🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۲ لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (۹۲) كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ عَلى‏ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۹۳) فَمَنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (۹۴) قُلْ صَدَقَ اللَّـهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (۹۵) إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ (۹۶) فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً وَ لِلَّـهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ (۹۷) قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ شَهِيدٌ عَلى‏ ما تَعْمَلُونَ (۹۸) قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّـهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۹) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقاً مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ كافِرِينَ (۱۰۰) به (حقیقتِ) نیکوکاری نخواهید رسید؛ مگر این‌که از چیزهایی انفاق کنید که به آن‌ها علاقه دارید. هر چیزی را انفاق کنید، خدا به‌‌خوبی از آن آگاه است. (۹۲) ‌جز آنچه یعقوب پیش از نازل شدن تورات (به علت حساسیت به گوشت شتر) بر خودش حرام کرده بود، همه‌ی غذاها بر بنی‌اسرائیل حلال بود (و حرام شدن برخی از غذاهای پاکیزه بر یهود، به سبب گناهانشان بود؛ نه از اصل شریعت موسی). بگو: «اگر راست می‌گویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید (تا حقیقت روشن شود).» (۹۳) پس (اگر از آوردن و خواندن تورات خودداری کردند، بدانید که به خدا دروغ می‌بندند، و) کسانی ‌که پس از این (دلیل آشکار)، به خدا دروغ بندند، ستمگران حقیقی هستند. (۹۴) بگو: «خدا (درباره‌ی علت تحریم برخی غذاها بر بنی‌اسرائیل) راست گفت. پس، از دین ابراهیم حق‌گرا که از مشرکان نبود، پیروی کنید(؛ همان دینی که بر حقانیتش اعتراف می‌کنید و من نیز پیرو آن هستم).» (۹۵) در حقیقت، اولین خانه‌ای که برای (عبادت) مردم نهاده شد، همان است که در مکه واقع شده که پر از خیر و برکت، و برای جهانیان، مایه‌ی هدایت است. (۹۶) در آن(جا)، نشانه‌های روشنی (از توحید، حکمت و رحمت خداوند) وجود دارد، (و از آن جمله،) مقام ابراهیم است. هر کس در آن(جا) وارد شود، (باید) در امان باشد. خداوند بر مردم (این حق را) دارد که (دست‌کم یک بار در زندگی برای برگزاری مراسم حج) قصد خانه (خدا) را بکنند؛ (البته بر) کسی (واجب است) که بتواند این راه را (به‌‌سلامت) طی کند و به آنجا برسد، و هر‌کس‌ که (با سرپیچی از این دستور) کافر شود، (به خدا زیانی نرسانده؛ زیرا) خداوند از جهانیان بی‌نیاز است. (۹۷) بگو: «ای اهل کتاب، چرا به آیات و نشانه‌های خدا کفر می‌ورزید؛ در حالی ‌که خداوند بر کارهایتان گواه است؟» (۹۸) بگو: «ای اهل کتاب، چرا کسی را که ایمان آورده ‌است، از راه خدا بازمی‌دارید؛ در حالی ‌که در پی کژی و انحراف آن هستید؛ حال آن‌که شما (بر حقانیت آن) گواهید؟ خداوند از کارهایتان غافل نیست. (۹۹) ای مسلمانان، اگر از (یهودیان که) گروهی از اهل کتاب (هستند،) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان آوردنتان کافر می‌کنند. (۱۰۰) آل عمران [۹۲-۱۰۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۳ وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلى‏ عَلَيْكُمْ آياتُ اللَّـهِ وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّـهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (۱۰۱) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (۱۰۲) وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ كُنْتُمْ عَلى‏ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْها كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (۱۰۳) وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۱۰۴) وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۰۵) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (۱۰۶) وَ أَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَتِ اللَّـهِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۱۰۷) تِلْكَ آياتُ اللَّـهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّـهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (۱۰۸) و چگونه (پس از ایمان آوردن) کافر می‌شوید؛ در حالی ‌که آیات خداوند بر شما خوانده می‌شود و پیامبرش در میان شماست (، و این دو می‌تواند عامل مهمی در خودداری از کفر و ارتداد باشد. آری،) هر کس با کمک خدا (و پیروی از دین او) خود را (از خطر انحراف و هلاکت ابدی) حفظ کند، قطعاً به راه راست هدایت شده است. (۱۰۱) ای مسلمانان، چنان‌که شایسته است، خود را از (خشم) خدا در امان نگه دارید، و مبادا جز با حال تسلیم (در برابر خدا) از دنیا بروید. (۱۰۲) و همگی، خود را به‌وسیله‌ی ریسمان الهی (یعنی دین او، از سقوط و تباه شدن) حفظ کنید و (از اطراف آن) پراکنده نشوید، و نعمت (بزرگ) خدا را (که) بر شما (ارزانی کرد،) یاد کنید: آنگاه که (با یکدیگر) دشمن بودید؛ پس میان‌ دل‌های شما الفت ایجاد کرد،. در نتیجه، به سبب نعمت او (یعنی اسلام)، باهم برادر شدید. و شما بر لبه‌ی پرتگاهی از آتش بودید، و (خدا) شما را از آن نجات داد. خداوند این‌گونه آیات و نشانه‌هایش را برایتان روشن می‌کند تا هدایت شوید. (۱۰۳) باید از میان شما گروهی باشند که (مردم را) به‌خوبی دعوت کنند و به کار شایسته فرمان دهند و از کار ناشایست نهی کنند. ایشان‌اند که به هدف خود دست خواهند یافت. (۱۰۴) و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و پس از آن‌که معجزات و دلایل روشن برایشان آمد، دچار اختلاف شدند. آنان عذابی بزرگ خواهند داشت؛ (۱۰۵) در روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه خواهد شد. اما (‌به) سیاه‌رویان (گفته خواهد شد): آیا پس از ایمان آوردنتان کافر شدید؟ پس به سبب کفرورزی‌تان عذاب را بچشید. (۱۰۶) و امّا سفیدرویان، در رحمت خداوند هستند (و) همیشه در آن خواهند ماند. (۱۰۷) این (سرنوشت ناسپاسان و سپاسگزاران، از) آیات خداست که بر تو می‌خوانیم؛ در حالی‌ که سراسر حق است. (این سرنوشت، بر اساس عدل خداست؛ زیرا) خداوند نمی‌خواهد به هیچ‌یک از جهانیان ستمی (برسد). (۱۰۸) آل عمران [۱۰۱-۱۰۸] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۴ وَ لِلَّـهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (۱۰۹) كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ (۱۱۰) لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ (۱۱۱) ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاَّ بِحَبْلٍ مِنَ اللَّـهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّـهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّـهِ وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ (۱۱۲) لَيْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اللَّـهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ (۱۱۳) يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (۱۱۴) وَ ما يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (۱۱۵) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، از آنِ خداست و (همه‌ی) کارها فقط به خداوند بازگردانده می‌شود. (۱۰۹) شما، بهترین گروهی هستید که برای مردم پدیدار شده است؛ که به کار شایسته فرمان می‌دهید و از کار ناشایست نهی می‌کنید و به خداوند ایمان (حقیقی) دارید. (آری،) اگر اهل کتاب (نیز) ایمان می‌آوردند، برایشان بهتر بود. برخی از آنان ایمان دارند و بیشترشان نافرمان‌اند. (۱۱۰) (اهل کتاب، به‌ویژه یهود،) جز آزاری (اندک)، به شما زیانی نخواهند رساند، و اگر با شما بجنگند، (برای فرار،) به شما پشت می‌کنند، و آنگاه یاری نخواهند شد. (۱۱۱) هر ‌جا یافت شوند، (مُهر) ذلت بر آنان زده شده است (و در جامعه‌ی اسلامی امنیت نخواهند داشت)؛ مگر (در حالت تمسک) به رشته‌ی پیوندی از جانب خدا(یعنی پذیرش اسلام) و (با تمسک به) رشته‌ی پیوندی از جانب مردم(یعنی پرداخت جزیه)، و به خشمی از جانب خداوند گرفتار شدند و مُهر درماندگی بر آنان زده شده است. این بدان سبب است که آنان به آیات و نشانه‌های خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را می‌کُشتند؛ در حالی‌ که هیچ حقّی (بر این کار) نداشتند. (آری،) این (خشم الهی) بدین سبب بود که نافرمانی کردند و (از مرزهای الهی) پا فراتر می‌گذاشتند (و از دستورهایش سرپیچی می‌کردند). (۱۱۲) (البته همه‌ی اهل کتاب) یکسان نیستند: گروهی از اهل کتاب، (در ایمان و عبادت) استوارند؛ آیات خدا را در ساعاتی از شب، سجده‌کنان می‌خوانند؛ (۱۱۳) به خدا و روز قیامت ایمان دارند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناشایست نهی می‌کنند و در (انجام) کارهای خوب می‌شتابند. آنان، از شایستگان‌اند. (۱۱۴) و هر کار خوبی انجام دهند، هرگز از (پاداش) آن محروم نمی‌شوند. (آری،) خداوند پرهیزگاران را به‌‌خوبی می‌شناسد. (۱۱۵) آل عمران [۱۰۹-۱۱۵] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۵ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّـهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۱۱۶) مَثَلُ ما يُنْفِقُونَ فِي هذِهِ الْحَياةِ الدُّنْيا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّـهُ وَ لكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (۱۱۷) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (۱۱۸) ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۱۱۹) إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (۱۲۰) وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (۱۲۱) اموال و فرزندان کافران، هیچ چیز از (عذاب) خدا را از آنان دفع نخواهد کرد، و آنان اهل دوزخ‌اند (و) همیشه در آن خواهند ماند. (۱۱۶) توصیف آنچه (برای رسیدن به اهداف شومشان) در این زندگی دنیا خرج می‌کنند، مانند بادی ست که سرمای شدیدی در آن (نهفته) است و به کشتزار کسانی که به خود ظلم کرده‌اند، می‌وزد و آن را نابود می‌کند. (به همین صورت، هزینه‌های آنان باعث نابودی خودشان می‌شود؛ نه قدرتمندی‌شان. آری،) خداوند به آنان ستم نکرده است؛ ولی آنان به خودشان ستم می‌کنند. (۱۱۷) ای مسلمانان، دوست همرازی غیر از (هم‌کیشان) خود انتخاب نکنید (؛ که آنان) از هیچ شر و فسادی درباره‌ی شما کوتاهی نمی‌کنند، رنج و مشقّت شما را دوست دارند، نفرت و دشمنی از سخنانشان پیداست، و آنچه دل‌هایشان پنهان می‌کند، (از آنچه می‌گویند،) بزرگ‌تر است. اگر عقل خود را به کار بگیرید، بی‌شک (متوجه می‌شوید) که نشانه‌ها(ی دشمن) را برایتان تبیین کرده‌ایم. (۱۱۸) هان! این شمایید که آنان را دوست دارید، و آنان، شما را دوست ندارند، و (شما) به همه‌ی کتاب‌(های آسمانی) ایمان دارید (؛ حال آن‌که آنان به کتاب آسمانی شما ایمان ندارند) و هنگامی که با شما روبه‌رو شوند، می‌گویند: «(ما هم) ایمان آورده‌ایم.»؛ (اما) هنگامی که باهم خلوت کنند، از (شدّت) خشم بر شما، سرانگشتان (خود) را به دندان می‌گزند. بگو: «با همین خشمی که دارید، بمیرید. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.» (۱۱۹) اگر به شما خوبی (و گشایشی) برسد، آنان را غمگین می‌کند، و اگر به شما ناخوشی برسد، به سبب آن خوشحال می‌شوند. و اگر صبر کنید و خود را (از خشم خدا) در امان نگه دارید، به هیچ وجه نیرنگ و حیله‌شان زیانی به شما نمی‌رساند؛ (چرا که) خدا به کارهایشان احاطه دارد (و در برابر نیرنگ‌هایشان از شما حمایت خواهد کرد). (۱۲۰) زمانی (را یاد کن) که صبحگاهان از میان خانواده‌ات بیرون رفتی؛ در ‌حالی ‌که می‌خواستی مؤمنان را برای جنگ (اُحد) در جایگاه‌هایی مستقر کنی. (آری،) خداوند بسیار شنوا و داناست. (۱۲۱) آل عمران [۱۱۶-۱۲۱] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۶ إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلا وَ اللَّـهُ وَلِيُّهُما وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۲۲) وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّـهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (۱۲۳) إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَ لَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُنْزَلِينَ (۱۲۴) بَلى‏ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ يَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِينَ (۱۲۵) وَ ما جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلاَّ بُشْرى‏ لَكُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۱۲۶) لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ (۱۲۷) لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‏ءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظالِمُونَ (۱۲۸) وَ لِلَّـهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّـهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (۱۲۹) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (۱۳۰) وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ (۱۳۱) وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۱۳۲) زمانی (را یاد کن) که دو گروه از شما تصمیم گرفتند سستی نشان دهند (و از وسط راه جدا شوند و برگردند)؛ در حالی ‌که یاور و سرپرستشان خداست (و سزاوار نیست که اهل ایمان با داشتن چنین سرپرستی سست شوند)، و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند. (۱۲۲) (شایسته نیست از شما اندوه و سستی دیده شود؛ در حالی ‌که) به‌راستی خداوند شما را در (جنگ) بدر، با