📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۷ - بخش ۲
💠 اضطرار آخرالزمان؛ چه نوع اضطراری است؟
💠 برای داشتن اضطرار، معرفت لازم است
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
اضطرار آخرالزمان؛ چه نوع اضطراری است؟
در زمان ظهور چه اتفاقی میافتد؟ اگر ما به اوج اضطرار برسیم بعد امام زمان(عج) تشریففرما شوند، وضعیت ایدهآلی نیست. لذا در آخرالزمان تجربۀ بنیاسرائیل تکرار نمیشود. پس باید چطور باشد؟ ما باید بیشتر شبیه زمان بعثت پیامبر باشیم. هرکس در سختی باشد، میگوید خدایا فرج را برسان. هرکسی ممکن است این کار را بکند و زیاد ترجیح ندارد. اگر مردم به اضطرار برسند و از اضطرار به حضرت ولی عصر(عج) برسند، آنوقت نتوانند حضرت را تحمل کنند، اتفاقی میافتد که زمان امیرالمؤمنین علی(ع) افتاد. مردم از ظلم حکومت به اضطرار رسیدند و درِ خانۀ حضرت آمدند و از ایشان خواستند که حکومت را بپذیرد ولی آنها تحمل عدالت حضرت علی(ع) را هم نداشتند. اگر بنا باشد مردم عدالت امام زمان(عج) را تحمل نکنند، چه میشود؟ بناست این دولت، باقی و جاودانه باشد. چه کار باید بکنیم؟ طبیعتاً شما باید ترکیبی از این اضطرار و آن رفاه و وضعیت خوبی که اسمش اضطرار نیست را داشته باشی، یعنی از یک جهت اضطرار ولی از جهت دیگر آرامش، امکانات و رفاه.
وضع مردم در زمان حضرت رسول(ص) خراب بود ولی نه آنطور که بروند به پرده خانۀ کعبه آویزان شوند و التماس کنند که خدایا ما را نجات بده! الآن هم همینطور است. خیلی از ابناء بشر، به ویژه خیلی از مسلمانها مضطر نیستند ولی وضع خراب است، صهیونیستها در جهان حاکم هستند! مردم عالم را به بردگی گرفتهاند؛ البته بردهداری نوین. مثلاً سبک زندگی تحمیل شده به انسان، یکی از ابعاد این بردهداریهای نوین است.
برای داشتن اضطرار، معرفت لازم است
در آخرالزمان اضطرار هست ولی درکِ اضطرار نیاز به معرفت دارد. بعید است اضطرار جهانی همه را بگیرد تا ظهور رخ دهد؟! و برای تعجیلِ در فرج باید این اضطرار معرفتی را افزایش داد. ما باید بچههایمان را طوری تربیت کنیم برای این که اضطرار معرفتی پیدا کنند. پدر و مادر باید این را برای فرزندشان جا بیندازند که بدون اینکه مشکلی داشته باشند، نالۀ یابنالحسن(عج) آنها جامعه را پُرکند. به آن مدینۀ فاضلهای که در آن نیستند، نگاه کنند و ناله بزنند. ما چقدر کار سختی در تربیت مهدوی فرزندانمان داریم.
انتظار فرج، بالاترین عبادتهاست و کسی که منتظر است مانند شهید در راه خداست. کسی که برای جامعۀ امام زمان و برای آن مدینۀ فاضله، اشک بریزد، خیلی انسان برجستهای است! مظلومیت بشر را ببیند، مظلومیت بشر اروپا را ببیند. مظلومیت مردم و بچههای غزه مظلومیتشان خیلی آشکارتر است. بچهها در آن سرزمین هم از نظر روحی و هم جسمی تحت بمباران هستند ولی بشر در اروپا کمتر مظلوم است. در غزه جسمهای نحیف بچهها بمباران میشود و له میشوند! و مرگ جسمها را داریم. ولی در غرب مرگ روحها را داریم، آنجا روحهای انسانی تحت بمباران ارزشها است و له میشود!
ظهور یک بحث اعتقادی نیست که هرکس آدم مؤمنی شد، منتظر شود. هرکس معتقد به امام زمان(عج) باشد، نمیتوان گفت منتظر امام زمان(عج) هم هست. انسان معتقد که لزوماً منتظر نیست. مگر به این سادگی کسی به مقام انتظار میرسد؟
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۱
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۷ - بخش ۳
💠 برای تربیت مهدوی، زیباییهای بعد از ظهور را ترسیم کنیم
💠 متأسفانه مسأله ظهور، مسأله امروز ما نیست!
