز کشیده بود!!!!😟😟 رفتم تو حیاط و روی یه صندلی نشستم!!!!🧘🏻‍♀🧘🏻‍♀ به این دو روز فکر میکردم که احساس کردم، یکی کنارم نشست!!!🧘🏻‍♂🧘🏻‍♂ رئوف بود،اما با فاصله نشسته بود!!!🙃🙃 دوباره اون بغض اومد سراغم!!!!!🥺🥺🥺 اصلا دلم نمی خواست جلوی رئوف بشکنه!!!!😭❌ برای همین پاشدم که برم!!!🚶🏻‍♀🚶🏻‍♀🚶🏻‍♀ صدام کرد:بشین!!!😐😐 تو دلم گفتم:نمی تونی بهم دستور بدی!!!😠😠 اما نشستم!!!!!😏😏 با آرامش شروع کرد به حرف زدن:نمی دونم چی بگم!!!راستش فکر کردم آرتینه!!! برای همین گفتم: بیا تو!!!!☹☹ ما امشب بر می گردیم همدان!!!!😕😕 خواستم حلالیت بگیرم!!!😥😥 پس امشب میخواست برگرده!!!🥺🥺🥺 بغضم داشت میشکست!!!!🥺😢 سریع پاشدم!!!🕴🏻🕴🏻🕴🏻 قبل از رفتنم گفتم:شما خیلی خوشگل و نجیب هستید!!!!مواظب باشید با خوبی هاتون،دیگران رو به گناه نندازید!!!!!😔😔😔 گفتم و سریع دور شدم!!!🚶🏻‍♀🚶🏻‍♀🚶🏻‍♀ اما صداش رو شنیدم:طهورا خانم!!!لطفا صبر کنید!!!!🙏🏻🙏🏻 میخواستم وایستم،اما نتونستم!!!!😞😞 بغضم شکست!!!!😭😭😭😭😭 بعد یه خرده از پشت حیاط،اومدم بیرون!!!!!😕😕 دیدم رئوف با ساک کوچیکی دم دره!!!!!🧳🧳 تا منو دید،خواست بیاد سمتم!!!😮😮 اما افسانه خانم صداش کرد و رفت!!!!😟😟 برای همیشه رفت!!!!🥺🥺🥺 رفت همدان و دل من رو با خودش برد!!!!😢😍💔 رفت همدان،جایی که از تهران،صد ها کیلو متر دور تره!!!!!😭😭😭 رفت....... #ادامه_دارد ◦•●◉✿کپی به شرط گذاشتن نام نویسنده ✿◉●•◦ #ف_چ ‌