آن‌که (در ظاهر) ناتوان بودید، یاری کرد. پس خود را از (خشم) خدا در امان نگه دارید (و سستی نکنید) تا شکرِ (نعمتِ یاری‌اش) را به‌جای آورده باشید. (۱۲۳) زمانی (یاری‌تان کرد) که به مؤمنان می‌گفتی: «آیا برایتان کافی نیست که پروردگارتان با سه هزار فرشته‌ای که فرو فرستاده شده‌اند، بر نیروی شما بیفزاید؟» (۱۲۴) (و پیامبر در ادامه فرمود:) «البته؛ (برایتان کافی خواهد بود. با این حال،) اگر صبر کنید و خود را (از خشم خدا) در امان نگه دارید و (دشمنان) پیش از آن‌که آرام بگیرند، (دوباره) بر شما بتازند، پروردگارتان با پنج هزار فرشته که (بر خود) نشانه‌هایی گذاشته‌اند، یاری‌تان خواهد کرد.» (۱۲۵) (البته) خداوند این (یاری) را فقط برای بشارت به شما قرار داد و بدین علت که دل‌هایتان با آن آرام گیرد، و یاری (حقیقی) تنها از طرف خداوند شکست‌ناپذیر و حکیم است (و فرشتگان فقط واسطه‌های خواست خدا هستند). (۱۲۶) (شما را یاری کرد) تا گروهی از کافران را نابود کند یا آنان را خوار و رسوا کند و (نیز) بدین منظور که دست ‌خالی و نومید بازگردند. (۱۲۷) (ای پیامبر،) از این امر (یعنی هدایت و اسلام آنان)، چیزی در اختیار تو نیست؛ بلکه (اگر خدا بخواهد، با هدایت به اسلام، آنان را موفق به توبه می‌کند و) توبه‌شان را می‌پذیرد؛ یا (اگر هدایت‌پذیر نباشند،) عذابشان می‌کند؛ چون آنان ستم‌کارند. (۱۲۸) (آری،) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط از آنِ خداست. (پس) هر‌ که را بخواهد (و شایسته ببیند)، می‌آمرزد، و هر ‌که را بخواهد (و سزاوار بداند)، عذاب می‌کند. (البته رحمت خداوند بر خشمش سبقت گرفته؛ زیرا) خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۲۹) ای مسلمانان، ربا را که (سودِ آن) چندین برابر (بیشتر و کاملاً حرام) است، نخورید، و خود را از (عذاب) خدا در امان نگه دارید؛ باشد که به خواسته(های دنیا و آخرتِ) خود دست یابید. (۱۳۰) خود را از آتشی که برای کافران آماده شده است، حفظ کنید. (۱۳۱) از خدا و پیامبر اطاعت کنید تا مورد رحمت قرار گیرید. (۱۳۲) آل عمران [۱۲۲-۱۳۲] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه-۶۷ وَ سارِعُوا إِلى‏ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (۱۳۳) الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّـهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (۱۳۴) وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّـهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلى‏ ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (۱۳۵) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ (۱۳۶) قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُروا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (۱۳۷) هذا بَيانٌ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (۱۳۸) وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۳۹) إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَ تِلْكَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَداءَ وَ اللَّـهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (۱۴۰) از یکدیگر پیشی بگیرید به‌سوی آمرزشی (بزرگ) از پروردگارتان و بهشتی (بی‌نظیر) که وسعتش (به‌اندازه‌ی) آسمان‌ها و زمین است (و) برای پرهیزگاران آماده شده است؛ (۱۳۳) (همان) کسانی که در آسایش و سختی انفاق می‌کنند و خشم (خود) را فرو می‌برند و از (خطای) مردم در می‌گذرند. (چنین کسانی نیکوکارند، و) خداوند، نیکوکاران را دوست دارد. (۱۳۴) و آنان که چون کار بسیار زشتی انجام می‌دهند یا (با گناهان کوچک‌تر) به خود ستم می‌کنند، خدا را به ‌یاد می‌آورند و برای گناهانشان آمرزش می‌خواهند ـ (آری،) جز خدا چه‌ کسی گناهان را می‌بخشد؟ ـ و بر آنچه کرده‌اند، آگاهانه پافشاری نمی‌کنند. (۱۳۵) پاداش آنان، آمرزشی از جانب پروردگارشان و بهشت‌هایی ست که از زیر (درختان) آن، رودها جاری ست (و) همیشه در آن خواهند ماند. پاداش اهل عمل چه نیکوست! (۱۳۶) بی‌شک پیش از شما سنت‌هایی (در مورد زندگی و سرنوشت مؤمنان و کافران) سپری شده است. پس در زمین گردش کنید و ببینید فرجام تکذیب کنندگان (آیات الهی) چگونه بوده است. (۱۳۷) این (آیات) برای (عموم) مردم توضیح داده شده و برای پرهیزگاران مایه‌ی هدایت و موعظه‌ است. (۱۳۸) (به علت ضربه‌ای که در اُحد از مشرکین خوردید،) سست و اندوهگین نشوید؛ که اگر شما (به‌راستی) مؤمن باشید، برتری خواهید یافت. (۱۳۹) اگر (در اُحُد) جراحت و آسیبی به شما رسید، به آن گروه (کافر نیز