و یک بیت جا افتاده‌ی محشر داره این غزل در انتها به این شرح که: منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر لای موهای تو گم کرد خداوندش را:))) #کاظم_بهمنی #خاکستر_کوچه_های_ذهن

دیشب از داغ شما فال گرفتم، آمد: دوش می‌آمد و رخساره… نگویم بهتر! من به هر کوچه‌ی خاکی که قدم بگذارم ناخودآگاه به یاد تو می افتم مادر چه شده؟! قافیه‌ها باز به جوش آمده‌اند: دم در، فضه خبر! مادر و در، محسن پر... #کاظم_بهمنی #ای_آبی‌ترین_آسمان_در_پیشگاه_تو

روح آهوی من از مهلکه آرام گریخت با خودش گفت که صیاد ندیده‌است مرا(زهی خیال باطل!) #کاظم_بهمنی #سبزینه_های_خیال

هزار جمعهٔ بی‌تو گذشته از عمرم هزار سال پیاپی دچار تأخیری شبیه کودک زاری شدم که در بازار... تو دست گمشده‌ها را مگر نمی‌گیری؟... *چون به شدت غروب جمعه است... #کاظم_بهمنی #ای_آبی‌ترین_آسمان_در_پیشگاه_تو

دیگران در تب و تاب شب عیدند ولی مثل یک سال گذشته به تو مشغولم من... «حوالی آخرین چهارشنبه‌ی سال با زمزمه‌ی زردی من از تو و سرخی تو از من» #کاظم_بهمنی #سبزینه_های_خیال #عبور_از_روز #Aesthetic

كم اگر با دوستانم می‌نشينم، جرم توست هر كسی را دوست دارم در تو رويت می‌كنم 1403/12/01 #کاظم_بهمنی #سبزینه_های_خیال #عبور_از_روز

با دعا شاید به دست آوردمت، چون با دعا دست‌کاری کردن تقدیر، کار کوچکی‌ست... #کاظم_بهمنی #سبزینه_های_خیال #ای_آبی‌ترین_آسمان_در_پیشگاه_تو