eitaa logo
موعظه | پاسخگویی به سوالات دینی
360 دنبال‌کننده
328 عکس
86 ویدیو
16 فایل
ادع الى سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنه(نحل.125) وابسته به مرکز احیاء موعظه حسنه|mawezah.ir ادمین و کارشناس پاسخگو | @mahdimahdavi2 پاسخگویی توسط کارشناسان حوزه علمیه قم کپی فقط باذکر منبع ارسال سوال: http://eitaa.com/joinchat/3111911435C0d91ddf85c
مشاهده در ایتا
دانلود
417📌 ❓سوال: چراسوره مبارک توبه بسم الله الرحمن الرحيم نداره، درحالي که خدا هميشه درمورد توبه کردن به ما گفته من بسيار مهربان و توبه پذيرهستم.ولي درحالي که رحمان و رحيم بودنش رو از اول سوره برميداره؟ ✅پاسخ: ✅در علت نداشتن بسم الله در ابتداي اين سوره دو علت ذکر شده است: 1. 📌اين سوره، يک روش محکم و سخت را در مقابل دشمنان پيمان ‏شکن و اظهار برائت و بيزارى از آنان و اعلام جنگ با آنان، در پيش گرفته است، و نمايانگر خشم خداوند نسبت به اين گروه است؛ لذا با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» که نشانه صلح و دوستى و محبت و بيان کننده صفت رحمانيت و رحيميت خدا است، تناسب ندارد.(1)به همين جهت با «بسم الله الرحمن الرحيم» شروع نشده است. 🍀 حضرت على(علیه السلام) در اين باره مى ‏فرمايد: «علت نيامدن بسم اللَّه آن است که، بسم اللَّه براى امان و رحمت است، ولى سوره برائت براي برداشته شدن امان، نازل شده است».(2) 🌱لذا چون اين افراد پيمان شکن هستند و زمينه توبه را ندارند بسم الله ذکر نشده و الا اون جنبه رحمانيت و مهرباني خدا جاي خود هست. 2. 📌گروهى نيز معتقدند اين سوره در حقيقت دنباله سوره انفال است؛ زيرا در سوره انفال پيرامون پيمان ها سخن گفته شده و در اين سوره پيرامون الغاى پيمان هاى پيمان‏ شکنان بحث شده است، لذا «بسم اللَّه» در ميان اين دو ذکر نشده است. امام صادق(علیه السلام) نيز در روايتي مي فرمايد: «سوره هاي انفال و توبه يکي هستند».(3) 📚منابع:1. مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج ‏7، ص 273، دارالکتب اسلامية، تهران، چاپ اول، 1374ش. 2. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، با مقدمه: بلاغي، محمد جواد، ج 5، ص 5، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش؛ حاکم نيشابوري، مستدرک، ج 2، ص330، دارالمعرفة، بيروت،1406ق. 3. مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، ج 89، ص 277، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404ق. 📎 🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
418📌 ❓سوال: سلام خسته نباشید میخاستم بپرستم اگه تو نماز حواسمون نباشه یه ذکر دیگ بگیم حکمش چیه مثلا تو قنوت سهوا حواسمون نبوده تشهد گفتیم ایا نماز اشکال دارد؟ آیت الله خامنه ای ✅ پاسخ سلام علیکم در اجزاء مختلف نماز ، حکم کمی فرق میکند اما به صورت کلی تاوقتی که شما در حال انجام همان جزء هستید ، و متوجه اشتباه شدید اصلاح کنید و احتیاطا دو سجده سهو نیز در پایان نماز انجام دهید. و اگر از آن جزء رد شده اید اشکالی ندارد. اما در قنوت که خود یک عمل مستحب است هر ذکر و دعایی را می توان انجام داد. 🔸به استفتائات زیر حتما توجه کنید که از اجوبه الاستفتائات آیت الله خامنه ای استخراج شده است: س: مى‌‌خواستم بدانم اگر در نماز ذکرى را بجاى ذکر ديگر بگوييم مثلاً ذکر سجده را بجاى رکوع يا بجاى تسبيحات اربعه حمد را بخوانيم حکم چيست؟ ج) در مورد ذكر ركوع و سجود، اگر به قصد ورود نباشد، مانعى ندارد و نسبت به تسبيحات اگر سهواً بجاى آن، حمد خوانديد و قبل از رکوع فهميديد، بايد دوباره تسبيحات بخوانيد ولى پس از رکوع نماز ‏صحيح است.