eitaa logo
پندهای سعادت
2.3هزار دنبال‌کننده
349 عکس
75 ویدیو
38 فایل
🔰در محضر حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 👤 ارتباط : @hadiszekr 🌐 تارنما: Www.Feghahat.ir کانال دروس حضرت استاد: https://eitaa.com/feghahat_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 حضرت آیت‌الله "دام ظله"رای خود را در جامعه مدرسین حوزه علمیه به صندوق انداخت. مردم با دقت رییس جمهوری برای ایران انتخاب کنند که در خط اسلام و رهبری باشد،مردمی باشد، با اخلاص باشد. 🔗 @pand_saadat
💠 عامل تداوم عاشورا 🔰حضرت استاد "دام ظله": اگر هدایت‌های ‌الهی ‌نباشد، تذکر نباشد، توجه ‌دادن ‌نباشد، همین ‌است ‌که ‌پیش ‌می‌آید. این‌ها نزدیک عصر به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بودند و آن معجزات و واقعیت‌ها را به چشم خودشان دیدند، اما در عین حال می‌بینید که چگونه انحراف پیدا کردند. حضرت رضا(علیه‌السلام) عناصری را بیان می‌کند که این‌ها ممزوجی از عقلانیت و عاطفه است؛ و هم پشتوانه‌ی عقلانی و برهانی و استدلالی و هم پشتوانه‌ی عاطفی و احساسی دارد و با جمع بین دو امر، این واقعه هیچ‌گاه خاموش و فراموش نمی‌شود و همیشه در اذهان زنده می‌ماند و درب این دانشگاه همیشه باز است و شاگردان آن تعلیم می‌بینند. حضرت امام رضا(علیه‌السلام) درباره‌ی حماسه‌ی عاشورای حضرت سیدالشهدا و اولاد و اصحاب و بازماندگان آن بزرگوار که این حماسه‌ی عجیب را به‌وجود آوردند سه امر را فرموده‌اند: «یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَی‏ءٍ»؛ اگر اشکت جاری شد، فوراً این گریه را به مسأله‌ی سید‌الشهدا منصرف کن. قهراً مراد از «بَاكِیاً لِشَی‏ءٍ»؛ یعنی امور دنیایی، نه گریه از خوف خدا. «إِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَی‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی‌طَالِبٍ(علیه‌السلام) فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا یذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ‌أَهْلِ‌بَیتِهِ ثَمَانِیةَ‌عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ وَ لَقَدْ بَكَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَی الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنُصْرِتهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَی أَنْ یقُومَ الْقَائِمُ‌صلوات‌الله‌علیه فَیكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ یا لَثَارَاتِ الْحُسَینِ»؛ اگر خواستی گریه كنی، بر حسین بن علی بن ابی‌طالب(علیهم السّلام) گریه كن، كه همانند سر بریدن گوسفند او را سر بریدند و هجده مرد از خاندان او، همراه ایشان كشته شدند كه هیچ‌كس در زمین با آن‌ها برابری نمی‌كرد و همه‌ی آسمآن‌ها و زمین‌ها برای شهادت او گریستند و چهار هزار فرشته از آسمان به زمین فرود آمدند تا ایشان را یاری كنند، ولی بعد از شهادت او به زمین رسیدند. از این‌رو، تا روز قیام حضرت قائم (عج)، ژولیده و غبارآلود در كنار قبر او اقامت دارند و هنگام قیام آن حضرت، از یاوران او خواهند بود و شعار آنان این است: «یا لثارات الحسین». انسان وقتی که در اوج امر عاطفی قرار می‌گیرد، برای چیزی آن‌قدر متأثر می‌شود که می‌خواهد گریه کند. – مثلاً کسی فرزندی را از دست داده یا مشکلی برایش پیش آمده است و آن‌قدر متأثر می‌شود که به گریه می‌افتد - حضرت رضا علیه‌السلام می‌فرمایند که همه‌ی این موارد را برگردان و گریه‌ات را متوجه به مسأله‌ی سید الشهدا علیه‌السلام بکن. این یعنی همیشه این مطلب را در ذهن خود نگاه داریم و هیچ‌وقت نگذاریم غیبت پیدا کند و غروب برای آن پیدا شود و همیشه این داستان عجیب در ذهن ما طالع باشد. «یا ابْنَ شَبِیبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ جَدِّی الْحُسَینُ امَطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ»؛ ای پسر شبیب، پدرم به نقل از پدرش و او به نقل از جدّش برای من بازگو نمود كه وقتی جدّم امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسید، از آسمان خون و خاك سرخ بارید. این اثر تکوینی در عالم گذاشته شد، که آسمان خون بارید و خاک سرخ و خونین شد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 8-36 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠حکایاتی از تربت حسینی 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔴در همین عاشورای سال گذشته، بعضی از بستگان ما که در روز عاشورا به کربلا مشرف بودند، در موزه‌ی حرم مطهر حضرت سید‌الشهداء علیه السلام مقداری خاک قبر شریف را دیده بودند که از آن خون جاری شده بود. 🟢در پاکستان‌ شنیده ‌بودم روز عاشورا ‌یک تسبیحی هست که می‌آورند در محفلی که شیعیان با ‌احساسات‌ فراوان می‌آیند سینه‌زنی و عزاداری می‌کنند. این تسبیح بعضی از دانه‌هایش یا قسمتی از بعضی از دانه‌هایش سرخ می‌شود، چون مقداری از آن از تربت اصل بوده و این در خانواده‌ای است که سالیان متمادی از اعصار گذشته همین طور نگهداری شده است. 🟡در ایام عاشورایی بنده مشرف شدم به جایی که این سینه‌زن‌ها می‌آیند؛ این تسبیح را دیدم که یک مقداری از شیخکش و چند تا از دانه‌هایش به حالت سرخی درآمده بود. «یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَی اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ لكَ فَزُرِ الْحُسَین علیه السلام»؛ ای پسر شبیب! اگر دوست داری وقتی كه با خداوند - عزّ و جلّ - ملاقات می‌كنی، گناهی نداشته باشی، به زیارت امام حسین علیه السلام برو. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 38 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠سخن امام خمینی «ره» درباره‌ی 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶 آیت‌الله مؤمن «ره» نقل می‌فرمود یک روز امام خمینی در درس فرمودند که این زیارت عاشورا با آن فضیلت بزرگی که دارد و آن ثواب‌های محیرالعقولی که برای آن ذکر شده، مربوط به این متن طویل با صد لعن و صد سلام نیست، بلکه مربوط به اصل زیارت عاشورا است. چون بعد از این که حضرت این را فرمودند، راوی از حضرت باقر«ع» خواست که متنی را برای من بفرمایید، که حضرت این زیارت را فرمودند. 🔷بنابراین، این باعث افضلیت می‌شود. اما اصل آن ثواب، به همان عبارت مختصری است که آدم رو به قبر شریف بایستد و بهتر است بالای بلندی هم برود، اما اگر این هم نشد، در فضای خانه‌اش رو به قبر شریف کند و این اظهار ارادت را داشته باشد. بنابراین، چقدر برای انسان شایسته است که روزی چند بار مشرف به این شرف بشود که به حضرت سیدالشهداء «ع» توجه کند. این توجه، انسان‌ساز است. چون ما نمازهای واجب را جمع می‌کنیم و در سه وعده می‌خوانیم، خوب است که بعد از هر نماز، به حضرت سلام بدهیم. این ارتباط وسیع با حضرت را همیشه و به‌طور مستمر داشته باشیم. 🟢ارتباط شخصی ما و همچنین جامعه‌ی ما با حضرت سید الشهداء «ع» محفوظ بماند. وقتی که ما خودمان این جوری بودیم، قهراً باعث می‌شود این ارادت‌ و ارتباط‌ ما به جامعه هم رنگ بدهد. بعد حضرت فرمودند: «یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِی فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ»؛ ای پسر شبیب! اگر دوست داری همراه با پیامبر اكرم و خاندان او (صلوات‌اللّه‌علیهم) در طبقات بالای بهشتی سكنی گزینی، قاتلان امام حسین «ع» را لعنت كن. این مسأله‌ی برائت از قاتلان آن بزرگوار هم امر آسانی است؛ هر دفعه که سلام می‌دهیم، بعد از آن بگوییم؛ «فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ»؛ بعد فرمودند: «یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَینِ(ع) فَقُلْ مَتَی مَا ذَكَرْتَهُ یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً»؛ ای پسر شبیب! اگر دوست داری ثواب كسانی را داشته باشی كه در ركاب امام حسین «ع» به شهادت رسیدند، هرگاه او را به یاد آوردی، بگو: «ای كاش در كنار آن‌ها بودم و به رستگاری بزرگ نایل می‌گردیدم!» این تقاضا و تمنا که ای کاش با آن‌ها بودم، درس و آموزه‌ای دارد؛ یعنی ما باید آماده‌ی تزکیه‌ی نفس برای اسلام باشیم. «یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً». زیارت حضرت، لعن به قاتلان حضرت، گفتن«یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ» چقدرطول می‌کشد؟ در حالی که در مقابل آن، خداوند ثواب عظیمی قرار داده است. ما باید این فرهنگ را حفظ کنیم و به مردم هم آموزش دهیم. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 40-39 🔗 @pand_saadat
💠حکایتی از حضرت آیت‌الله‌ وحید خراسانی "دام ظله" 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶مسأله‌ی که می‌خواهم عرض کنم، اهمیت تبلیغ است که آقایان متوجه هستید. بنده با ذکر یک داستان کوتاه، اهمیت تبلیغ را عرض می‌کنم. 🔷حضرت آیت‌الله وحید خراسانی یک وقت مطلبی در درس فرمودند. و سال گذشته هم در مجلسی بنا به درخواست بنده تکرار کردند. حاصل مطلب این است که ایشان فرمودند در نجف اشرف آقایی به نام سید جعفر شیرازی بود، که برادر مرحوم سید مهدی شیرازی بود و از اطرافیان مرحوم آیت‌الله آقای سید عبدالهادی شیرازی معروف که بعد از مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی مرجعیت عام شیعه برای دو سال به ایشان منتقل شد. ایشان فرمود که آقای سید جعفر برای یک عمل جراحی چشم از عراق به تهران آمده بود. مدتی بعد از عمل ‌ایشان فوت کرد. مرحوم آیت‌الله‌ سید عبدالهادی برای ایشان مجلس ختم‌ گذاشتند و ما هم ‌در این ختم شرکت کردیم. در مراسم ختم، در کنار آیت‌الله‌ سید عبدالهادی شیرازی نشسته بودم. ایشان حکایتی از سید جعفر نقل کردند که من شب اول محرم یک سالی‌حضرت سیدالشهداء «ع» را در خواب دیدم که در مجلسی تشریف دارند و در خدمت ایشان حضرت ابوالفضل «ع» یا حضرت علی اکبر «ع» بودند. لیستی در دست شخص همراه سیدالشهدا «ع» بود. حضرت به او فرمودند که اسم فلانی را حذف کن. بعد اسم این آقا سیدجعفر را بردند و فرمودند که اسم او را جایگزین کن. آیت‌الله‌ سید عبدالهادی شیرازی فرمودند: من از خواب بیدار شدم و دیگر تا صبح خوابم نبرد. صبح منتظر بودم که آقا سید جعفر بیاید و ببینم چه کاری کرده است. وقتی آمد، به ایشان گفتم که چنین خوابی دیدم. او گفت: دیشب که شب اول محرم بود، برای زیارت به حرم حضرت امیر «ع» مشرف شده بودم. وقتی از حرم بیرون آمدم، به ذهنم آمد که ما برای حضرت سیدالشهداء «ع» گریه کردیم‌، اما کسی را نگریاندیم. تصمیم گرفتم مقتل تهیه کنم و از همان شب اول محرم در منزل خودم برای زن و بچه‌ها روضه بخوانم. ایشان این تصمیم را می‌گیرد، می‌رود مقتل تهیه می‌کند که در منزل خودش حداقل برای زن و بچه‌ی خودش روضه بخواند. از این رو، حضرت سید الشهداء «ع» نام او را در لیست ذاکرانش وارد می‌کند و آقای سید عبدالهادی این را دیده است. بنابراین، تبلیغ و روضه‌خوانی، مقام شامخی است. کسانی که واقعاً توانایی این کار را دارند این را به بهانه‌های مختلف ترک نکنند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 41-40 🔗 @pand_saadat
💠نقش محرم و صفر در احیای اسلام 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🟢 این جمله‌ای که روی در و دیوارها از حضرت امام(رضوان‌الله‌علیه) نصب شده که ماه محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است، این یک واقعیت درستی است که انسان آن را درک می‌کند. 🔵 هر انسانی هم بخواهد سعادتمند بشود این واقعه عظیم و عناصر آن واقعه عظیم می‌تواند بهترین اسوه‌ها برای تهذیب و برای پیمودن این راه پرفراز و نشیب باشد، که البته پایانش باشکوه‌ترین پایان‌ها است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 43 🔗 @pand_saadat
🔰شخصیت‌‌ممتاز‌حضرت‌عباس علیه السلام ✅حضرت استاد شب زنده دار "دام ظله": یكی از عناصر مهم و برجسته ی اين حماسه ی عجيب، از صدر عالم تا پایان عالم، جناب عباس بن علی بن ابیطالب علیه السلام است. امام صادق علیه السلام در مقام معرفی اين بزرگوار، به حسب نقلی، پنج خصوصيت برای ایشان برشمردند كه ا گر ما آن بخشی را كه امكان تحقق دارد، در خودمان پیاده كنيم، قهراً منازلی از منازل آن بزرگوار را به دست خواهيم آورد. اگرچه آنها در اوج و در قله هايى هستند كه برای دیگران شاید ميسور نباشد، اما منازلی از منازل رحمت آنها برای دیگران قابل درک هست. امام صادق علیه السلام حسب اين نقل فرمودند: «کان عمنا عباس بن علی بنابیطالب صلب الایمان، نافذ البصیرة، جاهد مع الحسین و ابلا بلائا ً حسنا و مضی شهیدا»؛ هر یک از اين جملات، درس آموز است و پیام دارد و راه درست رسيدن به مدارج عاليه را نشان میدهد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 4-43 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پندهای سعادت
🔰شخصیت‌‌ممتاز‌حضرت‌عباس علیه السلام ✅حضرت استاد شب زنده دار "دام ظله": یكی از عناصر مهم و برجسته ی
🔰 شخصیت ممتاز حضرت عباس علیه السلام 💠حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: یکی از عناصر مهم و برجسته‌ی این حماسه‌ی عجیب، از صدر عالم تا پایان عالم، جناب عباس بن علی بن ابیطالب علیه السلام هست. امام صادق علیه السلام در مقام معرفی این بزرگوار، به حسب نقلی، پنج خصوصیت برای ایشان برشمردند که اگر ما آن بخشی‌ را که امکان تحقق دارد، در خودمان پیاده کنیم، قهراً منازلی از منازل آن بزرگوار را به‌دست خواهیم آورد. اگرچه آن‌ها در اوج و در قله‌هایی هستند که برای دیگران شاید میسور نباشد، اما منازلی از منازل رحمت آن‌ها برای دیگران قابل درک هست. امام صادق علیه السلام حسب این نقل فرمودند: «کان عمّنا عباس بن علی بن ابی طالب صلب الایمان، نافذ البصیرة، جاهد مع الحسین و ابلا بلائاً حسنا و مضی شهیدا» هر یکی از این جملات، درس‌آموز است و پیام دارد و راه درست رسیدن به مدارج عالیه را نشان می‌دهد. «کان صلب الایمان»؛ دارای ایمان صلب بود. برای این که چیزی صلب بشود، دو امر لازم دارد. یکی این که پایه‌های آن باید محکم باشد. اگر شما مثلاً یک میله‌ی فولادین را همین طوری دو یا سه سانتی متر در زمین فرو کنید، با این که بدنه‌ی این قائمه از فولاد است، اما وقتی پایه‌هایش محکم نباشد، به مجرد این که چیزی به آن برخورد کند، واژگون می‌شود. علاوه بر این که پایه‌ها باید محکم و عمیق باشد، شاکله‌ی آن امر هم باید نفوذناپذیر باشد. حالا مثلاً شما چوبی را با پایه‌های عمیقی در زمین فرو کنید، اما موریانه می‌تواند به این چوب نفوذ و آن را از درون پودر و تهی‌کند. وقتی این‌گونه شد، به مجرد یک باد، چوب واژگون می‌شود. بنابراین، برای این که چیزی بخواهد صلب بشود دو امر لازم دارد: اولاً بدنه‌ی مستحکمی که چیزی نتواند در آن نفوذ کند و ثانیاً پایه‌های مستحکمی که بتواند مقاومت کند. اکنون برگردیم به ادامه‌ی کلام، بعد امام صادق علیه السلام در تعریف از عموی خویش فرمودند: «نافذالبصیرة». بصیرت داشتن یک چیز است و نافذ البصیره بودن یک چیز دیگر است. داشتن بصیرت، یک نعمت بزرگ است. این که انسان بتواند مسائل را بفهمد و امر بر او مشتبه نشود، یا مشتبه نکنند، این بصیرت است. به ما دستور داده شده در هر مغرب و صبحگاه، بعد از نماز از درگاه خدای متعال این را بخواهیم: «اللهم اجعل النور فی بصری و البصیرة فی دینی.» نفوذ بصیرت، این است که بصیرت آن‌چنان قوی شود که لایه‌های زیرین را هم بفهمد. گاهی برخی امور پیچ در پیچ است. ممکن است کسی سطح ظاهری امور را درک ‌کند و کلاه سرش نرود، اما لایه‌ی دوم را متوجه نمی‌شود. نافذ البصیرة؛ یعنی انسان با فهم و درک خویش، تا نهایت عمل را ببیند، که این یک نعمت بسیار بزرگ الهی است. یکی از خصوصیات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام همین نفوذ بصیرتش بود که در آن‌ ماجراهای ‌زمان امیرالمؤمنین علیه السلام و بعد از آن حضرت که بیشتر مردم منحرف شدند، ایشان محکم ‌ماندند و هرگز نلغزیدند. این، همان نفوذ بصیرت است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 4-43 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠سفارشی از مرحوم آیت‌الله‌ حائری «ره» 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶 مرحوم استاد آقای شیخ مرتضی حائری(رضوان‌الله‌علیه) که خدای متعال این عنایت را به ایشان کرده و این نعمت را به ایشان داده بود که صلب‌الایمان بود، اقتدا به حضرت ابوالفضل «ع» داشت. 🔷 ایشان مکرر در نوشته‌ها و صحبت‌هایشان می‌فرمودند: ایمان‌هایتان را قوی کنید؛ این خیلی مهم است. اگر این مهم انجام شد، بقیه‌اش معمولاً به حسب غالب تضمین شده است. چطور می‌شود انسان باور به مبدأ و معاد داشته و این را تصدیق کرده و عاقل هم باشد، آن وقت در محاسباتش بیاید چیزی را که خدای متعال راضی نیست یا آخرتش را خراب می‌کند مرتکب شود؛ یا به آن چیزها دل ببندد. این‌ها معمولاً اگر آنجا قوی شود، انسان از این امور مصونیت پیدا می‌کند. 🟢 برای این که ایمان ما قوت پیدا کند، انسان باید نفس خودش را قانع کند. برای قناعت نفس، قهراً باید دنبال برهان و استدلال و دلیل بود. منتها این‌طور نیست که بگوییم حالا حتماً باید دنبال علوم عقلی برویم، بلکه علوم عقلی برای انسان‌هایی که ذهن شکاک دارند، مضر هم هست. افرادی که ذهن‌شان شکاک است، بر اثر آن حالت روانی که خودشان دارند و همچنین دقت‌هایی که در کارهای عقلی لازم هست، باعث می‌شود حالت طمأنینه از آن‌ها سلب شود. 🔵 تجربه نشان داده که اگر ما در همین ادله‌ی واضحی که در شریعت و کتاب خدای متعال هست؛ مثل «أَفَلا تَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ كَیفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ كَیفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی الْأَرْضِ كَیفَ سُطِحَتْ» و در روایاتی مثل توحید مفضل امام صادق «ع» هست، تفکر کنیم، راهگشا است. 🟡 مرحوم استاد آیت‌الله‌ شیخ مرتضی حائری هم همین طور بودند. گاهی از یک آیه‌ی کوچک ده‌ها نکته‌ی‌ لطیف استخراج می‌کردند و می‌فرمودند که آیا می‌شود این کلام آدمی باشد؟ تا پایان عمرشان هم تقریباً همین طور بودند. همان روزهای آخر هم که دوستان مشرف شده بودند خدمت ایشان در همان بستر بیماری، در حال تفکر در آیات و جلا بخشیدن به عقاید خودش بودند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 6-45 🔗 @pand_saadat
💠ضرورت تقویت ایمان برای طلاب 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶همه، خصوصاً قشر طلبه، باید این پایه‌ها را محکم کنیم، کسی که با شبهات برخورد دارد، می‌شنود و می‌خواند، باید خودش را واکسینه و محکم کند و به ایمانش از هر دو نظر صلابت ببخشد؛ طوری نباشد که خدای نکرده شبهاتی را که می‌شنود یا می‌خواند، در او تأثیر بگذارد و او را متزلزل کند؛ حتی آن‎چنان باید قوی باشد که اگر جواب تفصیلی یک سؤال و شبهه را هم ندانست، اما باید بداند که این حتماً‌ جواب دارد. برای مثال، کسی در هنگام شب بیاید برای ما شبهه کند که الان شب نیست، روز است. ممکن است استدلال‌هایی هم بکند که مغالطاتی در آن باشد و ما نتوانیم جواب بدهیم، ولی می‌دانیم حتماً باطل است. انسان باید به این حد برسد که اگر نتوانست یک شبهه‌ را هم جواب بدهد، تزلزلی در او ایجاد نکند. 