ایشون به شدت به سادات ارادت ویژه ای داشتند. و احترام خاصی قائل بودند. هروقت که از منزل ما میرفتند پشتشان را به خانواده ام نمیکردند.چون تمام خانواده ام سید بودند. بلکه دستش را برسینه اش میگذاشت و عقب عقب میرفت تا از خانه خارج میشد. همیشه آرزویش این بود که اوهم از سلاله ی سادات باشد.یکبار برایم تعریف کرد و گفت که من همیشه به مادرم میگفتم سراغ دختری که منتصب به حضرت زهراست نروید چون من میترسم در زندگی زناشویی با تمام تلاشی که میکنم،خدایی ناکرده کوچکترین بی احترامی به ایشان کنم. تا اینکه یک روز بایکی از دوستانم به حرم آقا رفتیم که اتفاقا ایشان هم از ساداته موفق بودند. گفتم حاجی دعاکن دوباره کارم درست بشه و برم دوستم جواب داد: دعامیکنم اول محرم عمه ی سادات بشی بعد بری اونجاست که طعم دفاع رو بهتر میچشی. با این حرفش جرقه ای به ذهنم وارد شد. از آن به بعد تصمیم گرفتم اتفاقا با یک خانم سید و سادات ازدواج کنم. وقتی که ازدواج کردیم با خوشحالی میگفت خداروشکر من هم منتصب به حضرت زهرا سلام الله علیها و داماد ایشان شدم. شب شهادتش که تماس گرفت ،با خوشحالی گفت: چقدر دفاع داره میچسبه زهرا جان! گفتم چرا؟ گفت چون این دفعه داماد حضرت زهرا سلام الله علیها هستم. این دفعه داره دفاع خیلی بیشتر بهم میچسبه. علاقه ی زیاد ایشان به سادات باعث شد تا در آخر به آرزویش برسد. وقتی روز وداع به معراج شهدا رفتم،با کمال تعجب دیدم که روی تابوتشان نوشته شده شهید:سید حسین هریری فرزند: سید عباس نام جهادی: سیدعمار درحالی که ایشان اصلا سید نبودند. خوشحالم که ایشان علاوه بر محرم شدن بر عمه ی سادات،به مقامی بالاتر از مقام سادات رسید.

تو انگيزه مى دهى به پاییز كه صبح ها دیوانه ام كند ظهرها عاقل و غروب‌ ها عاشق‌ ...!! تو مسبب معجزه ى پاییزی ... 🍁°|صبـحتون شهـدایـی|°🍁 #شهید_مرتضی_عبداللهی @parastohae_ashegh313