🔰توصیه‎های پیامبر اکرم «صلّی الله علیه و آله» به امیرالمؤمنین «علیه السلام» ❇️ظاهر و باطن نفس ✅تزویر نفس 💠حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": انسان باید تربیت شده باشد تا گرفتار تزویر نفس نشود. گاهی نفس، تزویر در صلاح می‌کند. مثلاً عالمی را نصیحت می‎کند که قدم گذاشتن در مسیر مرجعیت برای ترویج و نشر شریعت برای شما واجب است و با یک صغری و کبری‌هایی ‌بخواهد کلاه سر انسان بگذارد. بینش و بصیرت الهی می‎خواهد که آدم گرفتار نشود. صورت دوم این است که ظاهر و باطن انسان یکی باشد، اما در عدم صلاح در تباهی و فساد؛ هم ظاهر و هم باطن هر دو خراب است. صورت سوم این است که باطن صالح باشد، اما ظاهرش این‎طور نباشد و صورت چهارم عکس این است که باطن خراب است، ولی یک ظاهر زیبنده و مؤمن و متقی نشان داده می‌شود. 🔷اگر باطن خراب، ظاهر صلاح باشد اینجا فرمودند: «وَ أَنْ تَكُونَ سَرِيرَتَكَ كَعَلَانِيَتِكَ». طبق این فرمایش نورانی از ما خواسته شده که از این چهار صورت، دو مورد را داشته و دو مورد را نداشته باشیم. روشن است که این جمله‌ی «وَ أَنْ تَكُونَ سَرِيرَتَكَ كَعَلَانِيَتِكَ» از دو صورتش انصراف دارد. شارع نمی‎خواهد دعوت کند به این‎که این‎جور باشیم. اگر چه کسی ممکن است بگوید که خب اگر کسی دید باطنش خراب است، حالا ظاهرش را هم ریا نکند و مثل باطن خودش قرار بدهد؛ از یک خباثت نجات یافته و آن ‌نفاق است. ولی در عین حال این مدعو شارع نیست. لذا می‌ماند دو صورت که یا هر دو در صلاح باشد یا این‎که این‎جور نباشد که باطن خراب و ظاهر صلاح باشد. این جمله‎ی رسول خدا «صلّی الله علیه و آله» و‎لو یک انصرافی دارد و انسان زکیّ متوجه این نکات می‎شود، ولی چون ممکن است که شبهه‌ای داشته باشد، خودشان تفسیر کرده و بدل تفسیر آورده‌اند. این جمله‌ی بعد، بدل تفسیر آن است. «وَ أَنْ لَاتَكُونَ عَلَانِيَتُكَ حَسَنَةً وَ سَرِيرَتُكَ قَبِيحَةً». هر کس تو را می‌بیند، می‌گوید ظاهر متدین، با تقوا، خداترس و با اخلاق دارید؛ در حالی‎که باطنت این‎گونه نیست. از این حالت نهی شده است. گاهی انسان بعضی افراد را می‌بیند که این‎طور هستند. مثلاً کسی که وضعش بد نیست، لباس مُندرس می‌پوشد، تا خودش را فقیر و مستضعف نشان دهد و عواطف مردم را به خودش جلب کند؛ یا شخصی که خشیت الهی ندارد، ولی سرش را کج می‌گیرد و زبان ذاکری نشان می‎دهد که دیگران خیال کنند که این آدم، آدم زاهد و خداترسی است. «فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ كُنْتَ مِنَ الْمُنَافِقِينَ». این‎ها صفاتی است که فرموده‎اند نباید این‎طور باشید و اگر این‎جور بودید، منافق هستید. این نشان می‌دهد که آدمی که این‎طور هست و معاذالله عقایدش مشکل دارد؛ یعنی به آن خدایی که عالم به خفایا و اسرار انسآن‎هاست، اعتقاد عملی ندارد. «وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى». اگر انسان این عقیده را داشته باشد که خدای متعال «يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى» است، خودش را در محضر او می‎بیند و شکی در این امور ندارد. امّا وقتی باطن خودش را در محضر مبارک خداوند تصحیح و تهذیب نمی‌کند و برای خلق خدا که هیچ کاری از آن‎ها ساخته نیست، خودش را صالح نشان می‌دهد، این دلالت می‌کند که عقاید این شخص اشکال دارد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 104-102 #پندهای_سعادت #بیانات #توصیه_های_پیامبر_اکرم_ص_به_امیرالمؤمنین_ع #ظاهر_و_باطن_نفس #تزویر_نفس 🔗 @pand_saadat