آیا همه موجودات از آب خلق شده اند؟ قرآن کریم می فرماید:«أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ» و در جایی دیگر می فرماید:«وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ » از طرفی می فرماید خداوند همه چیز را از آب خلق کرده است و از طرفی می فرماید جن را از آتش خلق کرده و یا فرشتگان را از نور آفریده است ! این آیات چگونه با هم قابل جمع هستند؟

خداوند متعال می فرماید:«أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ؛ (1) آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمان‌ها و زمين هر دو به هم پيوسته بودند، و ما آن دو را از هم جدا ساختيم، و هر چيز زنده‏اى را از آب پديد آورديم؟ آيا [باز هم‏] ايمان نمى‏آورند؟ واژه «وَجَعَلْنَا » یعنی ما قرار دادیم. در این کلمه دو مفهوم مستتر است، یکی این که اشیاء یا شیء مورد بحث قائم بالذات و ازلی نبوده و دیگر این که از هیچ (عدم) و یا اتفاقی و تصادفی (بدون فاعل) نیز به وجود نیامده است، بلکه «ما» چنین قرار دادیم. و البته بدانیم که «ما» همیشه ضمیر جمع نیست، بلکه مُلک و سلطنت و مقام جبروت را نیز می‌رساند. آیت‌الله مکارم شیرازی درباره آفرینش جنبندگان از آب، می گوید: منظور، پیدایش نخستین موجود است؛ زیرا طبق بعضى روایات اسلامى اولین موجودى که خدا آفرید، آب بود، سپس انسان‌ها، طبق فرضیه‌هاى علمى جدید نیز، نخستین جوانه حیات در دریاها ظاهر شده است. و یا آن که مقصود این است که در حال حاضر، ماده اصلى موجودات زنده و قسمت عمده ساختمان آن‌ها را آب تشکیل مى‌دهد، هیچ موجود زنده‌اى نمى‌تواند بدون آب به حیات خود ادامه دهد اينكه بعضى ايراد كرده‏ اند كه آفرينش فرشتگان و جن با اينكه موجودات زنده ‏اى هستند مسلما از آب نيست، پاسخش روشن است، زيرا هدف موجودات زنده ‏اى است كه براى ما محسوس است(2) هم چنین علامه طباطبایى قایل است که اشیاى زنده از آب خلق شده‌اند، پس آب، ماده حیات است.(3) افزون بر این این که می فرماید فرشتگان را از نور خلق کردم یا انسان را از خاک (گِل) خلق کردم و یا جنّ را از آتش آفریدم. باید دقت نمود "حیات" با "خلقت" متفاوت است. مثل این که گیاه از زمین می‌روید، اما حیاتش به آب بستگی دارد. پس اگر گفته شد که خدا حیات انسان در زمین را در آب و هوا قرار داد، معنایش این نیست که انسان را از آب و هوا خلق کرده است ایشان باز می فرماید: شايد واقع شدن اين مضمون در سياقى كه در آن آيات محسوس را مى ‏شمارد، باعث شود كه حكم در آيه شريفه منصرف بغير ملائكه، و امثال آنان باشد، ديگر دلالت نكند بر اينكه خلقت ملائكه و امثال آنان هم از آب باشد، و اما مساله مورد نظر آيه شريفه، يعنى ارتباط زندگى با آب، مساله‏ اى است كه در مباحث علمى به خوبى روشن شده و به ثبوت رسيده است.(4) 📚پی نوشت ها الأنبیاء/ 30 ر.ک:ناصر مکارم شیرازى و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج 13، ص 369 و ج 14، ص 508. ر.ک: سید محمد حسین طباطبایى، ترجمه تفسیر المیزان،قم، انتشارات اسلامی، ج ‏14، ر.ک:ص 393. تفسیر المیزان، همان. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢 ادرار شتر خوردنی است؟ 📚 قرآن: 🔹 «چيزهاى پاكيزه را حلال و چيزهاى خبیث (چندش آور) را حرام مى‌گرداند». أعراف: 157 📚 روایات: 🔹 پیامبر(ص): «فقط برای دارو می توان از بول شتر استفاده کرد» (بحارالأنوار، ج ۵۹، ص۸۴) 🔹 امام صادق(ع): «خوردن ادرار گاو، شتر و گوسفند، تنها برای درمان بیماری، اشکالی ندارد». (تهذیب الاحکام، ج 1، ص 284) 🔹 روایتی منسوب به امام کاظم(ع): «ادرار شتر بهتر از شیر آن است.» (کافی، ج 6، ص 338) طبیعی است وضعیت سند یکایک روایات بالا باید بررسی شود و در نهایت به جمع‌بندی برسیم. 📚 نتیجه گیری علمای فقه: 🔹 فتوای مشهور: خوردن ادرار شتر، در هیچ شرایطی جایز نیست. 🔹 فتوای برخی: فقط برای درمان، خوردن ادرار شتر جایز است. 🔹 فتوای برخی دیگر: استفاده از ادرار شتر، جایز است. 📚 منبع: ينابيع الأحكام في معرفة الحلال و الحرام، ج‌۲، ص۷۹ - ۸۶. 🔰 @p_eteghadi 🔰