💠 برای جوانها، افقی از زندگی در زمان ظهور ترسیم کنیم
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
برای تربیت مهدوی، زیباییهای بعد از ظهور را ترسیم کنیم
ما باید زندگی آرمانی تحت حکومت امام زمان(ع) را مدام برای خودمان ترسیم کنیم، زیباییهایش را ببینیم و تحسینش کنیم. سنّ ترسیم این صحنههای زیبا، سنّ نوجوانی است. چون نوجوان آرمانخواه است و در نوجوانی آرمانخواهی شکل میگیرد. قدرت خیال هنوز از کار نیفتاده و به هرجایی که بخواهد، مرغ خیالش را پرواز میدهد. زشتی زندگی بدون امام زمان(عج) را برایش ترسیم کنیم و آن زندگی را در جانِ جوان جاری کنیم. دوران نوجوانی دوران مبارزه است، دوران پیدا کردن دشمن و مبارزه با دشمن است. این انتظار بلند به این سادگی در دلها پدید نمیآید. انسان باید یک آرمانی داشته باشد، برای آرمانش بجنگد و بعد با دشمنان آرمان خودش هم بجنگد.
متأسفانه مسأله ظهور، مسأله امروز ما نیست!
ما در دوران امامی زندگی میکنیم که مسئلۀ آن امام، مسئلۀ ما نیست! ما در زمان امام حسین(ع) زندگی نمیکنیم، اگر در زمان امام حسین(ع) زندگی میکردیم مسئلۀ امام حسین(ع) در صحرای کربلا مسئلۀ ما بود و تنهایش نمیگذاشتیم و برای ایشان شهید میشدیم. ولی مسئلۀ امام زمان(عج) به این سادگی مسئلۀ ما نمیشود، چون حضرت را که محاصره نکردهاند که بخواهند شهید کنند. امت امام زمان(عج) بودن، سخت است.
امام باقر(ع) میفرماید: « إِذْ قَامَ اَلْقَائِمُ جَاءَتِ اَلْمُزَامَلَةُ وَ يَأْتِي اَلرَّجُلُ إِلَى كِيسِ أَخِيهِ فَيَأْخُذُ حَاجَتَهُ لاَ يَمْنَعُهُ »( اثبات الهداه، جلد۵، ص۱۸۲)؛ وقتی آخرین امام قیام کنند، دوستی و صمیمت حاکم میشود. صمیمیت چطور حاکم میشود؟ اینطور که فرد میرود سراغ جیب رفیقش و اگر نیاز داشه باشد، پول بر میدارد و او هم ناراحت نمیشود، زندگی اینقدر دوستانه میشود.
ما میخواهیم طوری صهیونیستها را نابود کنیم که امام زمان(عج) بیاید؛ نه اینکه یک جریان صهیونیستی دیگر، در جای دیگری از دنیا شکل بگیرد. ما میخواهیم جهان پر از عدل و داد شود. آنچه که ضروری است این است که ما نسبت این صهیونیستهای جنایتکار را با وضع موجود بدانیم! همین سبک زندگی آمریکاییای که در جهان در حال تزریق است! چرا مردم را وادار به این زندگی پر از هرزگی میکنند؟ از یک جهت تحمیل سبک زندگی ناصحیح و از جهت دیگر رقابت سخت اقتصادی و انواع و اقسام ویژگیهایی که زندگی تمدن غرب دارد، چرا؟ برای اینکه بتوانند خودشان مسلط باشند. ما باید آن زندگی آرمانی را تبلیغ کنیم.
برای جوانها، افقی از زندگی در زمان ظهور ترسیم کنیم
ما باید برای نسل جوانمان یک افق آرمانی معرفی کنیم و مشخصات آن زندگی را تشریح کنیم! خیال جوان را پرواز دهیم به آن زندگی آرمانی. مثل آیۀ قرآن « وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ »(اعراف/96) « و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم...».
در زمان امام زمان(عج) دعوایی برای جلب بیشتر منفعت نیست و شغل برای خلاقیت است، عشق است! درس خواندن از روی ترسِ از بدبخت شدن نیست بلکه از باب خلاقیت است. در زمان ظهور، علم، بیست و پنج واحد میشود و خودش خود به خود عامل شکوفایی میشود، در حالیکه تا قبل از ظهور فقط دو واحد آن با تمام پیشرفتها آشکار شده است. باید همیشه آن فضا را برای جوان خود ترسیم کنیم.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۱
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۸ - بخش ۱
💠 توجه به جایگاه انسان در زمین برای تربیت نسل مهدوی
💠 لزوم درک مقام امامت برای تربیت مهدوی؛ آشنایی با طرح اسلام برای تربیت انسان
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
توجه به جایگاه انسان در زمین برای تربیت نسل مهدوی
هر انسانی را که خدا میآفریند در او تقاضای خدا شدن قرار داده است. همۀ انسانها، زن و مرد اینطور هستند. کسی بگوید نه من تقاضای خدا شدن ندارم، از خودش دریافت درستی ندارد. هنگامی که انسانها در کنار همدیگر قرار میگیرند، چطور میشود اینها را کنترل کرد؟ خیلی کار سختی است. هر کدام فرصت پیدا کنند تلاش میکنند بر دیگران پادشاهی کنند. این مسئلۀ انسان است. خداوند متعال در معرفی انسان این لفظ را به کار میبرد که من انسان را جانشین خودم روی زمین قرار دادم. خب خدایا چندتا جانشین؟ همه جانشیناند؟! این همه صاحبادعا؟ میتوانست بفرماید من بندگانی را آفریدم، اما فرمود: «و اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً » (بقره، ۳۰).
از طرف دیگر خدا از روح خودش هم در انسان دمیده و انسان استعداد خدا شدن را در درون خودش میبیند. «وَفَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي ... »؛ (سوره ص، ۷۲)؛ پس زمانی که اندامش را درست و نیکو نمودم و از روح خود در او دمیدم...
خداوند مسیر خداگونه شدن انسان را در عبد شدن او قرار داده است. شما آنقدر به خدا مقرب میشوی که اخلاقت شبیه اخلاق خدا میشود، تواناییهایت شبیه تواناییهای خدا میشود. خداوند «لیس کمثله شیء» است و شما این قدرت شبیه شدن را پیدا میکنی. کسانی که اهل معرفت میشوند و از آلایشها پاک میشوند، قدرتهای ماورایی پیدا میکنند. انسان آفریده شده برای رسیدن به این عظمت و این خدایی کردن؛ ولی دیگران سعی میکنند انسانها را تضعیف کنند تا کنترلشان کنند.
لزوم درک مقام امامت برای تربیت مهدوی؛ آشنایی با طرح اسلام برای تربیت انسان
در قرآن کریم میفرماید: «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» (قصص/۵)؛ و ما میخواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند، نعمتهای با ارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان گردانیم.»
در قرآن کریم میفرماید که میخواهیم کسانی که ضعیف شدهاند را پیشوایان مردم از هرنظر، مادی، معنوی و ... قرار دهیم. منتها شما برای اینکه به امامت برسی اگر امامت را فهمیده باشی، امامت را میشناسی و میفهمی چقدر قیمتی است.
به ما زیاد توصیه شده که امام زمان خود را بشناسید و به امام زمان(عج) معرفت پیدا کنید. معرفت چطور حاصل میشود؟ امامت را باید درک کنی، کمی از آن در وجودت خودت است. وقتی شما یار امام میشوی، خودت یک سطحی از امامت را پیدا کردهای.
امام میخواهد ما را تربیت کند که همۀ ما امام شویم. بعد که امام شدیم میفهمیم امام یعنی چی! منتها جهان ظرفیت این همه مدیر، رهبر و امام را ندارد. خدا میفرماید عیبی ندارد بگذارید روحیۀ آدمها، منش و اندیشۀشان در حد امامت باشد، قدرت امامت را داشته باشند ولی اگر نیاز شد، کار یک سرباز کوچک را انجام دهند. این طرح اسلام است و امیرالمؤمنین علی(ع)، نمونهای از پیاده شدن این طرح است.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۸
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۸ - بخش ۲
💠 آشنایی با طرح اسلام برای تربیت انسان؛ امیرالمؤمنین(ع)، نمونه تمام عیار یک سرباز برای پیامبر(ص)
💠 در تربیت مهدوی، هر کسی نقش خودش را در جانشینی خدا بر زمین دارد
💠 در خلیفه خدا بودن، شباهت بیشتری به پیامبر(ص) پیدا کنیم
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
آشنایی با طرح اسلام برای تربیت انسان؛ امیرالمؤمنین(ع)، نمونه تمام عیار یک سرباز برای پیامبر(ص)
دین میخواهد روحیۀ آدمها، منش و اندیشۀشان در حد امامت باشد، قدرت امامت را داشته باشند ولی اگر نیاز شد کار یک سرباز کوچک را انجام دهند. این طرح اسلام است و امیرالمؤمنین علی(ع)، نمونهای از پیاده شدن این طرح است.
حضرت علی(ع) در زمان حضرت رسول(ص) چهکار کردند؟ برای پیغمبر اکرم(ص) سربازی میکردند. سربازیای که هیچ سربازی آنطور سربازی نمیکرد. ولی شما شأن حضرت امیر(ع) را هم در نظر داشته باشید. از اول، وحی را شنیده و جبرئیل امین را دیده! از اول همۀ معانی در وجودش ورود داشته اما در مقام سربازی یک ذره خودش را تحویل نمیگیرد و به هیچ وجه اظهار فضل نمیکند. با اینکه پیامبر(ص) فرمودند: علی جان هر چه من میشنوم تو میشنوی، هر چه من میبینم تو هم میبینی(نهجالبلاغة، خطبه ۱۹۲). ولی عملکرد فداکارنه امیرالمؤمنین(ع) را نگاه کنید. رفتارهای ایشان شبیه رفتار یک سرباز عاشق در میدان جنگ و فداکاری است که در خط مقدم سپاه اسلام میجنگد. این رفتار الگوی اسلام برای حیات بشر است.
چنین شخصیتی بعد از رسول خدا(ص) غریب شدند و با آن عظمت، ۲۵ سال کشاورزی کردند و چاه و قنات کندند. بالاخره این نقش، نقشِ کمی برای چنین شخصیت والامقامی است، ولی چقدر دقیق نقش خود را انجام دادند!
در تربیت مهدوی، هر کسی نقش خودش را در جانشینی خدا بر زمین دارد
تک تک ما خلیفة الله هستیم ولی هر کدام در وظیفه و مأموریتی که داریم باید قرار بگیریم و نقش بپذیریم. این یعنی تربیت مهدوی، این یعنی تربیت سرباز حضرت ولیّعصر(عج). ما در جبهه، این نقشپذیری را دیدهایم. در هیئت هم میشود دید. دیدهاید در دستۀ عزاداری همه سینه میزنند، یکی رئیس شرکت است، دیگری نگهبان شرکت است. این آقای دکتر است، آن مثلاً بقال محل است. آن رانندۀ تاکسی است ولی همه در کنار هم سینه میزنند. یعنی جایگاه خودشان و نقشها را به زیبایی میپذیرند، این یک الگو برای زندگی است. ما همه خلیفة الله هستیم و این عظمت باید حفظ شود.
در خلیفه خدا بودن، شباهت بیشتری به پیامبر(ص) پیدا کنیم
آیه قرآن میفرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ »(احزاب/۲۱). ما در چه چیزی باید پیامبر را اسوه بدانیم؟ اگر چه پیامبر اکرم(ص) تفاوتهای زیادی با ما دارد ولی ما در یک چیز شبیه ایشان هستیم و آن هم در خلیفة الله بودن است. باید تلاش کنیم تا شباهت بیشتری به ایشان پیدا کنیم. خلیفة الله در نمونه کاملش، امام زمان(عج) است. به ما هم گفتهاند خلیفة الله و ائمۀ زمین هستید. شما امامان مردم و وارثین زمین باشید. میخواهیم کسی که ضعیف شده را امام قرار دهیم. ما میخواهیم بر مستعضفین منّت بگذاریم و آنها را امام کنیم. این مسیر تربیتی دین است.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۸
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۸ - بخش ۳
💠 ویژگی مسئولیتپذیری در تربیت نسل مهدوی
💠 خاطراتی از نقشپذیری بزرگان
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
ویژگی مسئولیتپذیری در تربیت نسل مهدوی
اگر کسی تربیت امام زمانی(عج) برای فرزندانش میخواهد، باید آنها را نسبت به دیگران «مسئول» بار بیاورد. مثلاً توصیه شده که صدقه را به دست بچهات بده تا او به دست فقیر برساند. این کار کمک میکند تا مسئولیتپذیری اجتماعی یاد بگیرد. نظر شهید صدر در مورد نماز این است که هیچ عبادتی مثل نماز، نمیتواند ما را برای مسئولیتپذیری اجتماعی آماده کند. نماز چه ربطی به مسئولیتپذیری اجتماعی دارد؟ ما باید امامت مسئولانه را تمرین کنیم.
این دعا از زبان مؤمنین در قرآن کریم که «وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا (فرقان، ۷۴)»؛ خدایا! ما را برای متقین امام قرار بده، این حبّ مقام نیست، این قرار گرفتن در جایگاه خودمان است. ولیّ خدا میخواهد که کسی تضعیف نشود. بقیه در نقش خودشان، -اگر چه نقش کوچکی باشد- قرار بگیرند، چون روحشان روح خلیفة اللهی است. آنوقت این مجموعه با چه هماهنگیای کار میکند. مثلاً نیروی ساده نظامی که به اندازه فرماندهان خود درایت و توانایی دارد، باعث هماهنگی است و همهچیز به راحتی پیش میرود. این تربیت دینی است. نقش، مهم نیست.
در کار گلاب و گل، حکم ازلی این بود
آن شاهد بازاری، این پردهنشین باشد
خاطراتی از نقشپذیری بزرگان
ولی روح چطور باید باشد؟ خاطرات آیت الله بهجت را ببینید. ما که نمیتوانیم بگوییم آقای بهجت مقامش بالاتر است یا امام خمینی(ره)؟ ما همه بزرگان را احترام میگذاریم. ولی آقای بهجت نقش خود را اینطور میبیند که وقتی امام در قم منزل داشتند، دمِ درِ خانۀ امام زیارتنامه میخواندند و میرفتند. وقتی اهالی بیت امام متوجه میشدند و از ایشان دعوت میکردند که بفرمایید داخل! شما با امام کار دارید؟ میگفتند نه من مزاحم نمیشوم من فقط خواستم سلام بدهم. از همینجا سلام کافی است. من الآن نقش این چنینی دارم.
یکی از علمای جلیلالقدر از مشهد به جبهه میرود و رزمندهها به او میگویند بایستید جلو نماز جماعت بخوانیم. میفرماید نه! من لیاقت ندارم جلوی شما بایستم و نماز بخوانم. من لایق نیستم. هر چه اصرار میکنند، قبول نکرده و میگوید مگر اینکه فرماندۀ شما به من دستور دهد، آنوقت دستور را اجرا میکنم، من ولی به تشخیص خودم جلو نمیروم. حالا فرمانده کیست؟ بنایی ساده در مشهد! شهید برونسی آنجا فرمانده است. میگوید آقا من به شما دستور میدهم که شما بروید جلو. میگوید: چشم!
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۸
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۸ - بخش ۴
💠 تربیت مسئولانه، نه تربیت هواپرستانه
💠 دین، کلیات تربیتی را مطرح میکند
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
تربیت مسئولانه، نه تربیت هواپرستانه
چطور میتوان همه را در اوج، پُر از قدرت و عزت و پر از اختیارات قرار داد؟ این انسان را با این همه اختیارات چطور باید کنترل کرد؟ داستان این کنترلگری، بسیار مهم است. در تعلیم و تربیت، کنترلگری اصل ماجرای تعلیم و تربیت است. نظام تعلیم و تربیتی را این عامل، مشخص میکند. راهحل پرداختن به «هرچی دلت خواست» هم غلط است. راه حل این است که شما مسئول بقیه هستی! حالا برو ببین چه کار میکنی! این طرح یعنی تربیت مسئولانه؛ نه تربیت هواپرستانه. اگر کنترلگری نباشد، جای آن چه باشد؟ احساس مسئولیت جمعی.
ما عضوی از این جمع هستیم. مسئول کل این جمع ما هستیم. اگر شعارهای دینی از بین برود، این آزادی و حقوقبشر در غرب که محقق هم نشده و در حد شعار باقی مانده، در همان حد شعار هم رنگ میبازد! متأسفانه ما بلد نیستیم شعارهای بینالمللی بدهیم. همۀ دنیا یک دست از پیروزی حرف میزنند ولی آرمانی که خدا معرفی میکند، بسیار بهتر است. متأسفانه بعضیها میخواهند ما مؤمنینِ به امام زمان(ع) را هم مثلِ بردههای نظام غرب تربیت کنند.
دین، کلیات تربیتی را مطرح میکند
دین یعنی برنامهای برای رسیدن همۀ انسانها به مقام خلیفةاللهی، رسیدن به امامت و وراثت زمین! ما میخواهیم همه کارمندان اداراتمان حسّ یک رئیسجمهورِ مسؤولیتپذیر را داشته باشند. این تربیت دینی صحیح است. بعضیوقتها نگاه میکنیم که حسّ وزیر که هیچی، حسّ مدیرکل و رئیس سازمان را هم ندارند. از نظر حسّ مسئولیتپذیری باید آن حس را داشته باشند.
اعضای بدن باید شبیه قلب کارکنند. کسی که مرگ مغزی شده یعنی از مغز دیگر پیامی نمیرسد، ولی قلب کار خودش را میکند. چون قلب دستور کار خودش را بلد است و میداند باید چکار کند.
بعضیها میگویند در قرآن برنامۀ تربیتی نیست. در حالی که اینطور نیست. البته برنامۀ تربیتی با بیان جزئیات پیدا نمیکنید ولی «خود ره بگویدت که چون باید رفت»، کلیات برنامه تربیتی را میتوان از قرآن گرفت. بر اساس آیه زیر میتوان کلیات تربیتی نسل مهدوی را به دست آورد:
«وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» (قصص/۵)؛ و ما میخواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند، نعمتهای با ارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان گردانیم.». حالا خودت برو فکر کن! من بچهام را میخواهم امام زمانی(عج) تربیت کنم باید چکار کنم؟ ما بعضی وقتها بچههایمان را در حد مسئول یک خانواده اگر پسر است؛ و در حد مادر یک خانواده، اگر دختر است؛ تربیت نمیکنیم. بعد از مسئولیت نسبت به خانواده، مسئولیت نسبت به دیگران، جامعه و جهان هم مطرح است.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۱۸
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۹ - بخش ۱
💠 رسول خدا(ص)؛ اسوهای نیکو
💠 تربیت نسل مهدوی، تربیتی از جنس رفتار پیامبر(ص)
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
رسول خدا(ص)؛ اسوهای نیکو
خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا»(احزاب/۲۱). شما در رسول خدا(ص) ویژگیهایی میبینید که این ویژگیها برای شما الگوست، رسول خدا الگوی شما هستند. الگو بودن رسول خدا(ص) جای تأمل و تفکر بسیار دارد، خیلیها این حرف را ساده میگیرند. این آیهای است که در جریان سختیهای جنگ احزاب(خندق) نازل شده است. در این سختیها خداوند متعال حضرت رسول(ص) را به همه نشان میدهند و میفرماید ببینید رسول خدا(ص) چگونه تحمل میکنند؟ چطور بردباری دارند و خودشان به زحمت افتادند؛ شما باید به او تأسی کنید. واقعاً کسی که بزرگ یک امت باشد و سختی بکشد، سختی کشیدن برای همه سهل میشود. مفسرین هم این را میگویند که الگو بودن پیامبر(ص)، فقط به آن بحران جنگ خندق اختصاص ندارد و ما باید رسول خدا را کلاً برای خودمان اسوه قرار دهیم.
تربیت نسل مهدوی، تربیتی از جنس رفتار پیامبر(ص)
همانطور که بیان شد که یکی از ویژگیهای تربیتی نسل مهدوی این است که نسلی تربیت شود که نسبت به جامعه، حسّاس باشد و خود را خلیفة الله بداند. ما باید بچههایمان را برای ادارۀ جهان تربیت کنیم. اینجا خیلیها ممکن است بگویند که اگر شما میخواهید از همین اول بگویید که بچهها سلاطین زمین شوند و این همه قدرت به او میدهید، غرور او را میگیرد! این حرف شبیه همان حرفی است که بگوییم انسان قدرت پیدا کند، فساد پیدا میکند که حرف منسوخی است. انسانی که شرف و وجدان دارد هر چه بیشتر قدرت پیدا میکند، پاکتر میشود. اینکه میگویند، قدرت معمولاً فساد میآورد، برایِ آدمهای تربیتناشده است. آدمهای تربیت نشده دقیقاً برعکس هستند.
شیوۀ تربیتی پیغمبر این بوده که با کرامت با دیگران برخورد میکرده تا آنها رشد کنند و ما باید از الآن خودمان و بچههایمان را اینطور تربیت کنیم که بناست یک روزی حکامالأرض شویم. رسول خدا(ص) بدون زور و با احترام گذاشتن به مردم، جامعۀ زیبایی درست کرد. قرار است همۀ ما خلیفه و جانشین رسول خدا باشیم. بنا به تعبیر ائمۀ هدی(ع) حکام الأرض باشیم. (امام صادق ع میفرمایند: أَنْتُمْ - وَ اَللَّهِ - يَوْمَئِذٍ حُكَّامُ اَلْأَرْضِ وَ سَنَامُهَا، لاَ يَسَعُنَا فِي دِينِنَا إِلاَّ ذَلِكَ؛ الأصول الستة عشر من الأصول الأولیة، ج۱، ص۳۲۲).
رسول خدا الگوی تک تک ماست. به عنوان مثال اگر هر یک از ما قدرت پیدا کند، باید مثل رسول خدا(ص) کریمانه برخورد کند. اصل ماجرا این است. در جنگ احزاب هم رسول خدا(ص) کریمانه برخورد کردند. در حالی که پیامبر(ص) و بعضی از اصحابشان خندق را میکندند، زحمت میکشیدند و عرق میریختند، و به سختی یک دانه خرما پیدا میشد، بعضیها کناری نشسته و به عصایشان تکیه داده بودند. رسول خدا(ص) با آنها هم کریمانه برخورد کردند.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۹ - بخش ۲
💠 ضرورت آشنایی با ویژگیهای یک مدیر شایسته
💠 داوری؛ یکی از شئون مدیریت
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
ضرورت آشنایی با ویژگیهای یک مدیر شایسته
پیغمبر اکرم(ص) این نوع برخوردهای کریمانه را به عنوان یک فرد دارای قدرت با دیگران داشتند. از طرف دیگر ما هم در تربیت نسل مهدوی باید بچههایمان را برای ادارۀ جهان تربیت کنیم. بنابراین همۀ ما باید با مدیریت و ویژگیهای یک مدیر شایسته آشنا باشیم. گفتگو در مورد ویژگیهای مدیر شایسته، یکی از صحبتهای راهبردی و متناسب با نیازهای روز جامعه است که متأسفانه خیلی مورد استقبال جامعه قرار نمیگیرد. چون مردم با تعجب از خود میپرسند مگر قرار است ما مدیر شویم؟ در حالی که از نگاه روایات همه ما مسؤول هستیم؛ «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ (إرشاد القلوب، جلد۱، ص۱۸۴)».
داوری؛ یکی از شئون مدیریت
به عنوان مثال یکی از ویژگیهای مدیر شایسته، داوری بر اساس عدالت بین زیردستان است. روزی دو کودک خطی را نوشته و خدمت امام حسن مجتبی(ع) آوردند و او را حَکَم خود قرار دادند تا آن حضرت قضاوت کند که کدام خط نیکوتر است. در آن هنگام امام علی(ع) چشم به وی دوخته و فرمود: «ای پسرم! دقت کن چگونه داوری می کنی.... بیگمان این یک قضاوت است و خداوند روز قیامت از آن، تو را مورد سؤال قرار خواهد داد»(تفسیر مجمع البیان، ج ۲، ص ۶۴). داوری خیلی حساس است! یکی از شؤون، مدیریت داوری است.
خدا به همه قدرت داوری میدهد. گاهی من یک کارمند ساده در یک مجموعهای هستم و خدا به من قدرت انتقاد داده است. حالا اگر در انتقادم ظلم کردم، خدا چوب رؤسایی که ظلم کردهاند را به من میزند. مثلاً در جلسهای لازم است که انتقاد کنید ولی عصبانی میشوید و دو تا حرف نامناسب میزنید و پیاز داغش را زیاد میکنید. همۀ کسانی که فرصتی پیدا میکنند، نباید از قدرتشان سوء استفاده میکنند.
جای دیگری که نباید از قدرت سوءاستفاده کرد، در روابط خانوادگی و میان زن و شوهر است است. مشهور است که خانمها نسبت به آقایان ضعف جسمانی دارند و آقایان قویتر هستند. در مقابل خانم از زبانش میتواند استفاده کند و چون در موضع ضعف است، از زبانش بیشتر استفاده میکند. چنانکه در حدیث معراج هم به ارتکاب گناه زبان توسط زنان به صورت خاص اشاره شده است(جامع الأخبار، جلد۱، ص۱۵). اما هر دو باید در هنگام قدرت یافتن، قدرت و برتری خود را مدیریت کنند.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۹ - بخش ۳
💠 ضرورت پذیرش رهبری کریمانه پیامبر(ص) و امام زمان(عج) توسط مردم
💠 حکومت امام زمان(عج)، امتداد حکومت کریمه
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
ضرورت پذیرش رهبری کریمانه پیامبر(ص) و امام زمان(عج) توسط مردم
با توجه به دستور اسوه بودن پیامبر(ص) در قرآن باید پرسید رسول خدا در چه چیز اسوه است؟ در رهبری کریمانه. این تعبیر در دعای افتتاح در مورد حکومت امام زمان(عج) هم به کار رفته است: اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ (دعای افتتاح، مفاتیح الجنان).
در تاریخ اسلام هم میبینیم که مردم با رهبری کریمانه پیامبر(ص) همراهی لازم را نداشتند. به عنوان مثال چرا کسی به فریاد حضرت زهرا(س) نرسید؟ دو دلیل عمده دارد.
یک دلیلش این است که مردم از زندگی جمعی مواساتی، خسته شده بودند و میخواستند زندگی انفرادی خودشان را داشته باشند. رسول خدا(ص) بین مردم دورهمی ایجاد کرده بود و یک اشتراک ایثارگرانه و داوطلبانه بین اموال و قدرتها و تواناییها و ... ایجاد شده بود.
دلیل دیگرش، غیر از موضوع زندگی جمعیِ مؤمنانه، این بود که مردم مدیریت کریمانه پیغمبر را اصلاً مدیریت نمیدانستند. هنگامی که رسول خدا(ص) رحلت فرمودند یا به شهادت رسیدند، خیلی راحت آمدند و گفتند: چه کسی رئیس باشد؟ انگار یک عمری را بیریاست طی کرده بودند.
حکومت امام زمان(عج)، امتداد حکومت کریمه
بعضی از محققین به من میگفتند: پیغمبر که حکومت نداشتند، آن حکومتی که بگیر و ببند ندارد، حکومت نیست! گفتم: آن هم یک نوع حکومت است. تو هم تصور کسانی را داری که در همان زمان فکر میکردند این طرز حکومت نیست! گفتم اتفاقاً این یک نوع حکومت است. بر اساس «إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ»، امام زمان(عج) هم همینطور حکومت میکند، بگیر و ببند ندارد. امام زمان(عج) یک کسانی را از بین خواهد برد، ولی این معنایش این نیست که حکومت ایشان تکیه به این کشتنها دارد. بلکه کشتنها به خاطر شدت هوشیاری مردم است، شدت بصیرت مردم است و دیگر شایسته نیست مردم معطّل چنین کسانی شوند. آن هم به خاطر شدت مشارکت مردم در مسئولیتهایشان است که امام زمان(عج) یک کسانی را از بین خواهد برد و آنها را از سر راه ملت بر میدارند و الّا دولت امام زمان(عج)، دولتِ کریمه است.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۹ - بخش ۴
💠 زندگی ایثارگرانه، یک وجه دولت کریمه
💠 سند رفتار و رهبری کریمانه پیامبر اکرم(ص)
💠 پیامبر اکرم(ص) رفتار کریمانه را تبدیل به یک قدرت عزتآفرین کرد
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
زندگی ایثارگرانه، یک وجه دولت کریمه
با توجه به آیه لَقَد كَانَ لَكُم فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَة(احزاب، ۲۱)، دولت کریمه را در تکتک فرصتها باید رعایت کرد، در تکتک قدرتها، حتی در قدرتهای کوچک هم باید رعایت کرد. زندگی ایثارگرانه یک وجه دولت کریمه است که در آن باید با دیگر مؤمنین کریمانه برخورد میکند.
«لَقَد كَانَ لَكُم فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَة» یعنی بالاترین رفتار رسول خدا(ص) را در نظر بگیر و برای خودت اسوه قرار بده. این کار خیلی عزت در درون انسان جاری میکند ولی این کار ریسک بزرگی نیاز دارد و خیلیها حاضر نیستند ریسک کنند. خیلیها در تربیت فرزندانشان، در محیطهای خودشان حاضر نیستند این ریسک را بکنند. من هم منظورم این نیست که بیمقدمه شروع کنیم و از دم ایثارگرانه زندگی کنیم، نه، جهت درست را ببینیم و به سمتش حرکت کنیم. حداقل در مسجد و در هیئت از خودگذشتگی کنیم.
سند رفتار و رهبری کریمانه پیامبر اکرم(ص)
سند رفتار کریمانۀ رسول خدا(ص)، شهادت حضرت زهرای اطهر(س) است. اگر حضرت یک مقدار از کرامتشان دست برمیداشت حداقل جانِ فاطمۀ خودش را حفظ میکرد. کسانی که به خاطر جرمهایی که انجام دادند، حقشان اعدام بود؛ پیامبر(ص) کریمانه گذشت کردند. اصلاً ما عقلمان نمیرسد که رفتار کریمه دقیقاً یعنی چی؟ ولی آنقدر رفتار پیامبر(ص) کریمانه است که در مقام یک رهبر اجتماعی، این همه به نفاق جرئت بدهد و این همه فرزند خودش بیدفاع بماند! خیلی، خیلی مسئلۀ سنگینی است.
پیامبر اکرم(ص) رفتار کریمانه را تبدیل به یک قدرت عزتآفرین کرد
این چیزی که منکر است اما ما معروف میدانیمش این است که به هر وسیلهای شده اوضاع را کنترل کنیم، حداکثرِ فرصتمان را استفاده کنیم، حداکثرِ قدرتمان را استفاده کنیم و بگوییم حقمان است. نمیدانیم که با این شیوه برخورد کردن آسیبها را افزایش میدهیم، ولی فکر میکنیم که اوضاع را کنترل کردیم تا آسیبها یک مقدار کمتر شود. اگر ما بخواهیم ریسک کنیم یا خطر کنیم و فداکارانه و بزرگوارانه برخورد کنیم، نیاز است که یک جمعی باشیم. اگر تعدادمان کم باشد بلافاصله کسانی که ایثارگرانه برخورد میکنند، در جمع محو میشوند و از بین میروند. الآن تعداد ما زیاد است. واقعاً در این جامعه کم نیستند افرادی که به عشق حضرت زهرا(س) خیلی فداکاری کنند. مثلاً این حرکت همدلانه در دفاع از جبهه مقاومت که موجب شد خیلیها بیایند کمک کنند و خانمها طلایشان را بدهند. این فدارکاریها هست ولی آن زندگی جمعیای که ما دور همدیگر این کارها را متشکل کنیم، هنوز به این سطح نرسیده که برخورد کریمانه را به یک قدرت تبدیل کنیم! برخورد کریمانه را به یک عزت تبدیل کنیم و برای ما عزتآفرین شود.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text
📌سلسله درسهای مهدویت با موضوع تربیت نسل مهدوی، جلسۀ ۹ - بخش ۵
💠 نمونهای از برخورد کریمانۀ رسول خدا(ص)
استاد #علیرضا_پناهیان در فاطمیۀ بزرگ تهران
نمونهای از برخورد کریمانۀ رسول خدا(ص)
در زمان رسول خدا(ص) برخورد کریمانۀ ایشان چطور موجب کنترل گنهکاران میشد و حتی آنها را وادار به توبه میکرد. نمونه برجستهای در این مورد در سورۀ توبه آمده است که «وَ عَلَى الثَّلاثَةِ الَّذينَ خُلِّفُوا(توبه، ۱۱۸)» این سه نفر گناه کردند و امر پیامبر اکرم(ص) را اجرا نکردند و به جنگ نرفتند. معصیت بزرگی بود اما حضرت کریمانه برخورد کردند. جوابشان را ندادند، مثل اینکه با آنها قهر هستند، از آنها ناراحت بودند و ناراحتیشان را ابراز کردند. برخورد کریمانه این را میخواهد. همۀ مردم مدینه با آنها قهر کردند. همه اخم کردند! فقط در خانۀ خودشان میتوانستند با این و آن سلام و علیک کنند، زن و بچۀ خودشان هم با آنها قهر کردند، گفتند رسول خدا(ص) از شما ناراحت است. به این میگویند مملکتداری. این قدرت، عزتآفرین است، این نمونهای از برخورد در دولت کریمه است.
اینها آمدند پیش همدیگر و گفتند هیچکس با ما صحبت نمیکند، بیایید ما از شهر بیرون برویم و توبه کنیم. از شهر بیرون رفتند. احساس کردند هیچ جوابی نمیآید، به همدیگر گفتند ما وجودمان همدیگر را دلداری میدهد، بهتر است خودمان هم با هم قهر کنیم! یعنی خودشان هم به تأسی از رسول خدا(ص) که با اینها قهر کرده بودند، همدیگر را تحویل نگرفتند تا دلشان بشکند و خدا به آنان رحم کند. « حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَ ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ (توبه، ۱۱۸)» زمین با همۀ گستردگی بر آنها تنگ شد « وَظَنُّوا أَنْ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ» و احساس کردند دیگر کسی را غیر از خدا ندارند. پیامبر چطور آنها را توبه داد؟ سرزنش نکرد، مجازات نکرد، فقط اخم کرد. اهل بیت(ع) دنبال این مدیریت کریمانه هستند.
اهل بیت(ع) این برخورد کریمانه را تا کجا ادامه دادند؟ تا آنجا که تمام روضههای اهل بیت(ع) برایِ برخورد کریمانۀشان با دیگران بوده است. یعنی پای ثابت همۀ مصائب ایشان، همین برخوردهای کریمانه است.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 فاطمیۀ بزرگ تهران - ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
🔰 هیئت محبین مولا امیرالمؤمنین(ع)
@Panahian_text