eitaa logo
کانال رسمی دکتر مجید معارف
731 دنبال‌کننده
254 عکس
39 ویدیو
229 فایل
استاد تمام دانشکده الهیات دانشگاه تهران سردبیر فصلنامه علمی پژوهشی «پژوهش دینی» ارتباط با ادمین و ارسال سوالات @hafeze2
مشاهده در ایتا
دانلود
غدير در پرتو قرآن و سنت.pdf
761.3K
💠 دانلود کتاب 🌺 غدیر در پرتو قرآن و سنت ❇️ تألیف: دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref
۱۷ مرداد ۱۳۹۹
💠 کانال دکتر مجید معارف را در پیام رسان های ایتا و تلگرام به نشانه های زیر دنبال نمائید: 🆔 https://eitaa.com/ostadmaaref 🆔 https://t.me/ostadmaaref 🌸🍃🌺🍃🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌼🍃 🆔 @ostadmaaref
۲ شهریور ۱۳۹۹
💠 مجموع دو زیارت عاشورا و اربعین، به شیعه امام حسین (علیه السلام)، قدرت موضع‌گیری و در صحنه بودن در رکاب امام را می‌دهد... ✅ امام حسین (علیه السلام) در حرکت به سمت کربلا، از فلسفه قیام خود پرده‌برداری می‌کند، چرا که جهاد یکی از عهدهایی است که خداوند در قرآن از انسان گرفته است. همزمان امام حسین (علیه السلام) و عبدالله بن زبیر بر علیه یزید قیام کردند ولی قیام عبدالله در تاریخ منفور است و مورد قبول هیچ‌کس نیست و کسی نیز بر او و برای حقانیت او اشک نریخت، ولی حسین بن علی (علیه السلام) در تاریخ برای همیشه بلندآوازه شد. تک‌تک عهدهای خداوند در قرآن در شخصیت امام حسین (علیه السلام) پیاده شده و به آن‌ها وفا کرده است. آن حضرت و قیامش پس از ۱۴۰۰ سال از آن ماجرا، هنوز برای مسلمانان و غیرمسلمانان الهام‌بخش است. ✅ چه در زیارت عاشورا و چه در زیارت مأثور اربعین، تعدادی لعن آمده است. گاهی به شیعه انتقاد می‌شود که در این زیارات این همه لعن دیده می‌شود؟! لعن خاستگاه قرآنی دارد و اولین لعن‌کننده عالم نیز پروردگار است که ابلیس را لعن کرد. از جمله گروه‌هایی که مشمول لعن در قرآن هستند، تارکان امر به معروف و نهی از منکر و نقض‌کنندگان عهد و پیمان هستند. امام حسین (علیه السلام) هدف قیام خود را احیای امر به معروف و نهی از منکر اعلام کرده و در کربلا دشمنان، عاملان به منکر بودند. از اینجا متوجه می‌شویم چرا در زیارت عاشورا و زیارت اربعین این همه لعن آمده است. ✅ به ما توصیه شده که سرگذشت بنی‌اسرائیل را به روایت قرآن زیاد بخوانیم. سفارش شده سرگذشت‌های بنی‌اسرائیل در قرآن با تدبر خوانده شود چون نظیرش در این امت اتفاق می‌افتد. آن‌ها نهی شدند از منکر و ترک امر به معروف و قتل پیامبران و صالحان و نقض عهد و پیمان‌های الهی و تحریف حقایق و کلمات الهی. در «الارشاد» شیخ مفید تمام این اعمال به بنی‌امیه نسبت پیدا کرده است. اشتراکات زیادی بیان اتفاقات در بین قوم بنی‌اسرائیل و مسلمانان دیده می‌شود. مجموع دو زیارت عاشورا و اربعین، به شیعه امام حسین (علیه السلام)، قدرت موضع‌گیری و در صحنه بودن در رکاب امام را می‌دهد. شیعه امام حسین (علیه السلام)، موضع دارد، خط دارد با امامی که مظهر صادقین و از زمره صالحین است. ♻️ بخشی از سخنرانی دکتر معارف در نشست «تجلی‌گاه آموزه‌های قرآن در اربعین» - تاریخ 21 شهریور 1397: 🌐 https://www.karbobala.com/news/info/4997 🆔 @ostadmaaref
۷ شهریور ۱۳۹۹