شهادت امام كاظم علیه السلام تسلیت باد استاد فاطمي نيا: امروز مصادف با شهادت مولای عالم حضرت موسی بن جعفر(ع) ميباشد. اینکه به امام کاظم (ع) باب الحوائج میگویند ، فقط مختص ما شيعيان نیست ، بلکه قدمای اهل تسنن هم به این مطلب قائل هستند. در جلد اول تاریخ بغداد از قول يكي از بزرگان حنبلي می نویسد :" هرگز نشد كه مشكلي براي ما پيش آيد و در کنار قبر موسی بن جعفر حاضر شوم و این مشکل برایم حل نشود." #عکس_نوشته 🔰 @p_eteghadi 🔰

با توجه به دوران حبس طولانی امام کاظم (ع) چگونه امامزادگان بسیاری منتسب به ایشان هستند؟ 👇👇👇👇👇👇👇

امام کاظم(ع) چند سالی از عمر مبارکشان را در زندان بسر بردند که در مدت آن اختلاف است، برخی این مدت را چهار سال ذکر کرده اند. بعنوان مثال به مطلبی از کتاب تاریخ قم در این رابطه اشاره می کنیم: هارون الرشید او را از مدینه ببرد و با او بود تا بكعبه و چون براه بصره باز گردید او را بنزدیك عیسى بن جعفر بن منصور باز داشت و پس از آن او را در روز بیستم شوال سنه تسع و سبعین و مائه ببغداد فرستاد و بنزدیك سندى بن شاهك محبوس كرد و روز جمعه پنج روز از ماه رجب گذشته سنه ثلث و ثمانین و مائه ببغداد وفات یافت پس از آنك چهار سال و چند ماه محبوس بود و عمر او پنجاه و چهار سال بوده است و بروایتى پنجاه و پنج سال و مدّت امامت او سى و پنج سال و چند ماه و قبر و تربت او بمقابر قریش است در جانب غربى بغداد. در همین کتاب اولاد امام کاظم (علیه السلام) را این گونه ذکر می کند: على الرّضا و ابراهیم و فضل و عبّاس و اسماعیل و احمد و محمد و عبد الله و عبید الله و حسن و حسین و جعفر و حمزه و هرون و داود و سلیمان و اسحق و قاسم و جعفر و ام فروه و ام ابیها و محمود [و] امامه و میمونه و علّیه و فاطمه و ام كلثوم و آمنه و و زینب و عبد الله و ام القسم و حكیمه و اسما و صرحه مادر ایشان ام ولد بوده است و عدد ایشان در شجره بیست و دو دختراند پس مجموع فرزندان او چهل نفس و وجوداند و از پسران او دوازده پسر را عقب بوده است و الله اعلم بالصواب.[۱] مرحوم شیخ مفید نیز عداد فرزندان امام كاظم«علیه السلام» را ۳۷ نفر دانسته كه هیجده نفر آنان پسر و ۱۹ نفر دختر بوده ‏اند. نامهای آنان از این قرار است. پسران: حضرت علی بن موسی‏الرضا«علیه السلام»، ابراهیم، عبّاس، قاسم، اسماعیل، جعفر، هرون، حسن، احمد، محمّد، حمزه، عبداللَّه، زید، حسین، فضل و سلیمان. و دختران: فاطمه كبری، فاطمه صغری، رقیه، حكیمه ام ابیها، رقیه صغری، كلثوم، ام جعفر، لبانه، زینب، خدیجه، علّیه، آمنه، حسنه، بریهه، ام‏سلمه و برخی دیگر.[۲] بنابراین اولاً در مدت زندانی بودن آن حضرت اختلاف است و چهار سال هم گفته شده است و این مدت هر چند زمان کمی نیست اما اینگونه نبوده که ایشان بیشتر مدت عمر شریفشان را در زندان گذرانده باشند.ثانیاً با توجه به تعداد زیاد فرزندانی که برای ایشان در منابع ذکر شده است و با توجه به اینکه بسیاری از امام زادگان با چند واسطه به آن حضرت می رسند، وجود امام زادگان زیاد منتسب به آن حضرت مشکلی ایجاد نمی کند. پی نوشت: [۱]. تاریخ ‏قم، ص: ۱۹۹. [۲]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏۲، ص: ۲۴۴. 🔰 @p_eteghadi 🔰

با توجه به دوران حبس طولانی امام کاظم (ع) چگونه امامزادگان بسیاری منتسب به ایشان هستند؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇

با توجه به دوران حبس طولانی امام کاظم (ع) چگونه امامزادگان بسیاری منتسب به ایشان هستند؟ ارسال شده توسط شهر سوال در ۱۳۹۹/۱۲/۱۸ - ۲۱:۴۲ امامزادگان امام کاظم(ع) چند سالی از عمر مبارکشان را در زندان بسر بردند که در مدت آن اختلاف است، برخی این مدت را چهار سال ذکر کرده اند. بعنوان مثال به مطلبی از کتاب تاریخ قم در این رابطه اشاره می کنیم: هارون الرشید او را از مدینه ببرد و با او بود تا بكعبه و چون براه بصره باز گردید او را بنزدیك عیسى بن جعفر بن منصور باز داشت و پس از آن او را در روز بیستم شوال سنه تسع و سبعین و مائه ببغداد فرستاد و بنزدیك سندى بن شاهك محبوس كرد و روز جمعه پنج روز از ماه رجب گذشته سنه ثلث و ثمانین و مائه ببغداد وفات یافت پس از آنك چهار سال و چند ماه محبوس بود و عمر او پنجاه و چهار سال بوده است و بروایتى پنجاه و پنج سال و مدّت امامت او سى و پنج سال و چند ماه و قبر و تربت او بمقابر قریش است در جانب غربى بغداد. در همین کتاب اولاد امام کاظم (علیه السلام) را این گونه ذکر می کند: على الرّضا و ابراهیم و فضل و عبّاس و اسماعیل و احمد و محمد و عبد الله و عبید الله و حسن و حسین و جعفر و حمزه و هرون و داود و سلیمان و اسحق و قاسم و جعفر و ام فروه و ام ابیها و محمود [و] امامه و میمونه و علّیه و فاطمه و ام كلثوم و آمنه و و زینب و عبد الله و ام القسم و حكیمه و اسما و صرحه مادر ایشان ام ولد بوده است و عدد ایشان در شجره بیست و دو دختراند پس مجموع فرزندان او چهل نفس و وجوداند و از پسران او دوازده پسر را عقب بوده است و الله اعلم بالصواب.[۱] مرحوم شیخ مفید نیز عداد فرزندان امام كاظم«علیه السلام» را ۳۷ نفر دانسته كه هیجده نفر آنان پسر و ۱۹ نفر دختر بوده ‏اند. نامهای آنان از این قرار است. پسران: حضرت علی بن موسی‏الرضا«علیه السلام»، ابراهیم، عبّاس، قاسم، اسماعیل، جعفر، هرون، حسن، احمد، محمّد، حمزه، عبداللَّه، زید، حسین، فضل و سلیمان. و دختران: فاطمه كبری، فاطمه صغری، رقیه، حكیمه ام ابیها، رقیه صغری، كلثوم، ام جعفر، لبانه، زینب، خدیجه، علّیه، آمنه، حسنه، بریهه، ام‏سلمه و برخی دیگر.[۲] بنابراین اولاً در مدت زندانی بودن آن حضرت اختلاف است و چهار سال هم گفته شده است و این مدت هر چند زمان کمی نیست اما اینگونه نبوده که ایشان بیشتر مدت عمر شریفشان را در زندان گذرانده باشند.ثانیاً با توجه به تعداد زیاد فرزندانی که برای ایشان در منابع ذکر شده است و با توجه به اینکه بسیاری از امام زادگان با چند واسطه به آن حضرت می رسند، وجود امام زادگان زیاد منتسب به آن حضرت مشکلی ایجاد نمی کند. 📚پی نوشت: [۱]. تاریخ ‏قم، ص: ۱۹۹. [۲]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏۲، ص: ۲۴۴.

