💠 آیا حقیقت انسان به بدنمندی اوست؟ 💢 استاد پارسانیا ❇️ آیا حقیقت انسان به بدن و بدنمندی اوست یا علاوه بر این، مستغرق در بعد ثابت هم هست؟ اینکه انسان زمان را درک می‌کند و درک زمان دلیل بر این است که لایه ثابت و مجردی هم دارد و آن هم انسان است و بدن هم البته اوست و بخشی از اوست و این وجوه مختلف را هم دارد اما امپریسیسم و حس گرایان، همه واقعیت انسان را در همین بعد محسوس می‌دانند. ❇️ بدن زمانمند و مکانمند است؛ زمان بر بدن می‌گذرد؛ اما شیئی که مستغرق در زمان باشد و همه حقیقتش زمانی باشد؛ درک زمان را نمی‌تواند داشته باشد؛ چون با زمان همه چیزش حرکت می‌کند که اگر اینگونه باشد چطور شما زمان را درک می‌کنید؟ ❇️ فیلسوفان غربی نیز متوجه شده اندکه درک زمان، خودش زمانی است؛ کانت چون واقعیت را به واقعیت محسوس محدود می‌کند می‌گوید: درک زمان و مکان مربوط به عالم واقع نیست و از ذهن انسان است. ❇️ این در بیرون واقع و سطحی از واقعیت انسان است که وجود دارد؛ از این رو چون واقع را در بیرون، صورت می‌دهیم؛ صورت‌هایی که نمی‌تواند واقعی باشد، از این جهت، چون این صُوَر برای واقع نیست و ما هستیم که این صور را به واقع می‌افکنیم؛ بنابراین وقتی از واقع خودش می‌خواهد شروع کند، از بدن خودش شروع می‌کند و ادعا می‌کند بخشی از ما واقعی است که حس تأیید می‌کند. ❇️ «وجود اِمّا ثابت اِمّا مُتحرک» و انسان هر دو لایه وجود را در حضور خودش می‌بیند و حضور خودش را از لایه ثابت می‌بیند و اگر ثبات نداشت، تحرک و درک زمان و درک حرکت را نمی‌توانست بفهمد؛ و گرنه اگر خودش در حرکت بود؛ گذشته که‌ گذشت و باید در حال زیست کند. ❇️ بالاخره معنای وجود؛ معنایی است که سَیَلان و زمان را هم می‌گیرد، یعنی نمی‌توانید بگویید جایی که سَیَلان است؛ واقعیت ندارد، اینگونه نیست بلکه حظی از واقعیت را دارد، همان گونه که ثبات دارد، همین که زمان را درک می‎کنید، همین درک نشاندهنده این است که ما یک وجودِ غیرزمانی داریم. ❇️ اغلب فیلسوفان، حقایق عقلی و اثبات اینکه ما هستی مجرد داریم را از درک و ادراک انسان شروع می‌کردند؛ همینکه ما معانی عقلی را داریم و این معانی نمی‌توانند محسوس باشند و با حس درک نمیشوند، پس ما یک حسِّ غیرحسی هم داریم؛ ابن سینا در اول نَمَط چهارم می‌گوید: عده‌ای می‌گویند هرچه هست محسوس است و آنچه محسوس نیست؛ نیست، اما من از نگاه به محسوس و حکمی که راجع به محسوس می‎کنیم، ثابت می‌کنم یک امر غیرمحسوس هم داریم. 🌀@parsania_net

#ویراست 💠 جریان علمی دوره صادقین(ع) محصول جریان فرهنگی امیرالمؤمنین علی(ع) ❇️ خطبه‌های امیرالمؤمنین علی(ع) را که دوره خلافت ایشان بیان شده است، نمی‌توانیم به بیاناتی که صرفا محتوای سیاسی دارد، تقلیل دهیم، زیرا هدف این خطبه‌ها غنابخشی به حوزه‌های معرفتی نسل‌هایی است که در آینده از دل فرهنگ اسلامی بیرون می آیند. این جریان فرهنگی که مولا علی(ع) راه اندازی کردند در دوره صادقین(ع) فرصت مخاطب سازی یافت و در بین جوانان و نخبگان جامعه جایگاه واقعی خودش را پیدا کرد. #امام_باقر(ع) #حمید_پارسانیا 💠@parsania_net

