#اخلاق_فطری 🔴۳. خُرفَه *خُرفَه [۱] امام صادق علیه السلام از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل می‌کند که فرمود: علَيكُم بِالفَرفَخِ وَ هِيَ المِكيَسَةُ؛ فَإِنَّهُ إن كانَ شَيءٌ يَزيدُ فِي العَقلِ فَهِيَ [۲] ؛ بر شما باد به خرفه و آن موجب زیرکی می‌شود. اگر چیزی موجب افزایش عقل باشد قطعا خرفه است. امام صادق علیه السلام خرفه را سبزی حضرت زهرا علیهاالسلام نامیده و بنی امیه را به جهت آن که این سبزی را «سبزی حمقا» نامیده اند، لعن کرده است. [۳] 🔴۴. سرکه امام صادق علیه السلام می‌فرماید: الْخَلَّ يَشُدُّ الْعَقْلِ [۴] سرکه خرد را قوی و تشدید می‌کند. و در روایتی دیگر می‌فرماید: الخَلُّ يُنيرُ القَلبَ [۵] سرکه قلب را نورانی می‌کند. امام رضا علیه السلام می‌فرماید: الْخَلَّ یَشُدُّ الذِّهْنَ وَ یَزِیدُ فِی الْعَقْلِ [۶] سرکه ذهن را قوی و عقل را می‌افزاید. امیر المؤمنین علیه السلام از آثار سرکه قطع زرداب و زنده کردن دل را شمرده اند. [۷] 📌[۱]: خرفه گیاهی است خودرو، دارای ساقه‌های سرخ رنگ که روی زمین می‌خوابد. برگهایش سفید، تخم هایش ریز و سیاه است. در بعضی جاها خام آن را مانند سبزی‌های خوردنی می‌خوردند. دارای ویتامین هایB وC است (فرهنگ عمید، ج ۱، ص ۱۰۰۸). 📚[۲]: المحاسن، ج ۲، ص ۵۱۷؛ بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۲۳۴. 📚[۳]: بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۳۵. 📚[۴]: الكافی، ج ۶، ص ۳۲۹؛ بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۰۱. 📚[۵]: بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۰۳ 📚[۶]: الكافی، ج ۶، ص ۳۲۹، بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۰۳. 📚[۷]: ر. ک: همان، ص ۳۰۵. اخلاق فطری ، ص ۱۳۵ ، ۱۳۶ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

▪️صل الله علیک یا رقیة بنت الحسین علیهما السلام آجرک الله یا بقیة الله ارواحنا فداه شهادت مظلومانه و جانسوز حضرت رقیه سلام الله علیها را به محضر مولایمان آقا صاحب الزمان و شیعیان ایشان تسلیت و تعزیت عرض می نماییم.

▪️هفتم صفر سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه را به محضر آقا امام زمان سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه الشریف و شیعیان ایشان تعزیت و تسلیت عرض می نمائیم.