❔ سؤال: 💠 چرا در میان ادعیه و زیارات مختلفی که از معصومان علیهم السلام برای ما به یادگار مانده است، زیارت عاشورا به حدیث قدسی شهرت دارد؟ ✅ پاسخ: 🍃 اساساً حدیث قدسی به حدیثی گفته می‌شود که محتوای آن الهام از جانب خداوند به قلب مبارک پیامبر(صلی الله علیه وآله) و امام معصوم(علیه‌السلام) باشد. در منطق علمی، همه روایاتی که مسلمانان اعم از شعیه و اهل سنت در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند چه در قالب احادیث نبوی و یا احادیث ائمه(علیهم السلام)، نزول آموزه‌های الهی به قلب مبارک آن حضرات(علیهم السلام) بوده است به عبارت بهتر همه این‌ها حدیث قدسی‌اند اما اینکه چرا به برخی روایات، حدیث قدسی گفته می‌شود برای آن است که اگر پیامبر(صلی الله علیه وآله) هنگام سخن بفرمایند: این را خدا گفته است این بخش از روایات حدیث قدسی است و گویی پیامبر(صلی الله علیه وآله) در این میان نقش راوی را دارد. برای مثال در حدیث معروف «سلسله الذهب» که امام رضا(علیه‌السلام) آن را سلسله وار از اجدادشان نقل می‌کنند تا می‌رسند به امیرالمومنین(علیه‌السلام) و پیامبر(صلی االله علیه وآله) و بعد جبرئیل و نهایتاً ذات خدای متعال، یعنی سلسله این سند می‌رسد به خداوند و در اصطلاح علمی به آن حدیث قدسی گفته می‌شود؛ درباره زیارت عاشورا نیز چنین تعبیری وجود دارد و ائمه(علیهم السلام) فرموده اند این فرمایش الهی درباره امام حسین(علیه‌السلام) بوده و از ایشان در مقام تشبیه به «ثارالله» تعبیر می‌کند مثل آنکه گفته می‌شود عیسی(علیه‌السلام) روح الله است. ♻️ بخشی از گفتگوی دکتر معارف با خبر گزاری قدس آنلاین در تاریخ چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۵: 🌐 http://www.qudsonline.ir/news/463709 🆔 @ostadmaaref
۸ شهریور ۱۳۹۹
❔ سؤال: 💠 آیا زیارت عاشورا و تصریح به قدسی بودن این حدیث در منابع معتبر روایی ذکر شده است؟ ✅ پاسخ: 🍃درباره زیارت عاشوار در میان کتاب‌های حدیثی دو منبع بسیار معتبر داریم که زیارت عاشورا را با سلسله سندهایی نقل می‌کنند تا به ائمه(علیهم‌السلام) ازجمله امام صادق(علیه‌السلام) می‌رسد؛ یکی «مصباح المتهجد» شیخ طوسی که مفاتیح آن دوران و شامل ادعیه و زیارات بوده و زیارت عاشورا را با سندی که به امام صادق(علیه‌السلام) می‌رسد، نقل کرده است، مهم آنکه شیخ طوسی از بزرگان شیعه در قرن پنجم و صاحب دو کتاب معروف از کتب اربعه است. علاوه بر این، قبل از شیخ طوسی جعفربن محمدبن قولویه از دانشمندان قرن چهارم هجری که شاگرد شیخ صدوق و از استادان شیخ مفید بود کتابی دارد به نام «کامل الزیارات» از کتاب‌های مشهور و مهم که زیارات فراوان بوِیژه متعلق به حضرت سیدالشهداء(علیه‌السلام) را بیان کرده است و به زائران حسینی توصیه می‌شود از آن و زیاراتش در کربلای حسینی غافل نباشند؛ این منبع هم زیارت عاشورا را با سند نقل کرده و ضمن اینکه در مقدمه کتاب خود متذکر شده که در این کتاب فقط روایاتی را داریم که سندشان صحیح و دارای راویان موثق اند. بنابر این، زیارت عاشورا یک روایت محسوب می‌شود و سند آن قابل بررسی و خبر واحد است البته برخی آن را خبر واحد صحیح می‌دانند و برخی به راویان آن ضعف وارد می‌کنند اما این به اصل این زیارت خدشه ای وارد نمی کند چراکه محتوای آن به گونه ای است که با مبانی اعتقای و جهان بینی شیعه سازگاری دارد و دارای پشتوانه قرآنی است. 