💠سفارشی از مرحوم آیت‌الله‌ حائری «ره» 🔰حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": 🔶 مرحوم استاد آقای شیخ مرتضی حائری(رضوان‌الله‌علیه) که خدای متعال این عنایت را به ایشان کرده و این نعمت را به ایشان داده بود که صلب‌الایمان بود، اقتدا به حضرت ابوالفضل «ع» داشت. 🔷 ایشان مکرر در نوشته‌ها و صحبت‌هایشان می‌فرمودند: ایمان‌هایتان را قوی کنید؛ این خیلی مهم است. اگر این مهم انجام شد، بقیه‌اش معمولاً به حسب غالب تضمین شده است. چطور می‌شود انسان باور به مبدأ و معاد داشته و این را تصدیق کرده و عاقل هم باشد، آن وقت در محاسباتش بیاید چیزی را که خدای متعال راضی نیست یا آخرتش را خراب می‌کند مرتکب شود؛ یا به آن چیزها دل ببندد. این‌ها معمولاً اگر آنجا قوی شود، انسان از این امور مصونیت پیدا می‌کند. 🟢 برای این که ایمان ما قوت پیدا کند، انسان باید نفس خودش را قانع کند. برای قناعت نفس، قهراً باید دنبال برهان و استدلال و دلیل بود. منتها این‌طور نیست که بگوییم حالا حتماً باید دنبال علوم عقلی برویم، بلکه علوم عقلی برای انسان‌هایی که ذهن شکاک دارند، مضر هم هست. افرادی که ذهن‌شان شکاک است، بر اثر آن حالت روانی که خودشان دارند و همچنین دقت‌هایی که در کارهای عقلی لازم هست، باعث می‌شود حالت طمأنینه از آن‌ها سلب شود. 🔵 تجربه نشان داده که اگر ما در همین ادله‌ی واضحی که در شریعت و کتاب خدای متعال هست؛ مثل «أَفَلا تَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ كَیفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ كَیفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی الْأَرْضِ كَیفَ سُطِحَتْ» و در روایاتی مثل توحید مفضل امام صادق «ع» هست، تفکر کنیم، راهگشا است. 🟡 مرحوم استاد آیت‌الله‌ شیخ مرتضی حائری هم همین طور بودند. گاهی از یک آیه‌ی کوچک ده‌ها نکته‌ی‌ لطیف استخراج می‌کردند و می‌فرمودند که آیا می‌شود این کلام آدمی باشد؟ تا پایان عمرشان هم تقریباً همین طور بودند. همان روزهای آخر هم که دوستان مشرف شده بودند خدمت ایشان در همان بستر بیماری، در حال تفکر در آیات و جلا بخشیدن به عقاید خودش بودند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 6-45 #پندهای_سعادت #بیانات #ماه_محرم #صلب_الایمان 🔗 @pand_saadat