#اخلاق_فطری 🔴۵. خمر زندیقی از امام صادق علیه السلام پرسید: چرا خدای تعالی شراب را حرامکرده با این که لذتی بهتر از آن وجود ندارد. حضرت فرمود: حَرَّمَهَا لِأَنَّهَا أُمُّ اَلْخَبَائِثِ وَ رَأْسُ كُلِّ شَرٍّ يَأْتِي عَلَى شَارِبِهَا سَاعَةٌ يُسْلَبُ لُبُّهُ فَلاَ يَعْرِفُ رَبَّهُ وَ لاَ يَتْرُكُ مَعْصِيَةً إِلاَّ رَكِبَهَا وَ لاَ یَترُکُ حرْمَةً إِلاَّ اِنْتَهَكَهَا... وَ اَلسَّكْرَانُ زِمَامُهُ بِيَدِ اَلشَّيْطَانِ إِنْ أَمَرَهُ أَنْ يَسْجُدَ لِلْأَوْثَانِ سَجَدَ وَ يَنْقَادُ حَيْثُمَا قَادَهُ؛ [۱] شراب را بدان جهت حرام کرده است که اصل و ریشهء همهء خبائث و سرآغاز همه شرور است. شراب خوار را وقتی می‌رسد که عقل از او مسلوب شود و پروردگارش را نشناسد و از هیچ معصیتی فروگذار نکند و هیچ حرمتی را نرسد، جز آن که هتک کند... زمام مست به دست شیطان است، اگر به او دستور دهد که بر بتها سجده کن، می‌کند. و شیطان او را هر جا ببرد، می‌رود. بدیهی است کسی که با ارزش ترین عطای پروردگارش؛ یعنی عقل و خرد را از دست می‌دهد، بی مبالات خواهد شد و هر کاری در توانش باشد، انجام خواهد داد. چنین شخصی از هیچ کس ابایی ندارد و برای هیچ کسی احترام قائل نخواهد شد؛ زیرا عقل و خرد است که راه را به انسان می‌نماید و مسیر به کارگیری قدرت را برای او مشخص می‌کند. 📚[۱]: احتجاج، ج ۲، ص ۳۴۶؛ وسائل الشيعة، ج ۲۵، ص ۳۱۷، بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۱۶۲. اخلاق فطری ، ص ۱۳۶ ، ۱۳۷ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴ج. نقش پرخوری و برخی خوردنی‌ها در قلب اشاره در برخی از روایاتی که گذشت علاوه بر بیان نقش خوردنی‌ها در عقل به نقش آنها در قلب نیز اشاره شده بود. چنان که پیش تر بیان شد، جایگاه عقل و خرد، قلب است. از این رو آنچه موجب افزایش عقل گردد، نورانیت و روشنایی قلب را نیز افزایش خواهد داد. در اینجا به روایات دیگری در این باره اشاره می‌کنیم. 🔴۱. پر خوری *پر خوری [۱] رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرماید: نُورُ اَلْحِکْمَهِ اَلْجُوعُ وَ اَلتَّبَاعُدُ مِنَ اَللَّهِ اَلشِّبَعُ.. لاتُمیتُوا القُلُوبَ بِکَثْرَهِ الطَّعامِ و الشَّرابِ؛ فَإنَّ الْقلبَ یَمُوتُ کَالزَّرْعِ إذا کَثُرَ عَلَیْهِ الْماءُ. لاَ تَشْبَعُوا فَتَطْفَأَ نُورُ اَلْمَعْرِفَهِ مِنْ قُلُوبِکُمْ [۲] ؛ گرسنگی، حکمت و سیری، دوری از خداست... دل‌های خویش را با زیادی غذا و نوشیدنی نمی رانید؛ زیرا که دل‌ها همانند زراعتها با آب زیاد از بین می‌روند. سیر نخورید که نور معرفت در دلهایتان خاموش می‌شود. پرخوری نه تنها نور قلب را سلب می‌کند، بلکه شادابی و طراوت بدن را هم از بین می‌برد و صورت جوانی را از انسان می‌گیرد [۳]، بلکه صحت و سلامتی جسم و جان آدمی را به خطر می‌اندازد. 📌[۱]: عنوان پرخوری اگر چه از زیر مجموعه خوردنی‌ها نیست، ولی به مناسبت بحث خوردنی‌ها در اینجا مورد بحث قرار گرفت 📚[۲]: جامع الاخبار، ص۱۸۳؛ بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۳۱. 📚[۳]: ر. ک: علل الشرایع، ج ۲، ص۱۸۳؛ بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۳۳۴. اخلاق فطری ، ص ۱۳۷ ، ۱۳۸ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴صوت جلسات درس #توحید #جلسه_بیستم استاد محمد #بیابانی_اسکوئی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