🔷خیلی از وقایع مسلّم در تقویت ایمان نقش دارند. مرحوم استاد حائری «ره» عادت داشتند که این‌گونه امور مسلم و صددرصدی را می‌نوشتند و هدف‌شان تقویت ایمان بود. این‌ امور مسلم، گاهی از خیلی استدلال‌ها قوت بیشتری به انسان می‌دهد، یا در کنار امور عقلی، قوام بهتری به انسان می‌دهد. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 46 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠حکایتی از آیت‌الله‌ شیخ عبدالکریم حائری «ره» 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔷 یکی از حکایاتی که بنده بارها از ایشان شنیدم و از مسلّمات و قطعیات است، این است که ایشان از پدر بزرگوارشان آیت‌الله‌ شیخ عبدالکریم حائری نقل کردند که ما وقتی در شهر سامرا بودیم؛ لازم است بگویم که ایشان ابتدا با والده‌‌شان برای تحصیل ‌به کربلا می‌روند اما مرحوم فاضل اردکانی احساس می‌کند که ایشان باید به سامرا برود تا ترقی کند؛ نامه‌ای می‌نویسد و به ایشان می‌دهد و می‌گوید این را به میرزای شیرازی در شهر سامرا بدهید. ایشان با والده‌شان برای تحصیل به شهر سامرا مشرف می‌شوند. 🔶‌میرزای شیرازی‌ این نامه را که می‌خواند، می‌فرماید: آقای اردکانی جوری نوشتند که من خلاصه مرید شما شدم. والده‌ی ‌شما در اندرون باشند تا شما ازدواج کنید. شما هم‌ منزل‌ ما باشید تا من حجره‌ای برای شما فراهم کنم. اوایلی که ایشان مشرف شده بودند، ماه مبارک رمضان بوده است. ایشان می‌فرماید سحرها در همان منزل میرزای شیرازی سحری می‌خوردم، اما برای افطار به آنجا نمی‎رفتم. شخصی هم که از منطقه‌ی قفقاز مجبور به مهاجرت به سامرا شده بود، سحرها به منزل میرزای شیرازی می‌آمد؛ افطار هم به منزل میرزای شیرازی یا منزل سید اسماعیل صدر می‌رفت. مرحوم شیخ عبدالکریم حائری می‌فرماید من این شخص قفقازی را دیدم که سحرها و افطارها چای‌خور ‌قهاری ‌بود. مثلاً اول افطار باید یک قدح چایی می‌خورد؛ آن هم نه چای معمولی، یک چای غلیظ خیلی پرمایه، خانه‌ی میرزای شیرازی همیشه چای به راه نبود، ولی بیت سید اسماعیل صدر، موقع افطار چای همواره بود. یک روز هنگام افطار این شخص قفقازی به منزل مرحوم سید اسماعیل می‌رود که چای بخورد و افطار کند، اما می‌بیند آنجا تعطیل است. گویا آن‌ها آن شب جایی دعوت بودند. وقتی می‌بیند خبری نیست و چای به کار نیست، از فرط گرسنگی و علاقه‌مندی به چای، بیهوش می‌شود. در این حال حضرت ابوالفضل «ع» را ملاقات می‌کند و حضرت یک جام آب به ایشان می‌دهد و این آب را می‌نوشد. وقتی به هوش می‌آید، دیگر اصلاً و ابداً میلی به چای نداشت. 🟢 شیخ عبدالکریم حائری می‌فرمودند: من هر دو حالت ایشان را دیدم؛ هم آن اعتیاد عجیب به چای و این که اگر چای نبود، بیهوش می‌شد و هم این عنایت حضرت ابوالفضل «ع» به ایشان را که بعدش دیگر لب به چای نمی‌زد و میلی به چای نداشت. 🟡 این اتفاقات و واقعیت‌های عینی، باعث می‌شود که عقاید انسان قوی شود. انسان ‌یک در میلیارد ‌احتمال نمی‌دهد که مرحوم شیخ‌عبدالکریم بخواهد خلاف واقع بگوید. 