‏ س: اگر كسى به جاى تسبيحات اربعه حمد و سوره را بخواند آيا نمازش باطل مى‌شود؟ ج) اگر با قصد و اراده حمد را انتخاب كند و بخواند، اشكال ندارد ولى اگر فراموش كرد و بجاى تسبيحات اربعه حمد را خواند، اگر در حال ركوع يا بعد آن يادش آمد، نمازش صحيح است و اگر قبل از ركوع يادش آمد بايد مجدداً با اختيار و اراده يا حمد را بخواند و يا تسبيحات اربعه را بخواند؛ و در صورت انتخاب حمد بجاى تسبيحات، نبايد سوره را بخواند. س 480: آیا قرائت عمدی ذکرهای رکوع و سجده به جای یکدیگر اشکال دارد؟ ج: اگر آنها را به قصد مطلق ذکر خداوند عزوجل بگويد، اشکال ندارد و رکوع و سجده و نماز همگى صحيح هستند. س 481: اگر شخصی سهواً در سجده ذکر رکوع را بگوید و یا بر عکس، در رکوع ذکر سجده را بگوید و در همان حال متوجه اشتباه خود شده و آن را اصلاح نماید، آیا نماز او باطل است؟ ج: اشکال ندارد و نمازش صحيح است. س 482: اگر نماز گزار در هنگام نماز و یا بعد از فراغت از آن متوجه شود که ذکر رکوع یا سجده را اشتباه گفته است، چه حکمی دارد؟ ج: اگر بعد از رکوع و سجود متوجه شود، چيزى بر او واجب نيست. احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
باز هم جمعه شد و قاسمِ دیگر دادیم🌷 باز هم یک خبر تلخ به رهبر دادیم🌷 رفت از بین رفیقان وطن یک سرباز🌷 باز هم هدیه به مهدی گلِ پرپر دادیم🌷 برای 🥀🥀 ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌💞 به ڪآناڷ حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚
419📌 ❓سوال: سلام چه کنیم تا در نمازها و عبادات دچار عُجب نشویم..راهکاربدین...باتشکر ✅پاسخ سلام علیکم منیّت، خودبینی و عجب نشانه جهل انسان است، پس اگر انسان از جهل خود بیرون آید جایی برای عجب هم نخواهد بود. انسان جاهل خودبین در عین این که خود را عالم می داند، دارای ابعاد گسترده ای از جهل است، با این حال وقتی به اعمال خوب خود نگاه می کند و آنها را با اعمال انسان های دیگر و افراد مبتلا به گناه و ... مقایسه می کند، از خود راضی شده و زبان به مذمت دیگران می گشاید. حال آن که این عجب وی در وقاحت و زشتی کمتر از گناهان مردم نیست. عجب می تواند سه مرتبه داشته باشد: اول. این که فرد اعمال بد خود را به غلط خوب دیده و به آن می بالد و اعمال دیگران را بنابر تصور خود، زشت می بیند، حال آن که اگر معرفت داشته باشد، به زشتی اعمال خود پی خواهد برد. این درجه از عجب که بسیار هم شایع است، بدترین درجه عجب و نهایت جهل و شقاوت است. دوم. این که فرد به اعمال خوب خود نگاه کرده و خود را از بابت آنها ستایش می کند و دیگران را تحقیر یا مذمت می کند. چنین شخصی غافل از این است که صرفاً شرایط و توفیق و امتحان الاهی باعث شده است که وی به برخی از صفات پسندیده مزین شود و هر آن ممکن است این صفات از او سلب شده و در بدترین حالت ها رها شود. نمونه های بسیاری از این واقعه را می توان در زندگی افراد خودبین مشاهده کرد. سوم. مرحله سوم که مربوط به سالکان است، این است که فرد صفات بدی نداشته و صفات خوب خود را هم همگی از خدا می داند، اما از هستی خود نگذشته و برای خود ذات و وجود مستقلی قائل است، حال آن که نمی داند که کل هستی او عدمی است که آینه وجود گشته و همه صفات او از خدا است و ذات او هم در حد خود هیچ و فانی، بلکه کمتر از هیچ است. بنابراین می بینیم که انسانِ اهل معرفت به قدری از عظمت خدا و خلقت خدا و نیستی خود و ناچیز بودن خود آگاه است که هرگز بهانه و انگیزه ای برای خودبینی نمی یابد؛ چرا که انسان گناهکار بدیهی است که نباید تصور خودبینی را هم به خود راه دهد و انسان به ظاهر بی گناه هم باید بداند که در صورت خودبینی همین