eitaa logo
دروس استاد احدی حفظه الله تعالی
113 دنبال‌کننده
44 عکس
10 ویدیو
136 فایل
این کانال جهت نشر دروس خارج فقه و اصول استاد می باشد. ارتباط با ادمین sd1251356@
مشاهده در ایتا
دانلود
سعید دینی 📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙 @ostadahadi 🍏🍏🍏🍏🍎🍎🍎🍎🍎 ۹۷/۹/۱۲ ۳۴ : در این مساله دو بحث است: مسألة 6: ما يؤخذ من يد المسلم من اللحم أو الشحم أو الجلد محكوم بالطهارة و ان لم يعلم تذكيته 1. کالایی که از دست مسمان گرفته می شود چه حکمی دارد ؟ 2. کالایی که در بلاد مسلمین پیدا می شود چه حکمی دارد؟ قبل از اینکه این بحث را شروع کنیم لازم است نکته ای را متذکر شویم که: آیا ید اماریت دارد؟ ما را به واقع نزدیک می کند؟ اگر گوشتی را از دست مسمان گرفتیم اماره بر تذکیه دارد؟ معروف بین فقها و اصولی ها اماریت ید مسلم است گوشت و پی و پوست از دست مسمان اگرخریداری شود محکوم به طهارت است اگرچه مشخص نباشد که این اشیا مذکی هستند یا نه؟ لکن نص بخصوصی نداریم مثلا امام صادق بفرماید که ید مسمان اماریت دارد چنین نصی نداریم بلکه اماریت ید مسلم از روآیات بازار به دست امد لذا باید به روآیات سوق مراجعه شود. واما 3 دسته اند: أ‌. ارتکاب را جایز می دانند یعنی می توآنیم گوشت را مصرف کنیم و مثلا در پوست نماز بخوآنیم لذا دلالت بر ترتیب اثار شرعیه بر آنچه از دست مسلم گرفته شد دارد. مثل صحیحه حلبی قال سالت اباعبدالله ع عن الخفاف اللتی تباع فی السوق چکمه های چرمی که در بازار می فروشند چه حکمی دارد فرمود اشتر وصلی فیها بخر و در آن نماز بخوآن حتی تعلم آنه میتتا بعینه تازمآنی که بدآنی اینها مردارند و نیز صحیحه بزنطی سالته عن الرجل یاتی السوق از امام صادق پرسیدم مردی که در بازار می اید و یشتری جبتا قراء کتی می خرد که از پوست درست شده چه حکمی دارد؟ لایدری ذکیه ام غیر ذکیه نمی دآنم این پوست از حیوآن مذکی هست یا غیر مذکی ایصلی فیها آیا می شود درآن نماز خواند نعم لیس علیکم المساله بله اشکالی بر تو نیست آن ابا جعفر ع قال یقول آن الخوارج ضیقوا بآنفسهم بجهالتهم خوارج بر خودشآن سخت می گرفتند و نادآن بودند آن الدین اوسع من ذلک دین وسیع تر است از برخورد جهال خوارج اینقدر دین را سخت نگیرید. این دو روایت دلالت دارند براینکه آنچه از بازار مسلمین و دست مسمان می خری هم پاک است و هم می توآن در آن نماز خواند و هم می توآن آن را مصرف کرد. ب‌. روایاتی که ارتکاب آنان را جایز نمی دانند بشرط اینکه علم به تذکیه داشته باشی مادامی که علم حاصل نشود حق مصرف ندارید مثل موثقه ابن بکیر عن زراره عن ابی عبدالله ع قال آن کآن مما یاکل لحمه فالصلات فی وبره و بوله و شعره و روثه و البآنه و کل شیئ منه جائز اذا علمت آنه ذکی . اگر حیوآن حلال گوشت باشد نماز در کرکش جایز است و جایی که بول کرده نماز بخوآنی اشکال ندارد و موی او اشکال ندارد و ... بشرطی که بدآنی این حیوآن ذبح شرعی شده و میته نیست. پس دراینجا علم به تذکیه را شرط میداند لذا باید ببینیم که آیا ید مسمان علم می اورد یا نه؟ ت‌. روآیاتی اند که ارتکاب این اشیاء را در موارد خاص جایز می دانند نه در همه جا. مثل سوق مسلمین وبلاد مسمان که رواست اسحاق عن العبد الصالح ع آنه قال لاباس فی الفراء الیمآنی نماز خواندن در پوستین یمآنی اشکالی ندارد و فی ما صنع فی ارض الاسلام وتولیدات جامعه مسلمین اشکالی ندارد قلت فآن کآن فیها غیر اهل لاسلام در همآن کشور مسمان غیر مسمان هم زندگی می کنند چه حکمی دارد فرمود اذا کآن غالب علیه المسلمین فلا باس اگر غالب با مسمان باشد اشکالی ندارد فقط یک روایت می گوید اگر نمی دآنید تذکیه شده یا نه می توآنید آن را مصرف کنید مثل موثقه سماعه ابن مهرآن آنه سال اباعبدالله عن تقلید السیف فی الصلاه در نماز شمشیر را به کمر می بندد و می دآنیم که غلاف شمشیر از پوست حیوآنات ساخته شده است چه حکمی دارد؟ فرمودند لاباس ما لم تعلم آنه میتته مادامی که نمی دآنی میته است اشکالی ندارد. و قائل به شدند به لحاظ اینکه گفته اند ما در اینجا دو دسته روایت داریم یک دسته مطلق است مثل موثقه سماعه بن مهرآن یعنی چه در بازار و چه در بلاد مسلمین و چه از دست مسمان مادامی که نمی دآنی میته است اشکالی ندارد . اما صحیحه حلبی مقید است به بازار فرمود که تباع فی السوق در بازار می فروشد یا صحیحه بزنطی گفت در بازار می فروشد ایندو روایت مقیدند حمل مطلق بر مقید می شود یعنی اگر از بازار مسلمین گوشتی یا پوستی خریدید و شک دارید که مذکی هست یا نه مصرف کن و به شکت اعتنا نکن پس در موارد خاص مثل ید مسلم و بلاد مسلم و بازار مسلمین اماریت دارد . ولی از طرفی دیگر به مشکل برخورد کردند با موثقه ابن بکیر چون دارد مادامی که علم به تذکیه دارید ارتکاب این اشیاء اشکالی ندارد لازمه اش این است که سوق مسلم و ید مسلم و بلاد مسلم اماریت ندارند
سعید دینی 📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙📗📙 @ostadahadi 🍏🍏🍏🍏🍎🍎🍎🍎🍎 /10/18 @ostadahadi (مسألة 6): الصيد الّذي ذكاته بآلة الصيد في طهارة ما تخلّف فيه بعد خروج روحه إشكال و إن كان لا يخلو عن وجه و أمّا ما خرج منه فلا إشكال في نجاسته. : اگربا الت صید حیوانی را صید کند خون از بدن حیوان خارج شود انگاه در درون این صید مقداری خون بماند ایا این متخلف در درون صید پاک است یا نجس است؟ درعروه : فتوای به نجاست این خون می دهد منتهی ابتدا می گوید اشکال بعد می فرماید «و ان کان لا یخلو عن وجهٍ» پس معلوم می شود حکم به نجاست را بیشتر قبول دارد تا حکم به پاکی را. : حکم به طهارت؛ خون متخلف درون صید پاک است به دو دلیل: 1- سیرۀ قطعیۀ متشرعه هست: همۀ علما و فقها از این خون اجتناب نمی کنند و نمی کردند و خون متخلف درون شکم صید را پاک می دانند 2- اطلاق دلیل جواز اکل صید است: روایات باب صید بطور مطلق به ما اجازه داده است که این صید را میل کنید و تفصیل نداد بین اینکه درون صید خون متخلف هست یا نه. از اطلاق این روایات استفاده می شود که خون متخلف درون صید پاک است. روایات وسائل ج 16 ص208 باب2و نیز ص 228 باب16و نیز ص 230 باب 28 و نیز ص 233باب22. البته آن خونی که از صید بیرون می ریزد نجس است چون آهو چه سربریده شود و چه با آلت صید شکار شود خونش مسفوح است و نجس است (مسألة 7): الدم المشكوك في كونه من الحيوان أو لا محكوم بالطهارة كما أنّ الشي‌ء الأحمر الّذي