✨﷽✨
🔰 گریه، ابزار ایستادگی انسان
💠 در بیان نورانی #امیر_المومنین (سلام الله علیه) آنطوری که در #دعای_کمیل آمده و شب های جمعه به قرائت و تلاوت این دعا موفق هستید؛ اسلحه انسان را هم وجود مبارک #حضرت_امیر که سحلشور میدان جنگ است، فرمود " گریه " است. آنکه اهل ناله نیست، مسلح نیست؛ و زود هم فریب می خورد، زیر پای او هم خالی می شود، با یک رشوه مختصری کاملاً می شود او را خرید! آنکه اهل ناله و اشک و ضجّه به درگاه خداست و از جهنّم می ترسد، می داند رشوه آبروی او را در دنیا می برد، در آخرت هم که جهنّم است. کسی اهل مبارزه است که مسلح باشد، و سلاح انسان هم ناله است.
چه کسی می گرید؟ آنکه از جهنّم می ترسد. آنکه از جهنّم نمی ترسد که اهل گریه نیست! آنکه می داند دیگران نمی دانند، این شخص به عنوان هدیه می دهد؛ امّا خدا که می داند! یک همچنین آدمی موفق است.
به رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیّه و الثناء) عرض کردند: فلان کارمندت و فلان کارگزارت پولی گرفته؛ حضرت اوّل تحقیق کرده، از او سئوال کرده آیا پولی گرفتی؟ عرض کرد: بله. فرمود: چرا گرفتی؟ عرض کرد: (کانت هدیه)، یک هدیه ای بود به من دادند. طبق این نقل فرمود: (ارایت لو قعد احدهکم فی منزله و لم نولّه عملاً اکان النّاس یُهدون الیه شیئاً)*. فرمود: اگر شما در دستگاه ما شاغل نبودی، یا وقتی هم که بازنشست شدی، شغلی نداری از این هدایا خبری هست؟ عرض کرد: نه، آنها چه هدیه ای دارند به من بدهند؟! فرمود: پس امروز هدیه نیست، نامش هدیه است!!
یک انسانی موفق است آبروی خود را حفظ بکند که اهل ناله باشد! کسی که اهل گریه نیست، قدرت اینکه آبروی خود را حفظ بکند ندارد؛ این خلاصه مطلب. و آبرو هم که مرتّب می ریزند. و اگر آبرو ریخت انسان دیگر تفاله است! تمام ارزش گل به همان یک قطره آبی است که در آن است. گل چرا مزیّن است؟ چرا معطّر است؟ چرا در طاقچه و باغچه است؟ برای چه زیباست؟ برای همان یک قطره است که به نام گلاب است. اگر این یک قطره را از این یک برگ گرفتند، گلاب را از این برگ گل گرفتند؛ این دیگر نه معطّر است، نه زیباست، نه در طاقچه و باغچه جای اهداست و مانند آن! آبروی آدم هم همین است!!
📌 نهج الفصاحه / جلد ۱ / صفحه ۲۶۲
📋 تفسیر موضوعی قرآن کریم در جمع مدیران و کارکنان صنایع دفاعی کشور
📆 دماوند ؛ ۱۳۷۷/۰۵/۲۶
✅ کانال استاد دانشمند
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
http://eitaa.com/joinchat/592117774Cb596248863
✅ کشورِ سرمایه دار
کشور ما دارای سرمایه های عظیم خدادادی است و باید از این #سرمایه ها استفاده کرد. اینکه #امیر_المومنین (ع) می فرمایند: (من وجد مآء و تراباً ثمّ افتقر فابعده الله)*، یعنی " کشوری که آب دارد، خاک دارد و نتواند خود را اداره کند، نیازمند به دیگران باشد؛ خدا او را از رحمت دور کند "!
#مسئولین باید این کلمات را مدّ نظر قرار دهند و بر تولید و اشتغال همّت گمارند تا فقر را از کشور ریشه کن کنند.
وسائل الشیعه / جلد ۱۷ / صفحه ۴۱
✍ دیدار با رئیس جمهور فقید
قم ؛ ۱۴۰۳/۰۲/۲۱
┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
💠 @ostad_daneshmaand
✅ ملّت سرفراز
ما جنگ طلب نیستیم و نبوده ایم و این خود سرمایه ای بزرگ برای ماست؛ امّا اگر هر گونه جنگی بر ما تحمیل شود، پاسخ قاطع می دهیم.
#امیر_المومنین (ع) می فرماید: (لا یمنع الضّیم الذّلیل)*؛ هیچ ملّتی جز ملّت فرومایه، ظلم را تحمّل نمی کند! (ردّوا الحجر من حیث جآء)*، باید از همان نقطه ای که به شما سنگی انداخته شده، آن را بازگردانید؛ سنگ خور نباشید، ملّت ضعیف و تابع نباشید!!
نهج البلاغه / خطبه ۲۹
نهج البلاغه / حکمت ۲۱۴
✍ دیدار با رئیس جمهور
قم ؛ ۱۴۰۳/۰۸/۱۰
┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
💠 @ostad_daneshmaand
✨﷽✨
✅سفر روح
این بیان نورانی قرآن است، فرمود: #مرگ یک چیز جدایی نیست؛ هر شب که شما می خوابید، می میرید. (الله یتوفّی الانفس حین موتها و الّتی لم تمت فی منامها)*، مرگ هم همین است! ما می خواهیم چه کار بکنیم؟ نابود می شویم، یا روح ما به جای برتری سفر می کند؟ (الله یتوفّی الانفس حین موتها و الّتی لم تمت فی منامها)؛ هر شب ما می میریم، مرگ یک چیز آسمانی نیست، مرگ یک چیزی است که ما هر شب داریم؛ منتها او شدیدترش است!
عمده آن است که من که هستم، من هستم که هستم که هستم! اگر انسان یک " موجود دائمی " است، دیگر به این و آن خوشبین نیست! نام این را ببرد، عکس او را بگذارند، رونمایی بکنند، چهارتا کف بزنند؛ اینها شان انسان نیست! من انسانم، هستم که هستم که هستم و هستم؛ منم و عقائدم، منم و اخلاقم.
این بیان نورانی #امیر_المومنین در آن کتاب تمام نهج البلاغه است که می دانید شما کجا می روید؟ همان جایی که آمدید! خیلی این حرف است!! ماها که با این کار مانوسیم، این حرف ها برای ما قابل فهم نیست! فرمود: می میرید، می دانید کجا می روید؟ همان جا که بودید. ما کجا بودیم؟ اگر (مِنَ الله) بودیم، (اِلَی الله) می رویم! این فقط علی می خواهد که آدرس بدهد شما کجا می خواهید بروید؟ انسان وقتی مُرد در جریان #معاد به جایی می رود که از آنجا آمده است.
کلمه (یوم) و (یومئذ) در قرآن خیلی تکرار شد، اکثر قریب به اتفاقش مال " معاد " است؛ (یوم)، (یومئذ)! خُب این علی (صلوات الله و سلامه علیه) می خواهد؛ فرمود: می دانید کجا می روید؟ آدرس به شما بدهم؛ همانجا که آمدید، می روید! این یعنی چه؟ (مِنَ الله) هستیم، (اِلَی الله) خواهیم بود؛ (انّا لله و انّا الیه راجعون)*.
سوره زمر / آیه ۴۲
سوره بقره / آیه ۱۵۶
📚 درس خارج فقه حضرت آیت الله جوادی آملی
مسجد اعظم قم ؛ ۱۴۰۴/۰۳/۱۲
✅ کانال استاد دانشمند
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
http://eitaa.com/joinchat/592117774Cb596248863