eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
258 دنبال‌کننده
12هزار عکس
6.1هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴◽️🏴◽️🏴◽️🏴◽️🏴 ✳ جنبه‌ی سیاسی مجلس امام حسین بالاتر از جنبه‌های دیگر است 🔻 گریه بر سلام الله علیه و مصائب ایشان عامل احیای اسلام و زنده‌ماندن نهضت امام حسین سلام الله علیه و تشیع است. رحمة الله در تعبیری می‌فرمایند: این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی‌نفسه کاری از آن می‌آید. این مجلس‌ها مردم را همچون مجتمع می‌کنند و یک وجهی می‌دهند. این جنبه‌ی این مجالس، بالاتر از همه جنبه‌های دیگری است که هست. این که بعضی از ائمه‌ی ما می‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند، بی‌خود نمی‌گویند ائمه‌ی ما به این‌که هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه و گریه‌کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان مقدار است. مسئله، مسئله‌ی گریه نیست، مسئله، مسئله‌ی تباکی نیست، مسئله، مسئله‌ی سیاسی است که ائمه‌ی ما با همان دید الهی‌ای که داشتند، می‌خواستند که ملت‌ها را با هم کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحه ۹۳ ◽️🏴◽️🏴◽️🏴 @pellake8
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال و حال است. اگر واقعا امام حسین (ع) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (ع) ورود بر امام حسین (ع) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (ع) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (ع) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (ع) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶ @pellake8
💠 مجالس اهل‌بیت، وسیله‌ی ارتباط قلبی با آن بزرگواران ☀️ می‌فرمایند: مسلماً شرکت در مجالس علیهم السلام ثواب دارد اما ثواب اخروی مجالس، مسلماً مربوط به جهتی است که اگر آن جهت نباشد، ثواب هم نیست. این جهت هم آن با اهل بیت علیهم السلام است. همه باید در این مجالس شرکت کنند و قدر را بدانند، از این مجالس استفاده کنند و روحاً و قلباً این مجالس را وسیله‌ای برای ایجاد ارتباط و اتصال هرچه محکم‌تر میان خودشان و علیه السلام و صلوات الله علیه و آله و سلم و و قرار دهند. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۷۹ @pellake8
✳ سلام ما به معصومین، پاسخ ما به سلام ایشان است 🔻 کسی در دنیا نتوانست در سلام کردن از صلی الله علیه و آله و سلم سبقت بگیرد؛ و این تقدم در سلام، سنت ایشان نیز هست. به همین جهت، سلام ما به حضرات معصومین علیهم السلام در حقیقت، پاسخ ماست به سلام آنان. تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق شوریده به جایی نرسد 🔸 توجه و سلام اهل بیت علیهم السلام به ماست که موجب توجه و سلام ما به ایشان می‌شود و در واقع، سلامِ ما پاسخ به سلام ایشان است. ایشان با دعوت ما به‌سوی خویش، به ما سلام کرده‌اند و آمدنِ ما، اجابت دعوت و پاسخ به سلام آن‌هاست. و پس از این اجابت است که آنان باب مناجات و نجوای با خویش را به روی ما می‌گشایند. 👤 📚 از کتاب 📖 ص۶۶ @pellake8
✳️ دلت کجاست؟ 🔻 یکی از اقوام علیه السلام به خدمت ایشان آمدند. برادر یا دوست او مدتی بود از دنیا رفته بود و او بسیار اظهار دلتنگی می‌کرد. حضرت به وی فرمودند: آیا می‌خواهی او را ببینی؟ پاسخ داد: بله. حضرت امیر علیه السلام ردای را بر دوش انداختند، عصای پیامبر را به دست گرفتند و به قبرستان رفتند. سپس از خداوند طلب کردند که آن فرد از قبر خارج شده و قیام کند. وقتی که وی از قبر بیرون آمد، سلامی کرد که به غیر از لسان عربی بود. علیه السلام از او پرسیدند: مگر هنگام فوت، عرب‌زبان نبودی؟ پاسخ داد: بله. دوباره پرسیدند: پس این چه زبانی است؟ آن فرد پاسخ داد: من و کسی را پذیرفتم که زبان او این بود؛ تمام وجود من تبدیل شد به آن چیزی که محبوبم بوده است. زبانم نیز تغییر کرد. و این، زبان است. چون محبوب و ولیّ من اهل نار بود. 🔸 این روایت برای ما، با وضعی که داریم و محبت‌هایی که در دل داریم تأثرآور است. ببینید و محبت چیست و چه اثری دارد! انسان ممکن است ماشین یا خانه‌ای را دوست داشته باشد و عشق و علاقه‌اش را به این امور منصرف کند. اگر انسان در این حالت بمیرد، در روایت آمده است با این تعلقی که دارد، همراه با محبوبش محشور می‌شود. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۸۰ #⃣ @pellake8
