#امام_هادی_ع جامعه .................. در جامعه ای که جام شادی گم بود او بود اگرچه از زیادی گم بود یک جامعه کبیره، دنیا را بس صد جامعه در جامه ی هادی گم بود #محمد_عابدی قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15

در پاسداشت مقام پدر و معلم 👌🏻🤦🏻 اولین معلمم خدا بوده و دومین و سومینش محمد (ص) و علی (ع) که پدران آسمانی منند این غزل تقدیم به پدر خاکی ام عباس عابدی که هرچه دارم از اوست♥️🌷 قرار ............ چشم وا کردم و دیدم تو کنارم هستی چشم وا کردم و دیدم تو قرارم هستی قد کشیدم به هوای تو که پر باز کنم مادرم باغچه هست و تو حصارم هستی یک نفر هستی و جمعی به تو دل خوش کردند یکتنه جورکش ایل و تبارم هستی با همان دست پر از پینه بهشتم کردی خود، زمستان شدی ای آنکه بهارم هستی من کجا شعر کجا، شعر... تویی تو... پدرم تو دلیل غزلِ گاه گُدارم هستی این جهان چیست به جز کوچه تنگی بن بست تویی آنکه همهْ شب، راه فرارم هستی تا که نگذاشته پا بر گلویم مرگ، پدر... بشنو از من: «همه ی دار و ندارم هستی» هر چه در سینه من هست به لطف پدر است از وجود پدرم هست که دارم هستی! آب خواهم شد از این عشقِ پدرْ فرزندی تا تو پروانه ترین، باز دچارم هستی یک زمان من سر دوش تو سواری کردم حال اما تو خمیدی و سوارم هستی از خدا خواسته ام زودتر از تو بروم خوش به حالم که سرِ سنگ مزارم هستی #محمد_عابدی قم المقدسه #روز_معلم 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15

🤦🏻🙏🏻 در ستایش فروتنی خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ «14» وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ «15» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «16» انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال آفريد و جن را از شعله‌ى آتشى بى دود آفريد، پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ متواضع ........... جهان به خویش ندیده ست آدمی متواضع اگر که دیده، چه دیده؟! جهنمی متواضع خدا مسیحِ خودش را به دامنت می بخشید اگر که مومنه بودی و مریمی متواضع بمی که غرّه به ارگ و ستون و کنگره اش بود شد از مصاحبت زلزله، بمی متواضع چگونه می خورْد آب از بلورِ اشک خدا، گل!؟ اگر که خاک نمی خورد شبنمی متواضع بگو به دشت نترسد، بگو به باغ نمیرد صبا به دست گرفته ست پرچمی متواضع نشسته بود به تاجی و حسرت جمعی بود اگر که بود ستاره فقط کمی متواضع #محمد_عابدی قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15

🤦🏻 #روز_عرفه روز درددل کردن بنده و خالق 🤲🏻 آسمان باش .............. خود را رها کن از زمین و... آسمان باش پرواز کن تا بیکران و بیکران باش خاکی اگر بودی علی را زندگی کن خرما به دوشِ کوچه های ناگهان باش یا از تولیٰ دم بزن با ذوالفقارت یا در گلوی دشمن دین، استخوان باش وقتی عطش، آتش به خوردِ شهر داده با اشک، آبی روی این آتشفشان باش سیراب کن با چشم ها صحرای دل را ابری شو و خالی تر از رنگین کمان باش تا کی پر از طوفان شن باشد جهانت افسار نفست را بگیر و ساربان باش چندان به آینده، امیدی نیست اما گاهی دلیل حال خوب دیگران باش هم آفتابی کن شبِ جاماندگان را هم ظهرِ خواب آلودگان را سایبان باش کوفی نباش و کر نشو با سیم و زرها نفروش ارزان اعتقادت را... گران باش! دنیای ما دارد به اندازه... ستاره قدری فراتر رو از اینها... کهکشان باش خواهی که بر تاج جهان، بنشاندت شاه چون دُر در آغوش صدف ها بی نشان باش آب حیات آیا به جز اشک حسین است!؟ با گریه بر شش ماهه ی او جاودان باش از چشمه های اکبرش با هر وضویت لبریز نامش باش و همگام اذان باش سجاده ات را پهن کن رو به تجلی قدری در آغوش خدای مهربان باش آیات رحمان و رحیمش را بخوان باز صدق و صفا و دوستی را ترجمان باش تیر دعا را در رکوع چلّه ات کن دست تواضع را بگیر و چون کمان باش تا مرغ آمین روی دستانت بشیند وا کن قنوتی گرم را و آشیان باش دل را به دریایش بزن از خود گذر کن با ربنای اشک ها رودی روان باش زهرا دعا کرده برای ما و گفته آنچه علی، آنچه محمد گفته... آن باش کعبه، دهان واکرد رازی را بگوید جایی که حق شد جلوه گر، آنجا دهان باش در موج های بی خبر از صبح روشن فانوسِ اقیانوسِ تاریکِ زمان باش پیدا کن آغوش امامت را مسلمان! در شهرِ گم، گلدسته های جمکران باش #محمد_عابدی قم المقدسه #روز_نیایش #مناجات_امام_حسین_ع 🆔 @Pelak15 🆔 @Abedi_Aaeini

