#وجدان #پیرامون_عقل #روح_و_روان انسان موجودی است که از خاک برآمده و از عنصر مادی تشكّل و تعقل پیدا کرده است، بلکه تمام میدان مادی مغز او و عرصه فعالیت‌های روانی او از خاک برآمده است، ولی دو نیروی بزرگ و قوی در این موجود دیده می‌شود بنام عقل و وجدان که ورای طبیعت و ماده است. اگر این دو نیرو درست بکار بیفتد و حقیقتاً درون انسان به تکامل بگراید، آن‌گاه است که آمادگی پذیرایی و قبول «من انسانی» را پیدا خواهد کرد. و وقتی من انسانی او متکامل شد پذیرش روح ملکوتی را در خود ایجاد خواهد نمود. اگر آدمی وجدانش بکار بیفتد، اگر به حالت آزادی درونی برسد، اگر مغز اخلاق در درونش شکوفا شود می‌تواند به حدی برسد که گل سرسبد هستی گردد. و اگر این دو نیروی خدادادی بکار نیفتد و عقل و وجدان با همدیگر کارشکنی کنند، در درون انسان عقل در استخدام هوا و هوس قرار گیرد، تعقل خدمت‌گزار تمایلات قرار گیرد، این موجود پست‌ترین موجودها و بدترین جامدها خواهد شد. به چشم و ابرو و قیافه و درک و هوش عالی او هم نباید توجه نمود؛ زیرا کسی که حالت ضد وجدان به خود گرفته، با هیچ حیوانی قابل مقایسه نیست. (#اصول_اندیشه_و_حکمت ، اصل ۱۰۲) 💠 اندیشه حکیمانه