✳ کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود 🔻 علیهم‌السلام کریم مطلق هستند و با کرامت خویش به استقبال مؤمنانی می‌آیند که به آن‌ها رجوع کرده‌اند. 🔸 جمعی به محضر علیه‌السلام آمدند. حضرت با کمال گرمی از ایشان استقبال کردند و دستور دادند بارهای آن‌ها را بر زمین بگذارند و در آن چند روزی که در بیت امام بودند، به احسن ضیافت‌ها از آن‌ها پذیرایی کامل کردند. وقتی عزم بازگشت کردند، امام به خدمتکاران فرمودند: «بگذارید خودشان بارشان را بردارند و به آن‌ها در رفتن کمک نکنید.» مهمانان احساس کردند که شاید امام از آنان ناخشنود شده‌اند و ناراضی هستند که در هنگام ورود و در طول این چند روز به‌گرمی از آنان پذیرایی کردند اما اکنون بستن زاد رحیل را به‌عهده‌ی خودشان گذاشتند و با آن‌ها همراهی نکردند! هنگام حرکت، علت را از امام جویا شدند. ایشان فرمودند: «دأب ما اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که از محبان و مشتاقانمان استقبال می‌کنیم ولی کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود.» خیلی تعبیر لطیفی است! حضرت فرمودند: از شما ناراحت نیستیم اما بنای ما بر این نیست که کمک کنیم برای رفتن از پیش ما، و دور شدن را تسهیل نمی‌کنیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۷۳ و ۷۴ #⃣ @pellake8
✳ فاطمیه؛ از مهم‌ترین منازل سلوک 🔻 ایام ، ایام ابراز محبت به سلام الله علیها، یکی از منازل مهم است، بلکه از عظیم‌ترین این منازل است، چرا که در ظرف آن ابراز محبت به مادر حقیقی مومنان سیده صدیقه حضرت زهرا سلام الله علیها است. 🔸 محبت ایشان، جمع بین محبت به مقام و مقام بوده و حقیقت وجودی ایشان رابطه‌ی بین دو مقام نبوت و ولایت است. این رابط بودن، دارای حقیقتی در ملکوت عالم و در مقامات نورانی علیهم السلام است، و در عالم دنیا نیز این‌طور جلوه کرده است که ایشان، دختر صلی الله علیه و آله و سلم و از سوی دیگر، همسر ولی خدا و مادر ائمه معصومین علیهم السلام هستند، و نور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از طریق ایشان به ائمه علیهم السلام منتقل شده است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۹ @pellake8
✳️ انسانیت انسان به شناخت امام و اطاعت از اوست 🔻 به به‌قدری اهمیت دارد که در روایات آمده است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة.» اگر انسان امامش را نشناسد، از امام صورت نمی‌گیرد و اگر انسان از امامش نکند، به نمی‌رسد. 🔸 امام دارای عالی‌ترین مراتب و بلکه است و تبعیت از امام باعث می‌شود ما خود را از طریق اتصال به امام، به این کمالات متصل کنیم. 🔺 انسان و کمال نهایی او به شناخت است و نشناختن امام، به معنای راه نیافتن به کمالات انسانی است و لذا حیات بدون امام، است و این حیات حیوانی به‌خاطر نشناختن و عدم تبعیت امام، نشانه‌ی باقی‌ماندن انسان در است. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۹۸ و ۹۹ #⃣ @pellake8