صفت او بزرگ ترین گناه است، بلکه به قدری این صفت نکوهیده است که گاه خداوند ابتلا به گناه را برای مؤمن سزاوارتر می داند تا شاید از این خصلت دست بردارد. در مصباح الشریعه از قول امام صادق (ع) در مورد صفت عجب چنین می خوانیم: "شگفتا و شگفتا از کسی که دچار عجب می شود حال آنکه نمی داند عاقبتش چگونه خواهد بود. کسی که دچار خود پسندی شود از راه درست منحرف شده و ادعای چیزی را کرده است که از آن او نیست و هرکس ادعایی در مورد چیزی داشته باشد که حق او نیست دروغگو و شیاد است هرچند این دروغش مخفی بماند یا مدت زمان درازی از آن بگذرد. اولین کاری که با فرد خودبین می شود این است که آنچه باعث خود پسندی او شده بود از او گرفته می شود تا بداند که عاجز و حقیر است و خود بر این عجر خود شهادت دهد تا حجت بر او به طور کامل تری اقامه شود همچنان که با شیطان چنین معامله ای شد. عجب گیاهی است که دانه آن کفر است و زمین آن نفاق و آب آن سرکشی و شاخه های آن جهل و برگ های آن گمراهی و میوه آن لعنت و دوزخ ابدی است. هرکس عجب را اختیار کرد بذر کفر را افشانده و کشتزار نفاق را کاشته ، پس به ناچار باید منتظر ثمره آن باشد".[1] در این جا به برخی روایات دیگر نیز اشاره می کنیم که بهترین موعظه ها برای رفع عجب از انسان است: 1. "عَنِ النَّبِیِّ (ص) أَنَّهُ قَالَ لَوْ لَمْ تُذْنِبُوا لَخَشـِیتُ عَلَیْکُمْ مَا هُوَ أَکْبَرُ مِنْ ذَلِکَ الْعُجْب؛ [2] اگر گناه نکنید برای شما از چیزی بزرگتر از گناه می ترسم و آن عجب است . 2. "عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَلِمَ أَنَّ الذَّنْبَ خَیْرٌ لِلْمُؤْمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَلَوْ لَا ذَلِکَ مَا ابْتُلِیَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أَبَدا"؛[3] خدای تعالی می دانست که گناه از عجب و خود پسندی برای مؤمن بهتر است و اگر چنین نبود هرگز مؤمنی را به گناه مبتلا نمی کرد . برای مطالعه ادامه روایات به این صفحه مراجعه کنید: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa15322 احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
ادامه پاسخ به سوال 420: برای مطالعه بخش اول کلیک کنید: https://eitaa.com/pasokhha/892 ✅ ادامه : ❕به هنگام اضطرار و ماندن تمام تلاشها و کوششها انجام گیرد روشن مى‏شود که مفهوم دعا، درخواست فراهم شدن اسباب و عواملى است که از دایره قدرت انسان بیرون باشد، از کسى که قدرتش بى‏ پایان و هر امر ممکنى براى او آسان است. ولى این درخواست نباید تنها از زبان انسان صادر شود بلکه باید از تمام وجود او برخیزد و زبان در این قسمت، نماینده تمام ذرّات هستى و اعضا و جوارح باشد، قلب و روح از طریق دعا پیوند نزدیک با خدا پیدا کند، و همانند قطره‏اى که به اقیانوس بى‏پایان مى ‏پیوندد اتّصال معنوى با آن مبدأ بزرگ قدرت بیابد. 📚پیدایش مذاهب ص ۹۶ 👌دعای اکثر مردم ، به خاطر ترک سعی و تلاش و پیشه کردن است که مستجاب نمی شود . ❕از سوی دیگر بسیارى از گناهان، سبب عدم استجابت دعا مى‏ شود. در روایتى امام على علیه السلام در پاسخ به مردى که گفت دعاى ما به اجابت نمى‏رسد، فرمود: «چگونه دعایتان به اجابت برسد، در حالى که راه‏هاى آن را مسدود ساخته ‏اید! اعمالتان را اصلاح کنید، درونتان را خالص گردانید، امر به معروف و نهى از منکر کنید، آنگاه خداوند دعایتان را به اجابت مى‏ رساند». (و به این ترتیب دعا وسیله‏ اى براى تربیت و خودسازى مى‏ شود). 📚بحار الانوار ج ۹۰ ص ۳۷۷ ❕در روایات دیگرى، عقوق والدین، ناپاکى ‏هاى درونى، نفاق، تأخیر نماز از وقتش، ترک نیکى و صدقه، بدزبانى و … از عوامل عدم استجابت دعا ذکر شده است. 