🌺✨همچون زنبور عسل باش كه خوراك پاك و پاكيزه مى‌خورد
و محصول پاك و پاكيزه توليد مى‌كند،
و هر گاه روى شاخه‌اى مى‌نشيند، آن را نمى‌شكند
(كُن كَالنَّحلَةِ؛ إذا أكَلَت أكَلَت طَيِّبا ، وإذا وَضَعَت وَضعَت طَيِّبا ، وإذا وَقَعَت عَلى عودٍ لَم تَكسِرهُ).
🌷" #امام_علی علیه السلام "
🔸غررالحكم حدیث ۷۱۸۶
♥️ @paksaazi ♥️
🔅امیرالمؤمنین #امام_علی علیه‌السلام:
✍️ إِنَّ مِنَ الْبَلاءِ الْفاقَةَ وَ أَشَدُّ مِنْ ذلِكَ مَرَضُ الْبَدَنِ وَ أَشَدُّ مِنْ ذلِكَ مَرَضُ الْقَلْبِ . وَ إِنَّ مِنَ النِّعَمِ سَعَةُ الْمالِ وَ أَفْضَلُ مِنْ ذلِكَ صِحَّةُ الْبَدَنَ وَ أَفْضَلُ مِنْ ذلِكَ تَقْوىَ الْقَلْبِ.
💠 بى‌گمان فقر و تنگدستى، نوعى بلاست و سخت‌تر از تنگدستى، بيمارى تن است و بدتر از آن، بيمارى قلب است. چه اينكه گشايش مادى نوعى نعمت است و بالاتر از ثروت مادى، تندرستى و بهتر از آن، تقواى قلبى است.
📚 الامالى للطوسى: ۱۴۶ ح ۲۴۰
#حدیث_روز
♥️ @paksaazi ♥️
💞 #امام_علی علیه السلام:
🌱در شگفتم از كسى كه در وجود خداوند شك مى‌كند در حالى كه آفرینش خداوند را مى‌بيند.🌾
🔹در شگفتم از بخيل به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد، و سرمايه اى را از دست مى دهد كه براى آن تلاش مى كند. در دنيا چون تهيدستان زندگى مى كند، امّا در آخرت چون سرمايه داران محاكمه مى شود.🍃
🔸و در شگفتم از متكبّرى كه ديروز نطفه اى بى ارزش، و فردا مردارى گنديده خواهد بود.🍁
🔹و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده ها را مى نگرد و در وجود خدا ترديد دارد.😏
🔸و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى بيند و مرگ را از ياد برده است.☘
🔹و در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مى كند در حالى كه پيدايش آغازين را مى نگرد.🌹
🔸و در شگفتم از آن كس كه خانه نابود شدنى، را آباد مى كند امّا جايگاه هميشگى را از ياد برده است.🌱
📚نهج البلاغه، حکمت ۱۲۶🌿
♥️ @paksaazi ♥️
🔅امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام:
✍️ اِذا هِبْتَ اَمْرا فَقَعْ فيهِ فَاِنَّ شِدَّةَ تَوَقّيهِ اَعْظَمُ مِمّا تَخافُ مِنْهُ.
💠 هرگاه از كارى هراس و بيم داشتى، خود را در آغوش همان كار بيفكن، چرا كه سختى پرهيز و هراس، بزرگتر از خود آن چيزى است كه از آن مى ترسى.
📚 نهج البلاغه،حكمت ۱۷۵.
#حدیث_روز
♥️ @paksaazi ♥️
امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام:
أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ.
هر کس طمع پيشه کند خود را حقير کرده و کسى که ناراحتى‌هايش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده‌اى) فاش کند به ذلت خويش راضى شده و آن کس که زبانش را بر خود امير کند شخصيتش حقير خواهد شد.
نهج البلاغه،حكمت دوم.
#حدیث_روز
♥️ @paksaazi ♥️