🔴«مولوي» و «بي‌نيازي پاکان از عمل»! 🖊احمدحسين شريفي 🔸برای اصلاح و تربیت باطن هرگز نمیتوان از اصلاح رفتار ظاهری غفلت کرد؛ همانطور که براي تربيت و اصلاح فعل، هرگز نبايد از تربيت و اصلاح باطن غفلت نمود. بی تفاوتي نسبت به ظاهر (رفتار و گفتار) و دل خوش کردن به اینکه بگوییم باطن (بينش و گرايش) پاک باشد و ظاهر مهم نیست و اگر به حقیقت رسیدی، دیگر اعمال و رفتارهاي ظاهري اهميتي ندارد، يک خودفريبي تمام‌عيار است. 🔸مولوي مي‌گفت: چون شدي بر بامهاي آسمان سرد باشد جستجوي نردبان اگر منظور وي از اين سخن آن باشد که بعد از وصول به حقيقت، نيازي به عمل نيست، يکي از بي‌منطق‌ترين سخنان است. حقيقت آن است که هرچه باطن انسان بهتر و پاک‌تر باشد، ظاهر او يعني رفتارها و کنش‌هاي بيروني او نيز بهتر و پاک‌تر مي‌شود. في المثل به هر ميزان که اخلاص فرد بيشتر باشد، عبادات ظاهري او مثل نماز و روزه نيز بهتر و پاک‌تر و متمرکزتر خواهد شد نه اينکه چون باطني خالص و مخلص دارد ديگر نيازي به خواندن نماز ندارد. ظاهر «نمود» باطن است؛ ظاهر، «عنوان» باطن است؛ ظاهر «کد و علامت» باطن است. اگر باطن پاک باشد، ظاهر هم پاک است؛ به همین دلیل، ظاهر ناپاک مي‌تواند دلیلی بر و نشانه ای از باطن ناپاک باشد. قرآن کريم مي‌فرمايد: «وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً» (اعراف، 58) #مولوي #شريعت_ستیزی