🔰پاسخ نهجالبلاغه به یک سوال پر تکرار
🔻در جریان موضوعات مربوط به #غزه و #فلسطین، گاهی مسائل فرقهای و اختلافی به بهانه #ولایت_مداری مطرح میشود. آیا فلانی #شیعه است؟ آیا فلانی #سنی است؟ چرا با آنها همراه باشیم؟ و.... آیا #نهجالبلاغه در این باب هم موضعی دارد؟
✍برای یافتن پاسخ، فقط کافی است خطبه ۱۶۲ نهجالبلاغه را بازخوانی کنیم. اینک قسمتهایی از این خطبه را مرور میکنیم.
شأن صدور: این کلام، در جریان جنگ صفین در سال ۳۷ق توسط امیرالمومنین علیهالسلام صادر شد و در پاسخ به سؤالی بود که یکی از لشکریان از آن حضرت پرسید.
و اما سؤال: مردی از طایفه بنی اسد که ظاهراً شیعه و از محبین حضرت بوده، در بحبوحه جنگ، از آن حضرت درباره چگونگی کنار گذاشته شدن حضرت از مقام #امامت و #خلافت سؤال کرد!! (عدم موقعیت شناسی سائل)
بازخورد: حضرت از سؤال بد موقع او شاید ناراحت شدند و سوال او در این موقعیت را ناخوشایند و بیمورد دانستند، لذا فرمودند:
يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ، إِنَّكَ لَقَلِقُ الْوَضِينِ، تُرْسِلُ فِي غَيْر سَدَدٍ جای حرف را نمیدانی، نمیفهمی چه بگوئی و کجا بگوئی. حالا در اثنای این حادثه عظیم نظامی و سیاسی، آمدهای از گذشته سؤال میکنی که قضیه #سقیفه و #غصب خلافت چرا و چگونه بود!
بدیهی است که امیرالمومنین علیهالسلام حق خلافت را متعلق به خود میدانستند؛ اما موقعیت و محل سوال نادرست بود. شرایط جنگ و حفظ #جبهه_واحد در مقابل #دشمن_واحد، برایشان اولویت و اهمیت بیشتری داشت.
با این وجود، حضرت به دو علت و البته با اجمال هرچه تمامتر، پاسخ او را دادند: ۱.حق خويشاوندی و نسبت؛ ۲.ادای حق سؤال و سائل.
پس از پاسخ اجمالی، حضرت به شعری از امرء القیس تمثل جستند که میگفت:
وَ دَعْ عَنْكَ نَهْباً صِيحَ فِي حَجَرَاتِهِ
وَ لَكِنْ حَـدِيثاً مَا حَدِيثُ الرَّوَاحِلِ!
منظور حضرت آن بود که موضوعاتی مثل غصب خلافت را فعلاً رها کن؛ موضوع روز و واقعهای که در آن هستیم، یعنی خطر معاویه و ادعاهای او را دریاب:
وَ هَلُمَّ الْخَطْبَ فِي ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ
(موقعیتشناسی)
📙نهجالبلاغه خطبه ۱۶۲
🔻حالا به نظر شما، سؤال از مباحث فرقهای و غور در مسائل و اختلافات بین شیعه و سنی، اینک که در مقابل دشمن واحدی به نام #اسرائیل و #صهیونیستها هستیم، جایگاهی دارد؟
🔻اگر امروز امیرالمومنین علیهالسلام در میان ما بودند، چگونه رفتار میکردند و در این باب چه پاسخ میدادند؟
🆔 @ostadHoseinAkbari