📚الکافی ج ۲ ص ۴۷۷ _ معانی الاخبار ص ۲۷۱ _ بحار الانوار ج ۷۰ ص ۳۷۶ ❕همینطور اگر کسى در حالت خوشى و آسودگى به درگاه خدا نرود و دعا نکند و فقط در مشکلات و شدّت و گرفتارى به سوى خدا برود، ممکن است دعایش به اجابت نرسد. در روایات آمده است: اگر بخواهى در مشکلات و دشواریها خداوند دعایت را به اجابت برساند، در آسودگى و خوشى، خدا را فراموش مکن و فراوان دعا کن . 📚وسائل الشیعه ج ۷ ص ۴۰ ❕در روایت آمده است: «آن کسى که مى‏ خواهد، دعایش به اجابت برسد، باید از راه حلال کسب درآمد کند» 📚بحار الانوار ج ۹۰ ص ۳۵۸ 👌بنابراین علت مستجاب نشدن بسیاری از دعاها عوامل فوق است که ناشی از اعمال خود مردم است . ❕البته گاهی اولیاء خداوند مثلا مانند حضرت زینب سلام الله علیها دعا می کنند و دعای آنان مستجاب نمی شود زیرا اراده قطعی خداوند بر خلاف آن تعلق گرفته است ، اما خداوند دعای این بزرگواران را بدون پاداش نمی گذارد چنان که پیامبر گرامی فرمود ؛ « دعای مسلمان در صورتی که مقرون به قطع رحم یا طلب گناه نباشد بدون پاداش نیست ، یا سبب برآورده شدن طلب می شود ، یا پاداش آن برای آخرت ذخیره می شود و یا خداوند به سبب آن دعا بلا و بدی ها را از دعا کننده دور می کند » 📚بحار الانوار ج ۹۰ ص ۲۵۹ 👌علی علیه السلام نیز فرمود ؛ « خداوند کلیدهاى خزاینش را با اجازه ‏اى که به تو درباره درخواست از او عطا کرده، در دست تو قرار داده است پس هر گاه خواسته ‏اى داشته باشى مى‏ توانى به وسیله دعا درهاى نعمت پروردگار را بگشایى و باران رحمت او را فرود آورى و هرگز نباید تأخیر اجابت دعا تو را مأیوس کند، زیرا بخشش پروردگار به اندازه نیّت (بندگان) است؛ گاه مى ‏شود که اجابت دعا به تأخیر مى‏ افتد تا اجر و پاداش درخواست کننده بیشتر گردد و عطاى آرزومندان را فزون‏تر کند و گاه مى‏ شود چیزى را از خدا مى‏ خواهى و به تو نمى‏ دهد در حالى که از آن در کوتاه مدت یا دراز مدت به تو داده خواهد شد یا آن را به چیزى که براى تو بهتر از آن است تبدیل مى ‏کند. گاه چیزى از خدا مى‏ خواهى که اگر به آن برسى مایه هلاک دین توست (و خداوند آن را از تو دریغ مى ‏دارد و چیزى بهتر از آن مى‏ دهد) » 📚نهج البلاغه نامه ۳۱ احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
420📌 پاسخ به دعای حضرت زینب سلام الله علیها ❓شبهه: حضرت زينب در کنار بستر مادرش دعا کرد ولي مادرش خوب نشد. در کنار بستر پدرش دعا کرد ولي پدرش خوب نشد . در کنار بستر برادرش حسن ام يجيب خواند ولي از گلوي برادرش خون مي آمد، امام حسن هم خوب نشد. در کنار خيمه براي عباس ام يجيب خواند ولي او از نهرالقمه برنگشت. براي حسين ام يجيب خواند ولي حسين از جنگ برنگشت. در خرابه ي شام هر چه ام يجيب خواند رقيه چشمش را باز نکرد. تازه اینها گلچین های خدا بودند دعایشان نگرفت،برای سلامتی خودتان، *عرق بخورید با کباب وماست خیار*به نظافت خود رسیدگی کنید، از امواج مضر دوری کنید، حسادت نکنید،بخیل نباشید،بد دیگران را نخواهید،مواظب باشید، با احتیاط رانندگی کنید، شاد باشید، بخندید، برقصید، سفر کنید، و......دعا اگر کارساز بود، خیلیها چندمیلیون سال عمر میکردند، خیلی از پدرها و مادرها و فرزندها زیر خاک نبودند، دست از خرافات بردارید و زندگی کنید... ✅پاسخ: 👌 انکار نمی ‏کنیم که دعا یکی از تعلیمات مسلّم مذهبی است، تا آن جا که در قرآن به دفعات دعوت به آن شده و وعده اجابت در برابر آن داده شده است. « ؛ پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم» ( غافر ۶۰ ) « ؛ پروردگار خود را (آشکارا) از روی تضرّع و در پنهانی بخوانید» ( اعراف ۵۵) « (تنها) خدا را بخوانید و دین