يشكّ في أنّه دم أم لا كذلك، و كذا إذا علم أنّه من الحيوان الفلاني، و لكن لا يعلم أنّه ممّا له نفس أم لا، كدم الحيّة و التمساح، و كذا إذا لم يعلم أنّه دم شاة أو سمك، فإذا رأى في ثوبه دماً لا يدري أنّه منه أو من البقّ أو البرغوث يحكم بالطهارة و أمّا الدم المتخلّف في الذبيحة إذا شكّ في أنّه من القسم الطاهر أو النجس فالظاهر الحكم بنجاسته عملًا بالاستصحاب و إن كان لا يخلو عن إشكال و يحتمل التفصيل بين ما إذا كان الشكّ من جهة احتمال ردّ النفس فيحكم بالطهارة؛ لأصالة عدم الردّ و بين ما كان لأجل احتمال كون رأسه على علو فيحكم بالنجاسة عملًا بأصالة عدم خروج المقدار المتعارف. : خون مشکوک: 5صورت دارد: 1) می دانم این مایع دم است ولی نمی دانم دم حیوان است یانه؟ چون احتمال می دهم خون مصنوعی باشد یا احتمال می دهم خونی باشد که نشانۀ عظمت آن وجود مقدس است مثل وجود مقدس سیدالشهداء در روز عاشورا(حتی در بیت المقدس سنگی را بر می داشتند خون جاری می شد) دراینجا حکم به طهارت خون می شود و نیز استصحاب عدم ازلی جاری است اصل این است که این خون از ازل مال حیوان نبوده است چون ادلۀ نجاست دم، فقط دم حیوان را نجس می داند لذا غیر دم حیوان اصالة الطهاره جاری است 2) شیئ سرخ رنگی را دیدم نمی دانم خون است یا رنگ است در اینجا هم این شیئ پاک است به دلیل جریان قاعده طهارت و استصحاب عدم کونه دما ازلا جاری است 3) می دانم این خون حیوان است نمی دانم حیوان ما له النفس سائله هست یا ما لیس له النفس السائله هست مثلا می داند خون مار است ولی نمی دانم مار خون جهنده دارد یا نه؟ دراینجاهم پاک است چون شک در نجاست دم ناشی از شک در خود این حیوان شده است لذا اصالة عدم الکون حیوان مما له نفس سائله جاری است. 4) میدانم این دم است ولی نمی دانم دم شاة است یا سَمَک است مثلا خونی بر لباس من اصابت کرد نمی دانم این خون کدام حیوان است خون پشه است یا دست خودم است یا گوسفند است نمی دانم. دراینجا هم حکم به طهارت می شود با اینکه می دانم گوسفند نفس سائله است و پشه نفس سائله نیست ولی این خون مرددد بین این دوتاست حکم به طهارت می شود 5) دم متخلف در درون ذبیحه نمی دانم این دم متخلف جزء دم طاهر است یا جزء دم نجس است؟ به لحاظ اینکه شک دارم که موقع بریدن سر سر حیوان بالا بود یا پائین بود؟ نفس می زد یا نفس نمی زد؟ اگر سرش بالا بود و نفس می زد قدری از خون بیرون را داخل شکم برد نجس است ولی اگر سرش پائین بود یا نفس نمی زد دم درون شکمش پاک است. : حکم به نجاست کرد چون در اینجا استصحاب حکمی جاری است نجاست دم قبل از تذکیۀ حیوان ثابت است بعد از تذکیۀ حیوان اگر شک کنیم استصحاب بقاء ثبوت نجاست سابقه جاری است آنگاه خودش براین نظر اشکال می کند و می گوید و ان کان لا یخل عن اشکال این نظر خالی از اشکال نیستاما این است که در اینجا یک استصحاب موضوعی دیگری هم هست چون شک در طهارت و نجاست دم متخلف مسبب از شک در بالا بودن سر حیوان یا نفس کشیدن حیوان است استصحاب عدم علو راسه جاری است یا استصحاب عدم ردالنفس جاری است واین اصل سببی است اصل موضوعی است که بر اصل مسببی و حکمی حاکم است. علاوه بران اشکال دیگری هم دارد