💠💠💠💠💠💠 ❔ سؤال: 💠مقصودتان از دارا بودن پشتوانه قرآنی چیست؟ یعنی آنچه در بخش‌های مختلف این زیارت آمده دارای تأییدهای قرآنی است؟ ✅ پاسخ: 🍃بله، این زیارت در هر محور مستندات قرآنی دارد، برای مثال در زیارت عاشورا چند محور محتوایی وجود دارد: نخست آنکه تأکید می‌کند بر آنکه انسان باید با جبهه حق همنوا و همسو باشد و علیه باطل بجنگد، این باطل در زمان امام حسین(علیه‌السلام) یزید، عمربن سعد و ابن زیاد بودند و در ادوار دیگر مصادیق دیگر داشته است؛ به عبارت دیگر زائر با گفتن «اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلی یَوْمِ الْقِیامَهِ» جهاد مستمر خود را اعلام می‌کند که یک شیعه در رکاب یک اسوه و رهبر برحق اهل سلم و حرب با باطل خواهد بود و این موضعی قرآنی است، چنان که خداوند در آیه 76 سوره مبارکه نسا می‌فرماید: «الَّذینَ آمَنُوا یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِیاءَ الشَّیْطانِ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعیفاً». علاوه بر این، محور دوم این زیارت مسأله ولایت و بیعت زائر با امام و والی برحق خود است که این نیز ریشه قرآنی دارد و ما وظیفه داریم در هر زمان رهبر برحق را بشناسیم و پیوند موالات با وی ببندیم. چنان که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیّت از دنیا رفته است.» بنابر این، همه بخش‌های زیارت عاشورا از امام شناسی و رهبرحق شناسی موج می‌زند آن هم امامی که از نسل رسول خدا(ص) است؛ از این رو، این زیارت مرامنامه ولایی شیعی است چراکه به طور کلی زیارات و ادعیه قالب هایی برای مرور و آموزه‌های اعتقادی اند نه بدون حرف و محتوا؛ چه ادعیه صحیفه سجادیه، چه ادعیه دیگر همچون دعای ندبه و کمیل؛ اما مهم‌ترین مفهوم این زیارت ولیّ شناسی و اعلام بیعت با امام برحق و برائت از جبهه باطل است. ♻️ بخشی از گفتگوی دکتر معارف با خبر گزاری قدس آنلاین در تاریخ چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۵: 🌐 http://www.qudsonline.ir/news/463709 🆔 @ostadmaaref
۹ شهریور ۱۳۹۹
❔ سؤال: 💠 یکی از اشکال‌هایی که بر زیارت عاشورا از سوی برخی مطرح می‌شود موضوع لعن‌های متعدد این زیارت است، آیا این لعن‌ها پشتوانه قرآنی دارد؟ ✅ پاسخ: 🍃باید توجه داشت اعلام برائت و لعن منطق قرآنی دارد، برخی اشکال می‌کنند چرا در زیارت عاشورا لعن‌های زیادی وارد شده و آیا این با روحیه ائمه(علیهم السلام) سازگاری دارد که این همه ابراز تنفر و لعن نسبت به دشمنان داشته باشند؟ در پاسخ باید گفت لعن نوعی سلاح دفاعی مؤمن است و خدای متعال خود اولین لعن کننده بر شیطان است وقتی تخلف می‌کند و به او می‌فرماید: «وَإِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلَی یَوْمِ الدِّین». باید توجه داشت لعن یعنی محرومیت از رحمت و توفیق و مفهوم عجیب و غریبی ندارد چنان که در قرآن کریم، پیامبر(ص)، مؤمنان و ملائکه مأمور به لعن دشمنان حق و حقیقت اند؛ حتی در آیه 159 سوره مبارکه بقره می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَ الْهُدَی مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّهُ لِلنَّاسِ فی الْکِتَبِ أُولَئک یَلْعَنهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنهُمُ اللَّعِنُونَ» یعنی خدا، ملائکه و مردم مأمورند به لعن فرستادن به کسی که حقیقت را پنهان می‌کند و اگر کسی حق و حقیقتی را کتمان کند مستحق لعن می‌شود و اگر کسی امام برحق اظهارکننده حق را به قتل برساند یقیناً گناهی نابخشودنی مرتکب شده و مستحق لعن می‌شود. از این رو، مسأله اظهار برائت‌ها و لعن‌های زیارت عاشورا منطق کاملاً قرآنی دارد و اگر قرار باشد پدیده‌ای مانند لعن مورد اشکال باشد باید ابتدا از خدا در این باره سؤال شود. وقتی خداوند کاری را می‌کند برای مؤمنان الگو می‌شود و درباره لعن هم باید گفت سلاح مؤمن و معنایش درخواست محرومیت از رحمت الهی است. 💠💠💠💠💠💠 ❔ سؤال: 💠آیا محورهای زیارت عاشورا به همین موارد ختم می‌شود یا آموزه دیگری در این زیارت برای زائر وجود دارد؟ ✅ پاسخ: 🍃محور دیگر زیارت عاشورا «توسل» است، در این زیارت مؤمن با نزدیکی به امام(علیه‌السلام) و اهل بیت ایشان و تبری جستن از دشمنان سیدالشهدا(علیه‌السلام)، به نوعی حضرت(علیه‌السلام) و اهل بیتشان را وسیله تقرب و نزدیکی به درگاه الهی قرار می‌دهد که این نیز مفهومی قرآنی است، چنان که در آیه 35 سوره مبارکه مائده می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَة؛ ای اهل ایمان، از خدا بترسید و به سوی او وسیله جویید.» 🔺لذا در زیارت عاشورا زمانی که در جبهه سیدالشهدا(علیه‌السلام) و یاران ایشان قرار می‌گیریم و به آن حضرات(علیه‌السلام) سلام می‌دهیم به نوعی آن‌ها را وسیله تقرب خود به درگاه الهی قرار داده‌ایم. ♻️ بخشی از گفتگوی دکتر معارف با خبر گزاری قدس آنلاین در تاریخ چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۵: 🌐 http://www.qudsonline.ir/news/463709 🆔 @ostadmaaref
۹ شهریور ۱۳۹۹
❔ سؤال: 💠 فلسفه تکرار صدمرتبه لعن دشمنان پیامبر(ص) و اهل بیت(علیهم السلام) و سلام صدمرتبه ای به امام(علیه‌السلام)، فرزندان و یارانشان چیست؟ این تکرار چه هدفی را دنبال می‌کند؟ ✅ پاسخ: 🍃در روان‌شناسی مسأله ای به نام تلقین وجود دارد، یعنی ذکر مداوم مسأله ای تا ملکه ذهن شود، تلقین درصدد نهادینه سازی است برای همین وقتی پیامبر اکرم(ص) به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) تسبیحات معروف به حضرت زهرا(سلام الله علیها) را تعلیم دادند بیان کردند که 34 مرتبه «الله اکبر»، 33 مرتبه «الحمدالله» و 33 مرتبه «سبحان الله» بگویند و امام صادق(علیه‌السلام) این تسبیحات را مصداق ذکر کثیر که خداوند در قرآن از آن یاد کرده است، برمی‌شمارند و می‌فرمایند: «یکی از مصادیق ذکر کثیر تسبیح جده مان حضرت فاطمه(سلام الله علیها) است.» 🔻یا وقتی در دعا آمده که 10 مرتبه بگویید: «یا ربّ» تا خدا پاسخ گوید به این معنا نیست که خداوند با یک بار پاسخ نمی گوید بلکه راز این تکرار برای نهادینه سازی یک فرهنگ در وجود انسان است لذا باید برخی مسایل با تکرار همراه شود و تکرار 100 مرتبه ای لعن‌ها و سلام‌های پایانی زیارت عاشورا نیز برائت از دشمنان حق و همراهی با امام برحق را فرهنگسازی می‌کند. ♻️ بخشی از گفتگوی دکتر معارف با خبر گزاری قدس آنلاین در تاریخ چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۵: 🌐 http://www.qudsonline.ir/news/463709 🆔 @ostadmaaref