خود را برای او خالص کنید» ( غافر ۱۴) 👌 حتّی قرآن می ‏گوید به خاطر همین دعاست که خداوند به شما اعتنا می‏ کند ؛ « بگو: پروردگارم برای شما ارجی قائل نیست اگر دعای شما نباشد» ( فرقان ۷۷) ❗️ نیز انکار نمی ‏کنیم که در روایات اسلامی تأکید بر این موضوع شده است‏ ؛ 📚 وسائل الشیعه ج۷ ص۲۳ باب۱ 👌 از نظر تعلیمات اسلامی «دعا» مخصوص موردی است که تمام تلاش‏ها و کوششهای ممکن، انجام گردد و آن چه در توان و قدرت آدمی است، برای رسیدن به هدفهای سازنده و مثبتی که دارد به کار گرفته شود و در نارسایی‏ ها و آن چه از دایره توان او بیرون است متوجّه دعا شود. 🔸 «مذهب» هرگز دعا را جانشین اسباب و عللی که در دسترس آدمی است قرار نداده بلکه آن را چیزی مافوق آنها قرار داده، همان جا که هیچ راه و وسیله دیگری جز دعا ندارد و تنها روزنه امید، استمداد از نیرویی مافوق نیروی لایزال مبدأ جهان هستی می ‏باشد. ❕ به این ترتیب هر دعایی که واجد این شرط نباشد، یک نوع تحریف و مسخ نسبت به حقیقت و مفهوم دعا محسوب می‏ گردد. پیدا کردن این شرط اصولی در منابع مذهبی کار مشکلی نیست؛ 🔹 علی علیه السلام فرمود: «دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون « » است» 📚 نهج البلاغه حکمت۳۳۷ ♻️ از آنجایی که زه حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن می شود که تلاش و کوشش نیز جزو اساسی برای استجابت دعا است . 👌 انسان هم باید برای رسیدن به هدف کند و هم سعی و تلاش و کوشش بکند و از خداوند بخواهد که سعی و تلاشش واقع شود و به خواسته اش برسد ، دعا کننده باید آنچه را در توان دارد به کار گیرد و آنچه را در توان ندارد از بخواهد. 📚 پیام امام امیر المومنین ،ج۱۴ ص۷۰۷ 👌 امام علیه السلام فرمود: «چهار دسته هستند که دعای آنان مستجاب نمی شود که یکی از آنان کسی است که در خانه اش نشسته است و دنبال تلاش و کوشش نمی رود و دعا می کند خدایا به من روزی بده» 📚 بحار الانوار ج۱۰۰ ص۱۲ 🗯 در روایت دیگر آمده است که عمر بن یزید می گوید به امام گفتم: «مردی می گوید در منزل می نشینم و نماز و روزه وعبادت خداوند را انجام داده و رزقم به من می رسد. 🔷 امام فرمود:« این فرد از جمله کسانی است که دعایش مستجاب شود» 📚 الکافی ج۵ ص۷۷ 👌 علامه بزرگوار مجلسی و محدث بزرگوار شیخ حر عاملی روایات متعدد دیگری نیز در همین مضمون نقل می کند که شرط لازم و حتمی در دعا ،سعی و تلاش و کوشش می باشد و بدون آن دعای فرد مستجاب نمیشود. 📚 بحار الانوار ج۹۰ ص۳۵۴ باب۲۲ 📚 وسائل الشیعه ج۷ ص۱۲۳ باب۵۰ 👌 مفهوم دعا این است که ما حد اکثر تلاش خود را برای رسیدن به مقاصد صحیح انجام دهیم و آنجا که توانایی نداریم دعا کنیم خداوندا حل بقیه مشکل با توست . 👌پس از آن که دانستیم که دعا در مورد نارسایی هاى قدرت است، نه در مورد توانایى و قدرت، و به عبارت دیگر دعاى مستجاب دعایى است که به مضمون: « «أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ»؛ «یا کسى که دعاى مضطر را اجابت مى‏ کند و گرفتارى را بر طرف مى‏ سازد» ( نمل ۶۲) ادامه پاسخ در پست بعدی 👇کلیک کنید https://eitaa.com/pasokhha/891 احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
421📌 ❓سوال: سلام من الان در سن یازده سالگی هستم میخواستم بدانم من باید مرجع تقلید داشته باشم ??? ✅پاسخ سلام علیکم باتوجه به اینکه پسر هستید از نظر سنی به تکلیف نرسیده اید و نیازی هم به انتخاب مرجع تقلید نیست. نشانه بلوغ در پسر محقق شدن یکى از چهار چیز است : اول : تمام شدن پانزده سال قمرى است (تقریبا معادل چهارده سال و هفت ماه وپانزده روز شمسی). دوم : بیرون آمدن منى . سوم : روئیدن موى درشت در زیر شکم بالاى عورت . چهارم: روئیدن موى درشت در صورت و پشت لب. ولى روئیدن مو در سینه و زیر بغل ، و درشت شدن صدا و مانند اینها نشانه بالغ شدن نیست. نشانه بلوغ دختران: تمام شدن نُه سال قمرى است (تقریبا معادل هشت سال و هشت ماه و بیست روز شمسی). بصورت آنلاین: https://hadana.ir/age/ احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
