✍
استاد محمد معتمدی
💬 نظری در
سیره ی عملی حضرت رضا علیه السلام
🕌 در آستانه میلاد حضرت رضا و گعدهٔ
هویت طلبگی
🔹 به نظر ما روشی که ائمه با آن دین را حفظ کرده اند و به دست ما رسانده اند،
برخورد عقلانی با دین بوده است و با همین روش دین را از مسیر انحراف نجات داده اند.
🔹 این برخورد عقلانی در زمان امام رضا علیه السلام به اوج رسیده است!
🔹از
مناظرات حضرت با دورترین افراد نسبت به دین گرفته و صبر و بردباری ایشان در مقابل ملحدین، تا رفتارشان با
مامون که انسان با فراستی بوده، همه شاهد بر این مدعاست!
🔹حضرت با استفاده از ابزار
تقیه، حرف شان را می زده اند ولی به گونه ای که جامعه دچار تنش نشود!
توضیح اینکه حرف زدن به دو گونه، از دید ما تناقض است ولی می شود به گونه ی دیگر هم به آن نگاه کرد و آن اینکه،
این نوع بیان، حرف را در جامعه قابل پذیرش می کند، البته نشانه هایی برای تشخیص حرف حق می گذارده اند ولی طوری حرف خود را می زده اند که جامعه دچار تنش نشود!
🔹ساده ترین تفسیر از تقیه حفظ جان است! در صورتی که تقیه، اهداف عالی تری داشته است.
تقیه برخورد عقلانی برای حفظ دین خدا بوده است!
🔹شما به روایات کتاب
علل الشرائع نگاهی بیندازید، اکثر مطالب آن از حضرت رضاست، چرا ایشان خود را موظف به بیان علل احکام می کرده اند؟!
آیا نمی خواسته اند احکام را از تقلیدی بودنِ محض بیندازند و بگویند اینها علل روشنی دارد که قابل قبول برای عقلاست.
🔹اینکه امام خود را متعهد می دانند که دین را عقلانی جلوه دهند و حتی به این انتظار دامن زده اند، بسیار جای تامل و بررسی دارد! یعنی با رفتار خود به مردم می فهماندند که شما حق دارید دنبال حکمت باشید!
نه تنها پاسخ به سوال از علل احکام می داده اند بلکه انتظار چنین سوالاتی را هم در جامعه ایجاد می کرده اند.
🔹ما فکر کرده ایم اگر دین را تعبدی محض جلوه دهیم، دین داری بهتر می شود! در صورتی که اینگونه نیست بلکه دین، مستعد فساد، آفات و تحریف می شود!
🔹سعی امام بر
ملموس کردن دین برای عقول مردم بوده است. حتی نفیِ قیاسشان هم برای القای روش معقول در فهم دین بوده است.
🔹اینکه ما می گوییم امام رضا
رئوف اند، به چه معناست؟
آیا اینکه عقلانیت را به ساحت دین داری وارد کنید، رافت نیست؟ آیا دارایی اصلی انسان را که عقلانیت است شکوفا کنید، رافت نیست؟
#گفت‌مان_طلبگی