#ولادت_پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله #ولادت_حضرت_صادق_علیه_السلام خجسته عیدِ دو ناموس کردگار آمد ولادتِ دو امیرِ بزرگوار آمد به روز هفدهم اندر مَهِ ربیع نُخست به مُلکِ ملت و مذهب، دو پاس دار آمد در آسمانِ هدایت به محورِ توحید دو آفتاب به یک روز و یک مدار آمد یکی ز شرقِ رسالت به احتشام رسید یکی ز برجِ امامت به اقتدار آمد به گم رهان و ستم دیدگان و غم زدگان دو رهبر و دو معین و دو غم گسار آمد ز سعی و همت دو ناخدایِ کشتی دین ز بَحرِ پُر خطرِ کفر بر کنار آمد یکی رسول خدا و یکی وصیّ رسول که هر یک آینه ی ذات کردگار آمد یکی پیمبر خاتم، یکی امام ششم کز آن دو پایه ی اسلام، استوار آمد یکی خلاصه ی ایجاد، احمدِ مختار که با دلایل و اعجاز بی شمار آمد یکی خلیفه ی دادار، حضرت صادق که از رسول خداوند، یادگار آمد رسید ختم رسولان، که جبرئیل امین به کوی او ز پِیِ کسبِ افتخار آمد به عصرِ ظلمت و دورانِ جهل و شامِ نفاق مَهی دمید، که خورشیدِ روزگار آمد ظهورِ نورِ محمد به پهنْ دشتِ حجاز چو ماه بود که تابان به شام تار آمد به مدحِ حضرت صادق زبان گشایم باز که هر که در ره او رفت، رستگار آمد از اوست دولت مذهب که یافت استقلال از اوست کشور ایمان که برقرار آمد نداشتم به مدیحش زیاده از این فهم گر این چکامه، «مؤید» به اختصار آمد مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#ولادت_حضرت_صادق_علیه_السلام مدینه غرق صفا شد ز روی حضرت صادق دمید عطر محمد ز بوی حضرت صادق فروغ روی نبی را که مکه یافت در امشب مدینه دید دوباره ز روی حضرت صادق شب درخشش خورشیدِ آسمان علوم است که نور می دمد از چار سوی حضرت صادق ششم امام که باشد ضمیر عالم و آدم مثال آینه ها رو به روی حضرت صادق تمام فقه بُوَد وام دار مکتب فضلش کمال عشق بُوَد رازِ گوی حضرت صادق روایتی است کرامت از آن وجود مُکّرم حکایتی است شفاعت ز خوی حضرت صادق پیمبران نرسیدند بر مقام نبوت اگر که مِیْ نزدند از سبوی حضرت صادق بسان زمزم و تسنیم و سلسبیل روان است علوم آل محمد ز جوی حضرت صادق ز کهکشان فضیلت، طنین فکنده به عالم خروش عدل علی از گلوی حضرت صادق قیام علمی او چون قیام سرخ حسینی فکنده لرزه به کاخ عدوی حضرت صادق دلم بر آمده در جست و جوی صادق از آن رو که باز تازه کند جان به بوی حضرت صادق رسی به خلوت قرب خدا ز لذّت معراج از آن نماز که خوانی به کوی حضرت صادق فرشتگان خدا را به استماع ببینی به منبری که بُوَد گفت و گوی حضرت صادق کمر به کشتن او بست دشمنش چو نظر کرد که خلقْ راست، دل و جان به سوی حضرت صادق فرشته جُسته تقرب، بهشت یافته رونق ز قطره قطره ی آب وضوی حضرت صادق بُوَد تجلّی "والشمس" آن جمال مبارک بُوَد مفسّر "والیل" موی حضرت صادق چراغ راه نمای بشر به عالم توحید همیشه وقت بُوَد گفت و گوی حضرت صادق کتاب جابر حیّان، حدیث فضل مفضّل یکی است ز آن همه رازِ مگوی حضرت صادق اگر به علم درخشد چو آفتاب، گرفته زُراره، ذره ای از مِهر روی حضرت صادق هشام، حشمت علمی گرفته از حَشَم او که کرده تر، لب جان از سبوی حضرت صادق بگو فلاسفه را تا برای درک حقایق نهند رو به ره مِهر بوی حضرت صادق نماز، پایه ی دین است و بود لحظه ی آخر نماز و حرمت آن، گفتگوی حضرت صادق بخوان دعای فرج را به آرزوی اجابت که بوده صبح فرج، آرزوی حضرت صادق شب دعاست، برای فرج بیا که بخوانیم خدای را همه بر آبروی حضرت صادق قلوب شیعه حریمش بُوَد ولی به بقیعش دل شکسته کند جست و جوی حضرت صادق مبین به قبر خرابش، ببین که چشمه ی خورشید بجوشد از افق خاک کوی حضرت صادق خداکند که صبا بر مشام ما برساند شمیمی از حرم مُشکْ بوی حضرت صادق خداکند منِ از پا فتاده هم چو «مؤید» سر نیاز بسایم به کوی حضرت صادق مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed