#متن_خارج_فقه_سه_شنبه_98/2/3 #جلسه_105 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi

سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 #خارج_فقه_سه_شنبه_98/2/3 #جلسه_105 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi یازدهمین مورد از اقسام نجاسات عرق جنب از حرام است . دربارۀ عرق جنب از حرام 3 فتواست: 1- عرق جنب از حرام نجس است 2- پاک است ولی مانع نماز است یعنی اگر کسی باعرق جنب از حرام نماز بخواند نمازش باطل است 3- عرق جنب از حرام پاک است و مانعیت هم ندارد . مختارما همین مورد است ادلۀ فتوای اول: مهم ترین دلیل انها دو چیز است: 1) یکی اجماع است : مرحوم صدوق در المقنع ص 43 و نیز مرحوم ابن جنید اسکافی و شیخ طوسی در خلاف ج 1 ص 165 و مرحوم شیخ مفید در کتاب المقنعه فرمودند که دلیلنا اجماع الفرقه . مرحوم شیخ یوسف بحرانی در الحدائق الناضره ج 5 ص 215 : ومما ذکرنا یعلم ان المشهور بین المتقدمین هو القول بالنجاسه در کتاب امالی فرمودند: دین امامیه برنجاست عرق جنب از حرام است صاحب جواهر ج 6 ص 71 همین مطلب را فرموده است نقدما براین اجماع از چند جهت است: جهت اول: تحقق اجماع برنجاست عرق جنب از حرام غیر متحقق است چون به قول علامه حلی هریک از علمائی که در یک کتاب فتوای به نجاست عرق دادند در کتاب دیگرفتوای به طهارت عرق دادند. لذا این اجماع متحقق نیست مثلا مرحوم صدوق در برخی از کتب فتوای به طهارت داده و شیط طوسی در مبسوط فتوا به طهارت داد و شیخ مفید در برخی از کتب فتوا به طهارت داد . این اجماع محقق نیست جهت دوم: این اجماع، اجماع مرکب است و بسیط نیست یعنی درواقع از باب عدم قول به فصل فتوای به نجاست دادند چون در روایات و فتاوای قدما امده است که لباس الوده به عرق جنب از حرام، حرام است دران لباس نماز بخوانید برخی از فقها نوشته اند هرکس که فتوا به حرمت می دهد فتوا به نجاست عرق جنب از حرام هم می دهد لذا تفصیل بین ایندو خرق اجماع است و خرق اجماع جایز نیست جهت سوم: اجماع قدما از نظرما کاشف از رای معصوم است در صورتی که هم نقل سبب باشد و هم نقل مسبَّب یعنی هم اسامی مفتیان و فتاوا امده باشد و هم اصل فتوا مشخص باشد در حالی که دراینجا غالبا به نقل مسبب اکتفا شد و سبب نقل نشده است یعنی فقط گفته اند اجماع برنجاست عرق جنب از حرام است . مسبب ان حکم است و سبب ان الفاظ و فتاوایی است که باید نقل شود مسبب را گفتند اما سبب را نگفتند. بعضا هم نقل سبب مجمل است و مبین نیست و مشخص نکردند فقط نوشتند دلیلنا اجماع اما تبیین نکردند یعنی نگفتند که تحقیق کردم که در کتب فقها که فقها چه چیزی گفتند نگفته من سر درس با استادم بحث کردم یا نه. هیچ چیزی نگفتند. 2) دلیل دوم: روایات 1- در فقه رضوی آمده البته این روایت طولانی است فقط مورد بحث را بیان می کنیم که امام رضا ع فرمود وان عرقت فی ثوبک و انت جنب وکانت الجنابة من الحلال فتجوز الصلاة فیه وان کانت حراما فلا تجوز الصلاة فیه حتی تغتسل اگر درحال جنابت در لباست عرق کردی و جنابت حلال بود نماز دراین لباس جایز است واگر جنابت از حرام بود نماز دراین لباس جایز نیست مگراینکه این لباس را بشویی. امربه شستن لباس دلیل براین است که لباس توسط ان عرق جنب از حرام نجس شده که فرمود نماز نخوان تا وقتی بشویی. 2- علی بن مهزیار ازامام عسکری ع قال ان کان عرق الجنب فی اثوب وجنابته من حرام لا تجوز الصلاة فیه وان کان جنابته من حرام فلا بأس. مستدرک وسائل ج 2 ص 570 حدیث 5باب 20. 3- روایت کَفَرسوزی. ایشان اهل خراسان است که اسم ان روستا کفرسوزی است برخی هم گفتند کفر توتی بوده . از کسانی است که می فرماید فدخل سرّ من رای فاراد ان یساله من الثوب الذی یعرق فیه الجنب ایصلی فیه؟ فبینما هو قائم ... وان کان من حرام فلا تصل فیه. دلیل بر نهی از نماز در لباس الوده به عرق جنب از حرام است اشکالاتی که براین دسته از روایات وارد شده است از چند جهت است: جهت اول: تمامی این روایات ضعیف اند چون روایت فقه رضوی مرسل است و روایت علی بن مهزیار سلسلۀ سند مقطوعه است و جناب کفر سوزی هم حکم به ضعف شده لذا سند روایات کاملا مشکل دارد و فقهای ما مثل خوئی و امام قبول نکردند جهت دوم: از نظردلالت است بسیاری از فقها از روایات نجاست عرق جنب از حرام را بدست نیاوردن دبلکه مانعیت عرق جنب از حرام را ذکر کردند لاتجوز الصلاة فیه یعنی اینکه لباس الوده به عرق جنب از حرام مانع نماز است نظیر اینکه نیم خوردۀ گربه نجس نیست ولی مانع از نماز است یا پشم بدن گربه نجس نیست ولی اگر در لباس نمازگزار باشد نماز اشکال دارد استفادۀ نجاست از لا تصل مشکل است چون لا تصل حکم نماز را بیان می کند نه حکم نجاست عرق جنب از حرام را . جهت سوم: دلالت این روایات معارض دارد چون در روایت حمزة بن حمران از امام صادق ع نقل کرده که امام فرمود لا یجنب الثوب الرجل و لا یجنب الرجل الثوب

سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 #متن_خارج_فقه_چهار_شنبه_98/2/4 #جلسه_106 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi عرق جنب از حرام نجس است؟ گفتیم دلیلی بر نجاست نداریم . قول2/ عرق جنب از حرام، مانع نماز است. ازظاهر روایت فقه رضوی و روایت علی بن مهزیار مانعیت عرق جنب از حرام استفاده می شود چون دراین روایت دارد که اگرعرق، ازجنابت حرام باشد فلا تجوزالصلاة فیه.فرمودند که جایز نیست دراین لباس نماز خواند از3جهت با دلالت حدیث واستفادۀ مانعیت از حدیث مشکل داریم: 1- اشکال اول؛ ضعف سند: امام راحل در کتاب الطهاره فرمودند که اثبات مانعیت با این روایات ضعیف هم مشکل است و هم ممنوع است اما اینکه فرمود مشکل است چون بعضی از فقها قائل به جبران ضعف سند به توسط شهرت اند اگرکسی شهرت را جابرضعف سند بداند بازهم اثبات مانعیت ازاین روایات مشکل است چون این شهرت مخالف زیادی دارد لذا مقاومت برای افتا ندارد وهم ممنوع است چون ایشان شهرت را جابرضعف سند نمی داند 2- اشکال دوم؛ این سوال و جواب تاقبل از امام عسکری ع درمیان شاگردان سایرائمۀ ما رایج نبود و همین امرکاشف از این است که مسالۀ نجاست یا مانعیت عرق جنب از حرام درمیان متشرعه مقبولیت نداشت چیزی که درمیان متشرعه مقبول نباشد و فقط از امام عسکری یک حدیثی نقل شود باتوجه به اینکه سند هم ضعیف است نمی توان اثبات مانعیت کرد. 3- اشکال سوم؛ سوالات و جوابها نسبت به مطلق عرق جنب، دربارۀ خصوص جنب از حرام سوالی نشده بود ائمۀ ما عهم جوابی که برای عرق جنب دادند مطلق است مثل روایتی که امام علی ع دارد که از رسول خدا دربارۀ عرق جنب و حائض پرسیدم که به لباسش می چسبد رسول خدا فرمود ان الحیض و الجنابة حیث جعلهم الله عزوجل لیس فی العرق فلا یغسلان ثوبهما یعنی دربارۀ عرق جنب و حائض حکمی از طرف خدا نیامده پس لباسشان را نباید بشویند و نیازی به شستشو ندارد لایغسلان ثوبهما مطلق است چه جنب از حلال یا جنب از حرام باشد نیازی به شستن لباس نیست همچنین در روایت حمزة بن حمران که گذشت انهم مطلق است که لایجنب الثوب الرجل و لا یجنب الرجل الثوب که نقل مرحوم فیض کاشانی بیان شد پس ما از این روایات نمی توانیم حتی مانعیت را بفهمیم سید حکیم در مستمسک ج 1 ص 435 : از دو روایت مذکور(فقه الرضا و علی بن مهزیار) استفادۀ نجاست کرد و گفته می توانیم بفهمیم که عرق جنب از حرام نجس است. ایشان از راه ارتکاز عرفی وارد شد و می فرماید اینکه امام جمود می کند برعدم جواز صلاة در لباس الوده به عرق جنب از حرام بخاطراین نیست که اگر لباس را بشویند پاک نمیشود بلکه دو احتمال است یا بخاطر این است که در حال نماز عرق می کند لذا امام اجازه نمی دهد که دران لباس نماز بخواند یا بخاطران است که این عرق نجس است و مانع نماز است و باید این لباس عرقی را می شست . ایشان می فرماید ارتکاز عرفی بردومی است وقتی ظهورعرفی لاتجوزالصلاة براین است که این لباس باید شسته شود کشف می کنیم که سوال و جواب از نجاست و طهارت عرق جنب از حرام بود پس حدیث، دلالت برنجاست عرق جنب از حرام می کند. 2اشکال برمرحوم حکیم: 1) شما از ظاهر حدیث دو وجه فهمیدید 1- لاتجوز الصلاه بخاطران است که در حال نماز عرق می کنید2- بخاطران است که لباس عرقی را نشستید لکن معنای سومی هم هست چه بسا قوی تر هم هست یا اینکه لاتجوزالصلاة فیه دلالت برحرمت نماز در لباس عرق جنب از حرام می کند وقبلا بخث شد که حرمت ملازمه با نجاست ندارد اینگونه نیست که هرچه حرام است نجس هم باشد وقتی حدیث 3احتمالی شد حکم به اجمال می شود لذا از دلالت حدیث نمی توان مانعیت یا نجاست عرق جنب از حرام را استفاده کرد چون قرینه ای برتعیین نداریم 2) ارتکاز عرفی در جایی است که غلبه باشد مثلا ارتکاز عرفی بازار این است که گوشت حلال به مسلمین می فروشند چون غالب بازار بخاطراینکه مسلمان اند ذبیحۀ حلال عرضه می کنند اما درمسالۀ عرق جنب از حرام چنین غلبه ای نبود چون تازمان امام عسکری ع یک حدیث نداریم که از امام باقر یا امام صادق یا بقیۀ ائمه عهم بپرسند که ایا عرق جنب از حرام مانع نماز هست یا نه فقط درزمان امام عسکری ع بیان شده چنین غلبه ای نبود پس چنین ارتکازی اصلا وجهی ندارد. مرحوم گلپایگانی قائل به نجاست و مانعیت عرق جنب از حرام بود و می فرمود که باید با اب سرد غسل کند. 🌷🍃 🌾🌷🍂 🍃🌾🌷🍃 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖📚📖 @ostadahadi 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴

#متن_خارج_فقه_چهار_شنبه_98/2/4 #جلسه_106 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi

#متن_خارج_فقه__شنبه_98/2/7 #جلسه_107 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi

سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 #متن_خارج_فقه__شنبه_98/2/7 #جلسه_107 #فصل_فی_النجاسة_بررسی_عرق_جنب_از_حرام @ostadahadi دربارۀ عرق جنب از حرام چند مطلب باقی ماند که باید بیان شود 1- ایا عرق جنب از حرام درزمانی است که هنگام جماع از بدن تعریق خارج می شود یا شامل تعریق بعداز جماع هم می شود؟ اتفاق فقهای ما براین است که هرکسی عرق از جنب حرام را نجس می داند فرقی بین تعریق حال الجماع و بعدالجماع نمی گذارد و قائل به تعمیم است. مرحوم محقق ثانی در جامع المقاصد ج 1 ص 165: وربما قُید العرق الجنب من الحرام بکونه حال الفعل ..وما ظفرنا به ...خال من هذا القید در عبارت علما که گشتم چنین قیدی ندیدم که عرق جنب از حرام فقط در حال فعلش حرام است مفتاح الکرامه ج2 ص 71: اطلاق ادلۀ نجاست عرق جنب از حرام شامل عرق حال الفعل و بعدالفعل می شود و نباید بینشان تفصیل داد مرحوم فاضل آبی در کشف اللثام ج 1 ص 415: ثم الاخبار و کلام الاصحاب یعم العرق الحادث عندالجنابه وغیره ...وقیل اختصاصه بالاول دیگر قائل را ذکر نکرده. استد: حق باسید است و باید قائل به تعمیم شویم البته اگر کسی قائل به نجاست عرق باشد باید تعمیم را بپذیرد. 2- حرمت دوقسم است : 1/ حرمت ذاتیه مثل زنا و ربا و ..2/ حرمت عرضیه مثل وطی همسردرزمان حیض یا وطی همسری که نذربرترک وطیش خورده علامه در منتهی ج 1 ص 170: عرق جنب از حرام نجس است و مصادیق حرمت ذاتیه را ذکر می کند مثل عرق جنب از استمنا و لواط و زنا و نسبت به مصادیق حرمت عرضیه می نویسد که والاقرب مرحوم سید در عروه می نویسد بل الاقوی معلوم می شود که سید از علامه گرفته درواقع فتوا به تعمیم نجاست داده اند فرقی بین مصادیق حرمت ذاتیه و عرضیه نگذاشته اند مرحوم خوئی: قائل به تعمیم نیست ایشان ازروایات، حلیت و حرمت ذاتیه می فهمد نه عرضیه چون می گوید نهی درحدیث، یا کلمۀ حرمت و حلال در حدیث، دوتا اطلاق دارد تارة حرمت و حلیت فعلیه را شامل می شود یعنی اگر عرق جنب از حرام حرمت فعلیه داشته باشد شامل هم ذاتی و هم عرضی می شود واخری حرمت فعلیه قائل نیستند و می گویند منظوراز حلیت و حرمت، ذاتیه است دراین صورت عرضیه را شامل نمی شود حق با همین قول دوم است چون نهی از اجزای مالایاکل لحمه نهی ذاتی است یعنی ذاتا گوشت خوک و سگ حرام است و نجس حال اگر کسی مضطربه این گوشت شد یا مکره به خوردن این گوشت شود حرمت فعلیه اش برداشته می شود نجاست فعلیه اش از بین می رود اما حرمت ذاتیه اش باقی است دراینجاهم اگر زن حائض مکره به وطی شود حرمت فعلیه از بین می رود واین زن معصیت نکرده اما حرمت ذاتی که نداشت تا بگوئیم حرمت ذاتیه اش باقی است ازاینجا کشف می کنیم که امام درروایت علی بن مهزیار و کفرسوسی حکم به حرمت نماز در عرق جنب از حرام کرد شامل عرق جنب از حرام عرضی نمی شود و فقط شامل عرق جنب از حرام ذاتی می شود مثل زنا و لواط و استمنا اما کسی که به زور با همسرش نزدیکی کرد این حرمت فعلیه اش برداشته شد و حرمت ذاتیه که نبود پس اطلاق این روایات انصراف به ذاتی دارد نه به عرضی یعنی در عرق جنب از حرام ذاتیه اگرلباس الوده به عرق شد نباید دران لباس نماز بخواند . پس تا قبل از مرحوم خوئی فقها قائل به تعمیم بودند اما مرحوم خوئی مساله را از تعمیم خارج کرد و انصراف به ذاتیه داد . نقد استاد بر مرحوم خوئی: دربرخی از روایات کنارجنب، حائض هم بیان شده اگرتنها سوال از جنابت بود حق با شما بود ولی سوال در برخی از روایات از حیض هم هست مثل روایت امام علی ع که فرمود سالت رسول الله ص عن الجنب والحائض یعرقان فی الثوب حتی یغسل علیهما منتهی بیان رسول خدا به این است که عرق جنابت و حیض پاک است و شستن لباس لازم نیست ولی سوال از امام عام است و خاص نیست ثانیا خود ایشان در مصباح الاصول ج 2 خودش قائل است به اینکه حدیث رفع، جلو اصل تکلیف را می گیرد مثل رفع القلم عن الصبی به معنای این نیست که نماز برصبی واجب است ولی فعلیت ندارد یا وقتی می گوئیم که عرق جنب از حرام نجس است خودش فرمود به معنای این است که حکم واقعی این نجاست در زمان اکراه و اضطرا برداشته می شود. فقط در تکالیف ضمنیه فرمودند تکلیف برداشته نمی شود مثلا شک می کنم سوره جزء هست یا نه فتوا داده شد که جزء نیست یا برائت جاری کرد اصل وجوب که نمی رود بلکه عوض 11 جزء باید 10 جزء بخواند نه اینکه اصلا تکلیفی نداشته باشد و نماز نخواند استاد: حق با صاحب عروه است و کسی که عرق جنب از حرام را نجس می داند نباید فرقی بین حرمت ذاتیه و عرضیه بگذارد 3- مطلب سوم مرحوم شیخ طوسی در مبسوط فتوا به وجوب شستن عرق جنب از حرام می دهد ونسبت به روایت می دهد اما روایت را نقل نمی کند که از چه حدیثی ذکر کرده؟ می گوید وان کانت الجنابة من حرام وجب غَسلُ ما عرق فیه علی ما رواه بعض اصحابنا