422📌 ❓سوال: سلام واسه سجده زیارت عاشورا در دوران که عذر شرعی داریم گناه داره بخونیم یا خیر؟ ✅پاسخ سلام علیکم 💠طبق فتوای امام خامنه ای حفظه الله: ◽️س: آيا سجده زيارت عاشورا براى خانم‌هايى که عذر شرعى دارند، جايز است؟ ج) اشكال ندارد. ◽️سؤال: آیا برای زنی که در دوران عادت ماهيانه می باشد انجام ذکر و دعا اشکال دارد؟ جواب: اشکال ندارد، مخصوصا در وقت هر نماز، مستحب است بگيرد و اگر نمى‏ تواند وضو بگيرد، تيمم کند و در جاى نماز رو به قبله بنشيند و به مقدار نماز، مشغول ذكر و دعا و صلوات شود. 💠طبق فتوای آیت الله مکارم شیرازی: (حفظه الله) ◽️حجاب خانمها در سجده واجب قرآن و سجده های مستحب پرسش :آیا هنگام سجده هایی مانند (سجده زیارت عاشورا و سجده های مستحب و همچنین سجده های واجب قرآن ) باید وضو داشته باشیم و حتما حجاب را رعایت کنیم ؟ پاسخ :خیر؛ وضو گرفتن واجب نیست و داشتن حجاب لازم نیست. ◽️پرسش : قرائت ادعیّه و زیارات و نیز انجام سجده برای زن نفساء چه حکمی دارد؟ پاسخ : خواندن دعاها و زیارات و انجام سجده و فرستادن صلوات و سایر اذکار به طور کلی مانعی ندارد. احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
423📌 ❓سوال: سلام ..ایا میشود نافله شب را به نیت نماز قضا خواند؟ ✅پاسخ: سلام علیکم خیر نمی شود. نافله نماز مستحبی است. و نماز مستحبی را نمیتوان به جای واجب (نماز قضا) خواند. اما میتوان به جای اینکه نماز شب بخوانید، نمازهای قضای خود را بخوانید. احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
424📌 ❓سوال: سلام لطفا این ایه قران رو توضیح بدهید زنان پاک مردان پاک.... یعنی اگه کسی توزندگی گناهی کرد فرد ناپاک نصیبش میشه؟؟ ✅پاسخ سلام علیکم قرآن کریم می فرماید: «مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمى ‏کند و زن زناکار را، جز مرد زناکار یا مشرک، به ازدواج خود درنمى‏ آورد و این کار بر مؤمنان حرام شده است»![1] برای دریافت درست معنای این سخن خداوند در قرآن کریم، این مسئله باید از جنبه های مختلف تحلیل و بررسی قرار گیرد تا مشخص شود که این یک قاعدۀ کلّی استثنا ناپذیر است، یا تابع شرایط خاصی است؟ برای هرچه روشن تر شدن مسئله، نخست به بیان شأن نزول آیه می پردازیم. شأن نزول آنچه را که مفسّران در شأن نزول این آیه می گویند؛ این است که وقتى مهاجران به مدینه آمده بودند، فقیر و تنگ دست بودند. در مدینه زنان فاحشه وجود داشتند که از کرایه دادن خود توانگرترین مردم مدینه شده بودند. عده ‏اى از مهاجران بى بضاعت به طمع مال، خواستار ازدواج با آنان شدند و گفتند: با اینها ازدواج می کنیم و زندگى مى ‏کنیم تا خداوند بى نیازمان سازد. آنان در این مورد از پیامبر اسلام(ص) اجازه خواستند که این آیه، در تحریم ازدواج مردان مسلمان با زنان زنا دهنده نازل شد.[2] بعضى از مفسّران نیز در شأن نزول آیه چنین نوشته‏ اند: مردى از مسلمانان از پیامبر(ص) اجازه خواست که با «امّ مهزول»- زنى که در عصر جاهلیت به آلودگى معروف بود و حتى پرچمى براى شناسایى بر در خانه خود نصب کرده بود!- ازدواج کند، آیۀ فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.