از طرف شما) جراحت و آسیبی مانند آن رسید. (ما از روی مصلحتی که شما نمی‌دانید،) این روزها(ی قدرت و پیروزی) را میان مردم دست‌به‌دست می‌گردانیم، و (آنچه لازم است شما بدانید، این است که) خداوند بدین ترتیب (می‌خواهد در نهایت) مؤمنان (حقیقی) را مشخص کند و از میان شما، گواهانی (بر اعمال دیگران) برگزیند. خداوند، ستم‌کاران را دوست ندارد (؛ اگر‌چه گاهی به‌ظاهر پیروز شوند)؛ (۱۴۰) آل عمران [۱۳۳-۱۴۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۷ وَ لِيُمَحِّصَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَمْحَقَ الْكافِرِينَ (۱۴۱) أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّـهُ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ (۱۴۲) وَ لَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (۱۴۳) وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّـهُ الشَّاكِرِينَ (۱۴۴) وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّـهِ كِتاباً مُؤَجَّلاً وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ (۱۴۵) وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّـهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ (۱۴۶) وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا فِي أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ (۱۴۷) فَآتاهُمُ اللَّـهُ ثَوابَ الدُّنْيا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّـهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (۱۴۸) و نیز برای این‌که خداوند، (وجود) مؤمنان را (از هر آلودگی روحی) پاک و (برای خودش) خالص کند و کافران را به‌تدریج نابود کند. (۱۴۱) آیا پنداشته‌اید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد؛ در حالی ‌که هنوز خداوند، کسانی از شما را که هم جهاد کردند و هم صبر نمودند، مشخص نکرده است؟ (۱۴۲) بی‌شک شما پیش از روبه‌رو شدن با مرگِ (در راه خدا)، آرزویش را داشتید. (پس در جنگ احد،) در ‌حالی ‌که نگاه می‌کردید، حقیقتاً آن را درک کردید (؛ امّا پا به فرار گذاشتید). (۱۴۳) محمد فقط پیامبری ست که پیش از او پیامبرانی بوده‌اند(؛ نه بنا ‌بر پندار شما، الهه‌ای که پیروزی به دست او باشد). آیا اگر بمیرد یا کشته شود، به (عقاید کفر‌آمیز) گذشته‌تان بازمی‌گردید؟ و هر ‌کس به گذشته‌اش بازگردد، به هیچ وجه به خداوند زیانی نخواهد رساند. بی‌شک خداوند به سپاسگزاران پاداش خواهد داد. (۱۴۴) مرگ هر کس فقط با اجازه‌ی خدا امکان‌پذیر است؛ (این،) سرنوشتی معیّن و مدت‌دار (است). هر ‌کس پاداش دنیا را بخواهد، از آن به او می‌دهیم، و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او می‌دهیم، و قطعاً به سپاسگزاران پاداش خواهیم داد. (۱۴۵) چه بسیار پیامبرانی که همراهشان مردانی الهی جنگیدند و به سبب آنچه (از مشکلات)در راه خدا به آنان رسید، سست و ناتوان نشدند و (در برابر دشمن) سر فرود نیاوردند. (آری،) خداوند، صابران را دوست دارد. (۱۴۶) و سخنشان (در مواجهه با سختی‌های جنگ،) تنها این بود: «پروردگارا، گناهان و زیاده‌روی در کارهایمان را بر ما ببخش و گام‌هایمان را استوار کن و ما را یاری و بر کافران پیروز فرما.» (۱۴۷) خدا (نیز) پاداش دنیا و پاداش نیکوی آخرت را به آنان داد. (آری،) خداوند، نیکوکاران را دوست دارد. (۱۴۸) آل عمران [۱۴۱-۱۴۸] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۹ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ (۱۴۹) بَلِ اللَّـهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (۱۵۰) سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِما أَشْرَكُوا بِاللَّـهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (۱۵۱) وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّـهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَ اللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (۱۵۲) إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللَّـهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (۱۵۳) ای مسلمانان، اگر از کافران اطاعت کنید، شما را به عقاید کفرآمیز گذشته‌تان بازمی‌گردانند؛ در نتیجه، زیان‌کار خواهید شد. (۱۴۹) (آنان، سرپرست شما نیستند؛) بلکه خداوند، سرپرست شماست، و اوست که بهترین یاری‌دهندگان است. (۱۵۰) بی‌شک در دل‌های کافران به سبب شریک قرار دادن (چیزی) برای خدا که دلیلی در مورد آن نازل نکرده است، ترس خواهیم ‌افکند. جایگاهشان آتش است. چه بد است جایگاه ستم‌کاران! (۱۵۱) بی‌شک