با توجه به دوران حبس طولانی امام کاظم (ع) چگونه امامزادگان بسیاری منتسب به ایشان هستند؟ 🎤امام کاظم(ع) چند سالی از عمر مبارکشان را در زندان بسر بردند که در مدت آن اختلاف است، برخی این مدت را چهار سال ذکر کرده اند. بعنوان مثال به مطلبی از کتاب تاریخ قم در این رابطه اشاره می کنیم: هارون الرشید او را از مدینه ببرد و با او بود تا بكعبه و چون براه بصره باز گردید او را بنزدیك عیسى بن جعفر بن منصور باز داشت و پس از آن او را در روز بیستم شوال سنه تسع و سبعین و مائه ببغداد فرستاد و بنزدیك سندى بن شاهك محبوس كرد و روز جمعه پنج روز از ماه رجب گذشته سنه ثلث و ثمانین و مائه ببغداد وفات یافت پس از آنك چهار سال و چند ماه محبوس بود و عمر او پنجاه و چهار سال بوده است و بروایتى پنجاه و پنج سال و مدّت امامت او سى و پنج سال و چند ماه و قبر و تربت او بمقابر قریش است در جانب غربى بغداد. در همین کتاب اولاد امام کاظم (علیه السلام) را این گونه ذکر می کند: على الرّضا و ابراهیم و فضل و عبّاس و اسماعیل و احمد و محمد و عبد الله و عبید الله و حسن و حسین و جعفر و حمزه و هرون و داود و سلیمان و اسحق و قاسم و جعفر و ام فروه و ام ابیها و محمود [و] امامه و میمونه و علّیه و فاطمه و ام كلثوم و آمنه و و زینب و عبد الله و ام القسم و حكیمه و اسما و صرحه مادر ایشان ام ولد بوده است و عدد ایشان در شجره بیست و دو دختراند پس مجموع فرزندان او چهل نفس و وجوداند و از پسران او دوازده پسر را عقب بوده است و الله اعلم بالصواب.[۱] مرحوم شیخ مفید نیز عداد فرزندان امام كاظم«علیه السلام» را ۳۷ نفر دانسته كه هیجده نفر آنان پسر و ۱۹ نفر دختر بوده ‏اند. نامهای آنان از این قرار است. پسران: حضرت علی بن موسی‏الرضا«علیه السلام»، ابراهیم، عبّاس، قاسم، اسماعیل، جعفر، هرون، حسن، احمد، محمّد، حمزه، عبداللَّه، زید، حسین، فضل و سلیمان. و دختران: فاطمه كبری، فاطمه صغری، رقیه، حكیمه ام ابیها، رقیه صغری، كلثوم، ام جعفر، لبانه، زینب، خدیجه، علّیه، آمنه، حسنه، بریهه، ام‏سلمه و برخی دیگر.[۲] بنابراین اولاً در مدت زندانی بودن آن حضرت اختلاف است و چهار سال هم گفته شده است و این مدت هر چند زمان کمی نیست اما اینگونه نبوده که ایشان بیشتر مدت عمر شریفشان را در زندان گذرانده باشند.ثانیاً با توجه به تعداد زیاد فرزندانی که برای ایشان در منابع ذکر شده است و با توجه به اینکه بسیاری از امام زادگان با چند واسطه به آن حضرت می رسند، وجود امام زادگان زیاد منتسب به آن حضرت مشکلی ایجاد نمی کند. 📚پی نوشت: [۱]. تاریخ ‏قم، ص: ۱۹۹. [۲]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏۲، ص: ۲۴۴. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎵دانلود گلچین مداحی ها #شهادت_امام_موسی_کاظم علیه السلام🏴 هم اکنون کانال بزرگ مداحی کشور در پیام رسان #ایتا ☑️حاج محمود کریمی ☑️حاج حسین خلج ☑️میثم مطیعی ☑️جواد مقدم ☑️سید مجید بنی‌فاطمه ☑️سعید حدادیان ☑️امیر عباسی ☑️سیب سرخی ☑️عبدالرضا هلالی ☑️حاج منصور ارضی 🏴آرشیو مداحی های جدید 🏴اعلام مراسمات سراسر کشور 🏴دانلود مراسمات جدید و قدیم ☑️ لینک کانال جهت عضویت 👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2828337165C01ca42dcd2