🔰📚 خلاصه ای از آنچه در آیین رونمایی از کتاب مهدی رحیمی با عنوان «تنآه گاه» برای من جذاب بود 1️⃣ حضور جمعیت که گرمابخش محفل بود و صوت زیبای جناب ابوالقاسمی 2️⃣ هوای سرد سالن که گویا با تخلص مهدی رحیمی یعنی زمستان و نام خواهرش پاییز رحیمی هماهنگ بود 3️⃣ بیانات ارزشمند استاد مجاهدی در خصوص «من» و انواع «من» و عرصه «من» و خوانش غزلی از تنآه گاه که به استقبال از غزل فصیح الزمان شیرازی که خود را سعدی دوران نامیده رفتند روزه دارم من و افطارم از آن لعلِ لب است آری افطارِ رطب در رمضان مستحب است که البته این غزل به اشتباه در دروان شاطر عباس صبوحی آمده 4️⃣ بیانات دکتر محمدی مبارز در خصوص چند بیت از کتاب تنآه گاه که به انسان و انسانیت توجه دارد و قالب کلی این کتاب نیز هست 5️⃣ صحبت های دوست همیشگی مهدی رحیمی یعنی محسن قاسمی که از سلوک و خلوت آقا مهدی گفتند و حدیث نفسی که از ۴۰ سالگی به بعد، در آدمی و به ویژه شاعران، بلندتر از قبل شنیده می شود و رنگ و بوی مناجات می گیرد اشاره به حرکت های بدیع مهدی رحیمی در شعر و ادبیات فارسی، سرودن غزل قصیده گونه، ابداع قالب غزال برای سالم ماندن زبان و لحن نوحه، استفاده از ترکیبات تازه و کشف ها و تصاویر خارق العاده و... همچنین راه اندازی کنگره خانگی شعر که برکات زیادی داشته است 6️⃣ صحبت های صمیمانه و بی تعارف خواهر بزرگتر آقامهدی رحیمی یعنی پاییز خانم که حسابی حسادت من و همه اونهایی که خواهر ندارند رو برانگیخت به ویژه متنی که تقدیم به برادرشون کردند که بسیار شاعرانه و دلنشین بود و فروتنی ایشون که خودشون هم دست به قلم هستند اما گفتند مهدی کیلومترها از من جلوتره. و اینکه نباید به مهدی تبریک گفت، باید به شعر تبریک گفت به خاطر مهدی 7️⃣ تقدیر آقامهدی از خانواده و همسرش و نام بردن از تک تک اساتید و عزیزانی که در رشد و بالندگی ایشون در دلیجان و قم و کشور، نقش داشتند. 8️⃣ شعرخوانی سید حمیدرضا برقعی در وصف مولا علی (ع) و حضرت زهرا (س) 9️⃣ اجرای اشعار مهدی رحیمی توسط صابر خراسانی که برخی ابیات فوق العاده بود و برای همیشه در خاطر خواهد ماند مثل همیشه پر از کشف و شهود و تازگی و 🔟 در نهایت امضای کتاب توسط اساتید و عکس دسته جمعی از مجریان جناب مهدی اعرابی و احمد علوی و نیز هیئت خادم الرضا هم باید تشکر کرد که زحمت اجرا و هماهنگی های این مراسم رو کشیدند و همه مدعوین را مهمان سفره حضرت زهرا (س) کردند🙏🏻🌷 #محمد_عابدی قم المقدسه ۲۷ آذرماه ۱۴۰۳ #تالار_مرکزی_شهر #مهدی_رحیمی_زمستان #تنآه‌گاه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15