هنگامی‌ که با یاری و لطف خدا (در اُحُد) آنان را قلع و قمع می‌کردید، خداوند وعده‌اش را (مبنی بر پیروزی شما) برایتان محقق کرد. پس هنگامی که سستی‌ نشان دادید و در کار (جنگ و تقسیم غنائم)، دچار اختلاف شدید و پس از آن‌که چیزهایی (از پیروزی و غنیمت) را که دوست داشتید، به شما نشان داد، (از پیامبر) نافرمانی کردید، (پس از همه‌ی این اشتباهات، خدا یاری‌اش را از شما دریغ کرد. علت نزاع شما این بود که) برخی از شما، دنیا را می‌خواهد، و برخی از شما، خواهان آخرت است. آنگاه شما را از (پیروزی بر) آنان بازداشت تا شما را بیازماید. البته (خدا) شما را بخشید؛ (زیرا) خداوند بر مؤمنان لطف و عنایت دارد. (۱۵۲) زمانی (را به یاد آورید) که دور می‌شدید (و فرار می‌کردید) و به هیچ کس اعتنا نمی‌کردید، و آن در حالی بود که پیامبر شما را از پشت سرتان فرا می‌خواند. آنگاه (خدا) شما را با سختی و گرفتاری پی در پی مجازات کرد. (این‌ها را گفتیم) تا برای آنچه از دستتان رفته و آسیب‌هایی که به شما رسیده،‌ اندوهگین نشوید.(آری،) خداوند از کارهایتان آگاه است. (۱۵۳) آل عمران [۱۴۹-۱۵۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۰ ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً يَغْشى‏ طائِفَةً مِنْكُمْ وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّـهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْ‏ءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّـهِ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‏ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّـهُ ما فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۱۵۴) إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّـهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (۱۵۵) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّـهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّـهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّـهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (۱۵۶) وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّـهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (۱۵۷) بعد از آن سختی و گرفتاری، آرامشی را به‌صورت خوابی سبک بر شما فرو فرستاد؛ که گروهی از شما را فرا گرفت؛ در ‌حالی ‌که گروهی که فکر حفظ جانشان آنان را غمگین کرده بود، درباره‌ی خدا گمان‌ ناروا همچون گمان(‌های دوران) جاهلیت داشتند. می‌گویند: «آیا (به‌ سبب وجود پیامبر،) چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیارِ ماست؟» بگو: «همه‌ی امرِ (پیروزی،) در اختیارِ خداست.» در دل‌هایشان چیزی (از کفر) را پنهان می‌کنند که برایت آشکار نمی‌کنند. می‌گویند: «اگر چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیار ما بود، اینجا کشته نمی‌شدیم.» بگو: «اگر در خانه‌هایتان (هم) بودید، بی‌شک کسانی‌ که کشته شدن بر آنان مقرّر شده بود، (با پای خودشان) به قتلگاه‌هایشان می‌رفتند تا خداوند (تقدیرش را محقق کند و) آنچه (از افکار) را که در دل‌هایتان است، بیازماید و آنچه (از ایمان) را که در سینه دارید، خالص و پاکیزه (یا شرکتان را کاملاً مشخص) کند. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.» (۱۵۴) کسانی از شما که در روز رویارویی دو گروه (مسلمان و کافر) پشت کردند و برگشتند، فقط شیطان بود که آنان را به سبب برخی از کارهایی که کرده بودند، به لغزش انداخت. البتّه خدا آنان را بخشید؛ (زیرا) خداوند بسیار آمرزنده و بردبار است. (۱۵۵) ای مسلمانان، مانند کسانی نباشید که کافر شدند و درباره‌ی برادرانشان که به سفر رفتند (و مردند)، یا (در جنگ) رزمنده (و کشته) شدند، گفتند: «اگر نزد ما می‌ماندند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند.» در نهایت، خداوند این (پندار) را حسرت و افسوسی در دل‌هایشان قرار می‌دهد. (آری، این از جهل آنان است؛ زیرا) خداوند زنده می‌کند و می‌میراند. (پس مانند آنان نباشید؛ زیرا) خداوند به کارهایتان بیناست. (۱۵۶) اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، بی‌شک آمرزش و رحمتی از جانب خدا (برای شما)، بهتر است از آنچه (دیگران از مال دنیا) جمع می‌کنند. (۱۵۷) آل عمران [۱۵۴-۱۵۷] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۱ وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّـهِ تُحْشَرُونَ (۱۵۸) فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ (۱۵۹) إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّـهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۶۰) وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (۱۶۱) أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّـهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّـهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (۱۶۲) هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (۱۶۳) لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ (۱۶۴) أَ وَ لَمَّا أَصابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْها قُلْتُمْ أَنَّى هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۱۶۵) اگر بمیرید یا کشته شوید، (در هر صورت، در قیامت) جمع و فقط به پیشگاه خدا روانه خواهید شد. (۱۵۸) به سبب رحمتی از جانب خداوند، با آنان نرم‌خو شدی، و اگر تند‌خو و سنگدل بودی، حتماً از گِرد تو پراکنده می‌شدند. بنابراین (اگر اشتباه کردند)، آنان را ببخش و برایشان (از خدا) آمرزش بخواه و در کار(های جاری که مشورت پذیر است)، با آنان مشورت کن. پس از آن، هنگامی ‌که (در کاری) تصمیم گرفتی، (قاطع باش و) بر خدا توکل کن؛ که خدا توکل‌کنندگان را دوست دارد. (۱۵۹) اگر خدا شما را یاری کند، هیچ‌کس بر شما پیروز نخواهد شد، و اگر شما را (رها کند و) یاری نکند، چه کسی پس از او شما را یاری می‌کند؟ (پس) مؤمنان باید بر خدا توکّل کنند. (۱۶۰) سزاوار هیچ پیامبری نیست که خیانت کند(؛ چون آنان معصوم‌اند). هر کس خیانت کند، روز قیامت، همراه خیانتش می‌آید؛ آنگاه کارهای هر ‌کس کامل به او داده می‌شود و از (حق) آنان کم گذاشته نخواهد شد. (۱۶۱) آیا کسی ‌که از رضای خدا پیروی می‌کند، مانند کسی ست که گرفتار خشمی از جانب خدا شده و جایگاهش جهنم است؟ و چه بد فرجامی ست! (۱۶۲) (هر یک از) آنان، نزد خدا (دارای) درجاتی هستند، و خداوند به کارهایشان بیناست. (۱۶۳) بی‌شک خداوند بر مؤمنان منّت گذاشت در آن هنگام که در میانشان پیامبری از (نوع) خودشان فرستاد که آیاتش را بر آنان می‌خواند و آنان را رشد می‌دهد و به آنان کتاب (آسمانی) و حکمت را یاد می‌دهد، و حقیقتاً آنان پیش از این در گمراهی آشکاری بودند. (۱۶۴) آیا هنگامی ‌که (در اُحُد) آسیبی به شما رسید (و هفتاد نفر از شما کشته شدند) که دو برابر آن را (در جنگ بدر به دشمن) رسانده بودید (و هفتاد نفر از مشرکان را کشتید و هفتاد نفر را اسیر کردید)، گفتید: «این (مصیبت) از کجاست؟» بگو: «آن از جانب خودتان است(؛ چون شما از سوی خدا مخیّر شدید که یا آن هفتاد اسیر را بکشید، یا در مقابل فدیه آزادشان کنید و سپس به همان تعداد کشته شوید، و شما پیشنهاد دوم را پذیرفتید). خداوند بر هر کاری تواناست.» (۱۶۵) آل عمران [۱۵۸-۱۶۵] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۲ وَ ما أَصابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللَّـهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۶۶) وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ نافَقُوا وَ قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَوِ ادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاتَّبَعْناكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمانِ يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِما يَكْتُمُونَ (۱۶۷) الَّذِينَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۱۶۸) وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (۱۶۹) فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللَّـهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (۱۷۰) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۷۱) الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّـهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ (۱۷۲) الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ (۱۷۳) آنچه در روز رویاروییِ دو گروه (مسلمان و کافر، یعنی روز جنگ اُحُد) به شما رسید، با اجازه‌ی خدا بود و هدف این بود که مؤمنان را مشخص کند. (۱۶۶) و (همچنین) منافقان را معلوم کند. (هنگامی ‌که) به آنان گفته شد «بیایید در راه خدا بجنگید، یا (از حریم خود) دفاع کنید»، گفتند: «اگر از (وقوع) جنگی باخبر بودیم، بی‌شک از شما پیروی می‌کردیم.» آنان در آن روز به کفر نزدیک‌تر بودند تا به ایمان. با دهان‌هایشان چیزی می‌گویند که در دل‌هایشان نیست. خداوند به پنهان‌کاری‌شان داناتر است. (۱۶۷) (همان‌) کسانی که (از جنگ) کناره ‌گرفتند و درباره‌ی برادرانشان (که در میدان جنگ کشته