eitaa logo
پرسمان اعتقادی
41.7هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
4.3هزار ویدیو
68 فایل
🔹تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔در فیلم مختار محمد حنفیه را نشان می دهد که شیعه از او حساب می برد ❕چرا محمد حنفیه در قیام امام حسین نکرد ❗️آیا او هم از جمله توابین بود ❕❕ 💠💠 👌 محمد حنفیه ، يكى از فرزندان رشيد امير مؤمنان على علیه السلام است و «حنفيّه» لقب مادر اوست و اسمش «خوله» دختر يكى از مردان با شخصيّت طايفه «بنى حنيفه» است كه در يكى از جنگهاى اسلامى اسير شد و مى‏ خواستند او را بفروشند، على (ع) او را آزاد كرد و به همسرى خود در آورد. او شجاعت را از على (ع) به ارث برده بود و مى‏ گويند گاهى زره‏هاى محكم را با دست پاره مى ‏كرد و به همين دليل امام (ع) در جنگ «جمل» پرچم را به دست او سپرد و در جنگ «صفّين» جناح چپ على (ع) به دست او و «محمّد بن ابى بكر» و «هاشم مرقال» بود. 📚مستدرکات رجال الحدیث ج 7 ص 77 🔸او نسبت به امام حسن و امام حسين عليهما السلام بسيار متواضع بود و فرزندان على علیه السلام را از حضرت را بسيار احترام مى‏ گذارد. روزى به او گفتند على تو را به ميدانهاى خطرناك مى ‏فرستد ولى از فرستادن حسن و حسين خوددارى مى‏ كند، در حالى كه آنها هم برادر تواند! او در جواب مى ‏گويد ؛ «حسن و حسين همچون چشمان او هستند و من همچون بازوان او و انسان به‏ وسيله بازوهايش از چشمش دفاع مى ‏كند». 📚شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 1 ص 244 🔸بعضى «محمّد بن حنيفيّه» را متّهم مى‏ كنند كه او بعد از امام حسين دعوى امامت داشت و يا حتّى دعوى مهدويّت ، ولى مرحوم «شيخ مفيد» در اين زمينه سخن روشنى دارد، مى ‏گويد: «محمّد حنفيّه» هرگز ادّعاى امامت نكرد و كسى را به سوى خود فرا نخواند بلكه ديگران چنين نسبتهايى به او داده‏ اند و مدّعى امامت و يا مهدويّت او بوده ‏اند و «كيسانيّه» جزء چنين مدّعيانى محسوب مى‏ شوند». 📚الفصول المختاره ص 300 🔸يكى از نشانه ‏هاى مقام او اين است كه امام حسين علیه السلام هنگامى كه مى‏ خواست از مدينه به سوى مكّه حركت كند او را وصى و نماينده خود در مدينه قرار داد تا اخبار آن جا را به او برساند و وصيتنامه معروف خود را كه در مقاتل آمده، به او سپرد ، و علت عدم حضور او در کربلا همین بود که امام حسین علیه السلام وظیفه اطلاعاتی را بر عهده او گذاشته بود چنان که می نویسند ؛ « محمّد بن حنفيّه، سخن خويش با برادر را قطع نمود و شروع به گريه كرد. حسين عليه السلام نيز مدّتى با او گريست و آن گاه فرمود: «برادرم! خداوند، تو را پاداش خير دهد! حقيقتا برايم خيرخواهى كردى و به صواب و حقيقت، راه‏نمايى نمودى. اميدوارم كه رأى تو، استوار و درست باشد. من تصميم بر خروج به سمت مكّه دارم و خودم، برادرانم، برادرزاده ‏ها و دوستارانم را براى اين ، مهيّا ساخته‏ ام. نظر آنان، نظر من و تصميم آنان، تصميم من است؛ امّا تو اى برادرم منعى نيست كه در مدينه بمانى و از سوى من مراقب حوادث باشى و چيزى از اخبار آنان را از من پنهان نكنى». 📚الفتوح ج 5 ص 20 _ بحار الانوار ج 44 ص 329 👌علامه حلی نیز نقل می کند که محمد حنفیه به سبب بیماری نمی توانست حسین علیه السلام را همراهی کند ، لذا امام حسین ماموریت دیده بانی در مدینه را به او کرد . 📚سفینه البحار ج 2 ص 388 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔از انفاق ها و بخشش های ائمه برایمان زیاد گفته شده است ❗️خواستم بدانم و ائمه در زمان حیاتشان چه بوده است و آن ها از چه طریقی امرار معاش می کردند ❕❕ 💠💠 👌ائمه گرامی ما همواره مشغول به کسب و کار و باغداری و کشاورزی بودند و از خودشان مایحتاج زندگی را فراهم می کردند . 