#ولادت_پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله ای مکه خلیل دیگر آوردی نِیْ نِیْ ز خلیل بهتر آوردی ای مکه ز ریگ زار بُهت آلود سرچشمه ی ناب کوثر آوردی رخشنده تر از تمام شب هایی کآیینه ی حُسنِ داور آوردی مجموعه ی تام هر چه خوبی را ای مرکز وحی، در بر آوردی ای مکه بناز چون که در دامان محبوب ترین پیمبر آوردی ای مکه ز خاندان عبدالله عبدی به صفات داور آوردی از کوه ابوقُبِیْس بر کیوان گل بانگ محمدی بر آوردی ای چرخ تو هم به یُمن میلادش گردیدی و تازه اختر آوردی فریادِ «که هان ستاره ی احمد» از سینه کاهنان بر آوردی ای آمنه دامنت همه سر سبز کاین دسته گلِ معطّر آوردی ماهی که فروغ بخشِ خورشید است طفلی که بُوَد پیمبر آوردی او چون سر و انبیا همه جسم اند بر پیکر انبیا سر آوردی ای ختم رسل به شام میلادت بس معجزه ها مکرر آوردی شامات ز جلوه ی تو روشن شد همراه مگر چه گوهر آوردی آذرکده ها خموش شد یعنی بر خرمن کفر، آذر آوردی بشکستنِ طاقِ کاخِ کسری را مانند شکستِ قیصر آوردی جوشیدنِ آبِ ساوه را بُرهان بر دولت عدلْ محور آوردی تا جامعه ی بشر، بَشر گردد فرمان زخدای اکبر آوردی در عالم شکّ و جهل، دل ها را در زیر لوای باور آوردی بر لشکرِ شرک و کفر تازیدی فتح از پیِ فتح دیگر آوردی در مکتب عشق و حکمت و توحید سلمان پرورده، بوذر آوردی ناخوانده کتاب و خلق را سرمشق از علم لدُن به دفتر آوردی بر امتِ خویش ای همه رحمت رحمت پیِ رحمت از در آوردی دادی به زن ارزش الهی را چون فاطمه‌ تا که دختر آوردی در جای تو تا به عدل برخیزد مانند علی تو، رهبر آوردی ای دُرّ یتیم هستی از دامن دریا دریا تو گوهر آوردی قانون برادری چو فرمودی خود را به علی برادر آوردی گفتی که ملاک برتری تقواست ز آن نام بلال برتر آوردی افسوس که امت از نظر افکند عمری که به خون دل سرآوردی ای آنکه به یک نگاه و یک ایما بس حاجت دوستان برآوردی بنواز به لطف خود «مؤید» را آن لطف که بر ابوذر آوردی مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#ولادت_پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله #ولادت_حضرت_صادق_علیه_السلام خجسته عیدِ دو ناموس کردگار آمد ولادتِ دو امیرِ بزرگوار آمد به روز هفدهم اندر مَهِ ربیع نُخست به مُلکِ ملت و مذهب، دو پاس دار آمد در آسمانِ هدایت به محورِ توحید دو آفتاب به یک روز و یک مدار آمد یکی ز شرقِ رسالت به احتشام رسید یکی ز برجِ امامت به اقتدار آمد به گم رهان و ستم دیدگان و غم زدگان دو رهبر و دو معین و دو غم گسار آمد ز سعی و همت دو ناخدایِ کشتی دین ز بَحرِ پُر خطرِ کفر بر کنار آمد یکی رسول خدا و یکی وصیّ رسول که هر یک آینه ی ذات کردگار آمد یکی پیمبر خاتم، یکی امام ششم کز آن دو پایه ی اسلام، استوار آمد یکی خلاصه ی ایجاد، احمدِ مختار که با دلایل و اعجاز بی شمار آمد یکی خلیفه ی دادار، حضرت صادق که از رسول خداوند، یادگار آمد رسید ختم رسولان، که جبرئیل امین به کوی او ز پِیِ کسبِ افتخار آمد به عصرِ ظلمت و دورانِ جهل و شامِ نفاق مَهی دمید، که خورشیدِ روزگار آمد ظهورِ نورِ محمد به پهنْ دشتِ حجاز چو ماه بود که تابان به شام تار آمد به مدحِ حضرت صادق زبان گشایم باز که هر که در ره او رفت، رستگار آمد از اوست دولت مذهب که یافت استقلال از اوست کشور ایمان که برقرار آمد نداشتم به مدیحش زیاده از این فهم گر این چکامه، «مؤید» به اختصار آمد مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed