آیه شریفه فرموده: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»(مائده/35) سه رکن و دستور العمل برای فلاح بیان شده است: تقوا و ابتغاء وسیله و مجاهده. درباره ابتغاء وسیله از حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) روایت است که فرمود: «من وسیله هستم». و در روایت دیگری از امام صادق یا امام باقر(علیهماالسلام) آمده است: «نحن الوسیلة» ما وسایلیم. این ماه چون اختصاص به حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) دارد از آن مولا خیلی می‌توان استفاده کرد و خیلی‌ها که به مقامات عالیه رسیده‌اند به واسطه عنایت ایشان است. شیخنا الاستاد مرحوم میرزا کاظم تبریزی قاروبی استخاره‌های عجیب و مهمی داشت و می‌فرمود: «من می‌توانم با استخاره خودم عالَم را مرید خودم کنم»؛ ولی وقتی افرادی نزد او استخاره می‌کردند (نهایتا) می‌فرمود: خوب است یا بد است. و بیشتر از این پرده از حقیقت برنمی‌داشت. من یک وقت به ایشان گفتم: «آقا! شما اینها را چطور از این آیات می‌فهمید؟» گفت: «30 سال من ریشم را در خانه امیرالمومنین(علیه السلام) سفید کردم و این از افاضات حضرت امیر(علیه السلام) است». بنابراین با تمسک به ائمه هدی(علیهم‌السلام) لا سیما امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) که این ماه اختصاص ویژه‌ای به آن بزرگوار دارد از فرصت این ماه بهره‌مند شویم. این تذکری بود به خودم و به شما عزیزان. 📅 1401/11/3 #پندهای_سعادت #ماه_رجب #استغفار #روزه #توسل_به_امیرالمومنین #دعا #امیرالمومنین 🆔 @pand_saadat

🔰"اهمیت روزه ماه مبارک شعبان" 🔸استاد شب زنده دار دام ظله: مسأله‌ی دیگری که در این ماه باید به آن اهتمام داشت، روزه‌ی این ماه است. امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: «مَنْ صَامَ أَوَّلَ یوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ الْبَتَّةَ وَ مَنْ صَامَ یوْمَینِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیهِ فِی كُلِّ یوْمٍ وَ لَیلَةٍ فِی دَارِ الدُّنْیا وَ دَاوَمَ نَظَرَهُ إِلَیهِ فِی الْجَنَّةِ» هرکس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌شود و کسی که دو روز از این ماه را روزه بگیرد، خداوند تا زمانی که در دنیاست، هم در شب و هم در روز نظر ویژه به او می‌کند و این نظر تا زمانی که به بهشت برود، ادامه خواهد داشت. این‌ کنایه ‌از یک‌ عنایت‌ ویژه ‌است. این ‌عنایت ‌مربوط ‌به ‌دنیاست‌ چون ‌دار دنیا، دار محدودی ‌است و قابلیت‌ ما برای درک فیوضات الهی محدود است. اما در بهشت دائماً مورد عنایات ویژه است. این عنایت مربوط به کسی بود که دو روز روزه بگیرد. «وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیامٍ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ مِنْ جَنَّتِهِ كُلَّ یوْمٍ»[1]؛هر کس که سه روز در این ماه روزه بگیرد، خداوند را هر روز در عرش زیارت می‌کند. خدای متعال که جسم نیست، بلکه منظور آن حضرت، یک نحو اُنس، اِجتذاب و درک عظمت است که هر روز نصیب این شخص می‌شود. حیف است که نسبت به این امور بی‌اعتنا باشیم. آن هم جوانی ‌است. آدم سنش که بالا می‌رود، این نعمت‌ها و توانایی‌ها از او گرفته می‌شود و گاهی یک روز هم نمی‌تواند روزه بگیرد.اگر کسی در جوانی‌اش و آن وقتی که توانایی دارد، این کارها را کرد، وقتی که پیر ‌شد و دوست دارد، ولی توان ندارد، باز همان فضایل برای او نوشته می‌شود. خدای متعال این‌گونه ‌مهربان است و از بندگان خود دستگیری می‌کند. مطلب دیگری که باز مهم است و باید به آن توجه کنیم، این است که برخی از آنچه که در این ماه وارد شده، خفیف المؤنه است، اما بعضی‌ از آن‌ها کثیر المؤونه و مشکل است. در اینجا باید کسی که این راه را رفته و آگاه است، دستگیری و ارشاد کند. ▫️منابع: [1].من لا یحضره الفقیه، ج2، ص93. کتاب #پندهای_سعادت ، جلد دوم ص87-89 #ماه_شعبان #روزه 🔗 @pand_saadat