🔶امام علیه السلام فرمود ؛ « امیر المومنین بیل می زد و زمین را برای کشت آماده می کرد و پیامبر خدا هسته خرما را با دهان خویش می مکید و می کاشت ، و همان هنگام خرما بن شکوفه بر می آورد ، و هر آینه امیر مومنان هزار بنده را از مال و دسترنج خویش آزاد فرمود » 📚الکافی ج5 ص74 👌و فرمود ؛ « علی علیه السلام هزار بنده را با اصل مال خود آزاد فرمود و در این راه سخت در کار شد و پیشانی اش به عرق نشست تا خشنودی خدا را طلب کند » 📚بحار الانوار ج41 ص130 👌در نقل دیگر آمده است ؛ « امیر مومنان هرگاه از جهاد می جست به آموزش مردم و داوری میان آنها روی می آورد و چون از این کارها هم فارغ می شد در بستانی از آن خویش با دست خود به کار می پرداخت » 📚ارشاد القلوب ص218 ❕در کتاب شرح البلاغه هم آمده است ؛ « علی با دست خودش کار می کرد و زمین را شخم می زد ، آب بر می کشید و خرمابن می کاشت » 📚شرح نهج البلاغه ج15 ص147 ❕در روایت دیگری آمده است که ابن محمد منکدر می گوید ؛ « در هوایی سوزان به پیرامون مدینه رفتم و امام باقر را دیدم که مشغول کار کردن است و غرق شده بود » 📚الارشاد ج2 ص161 ❕اسماعیل بن جابر می گوید ؛ « نزد امام صادق رفتم در حالی که بیل در دست در بود و راه آب می گشود » 📚الکافی ج5 ص76 👌و فرمود ؛ « همانا دوست دارم که در طلب معیشت به آفتاب آزار ببینم » 📚الفقیه ج3 ص163 👌علی بن حمزه می گوید ؛ « امام کاظم را دیدم که در زمینی کار می کرد و گام هایش در عرق خیس شده بود ، به من فرمود ؛ « آن کس که از من و بهترم بود در زمین خویش و با دست خود کار می کرد » سوال کردم او که بود ؟ 👌فرمود ؛ پیامبر خدا و امیر مومنان و همه پدران من با دست خود می کردند ، و این کردار پیامبران و رسولان و جانشینان ایشان و شایستگان است » 📚الکافی ج5 ص 75 📚بحار الانوار ج48 ص115 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔در فیلم مختار محمد حنفیه را نشان می دهد که شیعه از او حساب می برد ❕چرا محمد حنفیه در قیام امام حسین نکرد ❗️آیا او هم از جمله توابین بود ❕❕ 💠💠 👌 محمد حنفیه ، يكى از فرزندان رشيد امير مؤمنان على علیه السلام است و «حنفيّه» لقب مادر اوست و اسمش «خوله» دختر يكى از مردان با شخصيّت طايفه «بنى حنيفه» است كه در يكى از جنگهاى اسلامى اسير شد و مى‏ خواستند او را بفروشند، على (ع) او را آزاد كرد و به همسرى خود در آورد. او شجاعت را از على (ع) به ارث برده بود و مى‏ گويند گاهى زره‏هاى محكم را با دست پاره مى ‏كرد و به همين دليل امام (ع) در جنگ «جمل» پرچم را به دست او سپرد و در جنگ «صفّين» جناح چپ على (ع) به دست او و «محمّد بن ابى بكر» و «هاشم مرقال» بود. 📚مستدرکات رجال الحدیث ج 7 ص 77 🔸او نسبت به امام حسن و امام حسين عليهما السلام بسيار متواضع بود و فرزندان على علیه السلام را از حضرت را بسيار احترام مى‏ گذارد. روزى به او گفتند على تو را به ميدانهاى خطرناك مى ‏فرستد ولى از فرستادن حسن و حسين خوددارى مى‏ كند، در حالى كه آنها هم برادر تواند! او در جواب مى ‏گويد ؛ «حسن و حسين همچون چشمان او هستند و من همچون بازوان او و انسان به‏ وسيله بازوهايش از چشمش دفاع مى ‏كند». 📚شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 1 ص 244 🔸بعضى «محمّد بن حنيفيّه» را متّهم مى‏ كنند كه او بعد از امام حسين دعوى امامت داشت و يا حتّى دعوى مهدويّت ، ولى مرحوم «شيخ مفيد» در اين زمينه سخن روشنى دارد، مى ‏گويد: «محمّد حنفيّه» هرگز ادّعاى امامت نكرد و كسى را به سوى خود فرا نخواند بلكه ديگران چنين نسبتهايى به او داده‏ اند و مدّعى امامت و يا مهدويّت او بوده ‏اند و «كيسانيّه» جزء چنين مدّعيانى محسوب مى‏ شوند». 