💠سلسله مباحث اعتقادی در گفت و گوی استاد حجت الاسلام و المسلمین بیابانی اسکویی با آیت الله سید جعفر سیدان 🔴جلسه دوم - شبهه مالکیت خداوند 🌐 متن کامل این گفت و گو در وبسایت : https://biabanioskouei.ir/شبهه-مالکیت-خداوند 🔸 لینک مشاهده در یوتوب: https://youtu.be/765tcnUQq8U 🔸 لینک مشاهده در آپارات: https://aparat.com/v/FaCRZ 🔸لینک فایل صوتی: https://t.me/biabanioskouei/535 کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امام رضا علیه السلام می‌فرماید: لَوْ أَنَّ اَلنَّاسَ قَصَدُوا فِی اَلمَطْعَمِ لاَسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ. [۱] ؛ اگر مردم در خوراکشان میانه روی کنند، بدن هایشان پایدار و استوار خواهد بود. این سخن معصوم دلالت دارد که نه تنها پرخوری امری مذموم است، بلکه گرسنه ماندن هم امر پسندیده ای نیست. باید مراعات سلامتی و صحت بدن را نمود و نیازهای آن را برآورد؛ نه آن قدر کم خورد که احساس ضعف، مانع کار شود و نه آن قدر پرخوری کرد که احساس سنگینی و کسالت مجالی برای چابکی نگذارد. به همین جهت است که حضرت عیسی علیه السلام بنی اسرائیل را این چنین توصیه می‌کند: نخورید تا گرسنه شوید و آن گاه که گرسنه شدید به اندازه ای بخورید که سیر نشوید؛ زیرا اگر به اندازهء سیری بخورید، گردن هایتان کلفت و پهلوهایتان از چربی می‌شود و پروردگار خویش را فراموش می‌کنید. [۲] 📚[۱]: المحاسن، ج ۲، ص ۴۳۹؛ بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۳۴. 📚[۲]: بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۳۳۷؛ المحاسن، ج ۲، ص ۴۴۷ اخلاق فطری ، ص ۱۳۸ ، ۱۳۹ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴۲. عسل امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: العَسَلُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ، وَ لا دَاءَ فیهِ یُقِلُّ البَلغَمَ وَ یَجلُو القَلبَ [۱] ؛ عسل شفای هر دردی است. و در آن دردی نیست. بلغم را کم می‌کند و قلب را جلا می‌دهد. در روایت دیگر آمده عسل آن گاه که خالص و شهد باشد در آن شفا قرار داده شده است. [۲] در حدیثی دیگر تأکید شده است که عسل حافظه را زیاد می‌کند [۳] و عسل مانند عطر و نگاه کردن به سبزی و سواری نشاط آور است. [۴] پس خوردن عسل از چند جهت در اخلاق تأثیر می‌گذارد: اول این که نشاط و شادابی می‌آورد و حزن و اندوه را برکنار می‌کند و نشاط چنان که در جنود عقل اشاره شد از اخلاق و آداب پسندیده آدمی است. دوم این که قلب و دل آدمی را جلا و صفا می‌دهد. و وقتی دل آدمی صفا پیدا کند و زنگارها از آن زدوده شود و مشغولیت هایش کاهش یابد، پرخاشگری و عصبانیت در انسان کاهش می‌یابد. سوم این که امراض جسمانی را علاج می‌کند و بدیهی است که اگر بدن صحیح و سلامت باشد، راه اخلاق خوب و عبادت و قرب به خدا برای انسان هموار می‌گردد. 📚[۱]: مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۳۶۷؛ مکارم الأخلاق، ص ۱۶۶؛ بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۲۹۴ 📚[۲]: بحارالانوار، ج ۶۶، ص۲۹۲؛ المحاسن، ج ۲، ص ۴۴۹. 📚[۳]: بحارالانوار، ج ۶۶، ص۲۹۰؛ عيون الاخبار، ج ۱، ص ۴۲ 📚[۴]: بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۹۱؛ عيون الاخبار، ج ۱، ص ۴۴. اخلاق فطری ، ص ۱۳۹ ، ۱۴۰ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a