چرا از بین تمام معصومین فقط به امام کاظم علیه السلام باب الحوائج گفته اند؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇

برآورنده حاجت‏ها و قاضی الحاجات خداوند متعال است. پیامبران و ائمه و صلحا و شهدا باب الحوایج اند. چون این بزرگواران به جهت قربی که نزد خدا دارند، اگر ما خدا را به حق اینان بخوانیم و از خدا حاجت بخواهیم و یا از روح بلند این بزرگواران بخواهیم که برای ما دعا کنند و از خدا بخواهند حاجات ما روا شود، ممکن است به نتیجه برسیم و این عمل اشکالی ندارد. این مطلب اختصاص به برخی از اولیای خدا ندارد. تمامی آن بزرگواران و ائمه دارای این مقام هستند، زیرا از يك نظر همه ائمه اطهار و اولياء الهي و فرزندان صالح آنان، باب الحوائج اند و وسيله تقرّب به خداوند و موجب گشايش گره هاي زندگي هستند و اگر امامان معصوم، هر كدام به اسم خاص شهرت پيدا كرده اند، به لحاظ مناسبت هايي بوده كه آن اسامي مبارك در آن تجلّي نموده و ظهور پيدا كرده است. چنانكه از حكمت دعاي توسل اين چنين استفاده مي شود كه هر مشكل و حاجتي را بايد به يكي از ائمه ـ عليهم السلام ـ متوسل شد. همانگونه كه درباره خداوند نيز چنين است كه انسان مريض به اسم شافي و انسان بدهكار به اسم غني و انسان گناهكار به اسم غفور خداوند توسل جسته و او را به آن ياد مي كنند؛ به همین جهت در راه توفيق طاعت الهي و تقرّب به خداوند مستحب است به اسم مبارك رسول اكرم(ص) فاطمه زهرا ـ سلام الله عليها ـ و دو فرزند آن، امام حسن و امام حسين(ع) توسل جست (۱) و انسان گرفتار، دردمند و مريض به اسم مبارك امام كاظم (ع) توسل يابد و... پس آنچه كه امام كاظم(ع) به آن شهرت يافته است، از اين باب بوده است كه بسياري كه به گرفتاري و مشكلات مبتلا بوده اند و دست بشري قادر به گره گشائي آن ها نبوده است، به آن امام متوسل شده و آن حضرت نيز در پيشگاه خداوند از آنان شفاعت كرده و در نزد باري تعالي مقبول واقع شده است و از اين جهت رفع مشكل شده و آن حضرت به باب الحوائج شهرت يافته است وگرنه دليل خاص و يا روايتي به دست نيامده كه لقب باب الحوائج را براي آن حضرت ذكر نموده باشد. پس ما دليل خاصي بر اينكه لقب اين بزرگوار باب الحوائج باشد بدست نداریم و اين لقبي است كه ارادتمندان به ايشان داده اند. پس همه امامان معصوم باب رحمت الهي و واسطة فيض ميان خداوند و مخلوقات اند و به همان دليل كه مي توان به امام كاظم (ع) باب الحوائج گفت براي سائر ائمه(ع) نيز مي توان اين لقب را بكار برد.(۲) 📚پي نوشت ها : ۱. ملكي تبريزي، آقاجواد، المراقبات في اعمال السنّة، چاپ تبريز، (قديم)، ص ۳۰. ۲. اشتهاردي، محمد، سوگنامه آل محمد (ص) ، انتشارات كتابخانه مرعشي، ص۴۹۷. 🔰 @p_eteghadi 🔰