📚الفصول المختاره ص 300 🔸يكى از نشانه ‏هاى مقام او اين است كه امام حسين علیه السلام هنگامى كه مى‏ خواست از مدينه به سوى مكّه حركت كند او را وصى و نماينده خود در مدينه قرار داد تا اخبار آن جا را به او برساند و وصيتنامه معروف خود را كه در مقاتل آمده، به او سپرد ، و علت عدم حضور او در کربلا همین بود که امام حسین علیه السلام وظیفه اطلاعاتی را بر عهده او گذاشته بود چنان که می نویسند ؛ « محمّد بن حنفيّه، سخن خويش با برادر را قطع نمود و شروع به گريه كرد. حسين عليه السلام نيز مدّتى با او گريست و آن گاه فرمود: «برادرم! خداوند، تو را پاداش خير دهد! حقيقتا برايم خيرخواهى كردى و به صواب و حقيقت، راه‏نمايى نمودى. اميدوارم كه رأى تو، استوار و درست باشد. من تصميم بر خروج به سمت مكّه دارم و خودم، برادرانم، برادرزاده ‏ها و دوستارانم را براى اين ، مهيّا ساخته‏ ام. نظر آنان، نظر من و تصميم آنان، تصميم من است؛ امّا تو اى برادرم منعى نيست كه در مدينه بمانى و از سوى من مراقب حوادث باشى و چيزى از اخبار آنان را از من پنهان نكنى». 📚الفتوح ج 5 ص 20 _ بحار الانوار ج 44 ص 329 👌علامه حلی نیز نقل می کند که محمد حنفیه به سبب بیماری نمی توانست حسین علیه السلام را همراهی کند ، لذا امام حسین ماموریت دیده بانی در مدینه را به او کرد . 📚سفینه البحار ج 2 ص 388 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
💠 فیض سرشار 🔸 ماه پُر برکت شعبان صدر و ساقه اش است؛ تنها ماهی که در آن هیچ عزا و غمی نیست، همین ماه است، بسیاری از عیدها و جشن ‌ها در همین ماه است. در این صلوات نورانی که «عند الزوال» می ‌خوانند، دارد که این ماه پیچیده و است، هیچ جای این ماه خالی از رحمت نیست: «شَهْرُ ... حَفَفْتَهُ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَان‌‏». 🔸 این ماه که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! زمینه ‌ای است برای ورود در ماه مبارک رمضان. اصرار این آقایان این است که در خودشان را درست کنند؛ چون هر کسی سالی دارد، آنهایی که کشاورز هستند، اول سالشان پاییز است، چون درآمدشان از پاییز است؛ آنهایی که جوان‌ اند، جوانی فکر می ‌کنند و حیات گیاهی دارند، اول فروردین را آغاز سال می‌ گیرند، برای اینکه جامه نو در بر کنند، با اینکه در اول فروردین خبری نیست؛ اما آنها که اهل راه هستند، اول ماه مبارک رمضان را اول سال قرار می‌دهند، قهراً ماه شعبان می ‌شود آخر سال. تمام ضجّه ‌ها و ناله ‌های اینها این است که در این آخر سال، حساب‌ ها را تصفیه کنند که وارد سال بعد که می‌ شوند، بدهکاری نداشته باشند. این است که در همین صلوات دارد که تمام شب ‌ها و روزها حضرت به فکر و اینها بود، برای اینکه در آخر سال به هر حال آدم باید حساب خود را برسد و بدهکاری‌ های خود را بدهد. 🔸 جناب حافظ که می ‌گوید: ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد اینها اشکال می ‌کردند به حافظ که اگر منظور از این مِی، است، ماه مبارک رمضان که فصلش است، چرا ایشان می ‌گوید ماه شعبان مصرف بکن؟ ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد سرّش این است که آخر سال است و در آخر سال جایزه‌ ها را می ‌دهند. در ماه مبارک رمضان خبری از جایزه نیست، ماه کار است؛ هم شب عید شوال یعنی عید فطر به عنوان «لَیلَةَ الْجَوَائِز» است و هم روزش به عنوان «یوْمُ الْجَوَائِز» است که روز عید است و من امروز در آن تدبیرم ٭٭٭ كه دهم حاصل سی روزه و ساغر گیرم ماه است ماه جایزه نیست، جائزه را در «لَیلَةَ الْجَوَائِز» می‌دهند. این است که جناب حافظ گفت که الآن دریاب، چون بعد دیگری خبری نیست تا برسیم به عید فطر. این است که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد! : 📚 دیدار تاریخ: 1396/02/24 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