[3] تفسیر آیه در این که آیا این آیه در بیان یک حکم کلّی الاهى است، یا خبر از یک واقعه خارجى و طبیعى می دهد، میان مفسّران بحث و گفت و گو است. برخی از مفسّران معتقدند آیه تنها یک واقعیت عینى را بیان مى ‏کند که افراد آلوده همواره دنبال آلودگان مى ‏روند، اما افراد پاک و با ایمان هرگز تن به چنین آلودگی ها و انتخاب همسران آلوده نمى ‏دهند، و آن را بر خویشتن تحریم مى ‏کنند، شاهد این تفسیر همان ظاهر آیه است که به صورت «جملۀ خبریه» بیان شده است.[4] البته، برخی می گویند؛ آیه در مقام اِخبار از مقدار لیاقت مرتکبان این عمل زشت‏ است، و مى‏ خواهد بگوید افراد پلید همان پلیدى ‏ها را دوست مى ‏دارند، و لیاقت بیش از آن را ندارند. آدم زناکار به جهت خباثت و پلیدى ذاتش، جز به همسری مانند خود تمایل ندارد. او از زنى خوشش مى ‏آید که چون خودش زناکار و پلید، و یا بدتر از خودش زنى مشرک و بى دین باشد. همچنین زن زناکار جز به مردى مثل خود، و یا بدتر از خود (مشرک و بى دین) تمایل ندارد.[5] پس آیه شریفه در مقام بیان اکثری است، همچنان که در آیه دیگر از همین سوره فرموده است: «الْخَبِیثاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَ الْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ»؛[6] زنان ناپاک از آن مردان ناپاکند، و مردان ناپاک نیز به زنان ناپاک تعلّق دارند و زنان پاک از آن مردان پاک، و مردان پاک از آن زنان پاک اند. اما گروه دیگر بر آنند که این جمله بیان یک حکم شرعى و الاهى است، به ویژه مى ‏خواهد مسلمانان را از ازدواج با افراد زناکار باز دارد. شاهد این تفسیر جمله «و حُرِّمَ ذلِک عَلَى الْمُؤْمِنِینَ» است که در آن تعبیر به تحریم شده است.[7] علامه طباطبائی در تفسیر المیزان می گوید؛ حاصل معناى آیه با کمک روایات وارده از سوی اهل بیت(ع) این است که مرد زناکار وقتى در جامعه مشهور به این کار شد، و حد زنا بر وی جارى شد، در عین حال توبه نکرد، دیگر حرام است که با زن پاک و مسلمان ازدواج کند، او باید یا با زن زناکار و یا مشرک ازدواج نماید. همچنین زن زناکار اگر زنایش شهرت یافت، و حد هم بر او جارى شد، ولى توبه ‏اش آشکار نگشت، دیگر حرام مى ‏شود بر او ازدواج با مرد مسلمان و پاک، او نیز باید با مردى مشرک، یا زناکار ازدواج کند. بنابراین، این آیه، آیه ‏اى است محکم و باقى بر احکام خود که نسخ نشده[8] و احتیاج به تأویل هم ندارد، و اگر در روایات حکم را مقیّد کرده‏اند به صورت اقامه حد و ظهور توبه، ممکن است این قید را از سیاق آیه نیز استفاده کرد؛ براى این که حکم به تحریم نکاح، در آیه شریفه بعد از امر به اجرای حد است، و همین بعد واقع شدن، ظهور در این دارد که مراد از زانى و زانیه، زانى و زانیۀ حد خورده است. همچنین اطلاق زانى و زانیه، ظهور در کسانى دارد که هنوز به این عمل زشت خود ادامه مى‏ دهند، و شمول این اطلاق به کسانى که توبه نصوح کرده‏اند، از دأب و ادب قرآن کریم بعید است.[9] برای مطالعه بیشتر (جمع بندی و نتیجه گیری ) به این صفحه مراجعه کنید: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa21697 احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha
425📌 ❓سوال: سلام. آیا در بهشت برزخی ، اگرهم غمی وجود داشته باشد، انقدر بزرگ نیست دیگر که ازرده خاطر کند و برنجاد ان طرف را؟ (مرجع تقلید بنده هستند آیت الله العظمی ، سیدعلی خامنه ای ✅پاسخ: سلام علیکم ظاهر روایات این است که برزخ هر کسی متناسب با اعمال خودش است. و چه بسا فرد مومنی بخاطر برخی از اموری که در دنیا بخاطر آن مدیون است، باید در برزخ عذاب یا رنجشی داشته باشد تا گناهانش در برزخ پاک شود. و قطعا این عذاب و رنجش متناسب با عمل وی خواهد بود. برزخ شهیدان قرآن در باب بهره مندی شهیدان، از هرگونه آسایش در بهشت برزخ چنین می فرماید: (ای پیامبر ) هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده‌اند مردگانند، بلکه آنها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند• آنها بخاطر نعمتهای فراوانی که خداوند از فضل خود به آنها بخشیده است خوشحالند و بخاطر کسانی که (مجاهدانی که) بعد از آنها به آنان ملحق نشدند (نیز) خوش وقتند (زیرا مقامات برجسته آنها را در آن جهان می‌بینند و میدانند) که نه ترسی بر آنها است و نه غمی خواهند داشت. . (شادمانی و عدم ترس و نگرانی شهیدان ـ که در آیه از آنها سخن گفته شده است ـ از برخورداری آنان از آسایش حکایت می‌کند.) (آل عمران آیه 169و 170) کلمه فرح ضد کلمه حزن است و کلمه بشارت و بشری به معنای هر خیری است که تو را خوشحال کند و کلمه استبشار به معنای این است که در طلب این باشی که با رسیدن خیری و بشرائی خرسندی کنی و معنای جمله این است که کشته شدگان در راه خدا هم از نظر رسیدن خودشان به فضل خدا و دیدن آن فضل خوشحالی می‌کنند و هم در طلب این خبر خوش هستند که رفقای عقب مانده شان نیز به این فضل الهی رسیدند و آنها نیز خوفی و اندوهی ندارند. منظور از حیات و زندگی در اینجا همان حیات و زندگی برزخی است که ارواح در عالم پس از مرگ دارند، نه زندگی جسمانی و مادی، گرچه زندگی برزخی، اختصاصی به شهیدان ندارد، بسیاری دیگر از مردم نیز دارای حیات برزخی هستند ولی از آنجا که حیات شهیدان یک حیات فوق العاده عالی و آمیخته با انواع نعمتهای معنوی است - و بعلاوه موضوع سخن، در آیه آنها هستند - تنها نام از آنها برده شده است. آنها بقدری غرق مواهب حیات معنوی هستند که گویا زندگی سایر برزخیان در مقابل آنها چیزی نیست در حدیثی از «اصبغ بن نباته» از على(علیه السلام) مى خوانیم: روزى حضرت از «کوفه» خارج شد و به نزدیک سرزمین «غرى» (نجف) آمد و از آن گذشت «اصبغ» مى گوید: ما به او رسیدیم، در حالى که دیدیم روى زمین دراز کشیده است «قنبر» گفت: اى امیرمؤمنان! اجازه نمى دهى عبایم را زیر پاى شما پهن کنم؟ فرمود: نه، اینجا سرزمینى است که خاک هاى مؤمنان در آن قرار دارد و یا این کار تو مزاحمتى براى آنها است. «اصبغ» مى گوید: عرض کردم، خاک مؤمن را فهمیدم چیست؟ اما مزاحمت آنها چه معنى دارد؟ فرمود: یَا بْنَ نَباتَه! لَوْ کُشِفَ لَکُمْ لَرَأَیْتُمْ أَرْواحَ الْمُؤْمِنِیْنَ فِى هذَا الظَّهْرِ حِلَقاً حِلَقاً، یَتَزاوَرُونَ وَ یَتَحَدَّثُونَ، اِنَّ فِى هذَا الظَّهْرِ رُوحُ کُلِّ مُؤْمِن وَ بِوادِى بَرَهُوتِ نَسَمَةُ کُلُّ کافِر: «اى فرزند «نباته» اگر پرده از مقابل چشم شما برداشته شود، ارواح مؤمنان را مى بینید که در اینجا حلقه، حلقه نشسته اند، یکدیگر را ملاقات مى کنند و سخن مى گویند اینجا جایگاه مؤمنان است و در وادى برهوت ارواح کافران».(3) در حدیث دیگرى از امام على بن الحسین(علیه السلام) مى خوانیم: اِنَّ الْقَبْرَ اِمّا رَوْضَةٌ مِنْ رِیاضِ الْجَنَّةِ، أَوْ حُفْرَة مِنْ حُفَرِ النّارِ!: «قبر باغى است از باغ هاى بهشت یا گودالى از گودال هاى جهنم»!.(4) در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: البَرْزَخُ الْقَبْرُ، وَ هُوَ الثَّوابُ وَ الْعِقابُ بَیْنَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ... وَ اللّهِ ما نَخافُ عَلَیْکُمْ اِلاَّ الْبَرْزَخَ: «برزخ همان عالم قبر است که پاداش و کیفر میان دنیا و آخرت است، به خدا ما بر شما نمى ترسیم مگر از برزخ»!.(5) 📚منابع: 3 ـ «بحار الانوار»، جلد 6، صفحه 242. 2 4و 5 ـ تفسیر «نور الثقلین»، جلد 3، صفحه 553. احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه | @pasokhha