۱۱ شهریور ۱۳۹۹
💠 گزارش سخنرانی دکتر معارف در دومین روز از نخستین کارگاه «دانش افزایی و مهارت آموزی سلامت معنوی اسلامی» که در روز جمعه هفتم شهریورماه سال جاری در تهران برگزار شد... 🗒 10 شهریور 1399 🔻بیماری های معنوی از منظر آیات و روایات به دو گروه تقسیم می شود؛ بیماری های معنوی با منشأ مسائل فکری و اعتقادی و بیماری های معنوی با منشأ اخلاقی و رفتاری. 🔹 رابطه‌ی سلامت یا بیماری معنوی با برخی متغیرها در دو حوزه ی فکری-اعتقادی و حوزه‌ی اخلاقی و رفتاری قابل ارائه است. 🔺 تعابیر ششگانه ناظر به بعد معنوی وجود انسان در قرآن: قلب، نفس، صدر، روح، فواد و فطرت هستند. تعبیرهای قرآنی و روایی درباره ی قلب و نفس در دو جهت مثبت و منفی وجود دارد. جهت مثبت: قلب سلیم، قلب مطمئن، قلب طاهر، قلب فراخ، قلب بینا و شنوا،‌ قلب پذیرشگر،‌ قلب نورانی، قلب آرام در پرتوی نزول سکینه‌ی الهی است و جهت منفی: قلب مریض، قلب سخت،‌ قلب غلیظ، قلب سیاه، قلب گناهکار، قلب مردد، قلب کور، قلب مرده، قلب اعراض کننده از حقایق است. 🔹 از جمله بیماری های معنوی در آیات و روایات می توان به بیماری ها با منشأ مسائل فکری و اعتقادی مانند کفر، شرک، نفاق، تردید، شک، زیغ و بیماری ها با منشا اخلاق و رفتار مانند حسادت، بدخواهی، ظلم، عهدشکنی، خیانت اشاره کرد. 🔻 سلامت معنوی در حوزه ی فکری اعتقادی در ایمان به خدا، معاد و اطمینان دل مشاهده می شود. از جمله برخی شواهد آن می توان به خدا باوری در سوره النحل آیه ۱۰۶، معاد باوری در سوره البقره آیه ۲۶۰، درک فلسفه حیات در سوره البقره آیه ۱۵۶ و سلامت قلب با یکتادانستن خدا در الکافی، ۲، ۱۶ اشاره کرد. 🔹 سلامت معنوی در حوزه ی رفتاری و اخلاقی شامل ذکر الهی و آرامش قلبی، انس با قرآن، موعظه پذیری، خدمات اجتماعی و نرم دلی و رقت قلب در پرتوی استغفار، یاد مرگ، تلاوت قرآن،‌ تفکر و گریه از خوف خدا در روایات مختلف می باشد. 🔻 لطفا برای دسترسی به متن این گزارش در سایت اصلی بر روی لینک زیر کلیک نمائید: 🌐 http://rashad.ir/2020/08/31 🆔 @ostadmaaref
۱۸ شهریور ۱۳۹۹
💠 مجید معارف، استاد دانشگاه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، در گفت‌وگو با ایکنا، با تسلیت ارتحال خانم طوبی کرمانی، استاد برجسته فلسفه، گفت: شناخت بنده از ایشان به حدود ۳۰ سال قبل بازمی‌گردد؛ از زمانی که در دانشگاه الهیات مشغول خدمت شدم، ایشان را می‌شناختم و در مقاطعی شناخت ما قوی‌تر و وسیع‌تر شد... 🗒 30 شهریور 1399 🔻وی استاد حوزه فلسفه اسلامی در دانشگاه تهران بود، افزود: با اینکه رشته‌های ما یکی نبود و ایشان متخصص فلسفه بودند و بنده در زمینه علوم قرآنی فعالیت داشتم، ولی حادثه‌ای سبب شد تا شناختم از مرتبه علمی ایشان خیلی بیشتر شود؛ در دوره‌ای که به عنوان نماینده دانشکده الهیات در هیئت ممیزه انتخاب و مسئول دفاع از پرونده‌های علمی استادان شدم که باید به دانشیاری و استادی ارتقا می‌یافتند. 💠 بانویی باهمت 🔹پرونده استادی ایشان باید از جانب بنده تأیید و در نهایت در سه کمیته، که سخت‌ترین آن هیئت ممیزه دانشگاه تهران بود، دفاع می‌شد تا رتبه استادی احراز شود؛ در اینجا با آثار و مقالات و کتب ایشان و نوع رابطه با استادان و دانشجویان آشنا شدم و پرونده علمی ایشان زیر ذره‌بین قرار گرفت و خوشحالم که واسطه‌ای برای دریافت رتبه استاد تمامی ایشان بودم؛ من در دفاع از پرونده علمی ایشان در هیئت ممیزه از وی با عنوان «بانوی با همت» یاد کردم. 