🍁"مهارت شاد بودن" ضرورت زندگی اجتماعی (2) در کشور هند حدود ۳۵۰ میلیون نفر از جمعیتش زیر پل‌ها به دنیا می‌آیند، گذران زندگی می‌کنند و می‌میرند، اما شادی در این کشور موج می‌زند، ضمن این‌که ۲۵۰۰ #باشگاه_خنده در هند وجود دارد. باید بررسی کرد که چرا این تفاوت فاحش میان ما و آن‌ها وجود دارد و مردم ما علی رغم وضعیت بهتر زندگی نسبت به این مردم، به‌اندازه آن‌ها شاد نیستند. اصولا «شادی و نشاط باید از درون جامعه و خانواده به وجود آید، اما متأسفانه در کشورمان با توجه به مشکلات اجتماعی بسیار زیادی که وجود دارد، تعاملات اجتماعی به پایین‌ترین سطح خود رسیده و افراد حتی با اعضای درجه‌یک خانواده خود نیز معاشرت آنچنانی ندارند، #خودمحوری و #منفعت‌طلبی حرف اول و آخر را در جامعه امروز ایران می‌زند و شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که در چنین شرایطی با #جامعه_شادی روبه‌رو باشید.» مردم ما هنوز مهارت شادی را نیاموخته‌اند. شادی کردن هم مثل هر فعالیت و مهارت اجتماعی دیگر آموختنی است. اما وقتی نمی‌آموزیم چگونه می‌توانیم شادی کنیم، بنابراین از مهارت‌های شادی کردن هم برخوردار نمی‌شویم. ازاین‌رو، حتی وقتی هم که شادیم، بلد نیستیم چگونه باید شادی کنیم. برخی در جامعه ما عمدتابا شادی میانه‌ای ندارند و چه‌بسا که شادی و خنده را که نشانه‌ شادی است، مظهر سبکی و سبک‌سری می‌پندارند، نشانی از آدمی که عمقی ندارد، سطحی است، آدمی که تلخی‌ها و غم‌ها را نمی‌بیند. این مسئله نیز از کسب نکردن مهارت شادمانی سرچشمه می‌گیرد. #پزشک شهر https://eitaa.com/pezeshk_shahr