#پادکست 📽 آیا اراده عین ذات است یا زائد بر آن؟ 💢 استاد پارسانیا 🆔@parsania_net

#درسگفتار_نظام_علمی_و_فرهنگی_قرآن #حمید_پارسانیا #پژوهشکده_فرهنگ_ومعارف_قرآن 📒مجموعه درس گفتار نظام علمی و فرهنگی قرآن جلسه دوم 🌐http://dte.bz/Nezame_elmi_quran01 🎙#استاد_حمید_پارسانیا 💠@parsania_net

💠 دین‌داری در جامعه ایران 💢 ما در سنجش دین‌داری مدل‌هایی که نوعاً به کار می‌بریم مدل‌هایی هستند که جامعه‌شناسان در حوزه علوم اجتماعی در قلمرو جامعه‌شناسی دین به کار برده‌اند و رویکردهای نظری این جامعه‌شناسان رویکردهای مدرن است. 🔺آنان وقتی به سنجش دین‌داری می‌پردازند با معنا و نوعی از دین و دین‌داری مواجه هستند که در جهان غرب مطرح بوده که این معنا و مدل بیشتر نگاه فردی به دین دارد و در حوزه زندگی شخصی و فردی دین را می‌بینند. 🌀مسئله این است که ما در سنجش دین و دین‌داری ایرانیان باید ناظر به معنایی از دین که در ایران وجود دارد یعنی اسلام، تشیع و مانند آن پژوهش کرده و از این زاویه، ابعاد اجتماعی، فرهنگی و تاریخی دین را هم بررسی کنیم. ❇️ انقلاب اسلامی ایران، نقطه عطفی در دین‌داری ایرانیان بود که به‌نوعی منشأ تغییرات و تحولات در جهان اسلام، بلکه فراتر از جهان اسلام، در سطح کشورهای غیراسلامی هم شد. این مسئله آن‌قدر تأثیرگذار بود که نظریه‌پردازان جامعه‌شناسی دین را که مستقیماً به این مسئله می‌پرداختند یا نظریه‌پردازان دیگری که در شاخه‌های دیگر متمرکز بودند را به‌نحوی متوجه خود کرده است؛ نظریات آن‌ها را به چالش کشانده و منشأ پدیدآمدن نظریات جدیدی شده است. نوعاً کسانی هم که در جهان غرب به فرهنگ و حوزه دین و دین‌داری توجهی داشتند، دین را یک فرآیند روبه‌رشد و درتقابل با توسعه مدرن دانسته‌اند. ✴️ انقلاب، حضور دین را در عرصه‌‌ای فراتر از زندگی شخصی و قلمرو مناسکی در زندگی عمومی نشان داد. همچنین کاملاً نشان داد که دین در عرصه سیاسی رسوخ دارد. طی قرن بیستم، حرکت‌های سیاسی‌ای که در کشورهای غیرغربی انجام می‌شد، مدل خود را در مفاهیم سیاسی مدرن سکولار و غیردینی، مثل ناسیونالیسم، سوسیالیسم و مانند این‌ها جست‌وجو می‌کردند اما انقلاب اسلامی پدیده جدیدی بود که رخ داد و بعد هم به‌سرعت امواج خود را در کشورهای مختلف و ازجمله در آمریکای لاتین منتشر کرد که به تبع آن بحث الهیات رهایی‌بخش مطرح شد. ♻️این سطحی از دین‌داری است که قبل از انقلاب اسلامی ایران وجود نداشت؛ یعنی انقلاب یک نقطه عطف بود که اگر بخواهید آمار پیش و پس از انقلاب را بسنجید، می‌توانید بگویید فراز و فرود وجود داشته است. 🔸ما با سطحی از دین و دین‌داری مواجه هستیم که باید در تعاملات و ساختارهای قدرت اجتماعی، منطقه‌ای و جهانی به آن پرداخت و آن را مدنظر قرار داد. این مسئله ابتدا چندان به چشم مخاطبان این جریان دینی اجتماعی و سیاسی نمی‌آمد. ✳️ اصلاً فکر نمی‌کردند که این یک واقعیت زنده و قابل تداوم است. این جریان چیزی در حاشیه رقابت‌های شرق و غرب بود اما ناباورانه دیدند تداوم پیدا کرد، موج ساخت، نوع رفتار و مواجهات سیاسی منطقه‌ای قدرت‌های جهانی را به‌گونه‌ای تحت‌تأثیر قرار داد و جهان سکولاری که به هیچ وجه هویت اجتماعی و سیاسی دین را به رسمیت نمی‌شناخت، ناگزیر شد در رقابت با این جریان دینی ایران و جهان اسلام بدل‌های دینی درست کند. ⭕️ در برابر برخی ادعاها باید پرسید کدام روز در این چهل سال گذشته این عنصر ضعیف شده است؟ ما در حوزه مناسکی شاخص‌ها یا نمادهایی را نمی‌بینیم و نداریم که نشان دهد قلمرو مناسک دینی تضعیف شده، شاهدش مثلاً پدیده اربعین، عزاداری‌ امام‌حسین علیه‌السلام یا جشن‌های مهدویت و مانند اینهاست. ✨امروز ما در عرصه اجتماعی و سیاسی غیبت دین را نمی‌بینیم، بلکه رقابت‌هایی را می‌بینیم که مفاهیم مربوط به خودش را می‌طلبد. ما به شناخت پیچیدگی‌های این روابط و تقسیم‌بندی انواع دین‌داری‌هایی که مطرح می‌شوند نیاز داریم. در این زمینه هم ادبیات و تحقیقات مرتبط با دین‌داری را در دوران معاصر شاهدیم و این خود نشانه‌ای از حضور دین در عرصه‌های مختلف است. 👈متن تفصیلی در سایت استاد پارسانیا #استاد_حمید_پارسانیا 💠@parsania_net