شدند،) گفتند: «اگر از ما پیروی می‌کردند (و به جنگ نمی‌رفتند)، کشته نمی‌شدند.» بگو: «اگر راست می‌گویید (و اختیار امور به‌ دست شماست)، مرگ را از خودتان دفع کنید.» (۱۶۸) به ‌هیچ‌ وجه کشتگان در راه خدا را مرده (و نابودشده) نپندار؛ بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند؛ (۱۶۹) در حالی ‌که برای آنچه خدا از فضلش به آنان داده است، خوشحال‌اند و برای کسانی (از مؤمنان) که در پی‌شان هستند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند، شادی می‌کنند؛ زیرا (برایشان روشن شده که برادران باایمانشان که هنوز در دنیا هستند، در آخرت،) نه ترسی آنان را فرامی‌گیرد و نه اندوهگین خواهند شد. (۱۷۰) (آری،) به ‌سبب نعمتی (بزرگ) از جانب خدا و فراتر از آن (نعمت)، شادمان‌اند و (خوشحال‌اند از) این‌که خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند. (۱۷۱) کسانی که پس از زخمی شدن (در جنگ اُحُد)، به (دعوت) خدا و پیامبر پاسخِ (مثبت) دادند (و برای مقابله با حمله‌ی احتمالی مشرکان، به‌سوی حمراءالاسد حرکت کردند)، کسانی از آنان که خوب عمل کردند و خود را (از خشم خدا) در امان نگه داشتند، پاداشی بزرگ خواهند داشت. (۱۷۲) (آن نیکوکاران باتقوا،) کسانی هستند که (برخی از) مردم به آنان گفتند: «مردمِ (مشرک، لشکریان خود را) برای (جنگ با) شما جمع کرده‌اند؛ پس، از آنان بترسید.»؛ پس(آن سخن،)بر ایمانشان افزود و گفتند:«خدا برای ما کافی ست، و چه پشتیبان خوبی ست.» (۱۷۳) آل عمران [۱۶۶-۱۷۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۳ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ (۱۷۴) إِنَّما ذلِكُمُ الشَّيْطانُ يُخَوِّفُ أَوْلِياءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۷۵) وَ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً يُرِيدُ اللَّـهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۷۶) إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيْمانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۱۷۷) وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (۱۷۸) ما كانَ اللَّـهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى‏ ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّـهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (۱۷۹) وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّـهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لِلَّـهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّـهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (۱۸۰) (ولی دشمن آنجا نبود) و بدون این‌که ناراحتی و رنجی (به سبب وقوع جنگ) به آنان رسیده باشد، با نعمتی از جانب خدا (یعنی سلامت) و لطف و فضلی (به سبب تجارت در مسیر) بازگشتند و از رضای خدا پیروی کردند. خداوند، لطف و فضل بزرگی دارد. (۱۷۴) آن (که شما را از جهاد باز می‌دارد)، فقط شیطان است که دوستانش را ترسناک جلوه می‌دهد. بنا بر این، از آنان نترسید، و اگر ایمان دارید، از من بترسید. (۱۷۵) مبادا آنان که در کفر می‌شتابند، تو را اندوهگین کنند. آنان به هیچ وجه به خدا زیانی نخواهند رساند. خدا می‌خواهد هیچ بهره‌ای در آخرت برایشان قرار ندهد، و آنان، عذابی بزرگ خواهند داشت. (۱۷۶) کسانی که کفر را به (بهای) ایمان خریده‌اند، به هیچ وجه به خدا زیانی نخواهند رساند و عذابی دردناک خواهند داشت. (۱۷۷) هرگز کافران نپندارند که مهلت دادن ما به آنان، برایشان بهتر است. ما فقط به آنان مهلت می‌دهیم تا بر گناه (خود) بیفزایند، و آنان عذابی خوارکننده خواهند داشت. (۱۷۸) خداوند قصد ندارد مؤمنان را در این وضعیت که شما دارید، رها کند؛ تا آن‌که (شخص) پلید را از (انسان) پاک(سرشت) جدا کند، و خداوند قصد ندارد شما را از غیب آگاه کند؛ ولی خداوند هرکه را بخواهد، به‌ پیامبری بر‌می‌گزیند(و او را از غیب آگاه می‌کند). بنابراین، به خدا و پیامبرانش ایمان آورید. (آری،) اگر ایمان آورید و خود را (از خشم خدا) حفظ کنید، اجری بزرگ خواهید داشت. (۱۷۹) کسانی که از (پرداخت حقوق شرعیِ) آنچه خدا از فضلش به آنان داده است، بخل می‌ورزند، هرگز نپندارند که آن (بخل) برایشان بهتر است؛ بلکه برایشان بدتر است؛ (چرا که) به‌زودی در روز قیامت، آنچه که نسبت به آن بخل ورزیده بودند، چون طوقی بر گردنشان افکنده خواهد شد. (آری،) میراث آسمان‌ها و زمین، تنها برای خداست، و خداوند از کارهایتان آگاه است. (۱۸۰) آل عمران [۱۷۴-۱۸۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh