eitaa logo
پرسمان اعتقادی
43هزار دنبال‌کننده
8.7هزار عکس
3.9هزار ویدیو
63 فایل
🔹تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak
مشاهده در ایتا
دانلود
چرا باید هر حادثه تلخ و ناگواری را باید بهانه كرد و برای سالار شهیدان اشك ریخت؟ 🔻 براساس نقلی معروف از حضرت سكینه (علیه‏السلام) بالای بدن مطهّر امام حسین (علیه‏السلام)، ایشان به این اصل كلی سفارش كردند كه پیش آمد كرد، آن را بهانه كنید و برای من اشك بریزید: « َوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی»؛ «هرگاه داستان غریب یا شهیدی را شنیدید، برای مظلومیت من گریه كنید»؛ زیرا اگر امام حسین (علیه‏السلام) به خلافت می ‏رسید، دیگر غریب یا شهیدی وجود نداشت. ◻️ بنابراین، اصل كلی این است كه هر حادثهٴ تلخ و ناگواری را باید بهانه كرد و برای اشك ریخت؛ نه آن‏كه افراد داغدیده برای تسكین عواطف و احساسات خود آن حضرت (علیه‏السلام) را بهانه كنند و برای التیام زخم خویش اشك بریزند و ندبه نمایند و بین این دو گونه عزا داری فرق وافر است؛ زیرا محصول یكی برای حضرت امام حسین (علیه‏السلام) است و نتیجهٴ دیگری برای خود؛ هر چند ممكن است بهانه قرار دادن واقعهٴ جانسوز كربلا هم بی‏اثر نباشد. ◻️ وجود مبارك سیدالشهداء (علیه‏السلام) فرمودند: «اَنَا قتیلُ العَبْرَةِ»؛ یعنی من كه به هدف اِحیای حق و اِمحای باطل كشته شدم، باید داشته باشم؛ به طوری كه چشمان علاقه‏مندان به سالار شهیدان پر از اشك شود و آن اشكْ فراوان از شبكه چشم خارج گردد و به صورت انسان عبور كند تا عَبَرات بشود. ◻️ این ، آثار فراوانی دارد، از جمله این كه (علیهم‏السلام) در قلب شیعیان حضور پیدا می‏كند؛ آنگاه دوست امامان معصوم (علیهم‏السلام) هرگز فكر و راه و روش آنان را رها نمی‏كند؛ زیرا رهبری جوارح به دست جانحه و دل است و زمامداری قلب را محبت به عهده می ‏گیرد و دلِ دوستان حسین بن‏علی (علیه‏السلام) جوارح را به صَوْب رهنمود می ‏شود. 📚 شكوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، ص 233 🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 پیام ابدی ▫️ شما سهم را از عصر عاشورا به بعد ندانید، خیال نكنید كه زینب كبری فقط حامل بار اسارت است! ایشان در طلیعه سفر با بود و قضایا را مرتب پی‌گیری می ‌كرد و می‌ فرمود: «نُحیی مَعَهُ وَ نَمُوتُ مَعَهُ»؛ یعنی ما اصلاً رفتیم و می‌ رویم كه با تقسیم كار برای همه خطرها را تحمل كنیم. ▫️ از همان میدانی كه دیگری فاصله بین مكه و كربلا را طی كرده بود [تا] به سالار شهیدان گزارش بدهد كه كل خاورمیانه آشوب است، شما تا می ‌توانید برگردید به مدینه و ساكت باشید و وجود مبارك ابی‌ عبدالله (علیه السلام) اعتراض كرد و فرمود ممكن نیست، بعد آن گزارش‌دهنده گفت پس زن و بچه را اجازه بدهید به مدینه برسانم، اینجا زینب كبری فرمود مبادا! «نُحیی مَعَهُ وَ نَمُوتُ مَعَهُ». همین زینب كبری كه با حسین ‌بن‌ علی ‌بن ‌ابی ‌طالب بود؛ گاهی مانند حسین بن علی (ع) سخن می‌ گفت [و] گاهی مانند علی بن ‌ابی ‌طالب (ع). ▫️ دختر علی در كنار سر مطهر سالار شهیدان در شام به پسر معاویه فرمود: «أَ مِنَ الْعَدْلِ یابْنَ الطُّلَقاءِ!»؛ ای پسر آزاد شده این عدالت است كه بچه ‌های پیغمبر را از شهرها عبور دادی و بچه‌ های خودت را در حرم نشاندی؟! می ‌بینید زینب مثل علی (علیه السلام) حرف می ‌زند، این ‌چنین نیست كه سخن از اسارت باشد. فرمود: یزید! شما‌ها را ما‌ آزاد كردیم پدرت را ما آزاد كردیم جدت را ما آزاد كردیم؛ در كنار آن تشت و سر بی ‌پیكر مطرح كرده است. ▫️ اینجا زینب می ‌گوید تو با بازوهای بسته ما را آوردی، خیال كردی ما حقیریم و تو عزیزی؟! خیر! در تمام روی زمین زن و مردی به عزت ما نیست. همه ‌اش سخن از است سخن از است. این حرف ها حرف های روز است حرف های زنده است، حرف هایی است كه تاریخ مصرف ندارد حرف هایی است كه دارد. : 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