🔵 حضرت ابوالفضل عباس «ع» در اثر همین صفاتی که امام صادق «ع» به حسب این نقل فرمودند، این‌گونه می‌توانند در عالم و نفوس تأثیر بگذارند. موارد این چنینی زیاد است؛ ده‌ها و بلکه صدها داستان‌ و کرامت مسلّم حضرت عباس «ع» دیده و نقل شده است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 8-46 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ؛ ♦️أعْظَمَ اللّٰهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عليه السلام، وَجَعَلَنا وَإِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ. ┈┈••••✾•🖤🖤🖤•✾•••┈┈• 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠عنایتی از حضرت عباس «ع» 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔷 مرحوم آیت‌الله‌ کشمیری «ره» که در قم بودند و چند سال پیش به رحمت خدا رفتند؛ من یک بار خدمت‌شان رسیدم و در همان یک بار هم متوجه شدم که ایشان یک چیزهایی را متوجه می‌شوند. ایشان نقل کردند که خانمی در نجف بود که معروف شده بود به این که با تسبیح استخاره می‌کند و ضمائر را می‌گوید. ایشان فرموده بود که من خودم رفتم یک استخاره نزد این خانم بگیرم که ببینم این مسأله واقعیت دارد یا نه. بعد از استخاره از او سؤال کردم شما از کجا می‌فهمی؟ گفت: شوهرم می‌خواست مرا طلاق بدهد و ازدواج دیگری کند؛ در حالی که من از او دو بچه داشتم. در عشیره‌ی ما طلاق یک امر قبیحی بود و زنی که مطلقه می‌شد، از هستی ساقط می‌شد. من به این مرد گفتم که تو ازدواج دوم را بکن و من کلفتی زن دوم تو را خواهم کرد، اما مرا طلاق نده که گرفتار نشوم. خلاصه، مرا طلاق داد و خیلی وضع من مشکل شد. من رفتم خدمت حضرت ابوالفضل «ع» عرض کردم که اگر شما می‌خواهید من سالم بمانم، در این وضعیتی که برای من پیش آمده من را کمک کن. حضرت را در خواب دیدم که به من فرمودند: استخاره کن و در ازای استخاره‌ات فلان مقدار پول بگیر و بیشتر از این نگیر. حالا کسی که می‌آید استخاره می‌کند، این به ذهن من مثل این‌که الهام می‌شود و این را می‌گویم و این عنایت آن بزرگوار است. 🔶این‌ واقعیت‌ها نشان می‌دهد که در پس پرده‌ی این عالم یک چیز دیگری هم هست. بنده خدمت شما عزیزان توصیه می‌کنم که ‌در کنار استدلال و برهان، دنبال دیدن و مشاهده کردن این امور هم باشید. این‌ دو اگر کنار هم قرار گیرند، خیلی مؤثر است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 9-48 🔗 @pand_saadat
💠نقش عمل در تقویت ایمان 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔷 مطلب دیگری که در کنار صلابت در ایمان‌ مهم است، عمل کردن طبق آن عقاید است. این ‌دو با هم رابطه دارند. الایمان یدعو الی العمل و العمل یدعو الی الایمان. عمل باعث می‌شود که ایمان تعمیق و صلابت پیدا کند، پایه‌هایش استوار شود، دامنه و شاکله‌اش غیرقابل نفوذ گردد؛ مثل فولادی که بر پایه‌های مستحکمی قرار داده شود و دیگر هیچ طوفانی نمی‌تواند آن را از بین ببرد. بعضی‌ها هستند که می‌بینیم وقتی گرفتار بلاها و مشکلات فراوانی می‌شوند که به حسب ‌حکمت الهی باید در این جهان باشد، حرف‌هایی می‌زنند، یا اگر هم‌ به زبان نگویند، در دل‌شان پیدا می‌شود که نشان می‌دهد در عدالت خدای متعال شبهه دارند. 🔶 این‌ها به دلیل همین است که کار خراب است. اما بعضی‌ها برعکس هستند و هر چه بر مشکلات آنان اضافه می‌شود، بر ایمان‌شان افزایش می‌یابد. این هم چیز عجیبی است و تحلیل آن هم مشکل است که چه جوری می‌شود و چه رابطه‌ای بین این‌ها هست. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 49 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠دستورالعملی از آیت‌الله‌ بهجت «رضوان الله علیه» 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔷 بنده این توصیه‌ای را که بارها گفتم، بار دیگر هم برای تذکر و هم برای دوستانی که نشنیده‌اند، عرض می‌کنم. ‌در ماه رمضانی که مرحوم آیت‌الله بهجت در منزل‌شان ‌اقامه ‌جماعت می‌کردند، بعد از نماز خدمت ایشان رسیدم و عرض کردم: آقا برای تحصیل یقین چه باید کرد؟ ایشان با شدت و حِدت فرمودند: خواندن قرآن در جاهای خلوت که این نه تنها برای کسی که دارای مراتبی از یقین است و می‌خواهد به مراتب بالاتر یقین برسد، مفید است؛ حتی اگر کسی شاکّ باشد و این کار را بکند، یقین پیدا خواهد کرد. ایشان همچنین برای دفع وسوسه، به‌طور قاطع به یکی از دوستان ما که به ایشان مراجعه کرده بود، فرموده بودند که همیشه با وضو باش. گفته بود: آقا! من ‌گرفتاری‌ام ‌در مورد وضو است. ایشان فرموده بودند: نسبت به وضویی که برای نمازهایت می‌گیری، دقت کن، ولی برای این که همیشه با وضو باشی، وضوی عادی بگیر. بعد فرموده بودند: این کار را انجام بده؛ اگر نتیجه نگرفتی، بیا به من بگو تا من گوشه‌ی تاریخ بنویسم که این عمل اثر نکرد. یعنی این‌قدر واضح و مسلّم بوده پیش ایشان که تخلف‌ناپذیر است. 🔶 این راهکارها از کسانی است که این راه‌ها را تا حد زیادی پیمودند و اهل این امور بودند و دنبال این مسائل بودند و فقدان ایشان خیلی مایه‌ی تأسف است. این‌ بزرگان هستند که مردم را به دیانت و تقوا و معنویت می‌کشانند. خدا کند که امثال این بزرگان در حوزه‌ها و در سراسر عالم تشیع بیشتر شود، چون این‌ها کسانی هستند که راه ائمه «علیهم السلام» را نشان می‌دهند. 🟢 ان‌شاء‌الله خدای متعال همه‌ی ما را از مقتدیان به این بزرگواران قرار دهد و به ما صلابت ایمان و نفوذ بصیرت عنایت بفرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 2-51 🔗 @pand_saadat
💠 تعریف ایمان 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶 ایمان در اصطلاح کتاب و سنت، معانی مختلفی دارد. یکی از معانی آن، قبول مذهب شیعه‌ی اثنی عشریه و امامیه است، ولی به معانی دیگری هم در روایات اهل‌بیت «علیهم السلام» به کار رفته است. مجموعه عقاید صحیحه جوانحیه، به اضافه‌ی عمل به واجبات و ترک محرمات، معنای دیگر ایمان است. 🔷 وقتی در روایات گفته می‌شود مؤمن، یعنی کسی که از نظر عقیده، آن عقاید حقه را دارد، از نظر عمل هم فاسق نیست و عملاً متلزم به احکام شریعت است. 🟢 مرتبه‌ی بالاتری هم از ایمان در اصطلاح ائمه «علیهم السلام» وجود دارد و آن این است که علاوه بر آن عقاید حقه و التزام عملی به احکام شریعت، دارای صفات محموده و پسندیده هم هست. ممکن است کسی عقایدش درست بوده و ملتزم به احکام هم باشد، اما آن صفات حمیده‌ای را که عدم آن عصیان نیست، ندارد. این شخص، مطابق با این اصطلاح، مؤمن نیست، اگرچه به اصطلاحات قبل مؤمن است. 🟡در این اصطلاح، مؤمن یک انسان کاملی است. اگرچه خودش باز تشکیکی است؛ یعنی از نظر عمل، ملتزم به احکام و فرائض است و دارای صفات حمیده است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 53 🔗 @pand_saadat
💠 ارزش حیا 🔰حضرت استاد "دام ظله": 🔶 امام صادق «ع» می‌فرمایند «الْحیا مِنَ الْإِیمَانِ» اگر این «مِن» را تبعیض بگیریم، یعنی بخشی از ایمان است. چون ایمان در این معنای اخیر، مرکب از آن عقاید و التزام عملی به عمل خارجی و این صفات محموده و پسندیده است. بنابراین، بخشی از ایمان حیا می‌شود که خودش یکی از صفات بسیار محموده است. 🔷 احتمال دیگر این است که بگوییم «مِن» نشویه است؛ یعنی «الحیا ینشاء من الایمان» حیا که یک صفت برازنده برای انسان هست و تضمین‌کننده‌ی بسیاری از امور دیگر است، در سعادت انسان دخالت دارد. 🟢 باز در روایات آمده این حیا که یک سرمایه‌ی بسیار ارزشمند است، معلول و ناشی از ایمان است و از آن سرچشمه می‌گیرد. کسی واجد حیا صحیح هست که دارای ایمان باشد و آن ایمان منشأ بشود برای این که صفت حیای در او بروز و ظهور پیدا کند. 🔻عدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیادٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِی بْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِی عُبَیدَةَ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ ع قَالَ: الْحیا مِنَ الْإِیمَانِ وَ الْإِیمَانُ فِی الْجَنَّةِ. الكافی (ط.الإسلامیة)، ج‌2، ص 106‌. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد دو ص 4_53 🔗 @pand_saadat