#ویراست 💢 جامعه‌شناسان در سنجش دین‌داری جامعه ایران نوعاً مدل‌های غربی را می‌بینند که نگاه فردی و شخصی به دین دارد؛ حال آنکه سنجش دینداری ایرانیان باید ناظر به معنایی از دین باشد که در ایران وجود دارد یعنی اسلام، تشیع و از این زاویه، ابعاد اجتماعی، فرهنگی و تاریخی دین را بررسی کنیم. #استاد_حمید_پارسانیا 💠@parsania_net

#عرفه 💠حقیقت دعا ❇️ دعا در کلام خدا، رحمت رحمانیه و نظر عام و گستردۀ الهی مقید به اطلاق بوده و از هرقید خاصی منزه و مبری است و هر قیدی که بر آن نشیند، از ناحیۀ نحوۀ درخواست و تقاضای مخلوقات است و به همین دلیل است که حق تعالی، نظر و پاسخ خود را مقید به هیچ قیدی نمی‌گرداند و تنها شرط آن را دعا و پرستش بندگان معرفی می‌کند و می‌فرماید: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ....» آنگاه که بندگان من به نزد تو آمده از من پرسش می‌کنند، پس به درستی که من نزدیک هستم، دعوت دعا کننده را همان هنگام که می‌خواند پاسخ می‌گویم. (بقره/186) ✴️ امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمودند: «اَلدُّعَاءُ يَرُدُّ اَلْقَضَاءَ بَعْدَ مَا أُبْرِمَ إِبْرَاماً فَأَكْثِرْ مِنَ اَلدُّعَاءِ فَإِنَّهُ مِفْتَاحُ كُلِّ رَحْمَةٍ....» آنگاه که قضاء الهی بر کسی محکم شده باشد، با دعاء و درخواست بنده آن قضا باز می‌گردد، پس دعا را زیاد نما، چون کلید هر رحمتی است و هر حاجت به آن روا شود و به آنچه در نزد خداوند سبحان است جز با دعا نمی‌توان رسید، به درستی که هیچ دری نیست جز آنکه با کوبیدن بسیار بر صاحب آن بازشود. (اصول کافی/ ج ۴ ص ۲۱۶) 🌀اگر از بخشنده حقیقی یعنی از حق تعالی طلب شود، او طرف معامله نیست، بلکه آنچه از او خواسته شود به بهانۀ‌ طلب پاسخ داده می‌شود، کسی که شناخت درستی از خود و خداوند ندارد و خود را طرف تقاضا و درخواست دیده و از آن پس با اعتماد به راز و نیاز و یا کار و تلاش خویش، زبان به گفتگو می‌گشاید، اهل قال است و اهل قال در افسون و پندار خود گرفتار است، زبان قال آنگاه به کار می‌آید که حکایت از حال و استعداد داشته باشد، همانگونه که رنگ طاووس از باطن وجه او ظاهر می‌گردد و آهنگ عندلیب از حالت درون او خبر می‌دهد. #استاد_حمید_پارسانیا 💠@parsania_net

#درسگفتار_نظام_علمی_و_فرهنگی_قرآن #پژوهشکده_فرهنگ_ومعارف_قرآن 📒مجموعه درس گفتار نظام علمی و فرهنگی قرآن جلسه سوم 🌐http://dte.bz/Nezame_elmi_quran01 🎙#استاد_حمید_پارسانیا 💠@parsania_net