🔻 در سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ به مدت سه سال عهده‌دار ریاست دانشکده الهیات شدم. ایشان در دوره قبل از بنده مشاور بین‌الملل دانشکده بودند و بنده هم همکاری با ایشان را ادامه دادم؛ خانم کرمانی یک شخصیت بین‌المللی بود و به کشورهای اروپایی و اسلامی رفت‌وآمد داشت و در کنفرانس‌های بین‌المللی حضور داشت و شاید تنها بانوی ایرانی باشد که چند سال رایزن فرهنگی ایران در یونان بود و یکی از کتبی که به انگلیسی در حوزه فلسفه نوشتند و چاپ کردند مربوط به دوره حضور وی در یونان بود. ایشان می‌گفت که فلسفه ملاصدرا و ایران را به مهد فلسفه یعنی یونان شناساندم. 💠مادری مهربان و معلمی دلسوز 🔹 ایشان همواره بشاش و خندان بود و با روی گشاده با دانشجویان برخورد می‌کردند و برای آنان به منزله مادری مهربان و معلمی دلسوز بودند و همین ارتباط عاطفی خوب را با سایر استادان و کارمندان دانشکده تا آخرین روزهای حیاتشان داشتند. چند سال قبل به علت رسیدن به سن ۷۰ سالگی بازنشسته شدند و بعد از اتمام کار، باز تا آخرین روزهای عمر شریفشان به دانشکده می‌آمدند و به عنوان استاد مدعو در خدمت دانشجویان و مصداق تعبیر بانوی باهمت بودند. 🔺 ایشان در چند سال آخر حیات، مبتلا به بیماری شدند و شیمی‌درمانی می‌شدند، ولی این بیماری هرگز در روحیه خندان وی تأثیری نداشت و حتی یک هفته قبل از وفات، کنفرانس علمی داشت و گویی یکی از مراحل درمانش این بود که فعالیت علمی و اجتماعی داشته باشد و از مشکلات دانشجویان گره‌گشایی کند. 🔹یکی از مواد چهارگانه پرونده استاد برای ارتقای علمی، فعالیت‌های فرهنگی است که سقف آن ۳۰ امتیاز است. پرونده ایشان مالامال از تقدیرنامه‌های داخلی و خارجی و شرکت در سمینارها، کنفرانس‌ها و سخنرانی‌ها از جمله وحدت اسلامی بود و شاید ۵۰ امتیاز می‌گرفت، ولی بیش از ۳۰ نمی‌توانستیم به ایشان بدهیم. 💠 شاخص و سرآمد در عرصه تبلیغ 🔻 مستقیماً ایشان را در مجمع تقریب رصد نمی‌کردم، ولی از روحیه ایشان معلوم بود که به فعالیت‌های تقریبی، مسائل بانوان و حل مشکلات زنان و ... علاقه‌مند بودند و تلاش زیادی در این زمینه کردند؛ حدود هفت هشت سال قبل که در کنفرانسی بین‌المللی در الجزایر حضور داشتیم، سخنرانی و مقاله ارائه کردند و برای دور بعدی این کنفرانس، که در تهران بود، مسئولیت بخش ایران را تقبل کردند؛ ایشان در این عرصه شاخص و سرآمد بودند و به وحدت جوامع اسلامی می‌اندیشیدند؛ لذا پیام‌های تسلیت زیادی به زبان‌های عربی و انگلیسی برای وفات ایشان صادر شد. همچنین ایشان در سوریه، لبنان، عراق و ... در محافل علمی و اجتماعی شناخته شده بود و چند سال قبل برای شرکت در کنفرانسی بین‌المللی درباره وحدت و تقریب به سوریه رفت، با اینکه امنیت در آنجا نبود. 🔹محمود واعظی، از استادان دانشکده الهیات، بعد از وفات ایشان گروهی را در یک شبکه اجتماعی تشکیل داد و هر کسی مطلب و خاطره‌ای را از خانم کرمانی نقل می‌کرد؛ جالب است بدانید که یکی از کارها ختم قرآن به نیت آن بانو بود و در این مدت کوتاه ده بار ختم قرآن به نیت ایشان از سوی علاقه‌مندان انجام شده و هنوز هم ادامه دارد. این امر نشان می‌دهد که محبوب‌القلوب بود. 🔻 لطفا برای دسترسی به متن این گزارش در سایت اصلی بر روی لینک زیر کلیک نمائید: 🌐 https://iqna.ir/fa/news/3923304 🆔 @ostadmaaref