ماجرای فرستادن زن بدکاره به داخل زندان برای شکنجه امام کاظم(علیه السلام) چه بود؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

هارون در پی ناموفق ماندن در نقشه های بی شمار خود علیه موسی بن جعفر علیه السلام دست به یک ترفند جدید زد: کنیزی زیبا روی به زندان حضرت فرستاد تا خدمتکار ایشان باشد (تا بعد هر اتهامی که خواست، به حضرت وارد سازد.) حضرت آن کنیز را بازگرداند و با زیبائی تمام فرمود: بل انتم بهدیتکم تفرحون شما هستید که با این چیزها خوشحال می شوید! من به این امور احتیاجی ندارم. هارون لبریز از خشم و غضب گفت:کنیز را به زندان برگردانید و به حضرت بگوئید: ما شما را با رضای خاطر خودتان دستگیر و زندانی نکرده ایم تا در برنامه ریزی، ملاحظه خواست شما را بکنیم. دستور اجرا شد و پس از مدتی هارون گفت:آهسته از روزنه نگاه کنید که حضرت با کنیز زیباروی چه می کند! مأمور لحظه ای رفت و برگشت و گفت: قربان کنیز، روی زمین به سجده افتاده و گریه می کند و فریاد می زند: “قدوس، سبحانک، سبحانک” هارون گفت: به خدا قسم، کنیز را سحر کرده است. او را حاضر سازید. وقتی کنیز را آوردند، حالتی عجیب داشت. سخت می لرزید و نگاه خود را به آسمان دوخته بود. هارون پرسید:چه شده است؟ کنیز گفت: امام نماز می خواند و پس از نماز به ذکر خدا مشغول بود که به حضرت گفتم: آیا کاری ندارید که برایتان انجام دهم!؟حضرت فرمود: خواسته ای از تو نداریم. گفتم:من را برای خدمتگزاری به شما به زندان فرستاده اند. حضرت: با اشاره فرمودند: “ فما بال هولاء؟ ” (پس اینها چکاره اند؟) وقتی نگاه کردم باغی سرسبز و بی انتها بود و خدمتکارانی مؤدب و با وقار به صف ایستاده و آماده خدمت با لباسهائی پرجلال و جبروت که نمونه هایش را ندیده بودم. از این صحنه به سجده افتادم و در برابر خالق یکتا که این همه بندگان خوب خود را به مِهر می نوازد، تقدیس نمودم و بر حال زار خود گریستم. هارون برای جوسازی گفت:ای خبیث! شاید در سجده خوابت برده و مناظری دیده ای؟!کنیز گفت: نه والله. آنچه دیدم قبل از حالت سجده بود. هارون گفت:او را ببرید و سخت مراقبت کنید تا این راز را با کسی در میان نگذارد.به آن کنیز گفتند: چرا به سجده افتادی؟ گفت: آنها را که دیدم، به من نهیب زدند:ای جاریه، از عبد صالح خدا فاصله بگیر. بدینسان این کنیز که حالت روحی عجیبی پیدا کرده بود و عشق الهی به برکت حضرت در وجودش شعله کشیده بود دائماً در نماز و توجّه بود و مدتی پیش از شهادت حضرت از دنیا رفت. 📚منابع: بحار الانوار، ج ۴۸، ص ۲۳۸، ح ۴۶. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢 جواب بدی با خوبی ▪️ مردی از نوادگان عمر بن خطّاب، در مدینه، #امام_کاظم_علیه_السلام را آزار می داد و هر گاه ایشان را می دید، به علی(ع) دشنام می داد. برخی از اطرافیان امام (ع) به ایشان گفتند: اجازه بفرمایید این بدکار را به قتل برسانیم. #امام_كاظم علیه السلام آنان را از این کار، به شدّت باز داشت و منع کرد و سراغِ مرد دشنام گو را گرفت. گفته شد در فلان منطقه از مدینه کشاورزی می کند. 🔻 امام(ع)، سوار بر مَرکب، به سویش رفت و او را در مزرعه اش دید. با الاغش داخل مزرعه شد. آن مرد فریاد زد: زراعت ما را لگدمال مکن! امام(ع)، با الاغ از داخل زراعت به سوی مرد رفت تا نزدیک وی رسید. پیاده شد و در کنارش نشست. با او خوش و بِش کرد و به وی فرمود: ▫️«چه قدر خسارت بر زراعت تو وارد کردم؟». مرد گفت: صد دینار. ▫️ فرمود: «امید داری چه قدر محصول به دست بیاوری؟». گفت: غیب نمی دانم. ▫️ فرمود: «گفتم چه قدر امید داری؟». گفت: امید دارم دویست دینار محصول به دست آورم. #امام_كاظم علیه السلام کیسه ای به وی داد که در آن، سیصد دینار بود و فرمود: «زراعت تو بر جایش باقی است و خداوند، آنچه امید داری، به تو روزی می کند». مرد، به پا خاست و سرِ ایشان را بوسید و خواست تا از تقصیرش درگذرد. امام(ع)تبسّمی کرد و بازگشت. امام کاظم(ع) به مسجد رفت و مرد دشنام گو را دید که در مسجد، نشسته است. وقتی نگاهش به امام(ع) افتاد، گفت: خداوند، می داند رسالت خود را کجا قرار دهد! یاران امام کاظم(ع) به سوی آن مرد شتافتند و به وی گفتند: داستان چیست؟ تو تا به حال به گونه ای دیگر سخن می گفتی؟! مرد گفت: «شنیدید الآن چه گفتم» و شروع به دعا کردن برای امام کاظم(ع) کرد. ▫️ گفتگوها میان مرد و یاران امام(ع) ادامه یافت. وقتی امام کاظم(ع) به خانه اش بازمی گشت، به اطرافیانش که(پیش از آن،) می خواستند مرد را بکشند، فرمود: 🔅«کاری که شما می خواستید انجام دهید، بهتر بود یا آنچه من انجام دادم؟ من با این مقدار پول، کارش را اصلاح کردم و از شرّش در امان گشتم». 📚 حکمت نامه جوان ص ۳۶۸ #امام_كاظم علیه السلام 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 در محضر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی: 🔹 عبرت ▪️ ۲۵ رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم علیه السلام 🔰 @p_eteghadi 🔰

پرسش و پاسخ اعتقادی 🔹حجه الاسلام #محمدی جلسه 88 - توبه و پشیمانی قلبی 🔰 @p_eteghadi 🔰

💞 کانال همسرانه برای زندگی عاشقانه 💞 عوامل ایجاد محبوبیت و جذابیت 💞 پیام ها و طرز بیان عاشقانه 💞 آموزش عشقـبازی اسلامی 💞 عوامل ایجاد آرامش 💞 آداب زنـاشــویــے 💞 واسطه ازدواج 💞 هـمســرداری 💞 همسریابے 💞 ازدواج 💞 کانال همسرانه👇 https://eitaa.com/joinchat/645201920C2a05908cc4

امام على عليه السلام: گذشته ی امروزت سپرى شد و آينده ‏اش مورد ترديد است و زمان حال غنیمت است ماضي يَومِكَ فائتٌ، وآتيهِ مُتَّهَمٌ، ووَقتُكَ مُغتَنَمٌ غررالحكم، حدیث 9840 🔹 هی دنبال این نباش که سال های بیشتری رو ببینی... به جای این، در همین سالی که هستیم زیبا زندگی کن... 🔸 عمر معطل تو نمی مونه... نگو من باید برم خونه جدید که کارتن ظرف های چینی رو باز کنم!، همین الآن ظرف هایی رو که دوست داری از کارتن بیار بیرون و ازش استفاده کن و ازش لذت ببر... 🔹 اگر... اگر... اگر... هی اگر اگر نگو که فلان چیز و داشته باشم.... مگه خواسته های آدم تمومی داره؟؟؟ عمر داره می گذره... یهو می بینی که کلی از عمر رفته ولی زندگی نکردی... 🔸 عمرت رو تلف نکن... زندگی کن و از زندگی ای که الآن داری لذت ببر و شاد باش... حالا اگر خواسته هات در آینده هم عملی شد که چه بهتر... ولی اگر نشد زمان حال رو تعطیل نکردی... 🔰 @p_eteghadi 🔰