✳ جنبه‌ی سیاسی مجلس امام حسین بالاتر از جنبه‌های دیگر است 🔻 گریه بر سلام الله علیه و مصائب ایشان عامل احیای اسلام و زنده‌ماندن نهضت امام حسین سلام الله علیه و تشیع است. رحمة الله در تعبیری می‌فرمایند: این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی‌نفسه کاری از آن می‌آید. این مجلس‌ها مردم را همچون مجتمع می‌کنند و یک وجهی می‌دهند. این جنبه‌ی این مجالس، بالاتر از همه جنبه‌های دیگری است که هست. این که بعضی از ائمه‌ی ما می‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند، بی‌خود نمی‌گویند ائمه‌ی ما به این‌که هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه و گریه‌کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان مقدار است. مسئله، مسئله‌ی گریه نیست، مسئله، مسئله‌ی تباکی نیست، مسئله، مسئله‌ی سیاسی است که ائمه‌ی ما با همان دید الهی‌ای که داشتند، می‌خواستند که ملت‌ها را با هم کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحه ۹۳ @pellake8
✳ شرط دریافت محبت و توجه اهل بیت 🔻 و علیهم السلام گسترده و همیشگی است اما آن، به میزان توجه ما بستگی دارد. منظور این نیست که توجه و محبت اهل بیت به اندازه‌ی توجه ماست، بلکه منظور این است که محبت آنان به ما، اگر‌چه با محبت ما به آنان قابل قیاس نیست اما بازهم جذب همین محبت، با میزان توجه ما مناسبت دارد، چراکه محبت ایشان بی‌انتها است و ایشان محبت خویش را از کسی دریغ نمی‌فرمایند. بنابراین در محبت از ایشان منع و دریغی نیست و اگر نقصی هست در دریافت‌کننده‌ی این محبت است. ما با توجه و محبتمان به اهل بیت، ظرف دریافت محبت و توجه ایشان می‌شویم؛ لذا هر چقدر با توجه بیشتر و بیشتر در اهل بیت حاضر شویم، در وجود ما این اثر را خواهد گذاشت که توجه و محبت اهل بیت را با خود داشته باشیم. و اگر این ادب حضور و توجه نباشد، خودمان را از رحمت و توجه ایشان محرم ساخته‌ایم. این محرومیت حقیقتا محرومیتی عظیم است که خسران ابدی را در پی دارد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۳۹ @pellake8
✳️ گریه باید عزم‌آفرین و حرکت‌دهنده باشد 🔻 گریه بر علیه‌السلام، و همین‌طور گریه بر فراق (عج) باید و باشد، نه گریه از سر ناامیدی و عجز و ناتوانی. نباید ساکت و خموده فقط بر فراق امام زمان گریه کند، بلکه گریه باید در او ایجاد سوز و عطش و درنتیجه، ایجاد تحرک کند. چنین اشک و آهی است که مایه‌ی تداوم نهضت امام حسین علیه‌السلام و حیات نهضت عاشورا خواهد بود؛ همان‌گونه که امام سجاد و سایر ائمه علیهم السلام بعد از ایشان با گریه بر مظلومیت امام حسین علیه‌السلام، نهضت عاشورا را زنده نگه داشتند. 🔺 احیای امر علیهم‌السلام از طریق مجالس و ذکر مصیبت و گریه بر ایشان میسر است. به تعبیر امام خمینی(ره): گریه کردن بر شهید، زنده نگه داشتن نهضت است. این که در روایات هست که کسی که گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند، برای این است که... این نهضت امام حسین علیه‌السلام را دارد حفظ می‌کند. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۹۲ @pellake8
✳ هر روزی که می‌گذرد قسمتی از وجود تو رفته است 🔻 از علیه السلام روایتی بسیار زیبا وارد شده است که می‌فرماید: «يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ». تعبیر خیلی زیباست. امام حسین علیه السلام خطاب به ما می‌فرماید: ای فرزند آدم! تو خودت روزگاران هستی. تو خودت ایام هستی؛ یعنی هر روز، مرتبه‌ای از وجود توست و روزبه‌روز در حال ساختن آجربه‌آجر این ساختمان وجودی هستی. 🔸 در ادامه می‌فرماید: «كُلَّمَا مَضَى(ذَهَبَ) يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُك». هر روزی که می‌گذرد، قسمتی از وجود تو رفته است؛ بعضی از تو رفته است که تکرارشدنی نیست. همان‌طور که هر لحظه‌ای که از ما می‌گذرد، در عمرمان دیگر برگشت‌پذیر نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۲ @pellake8
کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود 🔻 اهل‌بیت علیهم‌السلام کریم مطلق هستند و با کرامت خویش به استقبال مؤمنانی می‌آیند که به آن‌ها رجوع کرده‌اند. 🔸 جمعی به محضر امام صادق علیه‌السلام آمدند. حضرت با کمال گرمی از ایشان استقبال کردند و دستور دادند بارهای آن‌ها را بر زمین بگذارند و در آن چند روزی که در بیت امام بودند، به احسن ضیافت‌ها از آن‌ها پذیرایی کامل کردند. وقتی عزم بازگشت کردند، امام به خدمتکاران فرمودند: «بگذارید خودشان بارشان را بردارند و به آن‌ها در رفتن کمک نکنید.» مهمانان احساس کردند که شاید امام از آنان ناخشنود شده‌اند و ناراضی هستند که در هنگام ورود و در طول این چند روز به‌گرمی از آنان پذیرایی کردند اما اکنون بستن زاد رحیل را به‌عهدهٔ خودشان گذاشتند و با آن‌ها همراهی نکردند! هنگام حرکت، علت را از امام جویا شدند. ایشان فرمودند: «دأب ما اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که از محبان و مشتاقانمان استقبال می‌کنیم ولی کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود.» خیلی تعبیر لطیفی است! حضرت فرمودند: از شما ناراحت نیستیم اما بنای ما بر این نیست که کمک کنیم برای رفتن از پیش ما، و دور شدن را تسهیل نمی‌کنیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۷۳ و ۷۴ #⃣
✳️ گریهٔ عزم‌آفرین و حرکت‌دهنده 🔻 گریه بر امام حسین علیه‌السلام، و همین‌طور گریه بر فراق امام زمان (عج) باید «عزم‌آفرین» و «حرکت‌دهنده» باشد، نه گریه از سر ناامیدی و عجز و ناتوانی. «منتظر ظهور» نباید ساکت و خموده فقط بر فراق امام زمان گریه کند، بلکه گریه باید در او ایجاد سوز و عطش و درنتیجه، ایجاد تحرک کند. چنین اشک و آهی است که مایهٔ تداوم نهضت امام حسین علیه‌السلام و حیات نهضت عاشورا خواهد بود؛ همان‌گونه که امام سجاد و سایر ائمه علیهم السلام بعد از ایشان با گریه بر مظلومیت امام حسین علیه‌السلام، نهضت عاشورا را زنده نگه داشتند. 🔺 احیای امر اهل‌بیت علیهم‌السلام از طریق مجالس و ذکر مصیبت و گریه بر ایشان میسر است. به تعبیر امام خمینی(ره): گریه کردن بر شهید، زنده نگه داشتن نهضت است. این که در روایات هست که کسی که گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند، برای این است که... این نهضت امام حسین علیه‌السلام را دارد حفظ می‌کند. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۹۲
کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود 🔻 اهل‌بیت علیهم‌السلام کریم مطلق هستند و با کرامت خویش به استقبال مؤمنانی می‌آیند که به آن‌ها رجوع کرده‌اند. 🔸 جمعی به محضر امام صادق علیه‌السلام آمدند. حضرت با کمال گرمی از ایشان استقبال کردند و دستور دادند بارهای آن‌ها را بر زمین بگذارند و در آن چند روزی که در بیت امام بودند، به احسن ضیافت‌ها از آن‌ها پذیرایی کامل کردند. وقتی عزم بازگشت کردند، امام به خدمتکاران فرمودند: «بگذارید خودشان بارشان را بردارند و به آن‌ها در رفتن کمک نکنید.» مهمانان احساس کردند که شاید امام از آنان ناخشنود شده‌اند و ناراضی هستند که در هنگام ورود و در طول این چند روز به‌گرمی از آنان پذیرایی کردند اما اکنون بستن زاد رحیل را به‌عهدهٔ خودشان گذاشتند و با آن‌ها همراهی نکردند! هنگام حرکت، علت را از امام جویا شدند. ایشان فرمودند: «دأب ما اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که از محبان و مشتاقانمان استقبال می‌کنیم ولی کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود.» خیلی تعبیر لطیفی است! حضرت فرمودند: از شما ناراحت نیستیم اما بنای ما بر این نیست که کمک کنیم برای رفتن از پیش ما، و دور شدن را تسهیل نمی‌کنیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۷۳ و ۷۴ #⃣
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (ع) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (ع) ورود بر امام حسین (ع) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (ع) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (ع) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (ع) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