۴ مهر ۱۳۹۹
💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷 💠 مقاله: شناخت رویکردهای تأویل قرآن در نهج‌البلاغه با تأکید بر شرح ابن ابی الحدید 📖 چکیده: امام علی علیه‌السلام، تحت تربیت و آموزش نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم، از راسخان در علم و آگاه به علم تأویل گردید و نهج‌البلاغه، نازله روح مطهری است که وجودش با قرآن یکی بوده و از همین وجه این کتاب را «اخ القرآن» نامیده‌اند. در متن نهج‌البلاغه، گزاره‌های متعددی دلالت بر تأویلات امام علی علیه‌السلام، در حوزه‌های مختلف دارد. با توجه به اینکه تأویل عبارت از بیان حقیقت و نزدیک شدن به مراد گوینده و ارجاع بیانی کلام او به حقیقتی که به واقعیت عینی رسیده است، می‌باشد، امام علی علیه‌‌السلام، در نهج‌البلاغه با‌ رویکردهای متعددی به تأویل امور پرداخته است. از جمله این رویکردها می‌توان به تأویل برخی از آیات قرآن کریم، تأویل حقیقت صفات الهی از طریق وصف و مقایسه با صفات انسانی و بیان مصداق خارجی و تجسم عینی وعد و وعیدهای قرآن در مورد روز قیامت اشاره نمود. در این مقاله با روش ‌توصیفی، عوامل مذکور در کلام امام علیه‌السلام با تأکید بر شرح ابن ابی الحدید مورد بررسی قرار گرفته است. 📘 مجله: پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن؛ دوره ی 8، شماره 2 - شماره پیاپی 16؛ بهار و تابستان 1399. 🆔 @ostadmaaref
۴ مهر ۱۳۹۹
شناخت رویکردهای تأویل قرآن در نهج‌البلاغه با تأکید بر شرح ابن ابی الحدید.pdf
404.3K
💠 شناخت رویکردهای تأویل قرآن در نهج‌البلاغه با تأکید بر شرح ابن ابی الحدید 🖌 نویسندگان: دکتر سید محمد مهدی جعفری؛ دکتر مجید معارف؛ دکتر فاطمه سعیدی 🆔 @ostadmaaref
۴ مهر ۱۳۹۹
💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷 💠 مقاله: جایگاه احادیث نبوی در فتوحات مکیه ابن عربی و نقد تعامل علم الحدیثی او با روایات 📖 چکیده: بررسی مهم ترین تألیف در حوزه عرفان نظری، یعنی فتوحات مکیه ابن عربی، گویای آن است که مؤلف این کتاب، روی کردهایی مختلف به احادیث پیامبر(ص) داشته است؛ چنان که در بیان موضوع های فقهی، به احادیث کاملاً توجه کرده و کنکاش هایی فقه الحدیثی، اعم از بررسی های سندی و متنی انجام داده است؛ اما درباره روایت های اعتقادی، هرگز چنین دقت هایی صورت نگرفته و مؤلف به انواع احادیث جعلی، ضعیف یا تقطیع و تأویل شده استناد کرده است؛ بدان سبب که از دیدگاه ابن عربی، مکاشفه های عرفانی اصالت دارد؛ تا بدانجا که ملاک تشخیص صحت و سقم احادیث نیز همین یافته های عارفان است؛ حال آنکه اموزه های پیامبر اکرم(ص) درباره راه هدایت از طرفی، مصون نبودن کشف و شهود عرفانی غیرمعصومان از خطا و انحراف از طرف دیگر و نیز شواهد دال بر کارآمد نبودن شیوه عارفان، دیدگاه و عمل کرد ابن عربی را درباره احادیث به چالش کشیده است. 📘 مجله: تحقیقات علوم قرآن و حدیث سال دهم بهار و تابستان 1392 شماره 1 (پیاپی 19) 🆔 @ostadmaaref
۲۳ آبان ۱۳۹۹