چطور ممکن است امر مستحبی مانند زیارت امام حسین(علیه السلام) از عمل واجبی مانند حج ثواب بیشتری داشته باشد؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

به طور کلی اگر کاری مصلحت مُلزمه داشته و فوت آن عمل، مفاسد زیادی داشته باشد، این عمل را شارع مقدس واجب می گرداند، اما همیشه اینطور نیست که عمل واجبْ ثوابی بیشتر از عمل مستحبی داشته باشد، به عنوان مثال جوابِ سلام با اینکه واجب است، ثوابش از ابتدا به سلام که مستحب است، کمتر می باشد. امام حسین(علیه السلام) در اینباره می فرماید: «لِلسَّلَامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِئِ وَ وَاحِدَةٌ لِلرَّادِّ؛ سلام كردن هفتاد حسنه و ثواب دارد كه شصت و نه تاى آن از آنِ سلام‏كننده است و يك بخش آن براى جواب دهنده.»(1) بنابراین میزان ثواب همیشه نمی تواند ملاک برای واجب یا مستحب شدن کاری باشد و گاهی عملی با ثواب بیشتر، مستحب می شود. در مورد زیارت امام حسین(علیه السلام) هم روایاتی برای توجیه ثواب بیشتر از حج وارد شده است. در این زمینه امام صادق(علیه السلام) خطاب به «ابن ابی یعفور» می فرماید: به خدا قسم، اگر در فضیلت زیارت امام حسین(علیه السلام) با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را به طور کلی رها می‌کردید، و هیچکدام از شما حج نمی‌رفت، مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت، ابن ابی یعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالی که ذکری از زیارت امام حسین(علیه السلام) نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده ای کلام امیرالمومنین(علیه السلام) را که همانا کف پا (باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می‌باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی‌دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم واجب نمود.(2) بر اساس روایت مذکور، وجوب حج به معنای بالاتر بودن ثواب آن نیست، همانطور که عدم وجوب زیارت امام به معنای کمتر بودن ثواب آن نیست. البته در برخی روایات نیز از زیارت امام حسین(علیه السلام) به دلیل اهمیت بالای آن از تعابیر واجب و لازم استفاده شده است، روایاتی مانند: «زِيَارَةُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(علیه السلام) وَاجِبَةٌ عَلَى كُلِ‏ مَنْ‏ يُقِرُّ لِلْحُسَيْنِ‏- بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ زیارت ابی عبدالله(علیه السلام) بر هر کسی که امامت ایشان را از جانب حق تعالی قبول دارد، واجب است.(3) در روایت دیگری نیز برای زیارت امام از عبارت «مفترض» که هم معنای واجب است، یاد شده است.(4) البته این تعابیر حاکی از ثواب بالای این عمل است و فقها نیز فتوا به استحباب زیارت امام داده اند به استثناء برخی مانند علامه مجلسی و پدر ایشان که وجوب زیارت امام حسین(علیه السلام) را از این روایات برداشت کرده اند.(5) بنابراین با اثبات عدم تلازم بین وجوب یک عمل و ثواب بیشتر آن، می توان معتقد به استحباب زیارت امام حسین(علیه السلام) و در عین حال بیشتر بودن ثواب آن نسبت به حج بود. 📚پی نوشت ها: 1. ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليه و آله، جامعه مدرسين - قم، چاپ: دوم، 1404 ، ص248. 2. شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، مؤسسة آل البيت عليهم السلام - قم، چاپ: اول، 1409 ق، ج14، ص514. 3. همان، ج14، ص445. 4. ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، 1جلد، دار المرتضوية - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356، ص121. 5. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج98، ص10. 🔰 @p_eteghadi 🔰